0461-ITPP3.4512.24.2017.2.MZ - Zwolnienie z VAT dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem szkoły, budynkami gospodarczymi oraz boiskiem szkolnym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniach 22 lutego i 6 marca 2017 r. (daty wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem szkoły, budynkami gospodarczymi oraz boiskiem szkolnym - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 22 lutego i 6 marca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem szkoły, budynkami gospodarczymi oraz boiskiem szkolnym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W wyniku przeprowadzonej komunalizacji nieruchomość zabudowana, oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 29/5 o pow. 0,5600 ha, położona w obrębie M., została przejęta na własność Gminy G. prawomocną decyzją Wojewody z dnia 26 września 1996 r. Na działce tej znajdowały się: budynek szkoły podstawowej, budynki gospodarcze oraz boisko szkolne. Po dokonanej likwidacji szkoły Uchwałą Rady Gminy z dniem 31 sierpnia 2016 r. została zakończona działalność oświatowa.

W związku z tym, iż nieruchomość zabudowana przestała być wykorzystywana na prowadzenie działalności oświatowej Rada Gminy podjęła Uchwałę z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie sprzedaży nieruchomości zabudowanej, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 29/5 o pow. 0,5600 ha, położonej w obrębie M., stanowiącej własność Gminy. Zgodnie z podjętą uchwałą nieruchomość zostanie przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu ustnego nieograniczonego. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest budynkiem po byłej Szkole Podstawowej, który został odbudowany po spaleniu w 1952 r. i budynkami gospodarczymi wybudowanymi w 1952 r. i w 1960 r. oraz na działce tej znajduje się boisko szkolne. W 1994 r. szkoła została pokryta nowym dachem.

W latach 2006-2009 w szkole przeprowadzono liczne remonty. Wymieniono wszystkie okna, drzwi zewnętrzne, podłogi, odnowiono elewację zewnętrzną. W 2010 r. zmodernizowano boisko szkolne. Powiększono teren boiska, wyrównano teren i ogrodzono na nowo, wytyczono pełnowymiarowe boisko do piłki ręcznej, siatkowej i koszykowej, a także stworzono skocznię w dal i bieżnię. W tym samym roku położono kostkę brukową dookoła szkoły i stworzono parking samochodowy. W 2011 r. w szkole wymieniono wszystkie drzwi wewnętrzne, odmalowano korytarze i sale lekcyjne, a także utworzono nowy plac zabaw na terenie boiska szkolnego.

W ewidencji gruntów i budynków ww. nieruchomość oznaczona jest użytkiem - Bi (inne tereny zabudowane) o pow. 0,1900 ha, Bz (tereny rekreacyjno-wypoczynkowe) - o pow. 0,3700 ha. Wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości według wyceny rzeczoznawcy majątkowego wynosi 406.000,00 zł. Zgodnie z wydanym zaświadczeniem Urzędu Gminy działka nr 29/5 obręb M. to teren rolniczy zabudowany nie objęty decyzją o warunkach zabudowy i w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy to obszar o dominującej funkcji mieszkalno-usługowej. Plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego Gminy to obszar o dominującej funkcji mieszkalno-usługowej. Plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego Gminy nie będzie w najbliższym czasie opracowywany. Działka nie leży w obszarze "Natura 2000" oraz rezerwatu przyrody. Usytuowana nie jest na obszarze chronionego krajobrazu. Nieruchomość ta nie znajduje się na obszarze rewitalizacji ani na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji - w rozumieniu ustawy o rewitalizacji.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 marca 2017 r., Wnioskodawca ostatecznie doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

1. budynki, o których mowa we wniosku (budynek szkoły podstawowej, budynki gospodarcze oraz boisko szkolne), były wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie służyły wykonywaniu jakichkolwiek innych czynności podlegających opodatkowaniu, tj. nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze,

2. Gmina ponosiła następujące nakłady na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, wyłącznie w stosunku do budynku szkoły, w następujących kwotach:

* w 2006 r. wydatkowano kwotę 11.112,70 zł, na nowe tynki i malowanie,

* w 2007 r. wydatkowano kwotę 30.000,00 zł, na wymianę okien,

* w 2008 r. wydatkowano kwotę 31.982,00 zł, na wymianę drzwi, okien, oświetlenie

* w 2013 r. wydatkowano kwotę 4.002,00 zł, dokonano remontu komina.

W ww. okresie na remont wydatkowano kwotę 77.097,12 zł. Wartość początkowa budynku szkoły wynosiła 189.081,50 zł. Natomiast wartość rynkowa nieruchomości zabudowanej wyceniona została przez rzeczoznawcę majątkowego - operat szacunkowy z dnia 31 października 2016 r. na kwotę 406.000,00 zł. Wartość wydatków poniesionych na ulepszenie wyniosła powyżej 30% wartości początkowej. Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na te ulepszenia.

W ww. okresie nakłady na ulepszenie boiska wyniosły kwotę 26.678,43 zł. Gmina "nie posiada" wartości początkowej boiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa nieruchomość zabudowana ww. budynkami podlega podatkowi od towarów i usług w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i czy należy doliczyć podatek VAT oraz czy podlega podatkowi VAT część działki, na której znajduje się boisko szkolne, oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako Bz - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczone do sprzedaży "budynki" w przetargu ustnym nieograniczonym posadowione na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 29/5 o pow. 0,5600 ha, położonej w obrębie M., zabudowanej budynkiem, który nie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, na które Gmina poniosła nakłady na ulepszenie w łącznej kwocie 77.097,12 zł, czyli o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zaznacza się, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwolniona z podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się "oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina w związku z dokonaną w dniu 31 sierpnia 2016 r. likwidacją szkoły podstawowej zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem byłej szkoły, budynkami gospodarczymi oraz boiskiem szkolnym. Gmina nabyła na własność przedmiotową nieruchomość zabudowaną na mocy prawomocnej decyzji Wojewody w 1996 r. Wskazane obiekty były wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie służyły wykonywaniu jakichkolwiek innych czynności podlegających opodatkowaniu, tj. nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Gmina w latach 2006-2013 ponosiła nakłady na ulepszenie budynku szkoły, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyły 30% wartości początkowej tego budynku. Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na te ulepszenia. W stosunku do boiska szkolnego, będącego budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, były ponoszone nakłady na ulepszenie w latach 2010-2014, jednakże Gmina nie wskazała czy wydatki te przekroczyły 30% wartości początkowej boiska szkolnego, gdyż - jak wynika z treści wniosku - Gmina "nie posiada" wartości początkowej boiska szkolnego.

Na tle powyższego opisu sprawy, Gmina powzięła wątpliwości w kwestii prawa do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla transakcji sprzedaży nieruchomości nr 29/5 zabudowanej budynkiem zlikwidowanej szkoły, budynkami gospodarczymi oraz boiskiem szkolnym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków gospodarczych oraz budowli tj. boiska szkolnego. Powyższe wynika z faktu, że ww. budynki i boisko szkolne były użytkowane w związku z prowadzeniem szkoły podstawowej. Ponadto od pierwszego zasiedlenia powyższych obiektów do ich planowanej dostawy upłynie okres dłuższy niż dwa lata. W konsekwencji, transakcja sprzedaży budynków gospodarczych oraz boiska szkolnego będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy - stanowisko Gminy, że opisana we wniosku sprzedaż ww. obiektów wraz z gruntem jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług - należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do budynku zlikwidowanej szkoły należy stwierdzić, że w tym przypadku planowana przez Gminę sprzedaż ww. obiektu nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, sprzedaż dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Gmina poniosła bowiem nakłady na ulepszenie tego obiektu o wartości - jak wynika z treści wniosku - przekraczającej 30% jego wartości początkowej i po jego zakończeniu budynek szkoły nie był wydany w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Należy jednak mieć na uwadze, że zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części, która nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wniosku wynika, że Gminie w związku z nabyciem budynku szkoły nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto w związku z poniesieniem wydatków na ulepszenie ww. obiektu, Gmina również nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że - na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - dostawa budynku szkoły będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym, uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy, stanowisko Gminy, że opisana we wniosku sprzedaż budynku szkoły wraz z gruntem jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług - należało uznać za prawidłowe, jednakże na podstawie odmiennej argumentacji niż wskazana we wniosku.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej został określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania i jako element zdarzenia przyszłego przyjęto, że w odniesieniu do boiska szkolnego, o którym mowa w treści wniosku, nie ponoszono nakładów na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. E. Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.