0461-ITPP3.4512.583.2016.2.MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 7 listopada 2016 r. (data wpływu 15 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy udziału w nieruchomości, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej (sprawa k.m....) -jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 15 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy udziału w nieruchomości, dokonywanej w trybie egzekucji komorniczej (sprawa k.m....).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi Spółce Akcyjnej R. Sp. Komandytowej, na podstawie przepisów art. 972-1003 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1822), w trybie egzekucyjnej sprzedaży zostanie dokonane przeniesienie udziału w niewydzielonej części nieruchomości, położonej w B. przy ul...., ul...., obejmującej prawo własności budynków stanowiących odrębną nieruchomość oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wraz z prawem użytkowania wieczystego działek gruntu o nr geod. 808/1, 808/4, 832/1, 832/2, 832/3, 831/1, 831/2 i 850/2, w wysokości 343483/1687873. Prawa do nieruchomości ujawnione są w księdze wieczystej o numerze KW....

W skład ww. udziału w nieruchomości wchodzą:

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu-powierzchnia pomieszczenia przynależnego

3-89,60 m² -3,41 m²

5-76,90 m² -3,43 m²

8-79,09 m² -3,45 m²

11-85,92 m² -3,40 m²

12-54,87 m² -3,02 m²

22-112,05 m² -4,06 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu-powierzchnia pomieszczenia przynależnego

1-93,73 m² -7,50 m²

2-58,87 m² -3,88 m²

4-94,17 m² -5,74 m²

7-59,99 m² -3,62 m²

9-58,73 m² -3,88 m²

18-60,50 m² -4,15 m²

27-57,14 m² -5,10 m²

28-62,50 m² -4,63 m²

29-64,27 m² -5,54 m²

32-63,48 m² -4,60 m²

35-63,28 m² -4,98 m²

47-92,01 m² -3,93 m²

48-47,03 m² -3,42 m²

51-88,07 m² -4,03 m²

52-91,96 m² -5,10 m²

57-92,51 m² -5,14 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu-powierzchnia pomieszczenia przynależnego

1-69,10 m² -3,34 m²

4-72,99 m² -3,45 m²

5-69,25 m² -3,22 m²

8-73,62 m² -3,31 m²

16-72,19 m² -3,24 m²

19-72,06 m² -3,22 m²

23-72,05 m² -4,30 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu-powierzchnia pomieszczenia przynależnego

1-79,49 m² -3,15 m²

3-69,39 m² -4,55 m²

4-45,88 m² -3,13 m²

6-78,17 m² -5,04 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu-powierzchnia pomieszczenia przynależnego

2-57,47 m² -4,04 m²

3-71,96 m² -4,30 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu

U-9-125,90 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu

U-1-32,05 m²

U-p. adm.-33,35 m²

PG-1-18,29 m²

PG-2-7,87 m²

PG-3-1,86 m²

PG-4-2,57 m²

PG-5-8,00 m²

PG-6-1,00 m²

PG-7-8,10 m²

kom. lok. 16-3,74 m²

kom. lok. 26-5,54 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu

U-1-397,48 m²

PG-1-10,67 m²

PG-3-16,60 m²

PG-4-8,22 m²

PG-5-7,00 m²

PG-6-38,29 m²

kom. lok. 39-3,34 m²

* położone przy ul....:

nr lokalu-powierzchnia lokalu

PG-2-7,73 m²

kom. lok. 16-2,67 m²

Wszystkie wymienione lokale będą sprzedawane w ramach jednego przetargu jako całość. Lokale mieszkalne są w stanie deweloperskim i dostawa budynków będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Dłużnik widnieje w rejestrze GUS jako przedsiębiorca z datą rozpoczęcia działalności w dniu 2 października 2007 r. Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Według jakiej stawki Komornik Sądowy, jako płatnik podatku od towarów i usług, ma zrealizować obowiązek obliczenia i pobrania podatku od dostawy wskazanej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, na Komorniku Sądowym będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania podatku VAT według dwóch stawek:

* w wysokości 8% od dostawy lokali mieszkalnych,

* w wysokości 23% od dostawy lokali niemieszkalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z treści powołanego przepisu art. 2 pkt 12 ustawy wynika, że prawodawca poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, o czym stanowi art. 41 ust. 12c ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - dalej zwanej "Dyrektywą" - posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Zatem zwrot "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Kwestia ta przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby wystąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi zostanie dokonane w trybie sprzedaży egzekucyjnej przeniesienie udziału w niewydzielonej części nieruchomości, obejmującej prawo własności budynków stanowiących odrębną nieruchomość oraz części budynków i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wraz z prawem użytkowania wieczystego działek gruntu. W skład ww. udziału w nieruchomości wchodzą lokale mieszkalne w stanie deweloperskim oraz lokale niemieszkalne. Wszystkie lokale będą sprzedawane w ramach jednego przetargu jako całość. Dostawa budynków będzie dokonywana - jak wynika z treści wniosku - w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jak wskazał Wnioskodawca, dłużnik nabył nieruchomość objętą sprzedażą egzekucyjną w dniu 25 września 2007 r., a przy jej nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie lokali mieszkalnych i niemieszkalnych i były one wyższe niż 30% jej wartości początkowej. Lokale te nie były po ich ulepszeniu wykorzystywane przez dłużnika do czynności opodatkowanych. Przedmiotowe lokale mieszkalne są sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynki mieszkalne zbiorowego zamieszkania w dziale 11.

W rozpatrywanej sprawie należy rozstrzygnąć, czy sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości obejmującej prawo własności budynków wraz z prawem użytkowania wieczystego działek gruntu dokonanej w trybie egzekucji komorniczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak to jaką stawką należy opodatkować sprzedaż lokali mieszkalnych i niemieszkalnych wchodzących w skład udziału ww. nieruchomości.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego i treść powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro dostawa budynków będzie dokonywana - jak wynika z treści wniosku - w ramach pierwszego zasiedlenia, a dłużnikowi - czynnemu zarejestrowanemu podatnikowi VAT - przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i zostały poniesione wydatki na ich ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej, to przedmiotowa dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 lub 10a ustawy.

W konsekwencji, zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dokonanie dostawy lokali mieszkalnych - zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - w trybie egzekucji komorniczej będzie podlegać opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy. Jednocześnie - jak wskazał Wnioskodawca - dostawa lokali niemieszkalnych, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, będzie opodatkowana podstawową 23% stawką podatku od towarów i usług.

W następstwie powyższego - uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy - dostawa udziału w prawie użytkowania wieczystego działek gruntu, na których umiejscowione są przedmiotowe lokale będzie opodatkowana:

Podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.