0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD - Brak opodatkowania czynności wycofania budynku z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa w celu wynajmu "prywatnego" oraz brak obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 7 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 7 lutego 2017 r. (dopłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania budynku z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa w celu wynajmu "prywatnego" oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania budynku z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa w celu wynajmu "prywatnego" oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od podatku od towarów i usług (dalej: podatnik VAT). W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności w zakresie handlu, wpisaną do CEIDG (dalej: Przedsiębiorstwo) poniósł Pan nakłady na wybudowanie budynku (dalej: Budynek). Budynek został posadowiony na gruncie niestanowiącym Pana własności. W trakcie budowy Budynku był Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT i dokonywał odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z jego wybudowaniem, w szczególności od materiałów budowlanych i usług budowlanych. Od momentu wybudowania Budynek jest wykorzystywany w prowadzonej przez Pana opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej.

Budynek został zaliczony do środków trwałych Przedsiębiorstwa i podlega amortyzacji, jego wartość jest wyższa niż 15.000,00 zł.

Zamierza Pan przekształcić Przedsiębiorstwo w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), która zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS z momentem przekształcenia.

Przed przekształceniem, ze względu na skutki cywilnoprawne, zamierza Pan wycofać Budynek z działalności gospodarczej (wycofać z ewidencji środków trwałych). Po wycofaniu Budynku z Przedsiębiorstwa i przekształceniu Przedsiębiorstwa w Spółkę będzie Pan świadczył usługę najmu Budynku na rzecz Spółki. Najem Budynku będzie tzw. najmem prywatnym na cele niemieszkalne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy wycofanie przez Pana Budynku ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT ?

* Czy w związku z wycofaniem Budynku z Przedsiębiorstwa będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Budynku z Przedsiębiorstwa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie będzie to bowiem odpłatna dostawy towarów, jak również odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT. Wycofanie Budynku z Przedsiębiorstwa nie będzie stanowiło także przekazania na cele osobiste podatnika w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ Budynek po wycofaniu z Przedsiębiorstwa nadal będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT - najem.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem prywatny).

W konsekwencji "prywatny" najem lokali niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem nie nastąpi przekazanie budynku na cele osobiste. Budynek będzie wykorzystywany przez Pana w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany wynajem budynku w ramach tzw. najmu prywatnego.

Będzie Pan nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu Budynku z ewidencji środków trwałych - w sytuacji gdy po wycofaniu z Przedsiębiorstwa będzie wykorzystywany do najmu opodatkowanego VAT - nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem VAT.

Reasumując, wycofanie Budynku z Przedsiębiorstwa (z ewidencji środków trwałych) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. ITPP2/443-1470/14/RS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-461/15-2/AŻ,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 października 2010 r., sygn. ITPP2/443-569/10/AD,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 lipca 2013 r., sygn. ILPP2/443-432/13-2/SJ,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lipca 2013 r., sygn. IPTPP4/443-284/13-4/UNr.

Ad 2.

Zgodnie z a art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT). W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy). Zgodnie z art. 90a ust. ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Powyższe regulacje nie znajdą zastosowania, ponieważ pomimo, że Budynek zostanie wycofany z Przedsiębiorstwa nadal będzie mieć związek z czynnościami opodatkowanymi VAT (najmem).

Czynność polegająca na wycofaniu Budynku z ewidencji środków trwałych - w sytuacji gdy będzie nadal wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych - nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług - nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług oraz nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lipca 2013 r., sygn. IPTPP4/443-284/13-4/UNr;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-461/15-2/AŻ;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. ITPP2/443-1470/14/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy zaznaczyć, że interpretacji udzielono przy założeniu, że najem przedmiotowego budynku wybudowanego na cudzym gruncie będzie prawnie skuteczny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.