0461-ITPP2.4512.119.2017.2.RS

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.), uzupełnionym w dniu 10 kwietnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży udziałów w prawach wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży udziałów w prawach wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Dnia 21 grudnia 1993 r. przed Notariuszem w miejscowości..., pozostając w związkach małżeńskich, w których obowiązywała wspólność ustawowa majątkowa małżeńska, na majątki objęte wspólnością ustawową majątkową małżeńską, Pani G. i Pan M. małżonkowie K. oraz Pani J. i Pan D. małżonkowie K. nabyli w udziałach po 1/2 części, każde z małżeństw z majątków dorobkowych, prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 62 od Gminy Miasto... na podstawie umowy użytkowania wieczystego. Określono przeznaczenie (sposób zagospodarowania-zabudowy) działki 62 - wybudowanie budynku - pawilonu.

2. Następnie te same osoby nabyły w dniu 18 stycznia 1999 r., w udziałach po 1/2 części każde z małżeństw, z majątków dorobkowych, prawo użytkowania wieczystego działek gruntu nr 13/10, 13/6 i 14/8 od Gminy Miasto... na podstawie umowy zamiany i oddanie w użytkowanie wieczyste, objętej aktem notarialnym sporządzonym dnia 18 stycznia 1999 r. przez Notariusza w miejscowości..., pozostając w związkach małżeńskich, w których obowiązywała wspólność ustawowa majątkowa małżeńska, na majątki objęte wspólnością ustawową majątkową małżeńską. Z działki 62 zwrócono dla Miasta Gminy... działkę 62/1 celem poprawy warunków zagospodarowania działki 62/2 (pozostałej z takiego przekształcenia działki 62) oraz działek do niej przyległych będących we władaniu Miasta Gminy... zniesiono służebności gruntowe przejazdu i przechodu wszystkich działek będących w posiadaniu Gminy Miasto..., które graniczyły pierwotnie z działką 62, a którym służebność ta została określona w akcie notarialnym z dnia 21 grudnia 1993 r., z uwagi na to, że tak powstały zespół działek (nieruchomość) nr 13/10, 13/6, 14/8 oraz 62/2 graniczył z drogą publiczną. Przeznaczenie działek nr 62/2, 13/10, 13/6 i 14/8 (sposób zagospodarowania - zabudowy) nie zostało określone.

3. W 2004 r. związek małżeński Pani J. i Pana D. został rozwiązany przez rozwód na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w miejscowości... X Wydział Cywilny Rodzinny z dnia 21 kwietnia 2004 r., z klauzulą prawomocności na dzień 13 maja 2004 r., a następnie na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego... -... w miejscowości. Wydział II Cywilny z dnia 7 grudnia 2009 r., z klauzulą prawomocności na dzień 28 maja 2010 r., w wyniku podziału majątku dorobkowego Pani J. i Pana D. udział do 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego wyżej opisanych działek gruntu nr 62/2, 13/10, 13/6 i 14/8 został przyznany Panu D.

4. W 2011 r. związek małżeński Pani G. i Pana M. został rozwiązany przez rozwód na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w miejscowości... X Wydział Cywilny Rodzinny z dnia 28 listopada 2011 r., z klauzulą prawomocności na dzień 20 grudnia 2011 r. Podziału majątku dorobkowego Pani G. i Pana M. nie dokonywano.

Reasumując p. 1-4

Wnioskujący o wydanie decyzji Pan D. w udziale do 1/2 (jednej drugiej) części jest współużytkownikiem wieczystym do dnia 21 grudnia 2092 r., niezabudowanej nieruchomości, której właścicielem jest Miasto..., położonej w miejscowości... przy ulicy B., w obrębie ewidencyjnym nr 1064 (jeden tysiąc sześćdziesiąt cztery) Śródmieście 64 (sześćdziesiąt cztery), o łącznym obszarze 0,1168 ha (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt osiem metrów kwadratowych), składającej się z działek gruntu nr 62/2 (sześćdziesiąt dwa łamane przez dwa), id. dz...., o powierzchni 0,0438 ha (czterysta trzydzieści osiem metrów kwadratowych), 13/6 (trzynaście łamane przez sześć), id. dz...., o powierzchni 0,0024 ha (dwadzieścia cztery metry kwadratowe), 13/10 (trzynaście łamane przez dziesięć), id. dz...., o powierzchni 0,0111 ha (sto jedenaście metrów kwadratowych), 14/8 (czternaście łamane przez osiem), id. dz...., o powierzchni 0,0595 ha (pięćset dziewięćdziesiąt pięć metrów kwadratowych) - zwane w dalszej części nieruchomością - dla której jest prowadzona księga wieczysta. Dla obszaru, na którym znajduje się nieruchomość nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w rejestrze gruntów nieruchomość oznaczona jest symbolem klasoużytku Bp, nieruchomość ta posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. W obowiązującym studium i kierunków zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Rady Miasta... z dnia 20 marca 2012 r.) powyższa nieruchomość znajduje się w jednostce planistycznej Z.N.12. Zapisy studium wskazują dla tej jednostki jako funkcję dominującą zabudowę mieszkaniową wielorodzinną wysokiej intensywności, a jako funkcję uzupełniającą enklawy zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usługi, usługi sportu i rekreacji, usługi sakralne, usługi publiczne, zieleń urządzona.

5. Dnia 23 września 2013 r. przed Notariuszem w miejscowości..., aktem notarialnym Pani G., Pan M. i Pan D., jako współwłaściciele, zbyli działkę gruntu nr 442/1 o obszarze 0,0500 ha (5 arów) położoną w miejscowości R. gmina M. powiat m., województwo x., dla której to nieruchomości prowadzona była księga wieczysta. Działka gruntu 442/1 o symbolu użytku S-RIVb (sad-rolnicza IVb) oznaczona była identyfikatorem id. dz:. Działka nie przylegała do nieruchomości zbywców. Zbycia dokonano na wniosek i staraniem nabywcy - rolnika - właściciela nieruchomości do której działka 442/1 przylegała.

6. W 2015 r. złożono wniosek o wydanie warunków zabudowy (WZ) dla nieruchomości.

7. W dniu 18 maja 2016 r. otrzymano WZ. Mając WZ wieczyści współużytkownicy nie mogli podjąć żadnej zgodnej i wspólnej decyzji w sprawie zagospodarowania nieruchomości (jej zabudowania) więc postanowili ją sprzedać.

8. Od momentu zawarcia umów wieczystego użytkowania ww. nieruchomości żaden z wieczystych współużytkowników nie wprowadził jej (czy jej jakiejkolwiek części) do środków trwałych prowadzonych przez nich działalności gospodarczej oraz nie zaliczył w koszty tych działalności jakiegokolwiek kosztu (czy jakiejkolwiek ich części) związanego z tymi nieruchomościami. (np. podatku od nieruchomości, opłaty dzierżawy wieczystej, kosztów utrzymania nieruchomości w odpowiedniej kondycji - koszenie trawy, odśnieżanie itp.).

Udziały w prawach wieczystego użytkowania działki 62 nabyte zostały przez dwa małżeństwa z ich prywatnych majątków dorobkowych celem wybudowania na działkach budynku dla ich własnych potrzeb 24 lata temu (1993 r. - w 1999 r. oddano część działki i w zamian przyjęto inne poprzez umowę z Miastem Gmina... o zamianie działek, celem lepszego zagospodarowania i skomunikowania działek z drogą publiczną).

Działki a także każda z nich z osobna od chwili ich nabycia do chwili obecnej nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy czy czynności o podobnym charakterze oraz nie były od czasu ich zakupu zabudowane jakimkolwiek budynkiem trwałym czy tymczasowym.

Od 1994 r. do 2016 r. Wnioskodawca prowadził jednoosobowa działalność gospodarczą z siedzibą w miejscowości. Plac Z. w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi i przemysłowymi, nie był związany w tym czasie z współwłaścicielami działek żadnymi innymi umowami czy też więzami oprócz rodzinnych (Pan M. K. - brat, Pani G. K. - żona a później była żona brata).

Wniosek o wydanie warunków zabudowy dotyczył wszystkich czterech działek w całości i został złożony przez Pana M. w porozumieniu z pozostałymi współwłaścicielami, ponieważ dla terenu obejmującego przedmiotowe działki Miasto Gmina... nie opracowało Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego i aby poznać jaką zabudowę w danym miejscu można dokonać (powierzchnia zabudowy, ilość kondygnacji, tereny biologicznie czynne oraz skomunikowanie budynku z drogami publicznymi) należy wystąpić z takim wnioskiem, wnioskujący wybrali typ zabudowy, który ich zadaniem, najlepiej korespondował z usytuowaniem działek (obok istniejącego centrum usługowo-handlowego) i w ich ocenie pozwalał na właściwą ocenę potencjału działek co leży w ramach zwykłego zarządu własnością.

Decyzja o warunkach zabudowy WZ została wydana w dniu 18 maja 2016 r. stała się ostateczną. Określa rodzaj inwestycji na budowę budynku handlowego.

Wszystkie działki, o jakich jest mowa we wniosku, znajdują się w bezpośredniej styczności ze sobą i stanowią łączną powierzchnie 1168 m² "i wyżej nazywane są działkami."

Wystąpienie o warunki zabudowy (WZ) jest czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i było podyktowane tym, że sprzedający chcieli wiedzieć co można wybudować w obrębie nieruchomości.

Głównym powodem decyzji o sprzedaży działek jest niemożliwość ich zagospodarowania przez obecnych współwłaścicieli pod względem decyzyjnym (dwa małżeństwa - dwa rozwody), w wyniku ewentualnego podziału (powstałyby działki o pow. 584. 292 i 202 m² z olbrzymimi kłopotami z usytuowaniem bardzo małych budynków i trudnościami w skomunikowania z drogą publiczną oraz bardzo wysokimi kosztami użytkowania wieczystego (wzrost opłaty za użytkowanie wieczyste o 500% w ostatnim roku. (Zawiadomienie o wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego Prezydenta Miasta... z dnia 16 listopada 2016 w wysokości 7530.00 PLN). Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca zagubił swój dokument świadomie dla zobrazowania problemu przedstawia dokument zaadresowany do Pana M. i Pani E., którzy posiadają prawa do 50% udziałów użytkowania wieczystego przedmiotowych działek. Wobec braku porozumienia wieczystych użytkowników w sprawie ewentualnej wspólnej zabudowy czy odprzedaży i spłaty udziałów, podjęto jedyną zgodną decyzję o sprzedaży praw do użytkowania wieczystego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy w świetle przedstawionego wcześniej stanu faktycznego, zdarzenie przyszłe polegające na sprzedaży prawa do dzierżawy wieczystej nieruchomości (opisanej w p. 1 i 2 stanu faktycznego) będzie opodatkowane VAT?

* Czy ewentualne opodatkowanie VAT tej transakcji sprzedaży może być uzależnione od osoby i statusu podatkowego Kupującego (osoba fizyczna, osoba prawna, prowadzenie działalności gospodarczej, podatnik VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Opodatkowanie tej transakcji nie będzie uzależnione od osoby i statusu podatkowego Kupującego, ponieważ zdarzenie to oznacza działanie w sferze prywatnej, do której ustawa o VAT nie ma zastosowania - niestanowiące działalności gospodarczej w rozumieniu VAT - a polega ono na korzystaniu z prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

UZASADNIENIE stanowiska:

Trzeba zauważyć, że:

1. Nieruchomość (opisana w p. 1 i 2 stanu faktycznego) nie była wykorzystywana w żaden sposób w prowadzonej działalności gospodarczej. Obecnie żaden ze współużytkowników wieczystych nie prowadzi działalności gospodarczej.

2. Obecni współużytkownicy wieczyści nie wnioskowali o objęcie nieruchomości, (opisanej w p. 1 i 2 stanu faktycznego) planem zagospodarowania przestrzennego, ani też nie zostały dokonane (bez ich udziału) w planie żadne zmiany od momentu objęcia nieruchomości. Od momentu zawarcia umowy dzierżawy (23 lata temu) wieczystej, nieruchomość posiadała ten sam charakter co i dzisiaj - działki budowlanej o klasoużytku o oznaczeniu Bp - budownictwo podstawowe.

3. Transakcja sprzedaży będzie jednokrotna i obejmować będzie wszystkie działki razem.

4. Obecni współużytkownicy wieczyści w celu sprzedaży nieruchomości nie ponieśli i nie zamierzają ponieść jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem tej nieruchomości do sprzedaży, takich jak jej podział, ogrodzenie, uzbrojenie.

5. Wystąpienie o warunki zabudowy (WZ) oraz zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży jest czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i było podyktowane tym, że Sprzedający chcieli wiedzieć co można wybudować w obrębie nieruchomości. Potencjalny Kupujący deklaruje sporządzenie WZ wg warunków dostosowanych dla własnych potrzeb - innych od tych z jakimi wystąpili.

6. Pieniądze ze sprzedaży nieruchomości (opisanej w p. 1 i 2 stanu faktycznego) Sprzedający - obecni współużytkownicy wieczyści zamierzają przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych swoich, i swoich rodzin, oraz pozostałą część umieścić na lokacie długoterminowej "jako zabezpieczenie na życie - do takich działań."

7. Nabycie nieruchomości (opisanej w p. 1 i 2 stanu faktycznego) z podjętym zamiarem sprzedaży z zyskiem oraz poszukiwanie klientów po nabyciu działki nie może być brane pod uwagę ze względu na prawie dwudziestoletni okres między nabyciem a zamiarem zbycia.

8. Zbycie działki rolniczej (sad) 500 m² opisanej w p. 5 stanu faktycznego było jedyną transakcją sprzedaży gruntu dokonaną przez Sprzedających - obecnych współużytkowników wieczystych. Sprzedana działka nigdy nie była użytkowana rolniczo czy też w inny sposób przez Sprzedających - z uwagi na jej kształt (ca dł. 40 m i szer. 12,5 m) oraz oddalenie i nieprzyleganie do ich nieruchomości - a jej zakupu dokonano niejako "przy okazji" zakupu nieruchomości rolnej, dla których urządzona była ta sama Księga Wieczysta.

9. Zbycie nieruchomości opisanej w p. 1, 2 stanu faktycznego jest podyktowane skomplikowaną sytuacją rodzinną współużytkowników - trzy osoby z udziałami i ich rozwody spowodowały brak jednomyślności w zarządzaniu i w planie zagospodarowania nieruchomości - jedynym wyjściem z tej sytuacji pozostała sprzedaż nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

Przez towary - jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do brzmienia art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle powyższego grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na podstawie ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda osoba, która dokonuje czynności podlegające opodatkowaniu, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców lub/i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą lub wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)), który wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11). Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności sprzedaży w tych okolicznościach przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jednakże zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Z powołanego wyroku wynika, że "Majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro działka nr 62 przeznaczona była w momencie nabycia pod budowę pawilonu nie można uznać, że posiadany przez Wnioskodawcę majątek miał/ma na celu zaspokojenie jego potrzeb prywatnych. Ponadto z treści wniosku nie wynika aby ww. grunty od momentu ich nabycia do chwili obecnej były wykorzystywane na cele osobiste. Zatem należy stwierdzić, że przedmiotem planowanego zbycia nie będzie majątek prywatny. Z uwagi na powyższe oraz okoliczności takie jak: dokonanie nabycia praw wieczystego użytkowania ww. gruntów z zamiarem ich sprzedaży z zyskiem, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy wybierając jednocześnie jej typ zabudowy (budynek handlowy), wydzielenie z działki nr 62 działki nr 62/1 i zwrócenie jej Miastu celem poprawy warunków zagospodarowania działki nr 62/2, zniesienie służebności gruntowych przejazdu i przechodu tak aby zespół działek nr 13/10, 13/6, 14/8 i 62/2 graniczył z drogą publiczną Wnioskodawca w odniesieniu do sprzedaży ww. majątku będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy od podatku od towarów i usług. W związku z tym, że sprzedaż praw użytkowania wieczystego gruntu stanowić będzie - w świetle art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy - dostawę towarów, czynność ta będzie - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegać opodatkowaniu niezależnie od osoby i statusu podatkowego kupującego.

Ponadto informuje się, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Wobec tego załączone przez Pana kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a niniejszą interpretację wydano jedynie na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.