0461-ITPP1.4512.60.2017.1.MS

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki dla świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki dla świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą na podstawie wpisu do "CEDG" i jest czynnym podatnikiem VAT. Jest Pan właścicielem obiektów turystycznych, położonych w miejscowościach wypoczynkowych. Nieruchomości te są środkami trwałymi prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Posiadane przez Pana nieruchomości składają się z następujących obiektów:

* obiekt nieskategoryzowany - obiekt o powierzchni 200 m² (w którym znajduje się 7 pokoi) oraz 4 domki letniskowe,

* obiekt nieskategoryzowany - 16 domków letniskowych,

* obiekt nieskategoryzowany - 6 domków letniskowych i 4 przyczepy kempingowe.

W obecnej chwili w nieruchomościach świadczone są usługi związane z miejscem krótkotrwałego zamieszkania, sklasyfikowane w dziale PKD pod kodem 55.20.Z. W związku z planowanym rozszerzeniem działalności i brakiem możliwości aktywnego pozyskiwania klientów zamierza Pan zawrzeć umowę o współpracy gospodarczej z profesjonalną firmą zajmującą się zarządzaniem apartamentami zwaną dalej Operatorem. Operator to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą. Przedmiotem prowadzonej przez Operatora działalności gospodarczej jest świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Z treści umowy najmu, która będzie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Operatorem, wynika, że Operator zobowiązuje się do dalszego podnajmu lokalu w celu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania. Umowa ta nie będzie przewidywała możliwości podnajmu lokalu na inne cele. W ramach jej realizacji obiekty będą podnajmowane przez Operatora na rzecz odbiorców końcowych, na podstawie umów podnajmu w celu krótkotrwałego zakwaterowania, zawieranych przez Operatora we własnym imieniu. Operator będzie miał następujące uprawnienia:

1. Zawieranie we własnym imieniu z klientami umów na usługę krótkoterminowego zakwaterowania w obiektach turystycznych właściciela. Faktury wystawiane będą przez Operatora w swoim imieniu na klienta korzystającego z usługi zakwaterowania.

2. Pobieranie od klientów przedpłaty oraz wynagrodzenia za wykonaną usługę na własne konto bankowe lub do kasy Operatora.

3. Kształtowanie cen usług.

4. Prowadzenie listy rezerwacji.

Z kolei do obowiązków Operatora będzie należało:

1. Pośrednictwo w udostępnianiu obiektów gościom.

2. Działania marketingowe.

3. Obsługa gości ze strony opiekuna pobytu.

4. Kontrola i obsługa obiektów.

5. Przygotowanie obiektów po wyjeździe gości do kolejnego wynajmu.

6. Obsługa rozliczeń z klientami (pobór zaliczek na pobyt, ostateczne rozliczenie wynagrodzenia za wynajem, wystawienie faktury lub paragonu sprzedaży).

Natomiast Pan jako właściciel będzie zobowiązany m.in. do ubezpieczenia lokalu, jego konserwacji oraz remontów. Będzie Pan odpowiadał za umowy zawarte z dostawcami mediów oraz stan obiektów umożliwiający jego wynajmowanie jako miejsc wypoczynku wakacyjnego osobom trzecim przez Operatora. Uważa Pan, że usługi które będą świadczone na rzecz Operatora należy klasyfikować zgodnie z symbolem PKWiU 55, tj. w dziale "Usługi związane z zakwaterowaniem".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa wynajmu obiektów turystycznych, która będzie świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Operatora podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 8%, właściwej dla usług związanych z zakwaterowaniem?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wynajmu obiektów turystycznych świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Operatora będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 8%, właściwej dla usług związanych z zakwaterowaniem. W uzasadnieniu stanowiska wskazano, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi, co do zasady 22%. Niemniej jednak, jak stanowi art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych, dla niektórych czynności zostały przewidziane stawki preferencyjne, a także zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do tej ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. -1.

Należy jednak zwrócić uwagę na treść art. 146a pkt 2 ustawy VAT, zgodnie z którym, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 20I8 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. Na podstawie ww. przepisów oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy VAT, stawka podatku w wysokości 8% znajduje zastosowanie m.in. w odniesieniu do usług związanych z zakwaterowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na mocy art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Pomimo że od dnia 1 stycznia 2016 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązuje nowe rozporządzenie (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Dz. U. z 2015 r. poz. 1676), to zgodnie z zapisem § 3 pkt 1 tego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się PKWiU wprowadzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W tym miejscu należy wskazać, że podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Z powołanych przepisów wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 163 wymienione zostały usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55, tj. "usługi związane z zakwaterowaniem".

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że ustawodawca nie poprzedził PKWiU 55 symbolem "ex" co pozwala przyjąć, że stawka obniżona podatku ma zastosowanie do wszelkich usług zawierających się w tym grupowaniu.

Zatem, w sytuacji gdy usługa świadczona przez podatnika mieści się w grupowaniu: PKWiU 55, usługa ta podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Z opisu sprawy wynika, że jako podatnik VAT czynny prowadzi Pan działalność gospodarczą. Jest Pan właścicielem obiektów turystycznych. Nieruchomości te są środkami trwałymi w Pana działalności gospodarczej, związanej ze świadczeniem usług krótkotrwałego zamieszkaniem (PKD 55.20.Z). W związku z planowanym rozszerzeniem działalności i brakiem możliwości aktywnego pozyskiwania klientów, zamierza Pan zawrzeć umowę o współpracę z podmiotem gospodarczym (dalej: Operatorem), który zajmuje się świadczeniem usług krótkotrwałego zakwaterowania oraz wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Z zawartej pomiędzy Panem, a Operatorem umowy wynikać będzie, że Operator zobowiązuje się do dalszego podnajmu lokalu w celu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania z zastrzeżeniem, braku możliwości podnajmu tego lokalu przez Operatora na inne cele. Zatem Operator, działający w swoim imieniu, będzie świadczył na rzecz odbiorców końcowych, usługę krótkoterminowego zakwaterowania w obiektach turystycznych właściciela. Operator będzie uprawniony i zobowiązany do prowadzenia rozliczeń z klientami, tj. będzie ustalał ceny usług, prowadził listy rezerwacji, pobierał zaliczki, rozliczał wynagrodzenia za wynajem, wystawiał faktury lub paragony. Jednocześnie Operator będzie zobowiązany do: pośrednictwa w udostępnianiu obiektów gościom, działań marketingowych, obsługi gości przez opiekuna pobytu, kontroli i obsługi obiektów, przygotowania obiektów po wyjeździe gości do kolejnego wynajmu. Z kolei Pan jako właściciel, będzie zobowiązany m.in. do ubezpieczenia lokalu, jego konserwacji oraz remontów. Będzie Pan również odpowiedzialny za umowy z dostawcami mediów oraz stan obiektów umożliwiający ich wynajem jako miejsc wypoczynku wakacyjnego osobom trzecim przez Operatora. Usługa świadczona na rzecz Operatora została sklasyfikowana przez Pana w grupowaniu PKWiU 55 jako "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Mając powyższe na uwadze, w świetle przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że usługa podnajmu obiektów turystycznych świadczona w oparciu o umowę najmu zawartą z Operatorem (jako najemcą), podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług. Stawką właściwą dla tej czynności, mając na uwadze w szczególności zaklasyfikowanie przez Pana świadczonych usług do grupowania PKWiU 55, jest - jak słusznie wskazano we wniosku-stawka podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania świadczonej usługi.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.