0461-ITPP2.4512.773.2016.1.PS - VAT w zakresie uznania składników majątkowych i niemajątkowych za przedsiębiorstwo oraz braku opodatkowania ich darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.), uzupełniony w dniu 28 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątkowych i niemajątkowych za przedsiębiorstwo oraz braku opodatkowania ich darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątkowych i niemajątkowych za przedsiębiorstwo oraz braku opodatkowania ich darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1991 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, działając pod firmą: H. Przedmiotem działalności gospodarczej jest handel i usługi w branży jubilerskiej: głównie skup i sprzedaż metali szlachetnych, w tym wyrobów jubilerskich, wykonywanie na zlecenie ich wycen i ekspertyz, naprawa biżuterii, skup, identyfikacja, wycena kamieni szlachetnych i diamentów, jak również ich sprzedaż w stanie nieprzetworzonym.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatek dochodowy od osób fizycznych rozlicza na zasadach ogólnych w oparciu o prowadzoną podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest sprzedażą opodatkowaną.

Prowadzone przez Pana przedsiębiorstwo należy do majątku wspólnego Pana i Pana żony.

Przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

* nazwę przedsiębiorstwa,

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości, w których prowadzona jest działalność gospodarcza,

* prawa i obowiązki wynikające z umów o dostawę mediów, środki trwałe,

* urządzenia, wyposażenie i inny drobny sprzęt, towary i materiały,

* know-how, informacje i wiedza w dziedzinie handlowej, organizacyjnej, koncesje i certyfikaty w zakresie prowadzonej działalności, tajemnice przedsiębiorstwa,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W przedsiębiorstwie nie zatrudnia Pan pracowników. Jest to przedsiębiorstwo rodzinne, oparte głównie na pracy Pana i współpracujących członków rodziny.

Prowadzone przedsiębiorstwo stanowi wspólność majątkową małżeńską, wspólnie z żoną zamierza Pan to przedsiębiorstwo darować synowi. W akcie darowizny będzie wzmianka, że przedmiotem darowizny jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Przekazanie całego przedsiębiorstwa stanowić będzie darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

Na określony dzień, który będzie dniem zakończenia i likwidacji prowadzenia działalności gospodarczej, sporządzi Pan remanent wszystkich składników majątkowych. Wartość tych składników będzie podstawą do wyceny przedsiębiorstwa. Stan materiałów i towarów ustalony drogą inwentaryzacji z natury wpisze Pan w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako ich stan końcowy. Zapas końcowy materiałów i towarów w całości będzie elementem tworzącym wartość przedsiębiorstwa przekazanego następnie synowi jako darowizna.

Syn, po otrzymaniu darowizny, na bazie otrzymanego przedsiębiorstwa, rozpocznie prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wcześniej dokona stosownej rejestracji działalności w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i w innych urzędach.

Jako przedsiębiorca będzie czynnym podatnikiem VAT, natomiast podatek dochodowy od osób fizycznych będzie ustalał na zasadach ogólnych w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wchodzące w skład przedsiębiorstwa składniki majątkowe, w tym materiały i towary handlowe, zostaną wprowadzone do ksiąg, jako ich stany na dzień rozpoczęcia działalności. W przypadku materiałów i towarów będzie to wpis w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako ich stan i wartość początkowa.

Ustalanie dochodu będzie następowało na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy uwzględnieniu zmiany stanu remanentów końcowego i początkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy tak zdefiniowany przedmiot darowizny spełnia przewidziane w art. 55¹ Kodeksu cywilnego kryteria przedsiębiorstwa i wobec tego do jego zbycia (darowizna) nie stosuje się na podstawie art. 6 pkt 1 przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Na podstawie przepisów art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo strony inaczej postanowiły. Jak wynika z art. 888 § 1 cyt. Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, że umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy VAT nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Mając na uwadze przedstawiony opis Pana firmy prowadzonej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz powołane przepisy prawa, stoi Pan na stanowisku, że spełnia ona definicję przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego). Przekazanie zatem tej firmy (przedsiębiorstwa) synowi w formie darowizny, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłączone jest spod działania ustawy VAT, tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.