0461-ITPP1.4512.684.16.1.AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przedmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przedmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą - osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą, wpisanym z dniem 1 sierpnia 2016 r. do CEIDG i korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT. Przedmiot działalności Wnioskodawcy stanowi świadczenie usług rozrywkowych. Usługi polegają przede wszystkim na prowadzeniu odpłatnych video-rozmów i prezentowaniu treści o charakterze rozrywkowym na żywo. Sprzedaż usług przez Wnioskodawcę następuje za pośrednictwem portalu internetowego, który stanowi platformę kojarzącą osoby zainteresowane świadczeniem usług rozrywkowych i osoby zainteresowane ich zakupem. Na chwilę obecną jedynymi odbiorcami świadczonych przez Wnioskodawcę usług są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (zarówno z Polski, jak i z zagranicy). Portal, za pośrednictwem którego Wnioskodawca świadczy usługi nie jest nabywcą usług Wnioskodawcy.

Sprzedaż za pośrednictwem portalu polega na tym, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży usług na rzecz innego użytkownika portalu, za które otrzymuje wynagrodzenie. Zapłaty wynagrodzenia za świadczone przez Wnioskodawcę usługi dokonuje inny użytkownik portalu (klient Wnioskodawcy). Płatności obsługuje portal internetowy, tzn. przekazuje wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od klienta na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Kwota wpływająca fizycznie na rachunek bankowy Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie otrzymane z tytułu świadczenia usług od klientów (innych użytkowników portalu). Kwota ta nie jest pomniejszana o żadne wynagrodzenie lub prowizję pobierane przez administratora portalu internetowego.

Wnioskodawca wyjaśnia, że płatności w obrębie portalu następują z wykorzystaniem tzw. żetonów stanowiących jednostkę rozrachunkową stosowaną wyłącznie do rozliczeń pomiędzy użytkownikami portalu (sprzedającym i kupującym). W momencie zapłaty za usługę wykonaną przez Wnioskodawcę, określona ilość żetonów, będąca ceną ustaloną za usługę Wnioskodawcy jest przez portal automatycznie przekazywana z konta użytkownika portalu (klienta Wnioskodawcy) na analogiczne konto w portalu przypisane Wnioskodawcy. Żetony pozostają własnością portalu, natomiast Wnioskodawca otrzymuje od portalu ich równowartość pieniężną wyrażoną w PLN. Krótko mówiąc, mechanizm płatności za wykonane przez Wnioskodawcę usługi polega na tym, że użytkownik portalu (klient Wnioskodawcy) nabywa od portalu żetony wpłacając na rachunek bankowy portalu określoną kwotę, nabytymi od portalu żetonami użytkownik portalu (klient Wnioskodawcy) "płaci" następnie Wnioskodawcy za wykonane przez niego usługi. Wnioskodawca natomiast może żądać od portalu w dowolnym momencie wymiany zgromadzonych żetonów na środki pieniężne i ich przekazania przez portal na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Portal internetowy pełni tutaj zatem rolę swego rodzaju pośrednika w płatnościach pomiędzy Wnioskodawcą i jego klientami - użytkownik portalu (klient Wnioskodawcy) wpłaca bowiem środki pieniężne stanowiące wynagrodzenie za usługi Wnioskodawcy na rachunek bankowy portalu, a następnie portal dokonuje przelewu tegoż wynagrodzenia (bez uprzedniego pomniejszenia go o jakąkolwiek prowizję) na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Na chwilę obecną płatności za wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę usługi przebiegają we wskazany sposób, tj. za pośrednictwem portalu internetowego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie przyjmuje żadnych wpłat bezpośrednio od klientów - ani na rachunek bankowy ani wpłat gotówkowych.

Portal prowadzi w sposób ciągły i zautomatyzowany rejestr wszystkich transakcji dokonywanych za jego pośrednictwem. Dotyczy to również usług świadczonych przez Wnioskodawcę, co oznacza że w każdej chwili Wnioskodawca ma możliwość pobrania ze strony internetowej portalu raport (historię transakcji) zawierającą dane o dacie i godzinie wykonania usługi, rodzaju wykonanej usługi (opis brzmi np.: otrzymano żetony za transmisję z użytkownikiem X, napiwek od Y lub otrzymanie prywatnej wiadomości od Z) i ilości otrzymanych żetonów za każdą z usług. Należy podkreślić, że żetony mają z góry określoną wartość nominalną wyrażoną w PLN, a co za tym idzie Wnioskodawca wie, jakie wynagrodzenie otrzymał za każdą z wykonanych usług. Raport z portalu stanowi podstawę wpisu do ewidencji sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę dla celów VAT.

Wnioskodawca pragnie również w tym miejscu podkreślić, iż nie posiada żadnych danych pozwalających na dokładną identyfikację innego użytkownika portalu - swojego klienta. Użytkownicy pozostają anonimowi - Wnioskodawca zna tylko ich tzw. nick/login, którym posługują się w portalu. Ze względu na specyfikę świadczonych usług i formę ich wykonywania (tj. wyłącznie za pośrednictwem portalu internetowego) Wnioskodawca nie ma żadnego bezpośredniego kontaktu z klientami. Nie ma również możliwości w jakikolwiek sposób pozyskania informacji na temat danych personalnych i adresowych klientów. Danych tych nie udostępnia również portal.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zaś wynagrodzenie za świadczone usługi otrzymuje wyłącznie na rachunek bankowy od portalu internetowego, pośredniczącego w dokonywaniu zapłaty pomiędzy Wnioskodawcą a jego klientami, Wnioskodawca chciałby wyjaśnić wątpliwości, co do możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w okolicznościach stanu faktycznego Wnioskodawca ma możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej, o którym mowa w § 2 ust. 1 w związku z pkt 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

2. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, czy wobec braku bezpośredniego kontaktu z usługobiorcami oraz braku danych adresowych nabywców usług, dla spełnienia wymogu, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wystarczające będzie dokonywanie przez Wnioskodawcę wydruku paragonu fiskalnego i zachowanie oryginałów wydrukowanych paragonów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego nie powstaje po jego stronie obowiązek ewidencjonowania sprzedaży z wykorzystaniem kasy rejestrującej.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika z art. 111 ustawy o VAT. Wspomniany przepis ustanawia generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących dotyczy wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Innymi słowy, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Bez znaczenia jest natomiast status podatnika dokonującego sprzedaży, tzn. obowiązek stosowania kas rejestrujących dotyczy zarówno podatnika VAT czynnego, jak i podatnika, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Co do zasady zatem obowiązek ten dotyczy również Wnioskodawcy, będącego podatnikiem korzystającym ze zwolnienia podmiotowego z VAT i świadczącego usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Decyzją ustawodawcy, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności zostały zwolnione z obowiązku stosowania kas rejestrujących. Katalog podmiotów i czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących określony został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia, w którym w poz. 38 wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zwolnienie nie ma zastosowania do dostaw towarów i usług wymienionych w § 4 Rozporządzenia.

Z treści przytoczonych regulacji wynika zatem, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z pkt 38 załącznika do Rozporządzenia muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy w okolicznościach stanu faktycznego może on skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej, o którym mowa w § 2 ust. 1 w zw. z pkt 38 załącznika do Rozporządzenia. Spełnia on bowiem wszystkie warunki, o których mowa w przedmiotowych regulacjach.

Po pierwsze przedmiotem świadczenia ze strony Wnioskodawcy są usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej inne niż wymienione w § 4 Rozporządzenia. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę to bowiem usługi rozrywkowe, co do których ustawodawca nie wprowadził bezwzględnego wymogu ewidencjonowania ich sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Spełniony jest tutaj również warunek posiadania ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, z których jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego jedyne czynności, jakie wykonuje Wnioskodawca to świadczenie usług rozrywkowych za pośrednictwem portalu internetowego. Portal natomiast, w sposób zautomatyzowany i ciągły prowadzi ewidencję wszystkich transakcji zawieranych za jego pośrednictwem. Wnioskodawca ma możliwość w każdej chwili pobrania ze strony internetowej portalu raportu (historii transakcji), zawierającego informację o dacie wykonania usługi, jej rodzaju oraz otrzymanej za nią płatności w formie żetonów o określonej wartości PLN od innego użytkownika portalu (nabywcy usług od Wnioskodawcy). Wypłata środków - równowartości otrzymanych przez Wnioskodawcę żetonów - dokonywana jest natomiast przez portal każdorazowo w formie przelewu bankowego na konto Wnioskodawcy, co dokumentowane jest wyciągami bankowymi z konta Wnioskodawcy. Uprawnione jest zatem, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzenie, że w opisanym stanie faktycznym spełniony jest warunek posiadania ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, z których jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zdaniem Wnioskodawcy, oceny tej nie może zmienić wskazana w opisie stanu faktycznego okoliczność, że nie jest on w stanie zidentyfikować nabywcy usług poprzez wskazanie jego imienia, nazwiska i adresu. Żaden przepis nie wymaga bowiem, aby ewidencja i dowody zapłaty miały również wskazywać dane nabywców. Wystarczającym jest jedynie posiadanie dokumentacji, z której wynika, jakiej transakcji (usługi) dana zapłata dotyczy i otrzymanie jej w całości na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej świadczącego usługę (tak również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 marca 2013 r., nr 1PPP2/443-58/13-4/DG).

Zdaniem Wnioskodawcy, spełniony jest także warunek dotyczący formy płatności. Wnioskodawca bowiem nie otrzymuje od nabywców swoich usług płatności w innej formie (w szczególności gotówkowej) niż w formie przelewu bankowego. Wprawdzie płatność na rachunek bankowy następuje tutaj za pośrednictwem portalu, a nie bezpośrednio z rachunku bankowego nabywcy usługi na rachunek bankowy Wnioskodawcy, tym niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, nie niweczy to możliwości korzystania przez niego ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Z literalnego brzmienia przepisów Rozporządzenia wynika bowiem, że dla zastosowania zwolnienia istotny jest jedynie kanał płatności (w szczególności przelew bankowy). Brak jest natomiast wymogu, aby płatność danym kanałem miała być realizowana bezpośrednio pomiędzy stronami transakcji z wyłączeniem pośrednictwa innego podmiotu. Oznacza to zdaniem Wnioskodawcy, że realizacja płatności za pośrednictwem innego podmiotu - tutaj portalu, za pośrednictwem którego Wnioskodawca świadczy usługi - nie wyklucza zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wniosek postawiony powyżej potwierdza również wykładnia celowościowa przepisu § 2 ust. 1 w zw. z pkt 38 załącznika do rozporządzenia. Obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nie udokumentowana, zaś wskazanie przez ustawodawcę wymogu otrzymywania płatności za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-rozliczeniowej na rachunek bankowy podatnika lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-rozliczeniowej ma na celu zapewnienie możliwości weryfikacji danego transferu środków. Sposób otrzymywania zapłaty przez Wnioskodawcę w całości te warunki spełnia. Każda dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż pozostawia bowiem po sobie ślad w postaci wpływu środków pieniężnych od portalu internetowego na rachunek bankowy Wnioskodawcy w związku z wcześniejszą sprzedażą konkretnych usług dokonywaną za pośrednictwem tego portalu. W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 w zw. z pkt 38 załącznika do Rozporządzenia.

Prawidłowość tego stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane przez organy podatkowe w podobnych stanach faktycznych, gdzie świadczenie usług odbywa się wykorzystaniem portali internetowych pośredniczących w dokonywaniu zapłaty pomiędzy świadczącym usługę i jej nabywcą. Warto w tym miejscu przytoczyć chociażby interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2014 r., nr IPPP2/443-271/14-4/RR, w której organ analizował przypadek podatnika dokonującego sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, gdzie klienci dokonywali zapłaty kartą płatniczą lub za pośrednictwem systemu płatności internetowych, które to środki były następnie gromadzone na koncie pośrednika tychże płatności, który zobowiązany był raz w tygodniu dokonywać przelewu na konto podatnika. Organ potwierdził, że ten sposób płatności pozwala na stosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej. Za możliwością zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej w oparciu o § 2 ust. 1 w zw. z pkt 38 załącznika do rozporządzenia przy płatnościach dokonywanych na rachunek bankowy podatnika przez pośrednika a nie bezpośrednio od klientów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie opowiedział się również w interpretacji z dnia 10 lipca 2015 r., nr IPPP2/4512-321/15-5/RR.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca jest zdania, że w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego nie ma on obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Spełnia on bowiem wszystkie warunki stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 z zw. z pkt 38 załącznika do rozporządzenia, tj. świadczy usługi na rzecz osób fizycznych, inne niż wymienione w § 4 rozporządzenia, posiada ewidencję (historia transakcji z portalu internetowego) i dowody dokumentujące zapłatę (wyciągi bankowe), z których wynika jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy oraz otrzymuje płatność w całości za pośrednictwem banku na własny rachunek bankowy.

Ad. 2.

Pytanie oznaczone we wniosku numerem dwa zadane zostało na wypadek stwierdzenia przez organ, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do stosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W takim przypadku Wnioskodawca zamierza rozpocząć ewidencjonowanie sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w terminach wynikających z obowiązujących przepisów spełniając wszystkie wymogi związane z tym sposobem ewidencjonowania. Niemniej jednak, jeden z wymogów, z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie będzie mógł być spełniony.

Chodzi mianowicie, o wymóg określony w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, tj. wydawania wydrukowanego paragonu fiskalnego nabywcy. Z uwagi na charakter i formę świadczonych usług, Wnioskodawca nigdy nie ma bezpośredniego kontaktu z nabywcą usługi, nie zna jego danych personalnych ani danych adresowych (pozostają anonimowi). Danych takich nie udostępnia również portal, za pośrednictwem, którego Wnioskodawca świadczy usługi. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca nie ma żadnych możliwości, aby nabywcy wydać wydrukowany paragon fiskalny, a co za tym idzie nie jest w stanie spełnić wymogu, o którym mowa w przytoczonym powyżej przepisie.

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca jest zdania, że wystarczające będzie dokonywanie wydruku paragonu fiskalnego i zachowanie oryginału paragonu do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Skoro bowiem nie jest możliwe wydanie paragonu bezpośrednio nabywcy a także wysłanie go np. pocztą tradycyjną na adres nabywcy (gdyż takowy nie jest Wnioskodawcy znany) jedynym możliwym sposobem uczynienia zadość wymogowi prawidłowego prowadzenia ewidencji z zastosowaniem kasy rejestrującej jest drukowanie paragonu i pozostawienie jego oryginału w dokumentacji Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi rozrywkowe, polegające na prowadzeniu odpłatnych video-rozmów i prezentowaniu treści o charakterze rozrywkowym na żywo za pośrednictwem portalu internetowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy, przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011 (rozporządzenie wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011, str. 1, z późn. zm.; zwane dalej "rozporządzeniem 282/2011").

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, do "usług świadczonych drogą elektroniczną", o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Stosownie do art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011, ustęp 1 obejmuje w szczególności:

Załącznik I wymienia między innymi następujące usługi:

Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:

Punkt 4 załącznika II (pkt a-e) do dyrektywy 2006/112/WE:

Ze wskazanych powyżej regulacji wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest wystąpienie następujących cech świadczonych usług:

-

* realizacja za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,

-

* świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,

ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe.

W świetle powyższego, mając na uwadze opis sprawy należy uznać, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mają charakteru usług elektronicznych.

Z opisu sprawy wynika również, że odbiorcami świadczonych przez Wnioskodawcę usług są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zarówno z Polski, jak i z zagranicy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że stosownie do zapisu art. 28c ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej regulacja zawarta w art. 111 ust. 1 ustawy znajduje zastosowanie.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1215).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 38 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Z kolei jak wynika z zapisu § 4 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika powołanego rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, a przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 pkt 2 rozporządzenia.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w zakresie transakcji opisanych świadczeń, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - stosownie do zapisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia Finansów z dnia 14 listopada 2014 r. - do dnia 31 grudnia 2016 r., o ile faktycznie zapłata za wykonane czynności w całości jest dokonywana za pośrednictwem poczty lub banku na jego rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczy.

Jednocześnie wskazać należy, że wobec pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1, odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2 stała się bezprzedmiotowa, co jest zgodne z intencją Wnioskodawcy, który warunkuje udzielenie odpowiedzi na pytanie 2 od negatywnej odpowiedzi na pytanie 1.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.