0461-ITPP1.4512.808.2016.1.IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2015 r. (data wpływu 25 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków remontowych i modernizacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków remontowych i modernizacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S. w G. prowadzi typową dla spółdzielni mieszkaniowych działalność w zakresie dostarczania i zarządzania lokalami mieszkalnymi, garażami, lokalami użytkowymi spółdzielczymi własnościowymi. Ponadto Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie własnych lokali użytkowych, wynajmie terenów, miejsc i powierzchni reklamowych itp.

W związku z różnorodną działalnością Spółdzielnia uzyskuje przychody zwolnione oraz opodatkowane. Zakupione towary i usługi przyporządkowywane są do odpowiedniej działalności więc podatek VAT naliczony jest odejmowany od należnego lub nie. Niektóre zakupy nie można jednoznacznie powiązać z konkretną sprzedażą więc Spółdzielnia rozlicza je tzw. strukturą (obecnie 20%).

Spółdzielnia posiada również leżące na osobnych przyległych do siebie działkach dwa budynki, z których:

* jeden przeznaczony jest na biuro dla pracowników, a w części piwnicznej znajdują się pomieszczenia socjalne pracowników fizycznych oraz magazyn i archiwum,

* drugi przeznaczony jest na pomieszczenia warsztatowo-magazynowe, jak również jest częściowo wynajęty dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Wokół budynków znajduje się infrastruktura: studzienki kanalizacyjne, chodniki, plac parkingowy, ogrodzenie, podjazdy. Część jest zaewidencjonowana jako odrębne środki trwałe. Sfinansowanie budowy i zakupu ww. budynków wraz z gruntem i infrastrukturą pochodzi z funduszu zasobowego. Nie są amortyzowane tylko umarzane.

W pierwotnym i podstawowym założeniu oba budynki powstały i służą zapewnieniu poprawnej obsługi biurowo-technicznej kilku tysięcy lokali mieszkalnych Spółdzielni.

Zgodnie z interpretacją ogólną MF nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 z dnia 5 marca 2008 r. należy uznać, iż budynki te (wraz z gruntem i infrastrukturą) są zasobem mieszkaniowym. Niemniej jednak oba budynki wykorzystywane są również w generowaniu przychodu z działalności gospodarczej, tj. w budynku biurowym wykonywane są wszelkie czynności związane z pozyskaniem najemców lokali użytkowych, fakturowaniem, monitorowaniem płatności, planowaniem obsługi technicznej i remontów itp. zaś w budynku warsztatowo-magazynowym wykonywane są prace konserwacyjne, naprawcze i remontowe również na rzecz wynajmowanych lokali użytkowych, jak również jest częściowo wynajęty podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą.

Czyli należy stwierdzić, iż oba budynki biorą udział w generowaniu przychodów związanych ze

sprzedażą zwolniona i opodatkowaną.

Budynki te stanowią mienie Spółdzielni i remonty ich co do zasady finansowane są z funduszu remontowego mienia Spółdzielni.

Spółdzielnia w niedalekiej przyszłości zamierza przeprowadzić o znacznej wartości prace modernizacyjne, które podniosą wartość budynków i będą sfinansowane z funduszu remontowego mienia Spółdzielni.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, Spółdzielnia może odjąć (w wysokości zgodnej ze strukturą sprzedaży) podatek VAT naliczony od wydatków remontowych i modernizacyjnych w wymienionych budynkach, finansowanych z funduszu remontowego mienia Spółdzielni ?

Zdaniem Spółdzielni, przysługuje Jej prawo odjęcia od podatku należnego podatku VAT naliczonego w fakturach wystawionych w związku z remontem i modernizacją wyżej opisanych budynków (wraz z infrastrukturą) w wysokości wynikającej z obowiązującej w danym roku struktury sprzedaży.

Przedmiotowe budynki są środkami trwałymi wykorzystywanymi do zapewnienia prawidłowej obsługi biurowo-technicznej nieruchomości mieszkalnych, jak i niemieszkalnych przeznaczonych na wynajem, a tym samym zapewnienia źródła przychodów zwolnionych i opodatkowanych. Nie ma tutaj znaczenia fakt, że przedmiotowe budynki wraz z infrastrukturą są zaliczane do zasobów mieszkaniowych i sfinansowanie remontów i nakładów modernizacyjnych nastąpi ze środków z funduszu remontowego mienia Spółdzielni. Jedynie należy wziąć pod uwagę, iż podatek naliczony przez okres 10 lat będzie podlegał corocznej korekcie w zależności od rocznego wskaźnika struktury sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do dyspozycji art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Szczegółowe zasady ustalania proporcji zostały określone w art. 90 ust. 4-10 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółdzielni będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi posłużą do wykonywania czynności opodatkowanych. Jeżeli Spółdzielnia, na co wskazują okoliczności przedstawione we wniosku, nie będzie w stanie przyporządkować kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w związku z przedmiotowymi zakupami, Spółdzielnia będzie miała prawo do korzystania z odliczenia podatku naliczonego jedynie w takiej części, jaka wynika z wyliczonego wskaźnika proporcji, na zasadach określonych w powołanym art. 90 ust. 2-10 ustawy, mając jednocześnie na uwadze zasady dotyczące korekt podatku naliczonego, które zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, iż prawidłowe wyliczenie zakresu prawa do odliczenia należy do obowiązków podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.