0461-ITPP3.4512.708.2016.2.JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.), uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami oraz otrzymanej zaliczki na poczet tej sprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 października 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami oraz otrzymanej zaliczki na poczet tej sprzedaży.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

L. Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem jest sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wydzielonej zabudowanej części działki. Działka została zakupiona w dniu... 2008 r. od R Sp. z o.o. i nie była obciążona podatkiem VAT, co wynikało z wcześniejszych umów sprzedaży.

Pierwotnie działka została sprzedana dnia 29 września 1999 r. przez syndyka prowadzącego upadłość PR-PMiUR "D", a ta sprzedaż niepodlegała obciążeniem podatkiem VAT.

Na podstawie wstępnej umowy sprzedaży sprzedający otrzymał zaliczkę w wysokości 25.000,00 zł. Zaliczka jest zwracana kupującemu w sytuacji, gdy umowa nie dojdzie do skutku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 stycznia 2017 r. Spółka wskazała, że przedmiotem zawartej przedwstępnej umowy jest prawo wieczystego użytkowania gruntu.

Działka, o której mowa we wniosku jest zabudowana budynkami stanowiącymi - odrębne od gruntu nieruchomości: stacją paliw, portiernią, kioskiem, biurem, garażami, magazynkiem, krajalnią, warsztatem elektrycznym, wiatą stalowa, kuźnia, magazynem podręcznym, kotłownią, montownią, budynkiem produkcyjno-socjalnym, malarnią, magazynem oraz halą produkcyjną (wg załączonego aktu notarialnego repertorium a nr.../2008).

Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomościami znajdującymi się na działce. Poszczególne budynki zostały nabyte w dniu...2008 r.

Przy nabyciu budynków czynność ta była zwolniona od podatku VAT.

Nie ponoszono nakładów na ulepszenie ww. budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ww. budynki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy albo innej czynności o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w zakresie obecnie obowiązujących przepisów transakcja sprzedaży będzie obciążona podatkiem od towarów i usług i w jakiej wysokości?

2. Czy zaliczka do powyższej transakcji jest obciążona podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta jest obciążona podatkiem od towarów i usług (VAT w wysokości 23%). Wynika to, z ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie: podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Przy czym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W świetle powyższego odpłatne zbycie przez podatnika VAT na terytorium kraju składników majątku nabytych w ramach lub na potrzeby działalności gospodarczej winno być sklasyfikowane jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zatem zbycie gruntu, który został zakupiony w ramach działalności spółki, stanowi czynność opodatkowaną VAT i należy zdefiniować dla niego właściwą stawkę VAT.

Począwszy od 2013 r., w definicji ustawowej jest wyraźnie wskazane, że za tereny budowlane uznać należy grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skoro zatem w opisie stanu faktycznego mowa jest o działce budowlanej, należy przyjąć, że zapewne mamy do czynienia z terenem budowlanym w znaczeniu VAT. W efekcie dostawa gruntu nie skorzysta ze zwolnienia i musi być opodatkowana według stawki podstawowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

(...);

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawodawca, w art. 2 pkt 14 ustawy, definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Dokonując analizy powyższych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast z regulacji art. 29a ust. 8 ustawy jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że planowana przez Spółkę sprzedaż budynków - wbrew opinii Spółki - będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z treści wniosku wynika bowiem, że budynki (tj.: stacja paliw, portiernia, kioski, biuro, garaże, magazynek, krajalnia, warsztat elektryczny, wiata stalowa, kuźnią, magazyn podręczny, kotłownia, montownia, budynek produkcyjno-socjalny, malarnia, magazyn oraz hala produkcyjna) zostały nabyte przez Spółkę w dniu... 2008 r. i były wykorzystywane od chwili ich nabycia w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto, Spółka nie ponosiła jakichkolwiek wydatków na ich ulepszenie, co oznacza, że w stosunku do przedmiotowych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z chwilą ich nabycia i od tego momentu minął okres dłuższy niż wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy, tj. dłuższy niż dwa lata.

Jednocześnie podkreślić należy, że przepisy ustawy o VAT jednoznacznie określają zasady opodatkowania przy zbywaniu gruntu (własności lub prawa użytkowania wieczystego gruntu) zabudowanego. W takim przypadku grunty (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nich znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Zatem do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zastosowanie znajdą odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do budynków i budowli będących przedmiotem zbycia - w myśl przywołanego art. 29a ust. 8 ustawy.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro planowana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to również otrzymana przez Spółkę zaliczka w kwocie 25.000,00 zł na poczet planowanej dostawy będzie zwolniona od podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy wskazać, iż analiza treści załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.