0461-ITPP1.4512.147.2017.1.EA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest właścicielem lokalu mieszkalnego, który zamierza wynajmować z przeznaczeniem na potrzeby mieszkalne. Jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal mieszkalny będzie wynajmowany z majątku prywatnego, a więc w przedmiotowej sprawie podatnik nie występuje jako osoba dokonująca najmu w ramach działalności gospodarczej. Najem będzie prowadzony w imieniu własnym i na własny rachunek. Czynności dokonywane przez Wnioskodawcę - najem lokalu mieszkalnego - powinny korzystać ze zwolnienia. W przyszłości Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę dotyczącą wynajmu lokalu mieszkalnego na rzecz podmiotu gospodarczego na cele mieszkalne. Najemca - podmiot gospodarczy będzie z kolei wynajmował dalej ten lokal własnym pracownikom na cele mieszkalne. Przedmiotem ww. najmu będzie lokal mieszkalny o łącznej powierzchni 60 m. Lokal został wyposażony we wszelkie urządzenia umożliwiające codzienne w im zamieszkiwanie. Z tytułu najmu, wynajmujący płacić będzie comiesięczny czynsz obejmujący opłatę eksploatacyjną wraz z wszelkimi mediami. Dalsze postanowienia umowy stanowić będą, że najemca bez pisemnej zgody wynajmującego nie może dokonywać przeróbek i adaptacji, a w szczególności zmian stałych. Ponadto lokal nie może być użytkowany na inne cele niż na cele mieszkalne. W umowie zawarte zostanie postanowienie, że dopuszcza się podnajmowanie przedmiotu najmu, jednak wyłącznie w celach mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak należy opodatkować najem - zastosować zwolnienie, czy stawkę podatku VAT w wysokości 23% - do usługi w zakresie wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe w przypadku gdy najemcą jest podmiot gospodarczy, który będzie wynajmował dalej te lokale mieszkalne własnym pracownikom na cele mieszkalne?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynajem lokalu mieszkalnego powinien korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, wynajem lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia z VAT bez względu na to, czy najemcą jest osoba fizyczna, czy podmiot gospodarczy. Zgodnie z wymienionym wyżej przepisem zwolnienie jest uzależnione jedynie od charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz od przeznaczenia wynajmowanego lokalu (wyłącznie cel mieszkaniowy).

Usługa najmu nieruchomości powinna zatem, zdaniem wnioskodawcy korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Rozstrzygający powinien być wówczas zapis umowy najmu, która zawierać musi między innymi postanowienia, z których w sposób nie budzący wątpliwości wynikać będzie, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystywany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z interpretacją indywidualną wydaną przez Ministra Finansów znak: IPTPP4/443-841/14-4/JM z dnia 10 lutego 2015 r., gdzie stwierdzono: Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.