0461-ITPP2.4512.796.2016.1.AJ - VAT w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania w drodze darowizny od jednego ze wspólników spółki znaków towarowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania w drodze darowizny od jednego ze wspólników spółki znaków towarowych - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania w drodze darowizny od jednego ze wspólników spółki znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową mającą miejsce siedziby w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest handel i produkcja kamizelek odblaskowych dla dzieci i dorosłych, zawieszek LED, naklejek odblaskowych, chust odblaskowych.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że Spółka otrzyma na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnika 1964 r. Kodeks cywilny (dalej jako: "k.c."), darowiznę od osoby fizycznej w postaci znaku towarowego lub znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej oraz /lub znaków towarowych (znaku towarowego) Unii Europejskiej wraz z prawem z rejestracji tych znaków (znaku) zarejestrowanych w Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dalej również jako: "EUIPO"), na podstawie art. 6 w zw. z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (dalej łącznie jako: "Znak towarowy"). Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, które umożliwia odróżnienie usługi przedsiębiorstwa darczyńcy od usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji Znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłącznie prawa do tych znaków szczegółowe określone w ww. przepisach.

Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego osoby fizycznej jako właściciela Znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków), do majątku Spółki. Następnie zarejestrowane Znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, jako nabyte przez Spółkę zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej i dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej Znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu Znaków towarowych Spółka zamierza w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywać ww. Znaki oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wykorzystywanie tych Znaków towarowych nastąpi poprzez oznaczenie nimi własnych usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co będzie miało odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania Znaków towarowych lub ich oddanie do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na podstawie innego rodzaju stosunku prawnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem przez Spółkę darowizny w formie Znaków towarowych od osoby fizycznej będącej wspólnikiem Spółki, po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstanie u niego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: "ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, nie stanowią towaru w rozumieniu ustawy prawa majątkowe, do których zaliczyć należy prawa do znaków towarowych i prawa ochronne na te znaki.

Stąd też umowa darowizny mająca za przedmiot prawa do znaku lub znaków towarowych i prawa ochronne (prawa z rejestracji) na te znaki, może być rozpatrywane na gruncie przepisów ustawy o VAT wyłącznie świadczenie usług.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołane wyżej unormowania wskazują, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 8 st. 2 ustawy o VAT.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, uznaje się również "nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika". A contrario należy uznać, ze nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika nie podlega VAT.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2012 r., znak: IPTPP1/443-470/12-2/MW, w której stwierdzono: "Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającęj opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług" (zob. również interpretacja indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 r., znak: IPPP1-443-773/11-5/AS). Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W doktrynie wskazuje się, iż "przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać te wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z drugiej jednak strony usługa ta musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze, a więc prowadzącego działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy)" (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki "VAT komentarz" str. 152).

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2011 r., znak: ITPP1/443-259/11/MS stwierdzono, iż: "Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem, tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych". Tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać Znaki towarowe m.in. przez oznaczanie nimi własnych usług oraz udzielanie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania ww. Znaków towarowych. W świetle opisanego zdarzenia przyszłego należy zatem uznać, iż wartości niematerialne i prawne otrzymane tytułem darowizny będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Celem darowizny nie jest dokonanie przysporzenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, lecz wykorzystanie przedmiotu darowizny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego też względu jednoznacznie należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przez opisaną w stanie faktycznym czynność darowizny, przesłanki z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w postaci konieczności wykonywania usługi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika jako warunku do uznania czynności za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, należy dokonywaną darowiznę uznać za czynność związaną z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność nie podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel., w tym również:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że po stronie Spółki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania w drodze darowizny Znaków towarowych. Brak powstania tego obowiązku z tytułu darowizny wynika z faktu, że nabycie Znaków towarowych nie stanowi czynności dostawy towaru lub świadczenia usług, z którymi przepisy ustawy wiążą powstanie obowiązku podatkowego.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie zawiera oceny stanowiska, czy czynność darowizny Znaków towarowych podlega opodatkowaniu, gdyż w tym zakresie Spółka nie jest zainteresowanym w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.