0461-ITPP1.4512.136.2017.2.IK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.), uzupełnionym w dniu 23 lutego 2017 r. oraz w dniu 6 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa od odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont nieruchomości, która będzie dzierżawiona innym podmiotom gospodarczym - jest prawidłowe;

* sposobu opodatkowania czynności najmu pokoi lub mieszkań dla innych podmiotów gospodarczych - jest nieprawidłowe;

* prawa od odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont nieruchomości w części przypadającej na mieszkania lub pokoje, które Spółka będzie udostępniać swoim pracownikom lub zleceniodawcom-jest prawidłowe;

* braku opodatkowania czynności nieodpłatnego udostępnienia mieszkań pracownikom Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 lutego 2017 r. oraz w dniu 6 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa od odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont nieruchomości, która będzie dzierżawiona innym podmiotom gospodarczym, udostępnianych pracownikom Spółki lub ich zleceniobiorcom, opodatkowania czynności najmu pokoi lub mieszkań dla innych podmiotów gospodarczych, braku opodatkowania czynności nieodpłatnego udostępnienia mieszkań pracownikom Spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonała zakupu nieruchomości zabudowanej budynkiem. Zakup nieruchomości nie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zakup był od osoby fizycznej z jej majątku prywatnego).

Spółka będzie dokonywała nakładów na tzw. zakupiony obiekt, będą to prace remontowe obiektu, polegające na przystosowaniu nieruchomości, jego przeróbce na odrębne mieszkania lub pokoje. W mieszkaniach tych będą mieszkali pracownicy Spółki, jak i również pokoje te lub mieszkania będą wynajmowane innym podmiotom gospodarczym. Dzierżawiące mieszkania podmioty gospodarcze, zwane w dalszej części jako "spółki" - to odrębne podmioty gospodarcze, które przeznaczą wynajmowane mieszkania i pokoje na zakwaterowania swoich pracowników lub zleceniobiorców.

Podmioty te są powiązane ze Spółką osobowo poprzez udziałowca/ akcjonariusza oraz poprzez osoby sprawujące nadzór nad podmiotami - ten sam prezes zarządu.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą. Jest "płatnikiem" VAT. W miejscowości, w której Spółka kupiła nieruchomość prowadzona jest działalność rolnicza Spółki oraz działalność gospodarcza Spółki. Obydwie działalności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Spółka ma problemy ze znalezieniem pracowników na obszarze, w którym jest prowadzona działalność przez Spółkę, dlatego też musi szukać i zatrudniać pracowników z innych rejonów, jak i również z zagranicy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że pokoje wynajmowane przez Spółkę innym podmiotom gospodarczym, będą wykorzystywane przez pracowników tych spółek w celu przebywania w tych pokojach lub mieszkaniach od poniedziałku do piątku, bądź od poniedziałku do niedzieli po zakończeniu pracy.

Wynajmowanie mieszkań lub pokoi dla pracowników będzie stanowiło tzw. hotel robotniczy w którym mogą mieszkać różnie i zamiennie pracownicy zatrudnieni w tych spółkach, jak i również pracownicy Spółki.

Wynajęcie pomieszczeń dla pracowników jest związane z dużą odległością od ich rodzinnych miejscowości. Żony i dzieci tych pracowników nie będą przebywały w tych pokojach. Wynajęcie pokoi jest związane z wykonywaną przez nich pracą, rozwiązanie umów będzie powodowało, że osoba przebywająca na terenie obiektu będzie musiała opuścić pokój, w którym przebywała.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na remont nieruchomości, którą będzie dzierżawić dla innych podmiotów gospodarczych?

2. Czy Spółka powinna opodatkować wynajem pokoi lub mieszkań dla innych podmiotów gospodarczych?

3. Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na remont nieruchomości w części przypadającej na mieszkania lub pokoje, które spółka będzie udostępniać swoim pracownikom lub zleceniobiorcom?

4. Czy udostępnione nieodpłatnie mieszkania dla pracowników, Spółka będzie musiała opodatkować w zakresie podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy doprecyzowano ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku.

Ad. 1

Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na remont nieruchomości, która zostanie zaadaptowana na mieszkania lub pokoje do wynajmu dla pracowników, innych spółek (odrębnych podmiotów gospodarczych). Spółka wynajmując mieszkania lub pokoje dla innych podmiotów gospodarczych, nie realizuje celów mieszkaniowych innych spółek, gdyż spółki które wynajmą mieszkania nie mają potrzeb mieszkaniowych. Wyrok WSA z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 473/15.

W ocenie Spółki, wynajmujący mieszkania lub pokoje podmiot jest podmiotem gospodarczym, który realizuje swoje cele gospodarcze, dotyczące swojej działalności. Wynajmujący od Spółki mieszkania lub pokoje podmiot gospodarczy nie realizuje swoich potrzeb mieszkaniowych, tylko realizuje potrzeby spółki w związku z wykonywaną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Podmiot wynajmujący mieszkanie od Spółki będzie:

Ad. 2

Wynajem mieszkań lub pokoi innym podmiotom będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej 23% i nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Podmiot, który będzie wynajmował pokoje lub mieszkania od Spółki otrzyma fakturę za wynajem ze stawką podatku w wysokości 23%.

Ad. 3

Zakup i remont obiektu - nieruchomość służyć będzie działalności opodatkowanej Spółki w sposób bezpośredni oraz pośredni, gdy Spółka wynajmie lub udostępni nieodpłatnie mieszkania lub pokoje dla swoich pracowników, to pracownicy Spółki również w sposób pośredni są związani z działalnością opodatkowaną Spółki. Pracownicy Spółki, zleceniobiorcy lub pracownicy spółek (które będą wynajmowały mieszkania) na co dzień mieszkają w innych miejscowościach lub krajach i tam jest ich centrum życiowe (rodziny, żony, rodzice i dzieci), wynajmowane mieszkania lub pokoje służą im tylko w celu zamieszkania związanego bezpośrednio z wykonywaną przez nich pracą, natomiast wynajmowane mieszkania dotyczą Spółki w zakresie wykonywanej działalności. Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od części nieruchomości, które zostaną udostępnione jako mieszkania dla pracowników Spółki.

Ad. 4

"Spółka nie będzie musiała opodatkować podatkiem od towarów i usług wartości udostępnianych swoim pracownikom oraz zleceniobiorcom mieszkań".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe w zakresie prawa od odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont nieruchomości, która będzie dzierżawiona innym podmiotom gospodarczych;

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności najmu pokoi lub mieszkań dla innych podmiotów gospodarczych;

* prawidłowe w zakresie prawa od odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na remont nieruchomości w części przypadającej na mieszkania lub pokoje, które Spółka będzie udostępniać swoim pracownikom lub zleceniodawcom;

* prawidłowe w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego udostępnienia mieszkań pracownikom Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, w art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Do powyższego zagadnienia odnosi się także TSUE w wyroku z 16 października 1997 r., sygn. C-258/95. W przedmiotowym stanie faktycznym Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6 (2) (b) VI Dyrektywy (opodatkowane VAT). Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu. Jednak zdarza się, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych, zaś artykuł 6 (2) (b) nie ma zastosowania.

Zauważyć należy, że w normalnych okolicznościach użyczenie lokali mieszkalnych pracownikom służy prywatnym celom pracownika, jednakże w określonych okolicznościach, tj.: lokalizacja zakładu pracy w małej miejscowości, gdzie występują trudności w wynajęciu mieszkania, a pracownicy pochodzą z odległych regionów, wymogi prowadzonej działalności (potrzeby przedsiębiorstwa) mogą spowodować konieczność zapewnienia przez pracodawcę lokali mieszkalnych dla pracowników na czas trwania stosunku pracy. W takich specyficznych okolicznościach służy to działalności gospodarczej podatnika, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego użyczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Zatem, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że korzyść przedsiębiorstwa wynikająca z danej czynności ma charakter dominujący nad korzyścią osobistą danego pracownika, to do tej czynności nie znajdzie zastosowania obowiązek jej opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

W opisie sprawy wskazano, że Spółka nabyła budynek, który zamierza przerobić na odrębne mieszkania i pokoje. Część mieszkań i pokoi będzie nieopłatnie udostępniać swoim pracownikom, natomiast pozostała część mieszkań i pokoi będzie wynajmowana innym podmiotom gospodarczym, które następnie będą podnajmować mieszkania jako tzw. hotel i pokoje swoim pracownikom lub też im je nieodpłatnie udostępniać.

Jak wskazano we wniosku, powyższe jest spowodowane tym, że Spółka ma problem ze znalezieniem pracowników na obszarze, na którym prowadzi działalność.

Podkreślić należy, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Analizując wskazane wyżej informacje w kontekście przywołanych wyżej przepisów oraz orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, że nieodpłatne zapewnienie pracownikom oddelegowanym do wykonywania pracy w Spółce świadczeń związanych z zakwaterowaniem w pobliżu miejsca świadczenia pracy, stanowi nieodpłatne świadczenie usług. Jednakże w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, w analizowanym przypadku czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w takich specyficznych okolicznościach nadrzędnym celem świadczonych usług będzie realizacja celów gospodarczych Spółki - zapewnienie Spółce wykwalifikowanej kadry, dysponującej określoną wiedzą i doświadczeniem, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników oddelegowanych do pracy z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa.

Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie stanowiska przedstawionego w pkt 4, że nieodpłatne udostępnienie mieszkań i pokoi pracownikom Spółki jako, że jest związana z potrzebami działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii podstawionej w pyt nr 2 złożonego wniosku (najem pokoi i mieszkań innym podmiotom gospodarczym) stwierdzić należy co następuje.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanych przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

To wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

* świadczenie usługi na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich ww. przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zwolnienia od podatku od towarów i usług, w tym również zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów (vide np. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. SA/Po 596/92). W żadnym razie nie powinno ono być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy - stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy towar lub usługa wymieniony w załączniku nr 3 do ustawy, jednocześnie na mocy innego przepisu korzysta ze zwolnienia od podatku lub podlega opodatkowaniu stawką niższą niż 8%, to zapis załącznika nie znajduje dla danego towaru lub usługi zastosowania.

Uwzględniając zatem powołane wyżej przepisy w odniesieniu do zagadnienia przedstawionego w pkt 2 złożonego wniosku stwierdzić należy, że wynajmowane przez Spółkę pokoje i mieszkania innym podmiotom gospodarczym, pełnią rolę tzw. hotelu pracowniczego, a nie służą celom mieszkaniowym wynajmujących. Jak bowiem wskazano we wniosku posłużą one do przebywania pracowników w związku z wykonywaniem przez nich pracy.

Zatem, jeżeli świadczone usługi zakwaterowania mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55, będą podlegać opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, jako wymienione w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach związanych z remontem budynku przedstawionych w pkt 1 i 3 złożonego wniosku należy wskazać, że - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Podkreślenia wymaga, że związek między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim można mówić wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą np. dalszej odprzedaży lub nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem sprzedaży - bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast pośredni związek występuje, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa podatnika, a tym samym z osiąganymi przez niego przychodami.

Aby jednak można było uznać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Z treści wniosku wynika, że wydatki poniesione na remont zakupionej nieruchomości związane są z adaptacją ww. nieruchomości na odrębne mieszkania i pokoje, które Spółka następnie będzie udostępniać nieodpłatnie swoim pracownikom oraz będzie wynajmować innym spółkom dla ich pracowników. Ponadto Spółka wskazała, że ma problem z zatrudnieniem pracowników, mieszkających na obszarze prowadzonej działalności.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Jak bowiem wskazano we wniosku Spółka ma problemy ze znalezieniem pracowników na obszarze prowadzonej działalności. Zatem "przerobienie" zakupionej nieruchomości na tzw. hotel pracowniczy ma pośredni wpływ na sprzedaż opodatkowaną Spółki.

Wobec tego, skoro nabyte towary posłużą czynnościom opodatkowanym, to w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków.

Zastrzec należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, z którego wynika, że Spółka nie ma możliwości pozyskania pracowników, zamieszkałych na obszarze prowadzonej działalności, jak również wynajmowana i udostępniana nieruchomość nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.