0461-ITPP2.4512.647.2016.1.RS - Zwolnienie od podatku usług ubezpieczenia okrętu w okresie jego budowy oraz mechanizmów i urządzeń zdeponowanych w magazynach bądź zamontowanych na okręcie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 15 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług ubezpieczenia okrętu w okresie jego budowy oraz mechanizmów i urządzeń zdeponowanych w magazynach bądź zamontowanych na okręcie - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług ubezpieczenia okrętu w okresie jego budowy oraz mechanizmów i urządzeń zdeponowanych w magazynach bądź zamontowanych na okręcie.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na terytorium kraju jako podatnik VAT czynny. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę koncentruje się przede wszystkim na produkcji oraz naprawie różnego rodzaju statków, okrętów i konstrukcji pływających.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca uczestniczy (jako tzw. lider) w konsorcjum będącym wykonawcą (dalej: "wykonawca") zamówienia polegającego na budowie okrętu. Dostawa tego okrętu stanowić będzie odpłatną dostawę na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i nie będzie objęta stawką przewidzianą w art. 83 ust. 1 tej ustawy. Spółka jako lider konsorcjum jest odpowiedzialna m.in. za wystawienie faktury oraz rozliczenie podatku należnego z tytułu dostawy okrętu na rzecz zamawiającego.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy zamawiającym a konsorcjum oraz aneksami i załącznikami do tej umowy (dalej łącznie: "Umowa") budowa okrętu jest podzielona na kilka kolejnych etapów. Zakończenie każdego etapu jest dokumentowane za pomocą protokołu zdawczo-odbiorczego. Własność różnego rodzaju elementów okrętu (tj. materiałów, wyposażenia i urządzeń) wskazanych w danym protokole zdawczo-odbiorczym przechodzi na zamawiającego w momencie odbioru poszczególnych etapów. Przy czym, ryzyko utraty lub uszkodzenia okrętu przechodzi na zamawiającego z chwilą podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego okrętu po XII etapie (tj. po całkowitym zakończeniu jego budowy i formalnym odbiorze).

Umowa podpisana przed rozpoczęciem budowy okrętu przewidywała, że cena z tytułu realizacji powyższych prac składać się będzie z (i) kwoty wynagrodzenia wykonawcy netto oraz (ii) kwoty VAT wyliczonej według stawki 23%. Cena została przy tym przedstawiona w Umowie w rozbiciu na poszczególne lata/etapy budowy okrętu zgodnie z zawartym w Umowie harmonogramem prac.

Na podstawie Umowy Spółka zobowiązana również została do ubezpieczenia okrętu w okresie jego budowy oraz mechanizmów i urządzeń zdeponowanych w magazynach bądź zamontowanych na okręcie (w tym dostarczonych przez zamawiającego będących dostawą armatorską). Przy czym koszt ubezpieczenia (okrętu w budowie oraz dostaw zamawiającego), zgodnie z Umową pokrywa zamawiający, po spełnieniu warunków określonych w Umowie, tj.:

* wykonawca w porozumieniu z zamawiającym będzie negocjował warunki ubezpieczenia,

* wykonawca przedstawi ostateczną umowę ubezpieczenia wraz z polisą,

* wykonawca przedstawi dowód zapłaty wymaganej składki (ek) ubezpieczeniowej zgodnie z warunkami płatności umowy ubezpieczeniowej,

* zamawiający zwróci wykonawcy koszty zapłaconej składki (ek) ubezpieczenia w terminie do 30 dni na podstawie faktury z dołączonym dowodem opłaty składki.

Zgodnie z Umową, koszty ubezpieczenia są każdorazowo dokumentowane przez Spółkę za pomocą odrębnej faktury wystawianej na rzecz zamawiającego (niezależnie od rozliczeń dotyczących budowy samego okrętu), której termin płatności został określony odrębnie od terminu przyjętego dla pozostałych płatności z tytułu tej Umowy.

Zgodnie z Umową, czas obowiązywania polisy ubezpieczeniowej powinien obejmować całość okresu budowy okrętu (aż do "Daty Odbioru Okrętu"). Przy czym w świetle Umowy ewentualne rozwiązanie Umowy przed zakończeniem budowy okrętu, nie wpłynie na zakres oraz okres obowiązywania polisy ubezpieczeniowej. W przypadku rozwiązania Umowy przed zakończeniem budowy okrętu, na zamawiającego zostanie przelana wierzytelność z tytułu polisy zawartej w wykonaniu tej Umowy.

Zawarta początkowo (przed rozpoczęciem budowy okrętu) Umowa nie przewidywała określonej kwoty ubezpieczenia ani maksymalnej wysokości składki ubezpieczenia.

W trakcie trwania projektu (już po dokonaniu pierwszych rozliczeń między zamawiającym a wykonawcą w zakresie ubezpieczenia) zamawiający i wykonawca zdecydowali o doprecyzowaniu tej kwestii w Umowie. W efekcie, w dniu 29 maja 2015 r. podpisany został Aneks nr III do Umowy, zgodnie z którym w istniejących poprzednio zapisach dotyczących ubezpieczenia dodano zapis o maksymalnej wysokości kosztów ubezpieczenia:

"Koszty ubezpieczenia Okrętu w budowie, w tym Dostaw Zamawiającego, pokryje Zamawiający do maksymalnej wysokości (...), na następujących warunkach:

* Wykonawca w porozumieniu z Zamawiającym będzie negocjował warunki ubezpieczenia,

* Wykonawca przedstawi ostateczną umowę ubezpieczenia wraz z polisą,

* Wykonawca przedstawi dowód zapłaty wymaganej składki (ek) ubezpieczeniowej zgodnie z warunkami płatności umowy ubezpieczeniowej,

* Zamawiający zwróci - Wykonawcy koszty zapłaconej składki (ek) ubezpieczenia w terminie do 30 (trzydziestu) dni na podstawie faktury z dołączonym dowodem opłaty składki."

W efekcie uzgodnienia maksymalnej wysokości składki ubezpieczenia, w Aneksie nr III wskazano, że cena uzgodniona przez strony Umowy obejmie: kwotę wynagrodzenia wykonawcy, kwotę podatku od towarów i usług obliczoną od kwoty wynagrodzenia wykonawcy oraz koszt ubezpieczenia okrętu w budowie na zasadach określonych w odpowiedniej polisie do maksymalnej wartości składki, o której mowa wcześniej.

Przy czym Wnioskodawca pragnie podkreślić, że na dzień wprowadzenia powyższych zmian wynikających z Aneksu nr III, Wnioskodawca był już stroną umowy ubezpieczenia okrętu w budowie zawartej na początku budowy okrętu, a maksymalna kwota składki ubezpieczeniowej, która ma zostać zwrócona Wnioskodawcy, dodana postanowieniami wspomnianego Aneksu, odpowiadała kwocie składki ubezpieczeniowej, należnej z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia.

Reasumując powyższe Wnioskodawca pragnie podkreślić, że:

* Umowa określa odrębny termin, zasady oraz warunki płatności kwoty ubezpieczenia, które różnią się od ustaleń dotyczących wynagrodzenia z tytułu realizacji Umowy;

* Wnioskodawca wystawia odrębną fakturę dotyczącą wyłącznie ubezpieczenia okrętu w budowie;

* kwota obciążenia zamawiającego odpowiada kwocie składki (składek) ubezpieczeniowej uiszczonej przez wykonawcę w wykonaniu postanowień Umowy;

* polisa ubezpieczeniowa obejmuje również elementy stanowiące własność zamawiającego;

* zamawiający ma możliwości wpływu na wybór ubezpieczyciela oraz warunki ubezpieczenia;

* w świetle Umowy okres obowiązywania ubezpieczenia może być dłuższy niż okres obowiązywania Umowy na dostawę okrętu, gdyż ewentualne wcześniejsze rozwiązanie Umowy nie wpłynie na okres obowiązywania polisy, a wszystkie wierzytelności z tego tytułu w takim przypadku zostaną przelane na zamawiającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozliczenie między wykonawcą a zamawiającym dotyczące ubezpieczenia, realizowane na podstawie Umowy, stanowi odrębną od transakcji dostawy okrętu usługę podlegającą zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie między nim a zamawiającym dotyczące ubezpieczenia, realizowane na podstawie Umowy, stanowi odrębną od transakcji dostawy okrętu usługę podlegającą zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju uznaje się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel; natomiast za odpłatne świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady, uznaje się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Oznacza to, że każde świadczenie może zostać uznane albo za odpłatną dostawę towarów, albo za usługę (nie ma możliwości uznania jednego świadczenia zarówno za odpłatną dostawę, jak i usługę).

Zgodnie z podstawową zasadą konstrukcji systemu podatku od towarów i usług, co do zasady, każde świadczenie powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, co z kolei powinno prowadzić do jego opodatkowania na zasadach przewidzianych dla danego rodzaju świadczenia. Takie stanowisko wynika m.in. z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/O7, w którym stwierdzono: "z art. 2 szóstej dyrektywy wynika, że każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne".

Wyjątkiem od powyższej zasady są tzw. świadczenia złożone (kompleksowe) składające się z kilku świadczeń ściśle ze sobą powiązanych w taki sposób, że uznanie ich za odrębne i niezależne jest niezasadne lub niemożliwe. W takim przypadku jedna transakcja, obejmująca z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, dla celów podatkowych jest traktowana jako jedno świadczenie kompleksowe (złożone), podlegające opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla głównego świadczenia.

Równocześnie zarówno ustawa o VAT, jak i Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. nr 347, str. 1, z późn. zm.; dalej: "Dyrektywa VAT") nie zawierają definicji świadczenia kompleksowego (złożonego) ani jakichkolwiek wytycznych, którymi należy się kierować przy ocenie, czy dane świadczenie stanowi odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu czy element świadczenia kompleksowego.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przy ocenie czy usługa ubezpieczenia świadczona na podstawie Umowy stanowi odrębne od dostawy samego okrętu świadczenie podlegające opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla tej usługi, należy kierować się kryteriami wypracowanymi w praktyce, w tym przede wszystkim w orzecznictwie TSUE. Dokonując wspomnianej oceny, w szczególności należy mieć na uwadze wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, w którym wskazano, że: "należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie".

W ocenie Spółki, w świetle wytycznych zawartych w orzeczeniach TSUE (w szczególności w wyroku z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11 BGŻ leasing, w którym TSUE wskazał przykładowe kryteria przemawiające za odrębnością usług ubezpieczeniowych od samej dostawy/usługi objętej ubezpieczeniem) należy uznać, że w przypadku zdarzenia będącego przedmiotem wniosku, usługa dotycząca ubezpieczenia realizowana na podstawie Umowy stanowi odrębne od samej dostawy okrętu świadczenie (usługę na gruncie VAT) podlegające opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla tej usługi, gdyż:

* usługa ubezpieczenia jest ekonomicznie odrębna od dostawy okrętu na rzecz zamawiającego,

* usługa ubezpieczenia może funkcjonować niezależnie od Umowy na budowę okrętu,

* zasady, warunki i terminy płatności z tytułu usługi ubezpieczenia są odrębne i odmienne od zasad dotyczących pozostałych należności przewidzianych w Umowie,

* usługa ubezpieczenia jest dokumentowana za pomocą odrębnych faktur wystawianych przez Spółkę.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółową argumentację dotyczącą poszczególnych kryteriów odrębności wraz z przykładami orzecznictwa potwierdzającymi prawidłowość przyjętego podejścia.

1. Odrębność ekonomiczna.

O odrębności ekonomicznej usługi ubezpieczenia, w ocenie Wnioskodawcy, świadczy przede wszystkim fakt, że usługa ta byłaby ekonomicznie uzasadniona również w przypadku gdyby nie towarzyszyła dostawie okrętu. Należy bowiem zauważyć, że zakres ubezpieczenia obejmuje nie tylko elementy okrętu, które są w danym momencie wytwarzane przez Spółkę (oraz pozostałych uczestników konsorcjum), lecz również elementy, które stanowią własność zamawiającego (w tym również elementy wyposażenia lub urządzenia, które nie zostały wytworzone przez Spółkę lub innych uczestników konsorcjum). Tym samym, uzasadnione wydaje się być stwierdzenie, że w interesie zamawiającego byłoby ubezpieczenie okrętu w budowie (wraz z różnymi elementami wyposażenia i urządzeniami) - niezależnie od samej Umowy na dostawę okrętu.

Zatem usługa ubezpieczenia w przypadku zdarzenia będącego przedmiotem wniosku dla zamawiającego stanowi cel sam w sobie - nie ma na celu wyłącznie umożliwienia lub usprawnienia budowy okrętu na podstawie Umowy. Oznacza to, że ubezpieczenie powinno być dla celów VAT traktowane jako odrębna usługa. Świadczy o tym również stanowisko TSUE zawarte we wspomnianym powyżej wyroku z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11, w którym wskazano: "usługa ubezpieczenia, która stanowi niezależne świadczenie i cel sam w sobie dla leasingobiorcy, nie może stanowić dodatkowych kosztów czynności leasingu, w rozumieniu powyższego art. 78, jakie należy uwzględnić do celów obliczenia podstawy opodatkowania tej ostatniej czynności. W takich okolicznościach bowiem koszty ubezpieczenia stanowią świadczenie wzajemne usługi ubezpieczenia związanej z przedmiotem leasingu, a nie świadczenie wzajemne samej usługi leasingu".

O ekonomicznej odrębności usługi ubezpieczenia od dostawy okrętu świadczy również fakt, że ewentualne rozwiązanie Umowy przed zakończeniem budowy okrętu, nie wpłynie na zakres oraz okres obowiązywania polisy ubezpieczeniowej, z tytułu której wszystkie wierzytelności w takim przypadku zostaną przelane na zamawiającego.

Równocześnie Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w przypadku usługi ubezpieczenia zawsze istnieje dość ścisły związek pomiędzy tą usługą a przedmiotem ubezpieczenia (tu: okrętem budowanym na podstawie Umowy). Niemniej jednak związek ten jest niewystarczający dla uznania, że usługa ubezpieczenia oraz dostawa okrętu stanowią jedno świadczenie kompleksowe. Takie podejście potwierdza również orzecznictwo TSUE, np. cytowany już wyrok z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11, w którym stwierdzono: "każda transakcja ubezpieczeniowa z natury przedstawia związek z przedmiotem, który obejmuje. Wynika z tego, że przedmiot oddany w leasing i jego ubezpieczenie muszą przedstawiać pewien związek. Niemniej taki związek sam w sobie nie wystarcza, aby ustalić, czy istnieje jedno złożone świadczenie do celów podatku VAT".

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, z ekonomicznego punktu widzenia pomiędzy dostawą okrętu oraz samym ubezpieczeniem nie występuje tak ścisły związek, że obiektywnie można by uznać, że świadczenia te tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Dlatego też nie ulega wątpliwości, że usługa ubezpieczenia jest ekonomicznie odrębna od dostawy okrętu.

2. Niezależność i odrębność usługi ubezpieczenia od dostawy okrętu.

W ocenie Wnioskodawcy, usługa ubezpieczenia w przypadku zdarzenia będącego przedmiotem wniosku jest niezależna i odrębna od samej dostawy okrętu, gdyż zarówno dostawa okrętu jak i usługa ubezpieczenia w obrocie gospodarczym mogłyby funkcjonować niezależnie od siebie.

Wynika to m.in. z faktu, że ewentualne niewywiązanie się z obowiązku rozliczenia ubezpieczenia okrętu w budowie, w myśl postanowień Umowy, nie powinno wpłynąć na samą dostawę okrętu. Dodatkowo jak już wskazano powyżej, zgodnie z Umową usługa ubezpieczenia będzie funkcjonować niezależnie od tego, czy dojdzie do dostawy okrętu. Oznacza to, że w praktyce możliwe jest, że Spółka będzie uczestniczyć w świadczeniu usługi ubezpieczenia pomimo tego, że nie dojdzie do dostawy okrętu na rzecz zamawiającego. Należy bowiem zauważyć, że ewentualne rozwiązanie Umowy w okresie obowiązywania ubezpieczenia nie będzie miało wpływu na warunki samego ubezpieczenia - wszelkie wierzytelności z tytułu zawarcia polisy zostaną w takim przypadku przeniesione na zamawiającego.

O niezależności i odrębności usługi ubezpieczenia świadczy również fakt, że zamawiający ma znaczący wpływ na wybór podmiotu, u którego zostanie wykupiona polisa ubezpieczeniowa oraz warunki samego ubezpieczenia. Umożliwienie udziału zamawiającego w procesie negocjacji polisy ubezpieczeniowej jest jednym z warunków, od których uzależnione zostało ewentualne pokrycie kosztów tej polisy przez zamawiającego. W ocenie Wnioskodawcy, taki kształt Umowy wskazuje na to, że ubezpieczenie z punktu widzenia zamawiającego stanowi odrębną usługę świadczoną na innych zasadach niż sama dostawa okrętu. Potwierdza to m.in. wyrok TSUE z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C-42/14, w którym wskazano: "jeżeli najemca ma możliwość wyboru świadczeniodawców lub sposobów korzystania z danych towarów lub usług, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu".

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, usługa ubezpieczenia jest niezależna i odrębna od dostawy okrętu, gdyż nie jest elementem koniecznym i nierozerwalnie związanym z samą dostawą okrętu.

3. Odrębne zasady, warunki i terminy płatności oraz odrębne faktury dokumentujące usługę ubezpieczenia.

O możliwości uznania usługi ubezpieczenia za świadczenie odrębne od samej dostawy okrętu świadczy, zdaniem Wnioskodawcy, również fakt, że Umowa przewiduje dla tej usługi odrębne zasady, warunki i terminy płatności. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z postanowieniami Umowy, koszty ubezpieczenia są pokrywane przez zamawiającego wyłącznie w przypadku spełnienia przez wykonawcę szeregu dodatkowych czynności niezwiązanych z dostawą okrętu. W szczególności na uwagę zasługuje fakt, że koszt ubezpieczenia zostanie uiszczony przez zamawiającego dopiero po przedstawieniu ostatecznej wersji polisy ubezpieczeniowej oraz dowodu uiszczenia składki/składek z tego tytułu. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczy to o tym, że rzeczywistą intencją stron Umowy było nadanie ubezpieczeniu charakter usługi odrębnej od dostawy okrętu.

Za odrębnością usługi ubezpieczenia przemawia również fakt, że w Umowie brak jest jakichkolwiek zapisów pozwalających twierdzić, że zaniechanie powyższego obowiązku lub nieuiszczenie należności z tytułu ubezpieczenia przez zamawiającego mogłoby mieć istotny wpływ na realizację samej dostawy okrętu.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie podkreślić, że usługa ubezpieczenia jest dokumentowana za pomocą odrębnych faktur, dla których Umowa określa odrębny termin płatności. Zdaniem Spółki, ostatecznie potwierdza to, że w przypadku zdarzenia będącego przedmiotem wniosku ubezpieczenie nie jest elementem świadczenia kompleksowego, lecz stanowi odrębną i niezależną usługę podlegającą opodatkowaniu na zasadach dla niej przewidzianych w ustawie o VAT.

Powyższe stwierdzenie znajduje poparcie również w stanowisku prezentowanym w praktyce, w tym w orzecznictwie TSUE - np. we wspomnianym już wyroku z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11, w którym stwierdzono: "oddzielne fakturowanie, jak również odrębna taryfikacja świadczeń przemawiają za istnieniem niezależnych świadczeń, jednakże nie przybierają przy tym rozstrzygającego znaczenia".

Na możliwość uznania usługi ubezpieczenia za świadczenie odrębne od dostawy okrętu w przypadku zdarzenia będącego przedmiotem wniosku nie wpływa również fakt, że zgodnie z brzmieniem Aneksu nr III cena ustalona przez strony obejmuje m.in. koszt ubezpieczenia. Należy bowiem zauważyć, że w świetle m.in. wyroku TSUE z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 fakt, że w danym przypadku naliczana jest jedna cena, nie jest decydujący dla uznania, że mamy do czynienia z jednym świadczeniem. W ocenie TSUE, niezależnie od sposobu określenia ceny, jeżeli całość okoliczności wskazuje, że klient zamierzał nabyć dwie odrębne usługi konieczne jest potraktowanie tych świadczeń jako odrębnych i niezależnych od siebie.

Podsumowanie.

W świetle przedstawionych powyżej argumentów oraz stanowisk sądów administracyjnych, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że w przypadku zdarzenia będącego przedmiotem wniosku, ubezpieczenie stanowi odrębną usługę świadczoną na rzecz zamawiającego, która powinna podlegać opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla tego rodzaju świadczeń w ustawie o VAT. Zatem, w komentowanym przypadku możliwe będzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku: "usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne/usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji".

W związku z powyższym usługa ubezpieczenia świadczona na podstawie Umowy na rzecz zamawiającego stanowi odrębną usługę podlegającą zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego - w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.