0461-ITPP3.4512.146.2017.1.MD - PIT prawa do odliczenia podatku od towarów w związku z importem towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania 0% stawki podatku do dostaw eksportowych oraz prawa do odliczenia podatku od towarów w związku z importem towarów - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania 0% stawki podatku do dostaw eksportowych oraz prawa do odliczenia podatku od towarów w związku z importem towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

... sp. z o.o. (dalej zwana: Wnioskodawcą) jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży kolejowej i zajmuje się produkcją oraz serwisem elementów wykorzystywanych w sprzęgach kolejowych, jak również montażem finalnym sprzęgów.

Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy zrzeszającej spółki na całym świecie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje licznych czynności stanowiących eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm., dalej zwanej: UoVAT) na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium kraju oraz czynności stanowiących import towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 7 i 5 ust. 1 pkt 3 UoVAT.

Eksport towarów dokumentowany jest fakturami wystawianymi przez Wnioskodawcę zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 106b ust. 1 UoVAT (dalej zwanymi: fakturami eksportowymi). Faktury eksportowe są podstawą dokonywania zapisów w ewidencji VAT, o której mowa w art. 109 ust. 3 UoVAT.

Za pośrednictwem współpracujących z nim agencji celnych Wnioskodawca otrzymuje dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w postaci komunikatów IE-599. Dane zawarte w komunikatach IE-599 pozwalają na jednoznaczne zidentyfikowanie towarów będących przedmiotem eksportu i przyporządkowanie towarów wskazanych w tym komunikacie do towarów wskazanych na fakturach eksportowych.

Komunikat IE-599 zawiera w szczególności numer faktury eksportowej. Na tej podstawie Wnioskodawca stosuje do dokonanego eksportu towarów stawkę 0% i wykazuje go w deklaracji VAT w terminach wynikających z przepisów UoVAT.

Spośród licznych transakcji eksportu towarów zdarzają się przypadki, kiedy komunikat IE-599 nie odwołuje się do numeru faktury eksportowej. Przypadki te są przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną.

W owych sytuacjach komunikat IE-599 nie zawiera numeru faktury eksportowej, lecz numer innego dokumentu lub inny element identyfikujący ten dokument, który dotyczy i jest wystawiany w związku z daną transakcją stanowiącą eksport towarów.

Przykładowo komunikat IE-599 może zawierać odwołanie do dokumentu stanowiącego specyfikację eksportowanych towarów (tzw. Packing list), np. zawierać numer lub datę wystawienia Packing list. Packing list jest wystawiany przez Wnioskodawcę obok faktury eksportowej. Packing list zawiera dane takie jak: nazwa towarów, ilość sztuk towarów, cena jednostkowa danego towaru, wartość eksportowanego towaru (iloczyn ceny jednostkowej towaru i ilości sztuk danego towaru), ilość opakowań, w które zapakowane są towary, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar. Dane te pokrywają się z danymi zawartymi na fakturze eksportowej. Komunikat IE-599 może również odwoływać się do innych niż Packing list dokumentów wystawianych w związku z eksportem towarów, jak np. faktura pro forma (poprzez odwołanie się do numeru faktury pro forma). Faktura pro forma zawiera analogiczne dane jak Packing list, które również pokrywają się z danymi zawartymi na fakturze eksportowej.

Opisane wyżej przypadki występują najczęściej w sytuacji, w której dokumenty takie jak Packing list, czy faktura pro forma stanowią dokument będący podstawą zgłoszenia celnego zamiast faktury eksportowej. Niekiedy bowiem przedmiotem jednego eksportu towarów są towary magazynowane u Wnioskodawcy w dwóch magazynach, których dostawa mimo tego, że są przedmiotem jednego eksportu towarów dokumentowana jest więcej niż jedną fakturą eksportową.

Wynika to z funkcjonalności oprogramowania, z którego korzysta Wnioskodawca. Nie pozwala ono wystawić jednej faktury eksportowej dla towarów będących przedmiotem jednego eksportu towarów magazynowanych w różnych magazynach. Niemniej jednak przypadki, w których na komunikacie IE-599 znajduje się numer innego dokumentu niż numer faktury eksportowej mogą dotyczyć również sytuacji, w której wystawiana jest tylko jedna faktura eksportowa.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że w zakresie dokonywanych procedur wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej obsługiwany jest przez agencję celną, która rozpoczyna i przeprowadza w imieniu Wnioskodawcy całą procedurę celną eksportową, m.in. przedkłada organom celnym określone dokumenty niezbędne do zwolnienia i wyprowadzenia towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Z uwagi na skalę dokonywanego eksportu towarów Wnioskodawca nie ingeruje w sposób wykonania poszczególnych czynności przez obsługującą go agencję celną, np. w zakresie rodzaju dokumentu przedkładanego celem rozpoczęcia procedury wywozu, lecz wymaga od agencji celnej przeprowadzenia całej procedury zgadnie z obowiązującymi przepisami prawa. Organy celne nie kwestionują przeprowadzenia procedury eksportowej na podstawie ww. dokumentów innych niż faktura eksportowa.

W każdym przypadku, który jest przedmiotem wniosku, Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie zidentyfikować towary wskazane w komunikacie IE-599, będące przedmiotem eksportu i przyporządkować je do towarów wskazanych na fakturze eksportowej lub fakturach eksportowych, jeżeli przedmiotem eksportu są towary udokumentowane przez Wnioskodawcę więcej niż jedną fakturą eksportową.

W szczególności bowiem w przypadku powołania się w komunikacie IE-599 na numer Packing list czy faktury pro forma dokumenty te zawierają dane pokrywające się z danymi zawartymi w fakturze eksportowej lub fakturach eksportowych. Wspomniana wyżej identyfikacja i przyporządkowanie towarów następują w szczególności w oparciu o takie dane jak: nazwa towarów, ilość sztuk towarów, cena jednostkowa danego towaru, wartość eksportowanego towaru (iloczyn ceny jednostkowej towaru i ilości sztuk danego towaru), ilość opakowań, w które zapakowane są towary, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar.

Dla przykładu komunikat IE-599 otrzymywany przez Wnioskodawcę może zawierać kwotę odpowiadającą łącznej wartości towarów będących przedmiotem eksportu, która to kwota pokrywa się z łączną wartością towarów wynikającą z dokumentu będącego podstawą zgłoszenia celnego oraz pokrywa się z łączną wartością towarów wskazanych na fakturze eksportowej lub fakturach eksportowych, jeżeli przedmiotem eksportu są towary udokumentowane przez Wnioskodawcę więcej niż jedną fakturą eksportową.

Ten sam komunikat zawiera również ilość opakowań, która pokrywa się z ilością opakowań wynikającą z dokumentu Packing list, czy faktury pro forma. Komunikat ten zawiera również numer tego dokumentu. Dokument ten zaś odwołuje się do danych zawartych na fakturze eksportowej lub fakturach eksportowych, jak nazwa towarów, ilość sztuk, cena jednostkowa towaru, wartość eksportowanego towaru (iloczyn ceny jednostkowej towaru i ilości sztuk danego towaru), łączną wartość eksportowanych towarów, unikalny numer (kod) towaru nadawany w systemie magazynowym stosowanym przez Wnioskodawcę jednoznacznie identyfikujący towar, tj. dane te zawarte są na dokumencie, którego numer lub inny element identyfikujący przywołany jest w komunikacie IE-599 oraz na fakturze eksportowej lub fakturach eksportowych, jeżeli przedmiotem eksportu są towary udokumentowane przez Wnioskodawcę więcej niż jedną fakturą eksportową.

Podsumowując, pomimo, że na komunikacie IE-599 nie ma numeru faktury eksportowej, Wnioskodawca jest w stanie każdorazowo jednoznacznie zidentyfikować towary, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w komunikacie IE-599, jak również jest w stanie przyporządkować towary będące przedmiotem eksportu do towarów wskazanych na fakturach eksportowych.

Przedmiotem wniosku są również podobne przypadki dotyczące występującego u Wnioskodawcy importu towarów na terytorium kraju, o którym mowa w art. 2 pkt 7 oraz art. 5 ust. 1 pkt 3 UoVAT. Polegają one na tym, że na "Poświadczeniu Zgłoszenia Celnego" (dalej zwanego: PZC) zawarty jest numer innego dokumentu niż numer faktury lub faktur (jeżeli import towarów dokumentowany jest więcej niż jedną fakturą), jaką/jakie Wnioskodawca otrzymuje od swojego dostawcy z tytułu importu towarów, np. na PZC znajduje się numer faktury pro froma, która jest dołączana do dokumentacji na potrzeby odprawy importowej.

Podobnie bowiem jak miało to miejsce przy eksporcie towarów, w przypadku importu towarów procedura celna importowa przeprowadzana w imieniu Wnioskodawcy przez agencję celną obsługującą Wnioskodawcę może odbywać się na podstawie dokumentu innego niż faktura otrzymywana od dostawcy za kupiony od niego towar, np. na podstawie faktury pro forma obejmującej szczegółowy wykaz towarów będących przedmiotem importu towarów. Faktura pro forma zawiera dane takie jak: nazwa towarów, ilość sztuk towarów, cena jednostkowa danego towaru, wartość "eksportowanych" towarów (iloczyn) ceny jednostkowej towaru i ilości sztuk danego towaru).

Dane te pokrywają się z danymi na fakturze, jaką Wnioskodawca otrzymuje od swojego dostawcy, który sprzedaje Wnioskodawcy towary będące przedmiotem importu towarów. W tych przypadkach Wnioskodawca również jest w stanie jednoznacznie zidentyfikować towary będące przedmiotem importu towarów, wykazane w PZC oraz przyporządkować je do towarów wskazanych na otrzymywanej fakturze lub fakturach wystawianych przez swoich dostawców.

Na podstawie takich dokumentów PZC Wnioskodawca obniża podatek należny o kwotę podatku naliczonego wynikającego z PZC zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a w zw. z art. 86 ust. 1 UoVAT, albowiem nabywane towary służą wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że analogiczne przypadki jak opisane powyżej w ramach opisu stanu faktycznego mogą występować w przyszłości, stąd niniejszy wniosek o interpretację indywidualną dotyczy również zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu do wniosku zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymany przez Wnioskodawcę komunikat IE-599 niezawierający numeru faktury eksportowej, ale zawierający inne informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację i przyporządkowanie towarów, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w tym komunikacie do towarów wskazanych na wystawianych fakturach eksportowych, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów?

2. Czy otrzymane przez Wnioskodawcę PZC niezawierające numeru faktury dokumentujących zakup przez Wnioskodawcę towarów stanowiący import towarów, ale pozwalające na jednoznaczną identyfikację i przyporządkowanie towarów będących przedmiotem importu towarów wskazanych w PZC do towarów wskazanych na otrzymywanych przez Wnioskodawcę fakturach dokumentujących import towarów, uprawnia Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z PZC na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a w zw. z art. 86 ust. 1 UoVAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy co do pytania nr 1.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 UoVAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

* jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Zgadnie z art. 41 ust. 4 UoVAT w ekspercie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 UoVAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a UoVAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Zgadnie z art. 41 ust. 11 UoVAT, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadkach będących przedmiotem wniosku spełnia on wszystkie warunki wynikające z ww. przepisów uprawniające go do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

W szczególności Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 UoVAT transportowanych z terytorium Polski na terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez Wnioskodawcę lub na jego rzecz albo przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony jest natomiast przez organy celne komunikatem IE-599, tj. w trybie, o którym mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a UoVAT.

W ocenie Wnioskodawcy brak numeru faktury eksportowej w komunikacie IE-599 nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu, jeżeli na podstawie tego komunikatu istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania towarów będących przedmiotem eksportu i przyporządkowania towarów wskazanych w komunikacie IE-599 do towarów wskazanych na fakturach eksportowych. Wnioskodawca posiada bowiem wymagany przepisami dokument wystawiony przez organy celne. Brak numeru faktury eksportowej nie przekreśla merytorycznej wartości komunikatu IE-599, który potwierdza jednoznacznie jakie konkretnie towary i w jakiej ilości opuściły terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z naczelnymi zasadami systemu podatku od towarów i usług polegającymi na neutralności VAT dla podatników tego podatku oraz na opodatkowaniu towarów/usług w miejscu ich konsumpcji, wynika, że towary/usługi powinny być opodatkowane w kraju konsumpcji, tj. w niniejszym przypadku w kraju przeznaczenia i nie powinny być opodatkowane w kraju rozpoczęcia transportu, tj. w niniejszym przypadku w Polsce, gdyż przeczyłoby to zasadzie opodatkowania konsumpcji.

Przepis art. 41 ust. 6 i 6a UoVAT jest w ocenie Wnioskodawcy przepisem technicznym, który służy weryfikacji przez organy podatkowe prawidłowego wywiązywania się przez podatników z zagwarantowanego Dyrektywą VAT prawa do opodatkowania stawką 0% wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Przepisy te nie powinny być interpretowane w ten sposób, by niweczyć - z uwagi na kwestie formalne - ww. zasadę ogólną systemu VAT, lecz powinny być interpretowane tak, by nie wymuszały u podatników obowiązku spełnienia warunków formalnych, które są nieproporcjonalne do celu jaki przyświecał ustawodawcy w zakresie regulacji dotyczącej prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

Stąd, o ile na podstawie komunikatu IE-599 istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania towarów będących przedmiotem eksportu i przyporządkowania towarów wskazanych w tym komunikacie do towarów wskazanych na fakturach eksportowych, to pomimo braku w tym komunikacie numerów faktur eksportowych, Wnioskodawca powinien być uprawniony do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z § 28 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 września 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1498), do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu lub uszlachetniania biernego oraz do zgłoszenia do powrotnego wywozu dołącza się fakturę albo w przypadku braku faktury - fakturę prowizoryczną lub fakturę pro forma, która dotyczy zadeklarowanej wartości, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z przepisów powyższego rozporządzenia jednoznacznie wynika, że faktura w rozumieniu przepisów UoVAT nie jest jedynym dokumentem, jak może być dołączony do zgłoszenia celnego. Możliwe jest również dołączenie innych dokumentów w postaci faktury prowizorycznej, faktury pro forma lub Packing list. Przepisy te niejako zatem same zakładają, że w komunikacie IE-599 może znajdować się inny numer, tj. numer innego dokumentu niż numer faktury wystawianej na podstawie przepisów UoVAT dokumentującej eksport. Z samej tylko różnicy w zakresie numeracji dokumentów dołączonych do zgłoszenia celnego i numeracji na fakturze nie można wyprowadzać wniosku o braku prawa do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

Stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach:

" (...) Należy zatem zauważyć, iż z dokumentu celnego wywozowego oraz z faktury VAT dokumentującej dostawę eksportową wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem eksportu co do nazwy (rodzaju) towaru, ilości towaru, wartości, ceny jednostkowej itp.

Innymi słowy z dokumentu celnego wynikać winno wprost, że określone towary wykazane w fakturze VAT zostały istotnie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, co skutkuje powstaniem prawa do zastosowana stawki 0%.

Zatem wyłącznie takie błędy, które uniemożliwiają zidentyfikowanie towarów wykazanych na fakturze z towarami wykazanymi w dokumencie IE-599 powodują, iż dokument ten nie może być uznany za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Wobec powyższego, jeżeli otrzymany przez Zainteresowanego dokument IE-599 zawierający pewne błędy, potwierdza jednak w sposób jednoznaczny wywóz towarów wykazanych na fakturze dokumentującej eksport towarów poza terytorium Wspólnoty, dokument taki uprawnia go do zastosowania dla dokonanego eksportu towarów stawki podatku w wysokości 0% (...)" (tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 maja 2011 r., znak: ILPP4/443-182/11-4/PG).

" (...) Należy zatem zauważyć, iż z dokumentu celnego wywozowego oraz z faktury VAT dokumentującej dostawę eksportową wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem eksportu co do nazwy (rodzaju) towaru, ilości towaru, wartości, ceny jednostkowej itp.

Innymi słowy z dokumentu celnego wynikać winno wprost, że określone towary wykazane w fakturze VAT zostały istotnie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, co skutkuje powstaniem prawa do zastosowania stawki 0%.

Zatem wyłącznie takie błędy, które uniemożliwiają zidentyfikowanie towarów wykazanych na fakturze z towarami wykazanymi w dokumencie IE-599 powodują, iż dokument IE-599 nie może być uznany za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W świetle powyższego jeżeli w dokumencie celnym wskazano ilość towarów zgodną z ilością wykazaną w fakturze VAT, natomiast nieprawidłowo wskazano np. masę brutto towarów to tego rodzaju błąd nie dyskwalifikuje dokumentu IE-599 dla celów zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

Podobnie należy traktować pomyłki w kodzie towarowym, jak również pomyłki w nazwie odbiorcy.

Zgodnie bowiem z załącznikiem Nr 37 - Uwagi wyjaśniające do jednolitego dokumentu administracyjnego - Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiająca przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz.UE.L Nr 343, str. 1 z późn. zm.)w polu Odbiorca - wpisuje się imię i nazwisko oraz adres osoby/osób, którym ma być dostarczony towar. W przypadku gdy przeznaczone do wywozu towary objęte systemem prefinansowania zostają wprowadzone do składu celnego, za odbiorcę uważa się osobę odpowiedzialną za prefinansowanie lub osobę odpowiedzialną za skład celny, w którym towary są składowane. W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że w tym polu ma zostać wpisane słowo "różne", i że wykaz odbiorców ma zostać załączony do zgłoszenia.

Jeżeli zatem dokument IE-599 potwierdza w sposób niebudzący wątpliwości, że towar został wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej, a z dokumentacji podatnika wynika, że mimo iż w nazwie odbiorcy wystąpiły błędy, nie istnieją jednak wątpliwości, że odbiorca otrzymał zamówiony towar, wówczas ww. dokument IE-599 zawierający wyłącznie taki błąd uprawnia do zastosowania 0% stawki podatku.

Tym samym za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że jedynie w przypadku otrzymania dokumentu SAD niezawierającego żadnych pomyłek Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT (...)" (tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 września 2009 r., znak: IBPP3/443-706/09/IK).

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymany przez Wnioskodawcę komunikat IE-599, niezawierający numeru faktury eksportowej, ale zawierający inne informacje pozwalające na jednoznaczną identyfikację i przyporządkowanie towarów, których wywóz poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony w tym komunikacie do towarów wskazanych na wystawianych fakturach eksportowych uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy co do pytania nr 2.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 UoVAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodne z art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a UoVAT, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.

Oczywiście ten ostatni przepis powinien być interpretowany w świetle art. 86 ust. 1 UoVAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługa są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wykorzystuje nabywane towary będące przedmiotem importu towarów do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz otrzymuje dokument celny (PZC), który stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokumentu PZC. W konsekwencji powinno mu przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokumentu PZC.

Na potrzeby argumentacji stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 zasadne jest wykorzystanie argumentacji przedstawionej w ramach stanowiska Wnioskodawcy co do pytania nr 1.

Zgodnie zatem z naczelną zasadą systemu VAT podatek od towarów i usług powinien być neutralny dla podatników tego podatku. Wszelkie ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego powinny natomiast wynikać z Dyrektywy VAT lub z przepisów UoVAT.

Ani w przepisach Dyrektywy VAT, ani w przepisach UoVAT, w szczególności w art. 88 UoVAT nie ma regulacji pozbawiających Wnioskodawcę odliczenia podatku naliczonego w sytuacji wskazanej w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Opisane różnice w numeracji, tj. różnice w numeracji znajdującej się na PZC, w stosunku do faktury otrzymanej przez Wnioskodawcę od dostawcy towarów będących przedmiotem importu towarów są nieścisłościami o charakterze formalnym. Nie powinny one pozbawiać podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, w której wykorzysta te towary do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, a z dokumentu tego na podstawie pozostałych danych jednoznacznie wynikać będzie, jakie towary były przedmiotem importu, jaka jest ich wartość oraz w jakiej kwocie powstało zobowiązanie podatkowe w VAT, jak również możliwe będzie dokładne przyporządkowanie tych towarów do towarów wskazanych na fakturze otrzymanej przez Wnioskodawcę od dostawcy towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach:

" (...) Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że w sytuacji, gdy przedmiotowe zgłoszenie celne dokumentuje faktyczną czynność importu towarów, kwota podatku VAT została wykazana prawidłowo, natomiast błędy w ww. zgłoszeniu celnym dotyczyły ilości zaimportowanych towarów oraz jednostek miary i nie mają one wpływu na cenę faktycznie uzgodnioną pomiędzy stronami transakcji i rzeczywiście zapłaconą, to w świetle tych okoliczności nie wystąpią wymienione przez Wnioskodawcę przesłanki negatywne, o których mowa w art. 86 ust. 3a pkt 4 ustawy.

Skoro zatem Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i nabyte towary służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu celnego, pod warunkiem niezaistnienia pozostałych przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy.

Jak już wskazano powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał on dokument celny, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w ww. terminie, wówczas - stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy - ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał dokument celny w październiku 2013 r. oraz w tym samym miesiącu dokonał odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że Spółka - zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - prawidłowo dokonała obniżenia kwoty podatku tytułem importu towarów, w miesiącu, w którym otrzymała dokument celny (...)" (tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 marca 2014 r., znak: IPTPP2/443-986/13-6/KW).

Podsumowując, w zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymane przez Wnioskodawcę PZC, niezawierające numeru faktury dokumentującej zakup przez Wnioskodawcę towarów stanowiący import towarów, ale pozwalające na jednoznaczną identyfikację i przyporządkowanie towarów będących przedmiotem importu towarów wskazanych w PZC do towarów wskazanych na otrzymywanych przez Wnioskodawcę fakturach dokumentujących import towarów uprawnia wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z PZC na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a w zw. z art. 86 ust. 1 UoVAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie:

* przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), z których wynika, że Spółka jest (będzie) w stanie przyporządkować komunikaty IE-599 i dokumenty PZC do stosownych faktur eksportowych oraz dotyczących importu;

* przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.