0461-ITPP3.4512.602.2016.1.MD - Zasadności zastosowania stawki 0% do czynności wywozu towaru do innego kraju członkowskiego UE, w przypadku gdy numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych kontrahenta przestał być aktywny po dniu dokonania dostaw na jego rzecz.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 5 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania stawki 0% do czynności wywozu towaru do innego kraju członkowskiego UE, w przypadku gdy numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych kontrahenta przestał być aktywny po dniu dokonania dostaw na jego rzecz - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania stawki 0% do czynności wywozu towaru do innego kraju członkowskiego UE, w przypadku gdy numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych kontrahenta przestał być aktywny po dniu dokonania dostaw na jego rzecz.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego - spółką komandytową (dalej jako "Spółka" lub "Wnioskodawca"), mającą siedzibę w Polsce, prowadzącą działalność w zakresie handlu produktami FMCG (ang. "fast-moving consumer goods"), czyli tzw. produktami szybko zbywalnymi.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku, które wynika z art. 113 ustawy o VAT.

Przez cały czas prowadzenia działalności Spółka przykłada szczególną wagę do prawidłowości rozliczeń podatkowych, w tym VAT. W tym celu podejmuje różne, możliwe w danym przypadku działania dla wyeliminowania możliwości nieświadomego wzięcia udziału w łańcuchu transakcji, w których na innych ogniwach mogło dojść do nieprawidłowości w rozliczeniach podatku od towarów i usług, w szczególności dokonywanych przez nieuczciwe podmioty.

W lipcu zwróciła się do Spółki... z siedzibą w... na Łotwie (dalej "...") z trzema zamówieniami na towary. Zamówienia te dotyczyły następujących rodzajów towarów:

* kawy;

* herbaty;

* słodyczy.

..., podając swoje dane, posłużyła się swoim łotewskim nr VAT-UE, poprzedzonym literami "LV".

Po ustaleniu szczegółów każdego z zamówień Spółka wystawiła na... dokumenty proforma. Na ich podstawie... dokonała przedpłaty za zamawiane towary opiewające na całość, bądź "prawie całość" ceny. Przy czym płatności dokonywane były przelewem z konta w polskim banku, a na potwierdzeniu zapłaty uzyskanym przez Wnioskodawcę jako nazwa właściciela rachunku widniała fraza "... spółka z o.o.".

Wnioskodawca rozumie jednak, że bank posłużył się polskim tłumaczeniem łotewskiej nazwy... SIA, gdyż w rejestrze polskich przedsiębiorców KRS nie widnieje spółka o nazwie "... sp. z o.o.".

Po otrzymaniu przedpłat Spółka dokonała dostaw zamówionych towarów. Ustalono, że za transport odpowiadał będzie Wnioskodawca i zostanie on wykonany na warunkach (zgodnie z Incoterms) DAP... (na Litwie).

Spółka, jako odpowiedzialna za transport do wskazanego miejsca w..., zleciła transport drogowy polskiej firmie transportowej... sp. z o.o. z siedzibą w.... Towary zostały dostarczone na adres wskazany przez... na Litwie, w miejscowości... (...), Litwa.

Wnioskodawca wystawił w lipcu 2016 r. faktury VAT dokumentujące te dostawy.

W toku dalszych zapytań Spółka uzyskała od... informacje, że... przedmiotowe towary sprzedała następnie firmie...z siedzibą..., Szwecja, posługującej się w transakcjach szwedzkim numerem podatku od wartości dodanej i dostarczone na adres w miejscowości... w Estonii.

Wszystkie powyżej opisane zdarzenia, tj. złożenie zamówienia, wystawienie dokumentu proforma, zapłata zaliczki, wystawienie faktury sprzedaży przez Wnioskodawcę, dostawa i transport towarów na Litwę, odbiór towarów na Litwie przez..., odsprzedaż tych towarów przez... na rzecz spółki ze Szwecji, transport tych towarów do Estonii, miały miejsce pomiędzy... 2016 r., kiedy z Wnioskodawcą skontaktowała się..., a... 2016 r., kiedy towary (zgodnie z informacją przekazaną Spółce przez...) zostały dostarczone na rzecz firmy... do Estonii.

Do każdej z trzech przedmiotowych dostaw Wnioskodawca uzyskał przed terminem zadeklarowania dostaw wewnątrzwspólnotowych wykonanych w miesiącu lipcu 2016 r. i posiada następujący zestaw dokumentów:

* korespondencję elektroniczną z... dotyczącą szczegółów zamówienia i jego transportu;

* dokument proforma wystawiony do zamówienia, wskazujący szczegóły zamówienia (przedmiot, ilość, wartość, itp.) i dane do dokonania przedpłaty;

* potwierdzenia płatności dokonanych przez... z rachunku w polskim banku;

* egzemplarz faktury sprzedaży, dokumentującej dostawę towarów, podpisanej przez Spółkę oraz, po odebraniu towarów, przez przedstawiciela..., bez oznaczenia daty i miejsca złożenia podpisu;

* specyfikację ładunku (transportowanych towarów), podpisaną przez przedstawiciela Wnioskodawcy i przedstawiciela... (po odebraniu towarów), bez oznaczenia jednak daty i miejsca złożenia podpisu;

* kopię międzynarodowego listu przewozowego CMR, wystawionego przez przewoźnika (firmę transportową... sp. z o.o.), na którym wskazane jest m.in.:

* miejsce załadunku w Polsce: miejscowość...;

* numery rejestracyjne pojazdu transportującego;

* nadawca:..;

* odbiorca:. SIA;

* miejsce przeznaczenia:... (...), Litwa;

* numery faktury i specyfikacji ładunku wystawionych przez Spółkę;

* podpis przedstawiciela Wnioskodawcy;

* pieczęcie Wnioskodawcy i przewoźnika;

* (w poz. 24 CMR) datę odbioru przez... w miejscu docelowym, podpis przedstawiciela... oraz pieczęć firmową..., bez wpisanego jednak w tej rubryce miejsca odbioru towarów (miejsce przeznaczenia zostało uwidocznione w innej rubryce dokumentu CMR);

* oświadczenie podpisane przez przedstawiciela... potwierdzające, że towary mają być dostarczone do miejsca przeznaczenia na Litwie, w...;

* podpisane przez przedstawiciela... oświadczenie, złożone przed przetransportowaniem towarów, że firma ta zobowiązuje się, że towary nabyte od Spółki zostaną przetransportowane do państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska i... potwierdzi ich odbiór w tym kraju, że nie sprzeda tych towarów żadnej osobie trzeciej na terytorium Polski oraz wskazanie, że w transakcji nabycia towarów od Wnioskodawcy... posługuje się numerem VAT nadanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na Łotwie;

* przekazaną przez... fotokopię faktury sprzedaży przedmiotowych towarów pomiędzy... a..., na której... zastosowała 0% stawkę VAT powołując się na art. 138 (1) Dyrektywy UE 2006/112, dotyczącej podatku od wartości dodanej, z podpisami obu stron tej transakcji i datami złożenia podpisów (w lipcu 2016 r.);

* kopie potwierdzeń płatności za towary dokonanych przez... na rzecz...;

* fotokopię faktury wystawionej przez firmę transportową na..., za transport towarów z...do...;

* fotokopię listu międzynarodowego przewozowego, dotyczącego transportu towarów z...na Litwie do... w Estonii, gdzie wskazane zostały następujące dane:

* nadawca:. SIA;

* miejsce załadunku (K. na Litwie):. (...);

* odbiorca:..;

* miejsce dostawy (przeznaczenia):.., Estonia;

* data załadunku, pieczęć i podpis nadawcy;

* (poz. 24) data odbioru (w lipcu 2016 r), pieczęć i podpis przedstawiciela odbiorcy (...), bez wskazywania jednak w tej rubryce miejsca odebrania towarów;

* specyfikacje ładunku do transportu towarów z... do..., podpisaną przez przedstawiciela... i....

W przypadku każdej z rozpatrywanych dostaw Wnioskodawca w dniu wysyłki transportu i wystawienia faktury sprzedaży (odpowiednio:. lipca 2016 r.) weryfikował w systemie VIES podany przez... numer VAT UE i w każdym z tych przypadków uzyskiwał potwierdzenie, że ten numer jest aktywny.

Podczas weryfikacji 29 sierpnia 2016 r., Spółka z systemu VIES otrzymała informację, że podany przez... numer VAT UE przestał być aktywny 18 sierpnia 2016 r.

Wnioskodawca zwrócił się do... o przesłanie, dodatkowo, kopii deklaracji VAT złożonych do właściwych organów podatkowych, w której kontrahent wykazał przedmiotowe nabycia wewnątrzwspólnotowe towarów od Spółki, lecz nie uzyskał takich dokumentów i nie posiada prawnych możliwości skłonienia... do ich okazania. Spółka nie ma więc wiedzy, czy... zadeklarowała na potrzeby podatku od wartości dodanej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od Spółki, a jeśli tak, w którym kraju członkowskim Unii Europejskiej to uczyniła.

Opisane powyżej transakcje nie stanowiły sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju w rozumieniu przepisów VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do przedstawionych powyżej zaistniałych stanów faktycznych Spółka prawidłowo uznała dokonane dostawy za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i zastosowała do nich 0% stawkę VAT?

Zdaniem Spółki, w przedstawionych stanach faktycznych dokonane dostawy wypełniały znamiona wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów określone w art. 13 ust. 1-2 i 6 ustawy o VAT, a posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty w odpowiedni sposób potwierdzają faktyczne dostarczenie sprzedanych towarów do innego państwa członkowskiego "Wspólnoty Europejskiej". W konsekwencji, Spółka prawidłowo zastosowała do tych dostaw wewnątrzwspólnotowych stawkę VAT 0%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 (który definiuje pojęcie dostawy towarów, którą przede wszystkim jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Kolejne ustępy art. 13 ustawy o VAT wskazują dodatkowe warunki dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, spośród których, w stanach faktycznych, których dotyczy niniejszy wniosek, znaczenie mają:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanych powyżej stanach faktycznych każda z dokonanych z... transakcji powinna być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ustawy o VAT, gdyż:

* Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, nie korzystającym ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 113 ustawy;

* przeprowadzone transakcje były dostawami towarów, gdyż dokonane sprzedaże przeniosły na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel;

* w wyniku tych dostaw, towary zostały faktycznie wywiezione na terytorium Litwy - innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, co potwierdzają posiadane przez Spółkę dokumenty przewozowe;

* w dacie dokonania dostawy nabywca był podatnikiem podatki od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na Łotwie, a ważność podanego przez niego numeru indentyfikacyjnego potwierdzona została w dniu dostawy przez Spółkę w systemie VIES.

Wnioskodawca podkreślił, że art. 13, dla uznania transakcji za dostawę wewnątrzwspólnotową, nie wymaga, by nabywca był zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie, do którego transportowane są towary. Wystarczającym jest, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 13 ust. 2 ustawy o VAT, by był on podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, który to warunek w przedmiotowych stanach faktycznych został spełniony.

Również wykładnia przepisów odwołująca się do systematyki ustawy o VAT i spójności jej regulacji wskazuje, że w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych z Polski na terytorium innego kraju członkowskiego "Wspólnoty Europejskiej" wystarczającym jest, by nabywca był podatnikiem VAT zarejestrowanym i zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innym niż Polska kraju Unii. Nie musi być to zaś kraj, do którego towary są transportowane.

Artykuł 135-138 ustawy, regulujące procedurę uproszczoną dla wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych, wskazują, że pierwszy w kolejności podatnik dokonujący dostawy, deklaruje ją jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w sytuacji, gdy podmiot nabywający od niego te towary jest podatnikiem zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju innym niż ten, do którego towary są transportowane od tego pierwszego podatnika.

Uproszczenie w tej procedurze nie odnoszą się do pierwszego w łańcuchu podatnika, nie wpływają na rozliczenie przez niego wewnątrzwspólnotowej dostawy w porównaniu ze "standardową" dostawą wewnątrzwspólnotową. Szczególne warunki dotyczą drugiego i trzeciego podatnika w łańcuchu dostaw.

W ocenie Wnioskodawcy zatem także regulacje dotyczące wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych potwierdzają, że dokonane sprzedaże na rzecz..., których dotyczy wniosek, stanowiły dla Spółki wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Warunki stosowania stawki 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zostały ustalone w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z nim, wewnątrzwspólnotową dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Artykuł 42 ust. 3 wskazuje, że dowodami, o których mowa w pkt 2 powyżej, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Jeśli powyższe dowody nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami takimi mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotową, w szczególności (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT):

Wskazane w przepisach ustawy i wymienione powyżej przesłanki uznawania dostaw za dostawy wewnątrzwspólnotowe można więc podzielić, jak wskazuje się w komentarzach do przepisów, na warunki:

* materialne, dotyczące faktycznego przemieszczenia towarów do innego państwa Unii Europejskiej (wywóz towarów z terytorium Polski i dostarczenie ich do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej) oraz

* formalne, np. zarejestrowanie dostawcy i nabywcy dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadanie przez nich właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Jak wskazano w opisie zaistniałych stanów faktycznych, w odniesieniu do każdej z trzech przedmiotowych wewnątrzwspólnotowych dostaw na rzecz...:

a. Spółka była w momencie dokonywania dostawy, złożenia deklaracji VAT za okres, w którym te dostawy miały miejsce i jest w dalszym ciągu podatnikiem VAT czynnym, nie korzystającym ze zwolnienia z podatku, zarejestrowanym w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych;

Co więcej, Spółka dysponuje także dowodami które potwierdzają, że po dostarczeniu przez Wnioskodawcę towarów na Litwę,... następnie i faktycznie dokonała wewnątrzwspólnotowych dostaw tych towarów z Litwy do Estonii, na rzecz spółki ze Szwecji, zarejestrowanej w tym ostatnim kraju na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych;

* fotokopię faktury sprzedaży przedmiotowych towarów pomiędzy... a..., na której... zastosowała 0% stawkę VAT powołując się na art. 138 (1) Dyrektywy UE 2006/112, dotyczącej podatku od wartości dodanej, z podpisami obu stron tej transakcji i datami złożenia podpisów (w lipcu 2016 r.);

* kopie potwierdzeń płatności za towary dokonanych przez... na rzecz...;

* fotokopię faktury wystawionej przez firmę transportową na..., za transport towarów z... do...;

* fotokopię listu międzynarodowego przewozowego, dotyczącego transportu towarów z... na Litwie do... w Estonii, gdzie wskazane zostały następujące dane:

* nadawca:. SIA;

* miejsce załadunku (... na Litwie):. (...);

* odbiorca...;

* miejsce dostawy (przeznaczenia):.., Estonia;

* data załadunku, pieczęć i podpis nadawcy;

* (poz. 24) data odbioru (w lipcu 2016 r), pieczęć i podpis przedstawiciela odbiorcy (...);

* specyfikacje ładunku do transportu towarów z K. do T., podpisaną przez przedstawiciela... i....

Zatem nie ulega wątpliwości, że w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw na rzecz..., wskazanych w opisie stanów faktycznych, których dotyczy wniosek, spełnione zostały wynikające z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT warunki opodatkowania ich przez Spółkę stawką 0%, zarówno materialne, jak i formalne.

Wnioskodawca posiada zaś nie tylko podstawowe dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, o których mówi art. 42 ust. 3 ustawy, które są wystarczające do zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0%, lecz także dodatkowe dowody, zgodne z wymaganiami art. 42 ust. 11.

Dodatkowo jest w posiadaniu także dokumentów poświadczających kolejne dostawy i transport tych towarów z Litwy do Estonii, dokonaną przez... na rzecz..., które nie byłyby możliwe, gdyby wcześniej Wnioskodawca nie dostarczyła tych towarów na Litwę, a... ich tam nie odebrała.

Przepisy art. 13 i art. 42 ustawy o VAT nie uzależniają uznania przez polskiego sprzedawcę (tu: Spółkę) transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów od tego, czy nabywca faktycznie zadeklaruje w kraju przeznaczenia tę dostawę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie. Tym bardziej regulacje te nie nakładały w przedmiotowych sytuacjach na Wnioskodawcę obowiązku potwierdzania czy weryfikowania, jak i w którym kraju... te transakcje zdeklarowała w swoich deklaracjach podatku od wartości dodanej. W praktyce Spółka nie miałaby nawet możliwości dokonania takiej weryfikacji.

Zdaniem Spółki, dla prawidłowości uznania jej dostaw dokonanych na rzecz..., których dotyczy niniejszy wniosek, za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, podlegające opodatkowaniu 0% stawką VAT nie ma znaczenia również fakt, że podany na potrzeby tych dostaw przez... jej numer VAT-UE, nadany przez organy podatkowe Łotwy, w kolejnym miesiącu (sierpniu) po dostawach w systemie VIES wykazywany był jako nieaktywny. Ani art. 13, ani art. 42 ustawy o VAT nie stawiają bowiem wymogu, by numer identyfikujący nabywcę na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych pozostawał aktywny także w kolejnych miesiącach po dokonaniu transakcji. Istotne jest wyłącznie to, by nabywca towarów był podatnikiem zidentyfikowanym w innym państwie członkowskich na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w momencie dokonywania dostawy, co w omawianych stanach faktycznych zostało spełnione.

Również Dyrektywa 2006/112/WE Rady UE z 28 listopada 2006 r. (dalej: "Dyrektywa VAT") wskazuje zasady uznawania transakcji za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (podlegające stawce 0% lub zwolnieniu z VAT z prawem do odliczenia podatku naliczonego - w zależności od rozwiązań przyjętych w danym kraju). Ustanawia ona jednak jedynie materialne warunki, nie wprowadza natomiast dodatkowych kryteriów formalnych dla zastosowania stawki 0%. Przepisy Dyrektywy VAT zezwalają na wprowadzanie przez państwa członkowskie dodatkowych kryteriów zastosowania preferencyjnej stawki VAT dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, lecz tylko w celu zapewnienia prawidłowego stosowania stawki preferencyjnej oraz zapobieżenia wszelkim przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyciom.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") wskazuje jednak, że wprowadzenie dodatkowych warunków formalnych w postaci konieczności posiadania właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych wykracza poza ten zakres.

Przykładowo, w wyrokach C-273/11 z dnia 6 września 2012 r. oraz C-587/10 z 27 dnia września 2012 r. TSUE podkreślił, że dysponowanie numerem identyfikacyjnym jest wyłącznie wymogiem formalnym, który nie może podważyć prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli materialne przesłanki zaistnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej (a więc faktyczny wywóz towaru do innego kraju Unii w wyniku dokonanej dostawy) zostały spełnione.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w stanach faktycznych, których dotyczy wniosek, zostały spełnione również wynikające z Dyrektywy VAT i orzecznictwa TSUE warunki uznania dokonanych na rzecz... dostaw za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i zastosowania do nich stawki podatku 0%.

Spółka zauważyła, że organy podatkowe również opowiadają się za opisanym powyżej stanowiskiem TSUE. Co więcej, w interpretacji z dnia 26 lutego 2016 r. (IPTPP2/4512-627/15-3/JS) działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że nawet brak posiadania przez nabywcę ważnego numeru VAT-UE nie odbiera polskiemu dostawcy prawa do zastosowania zero proc. stawki VAT do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonanej z terytorium Polski.

Podobne stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 stycznia 2015 r. (IPPP3/443-1049/14-2/KB). W interpretacjach tych wskazano, że prawo do zastosowania zero proc. stawki VAT zależy od tego czy faktycznie doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego (a więc przede wszystkim Dyrektywy VAT interpretowanej w zgodzie z orzecznictwem TSUE).

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że dochował należytej staranności w weryfikacji kontrahenta - spółki....

Dokonując takiej oceny należy bowiem - zdaniem Wnioskodawcy - brać pod uwagę stan jego wiedzy na dzień dokonania transakcji. Ewentualne odmienne, późniejsze zdarzenia w tym zakresie (np. dotyczące posiadania przez nabywcę ważnego numeru indentyfikacyjnego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych), nawet jeśli nastąpią, to nie powinny wpływać na prawo Wnioskodawcy do zastosowania zerowej stawki VAT.

Spółka zaś każdorazowo uzależniała dokonanie dostawy od otrzymania od... przedpłaty na zamawiane towary, weryfikowała w systemie VIES ważność numeru VAT-UE, którym posługiwała się w transakcjach..., uzyskiwała od niego wymienione w opisie stanu faktycznego pisemne zapewnienia i potwierdzenia, transport towarów do innego kraju był dokonywany przez polskiego, zewnętrznego przewoźnika i został potwierdzony odpowiednimi dokumentami przewozowymi.

Dodatkowo Wnioskodawca uzyskał także dowody potwierdzające późniejsze dostawy tych towarów przez... z Litwy do Estonii.

Spółka podkreśliła, że nie dysponuje w praktyce możliwością zbadania, czy wykonane na rzecz... dostawy zostały faktycznie zadeklarowane i rozliczone przez tę spółkę na potrzeby VAT jako wewnątrzwspólnotowe nabycie. Obowiązujące przepisy również nie nakładają na nią obowiązku weryfikacji, co dzieje się ze sprzedanym przez nią towarem po dokonanej dostawie i nie dają w tym zakresie podatnikom żadnych uprawnień. Nie pozbawiają jednocześnie Wnioskodawcy prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw w przypadku braku możliwości weryfikacji tych dalszych losów towarów czy sposobu rozliczenia na potrzeby VAT transakcji przez nabywcę.

Potwierdzenie, że w przedmiotowych stanach faktycznych Spółka dochowała należytej staranności i działała w dobrej wierze znaleźć można również w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt I FSK 790/11) Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2011 r. (III SA/Wa 1465/10), w którym stwierdzono, że "kwestia istnienia bądź nieistnienia dobrej wiary po stronie dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ma znaczenie dla zastosowania stawki podatku VAT wskazanej w art. 42 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), o ile podatnik przedstawił dowody wskazujące prima facie na przysługiwanie mu prawa do zastosowania stawki 0%".

Wojewódzki Sąd Administracyjny, opierając się na orzecznictwie TSUE, uznał także w powołanej sprawie, że właściwe organy państwa członkowskiego nie mogą zobowiązać dostawcy, który działał w dobrej wierze i przedstawił dowody wykazujące przysługiwanie mu prawa do zwolnienia od podatku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (w Polsce: zastosowania stawki 0% - dopisek Spółki), do późniejszego rozliczenia podatku od wartości dodanej od tych towarów, nawet w sytuacji, gdy później takie dowody okazałyby się niezgodne z rzeczywistością, o ile dostawca ten przedsięwziął wszelkie racjonalne środki, jakie pozostawały w jego mocy, w celu zagwarantowania, by dokonywana przez niego czynność nie prowadziła do udziału w nadużyciu przepisów podatku od wartości dodanej. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku tym potwierdził, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w sytuacji dochowania aktów należytej staranności, ma możliwość zastosowania zerowej stawki podatku od towarów i usług. Sąd w pełni zaakceptował także pogląd wyrażony w orzecznictwie TSUE, zgodnie z którym w sytuacji, gdy dostawca działał w dobrej wierze i przedsięwziął wszelkie racjonalne środki, jakie pozostawały w jego mocy, w celu zagwarantowania, by dokonywana przez niego czynność nie prowadziła do udziału w nieprawidłowościach w rozliczaniu podatku, ma prawo do zastosowania zerowej stawki VAT.

Wnioskodawca podkreślił, że w jego ocenie w przedmiotowych stanach faktycznych dochował należytej staranności sprawdzając status i rzetelność kontrahenta w opisany i możliwy w tych okolicznościach sposób. W momencie dokonywania dostaw wewnątrzwspólnotowych nie miał też jakichkolwiek racjonalnych podstaw, by choćby podejrzewać jakiekolwiek nieprawidłowości w deklarowaniu i rozliczeniu przez... tych transakcji na potrzeby podatku od wartości dodanej. Co więcej, nawet fakt zmiany statusu numeru VAT-UE kontrahenta w systemie VIES na nieaktywny w kolejnym miesiącu, czy brak prawnych możliwości uzyskania od kontrahenta dokumentów potwierdzających, że transakcje te on odpowiednio rozliczył i zadeklarował, o istnieniu jakichkolwiek nieprawidłowości w zakresie VAT po stronie... jeszcze nie przesądza i same z siebie nie dają powodów, by takie nieprawidłowości racjonalnie podejrzewać. Nie ulega zatem wątpliwości, że Spółka w omawianych stanach faktycznych działała w dobrej wierze.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, w przedstawionych stanach faktycznych dokonane dostawy wypełniały znamiona wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów określone w art. 13 ust. 1-2 i 6 ustawy o VAT, a posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty w odpowiedni sposób potwierdzają faktyczne dostarczenie sprzedanych towarów do innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. W konsekwencji, Spółka prawidłowo zastosowała do tych dostaw wewnątrzwspólnotowych stawkę VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.