0461-ITPB4.4511.882.2016.2.MST - Opodatkowanie podatkiem PIT sprzedaży mieszkania spółdzielczego własnościowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 marca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0461-ITPB4.4511.882.2016.2.MST Opodatkowanie podatkiem PIT sprzedaży mieszkania spółdzielczego własnościowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 21 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, który został uzupełniony w dniu 21 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 8 lipca 2004 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła spółdzielcze własnościowe mieszkanie ze wspólnego majątku.

W czerwcu 2016 r. małżonkowie rozwiedli się. W listopadzie 2016 r. podpisali ugodę mediacyjną (jest już zatwierdzona przez Sąd), w której m.in. mieszkanie zakupione wspólnie w 2004 r. przyznano Wnioskodawczyni na wyłączną własność. Obecna wartość rynkowa tego mieszkania to około 230.000 zł.

W ramach podpisanej ugody dokonano podziału całego majątku wspólnego na dzień uzyskania rozwodu.

Na mocy zawartej ugody Wnioskodawczyni otrzymała spółdzielcze własnościowe mieszkanie będące przedmiotem złożonego wniosku oraz spłatę w dwóch ratach tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

Mąż Wnioskodawczyni otrzymał działkę o powierzchni 0,4480 ha zabudowaną domem w stanie surowym zamkniętym o powierzchni około 20.000 m2 oraz działkę o powierzchni 0,3063 ha, niezabudowaną, którą zobowiązany jest sprzedać i oddać Wnioskodawczyni w gotówce 50% kwoty uzyskanej ze sprzedaży. Prócz tego otrzymał 4 weksle (wystawione wcześniej na rzecz obojga małżonków) i zobowiązanie kredytowe wynikające z umowy z Bankiem.

Dokonany podział był ekwiwalentny. Tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym na rzecz Wnioskodawczyni były mąż miał i ma spłacić 20.000 zł do 15 grudnia 2016 r. oraz 30.000 zł do 31 sierpnia 2017 r. Wartość majątku otrzymanego przez oboje małżonków w wyniku zawartej po rozwodzie ugody jest równa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając to mieszkanie w 2017 r. lub zamieniając je na mniejsze (tańsze, z dopłatą dla Wnioskodawczyni) będzie Ona zobowiązana zapłacić 19% podatek dochodowy od różnicy wartości?

Zdaniem Wnioskodawczyni jest Ona właścicielem przedmiotowego mieszkania już 12 lat (do listopada 2016 r. współwłaścicielem, a od tego momentu właścicielem). Jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego stała się w wyniku wyrównania udziałów w majątku wspólnym i wobec tego uważa, że nie powinna zapłacić 19% podatku dochodowego w momencie sprzedaży mieszkania i zakupu innego, tańszego lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powołany przepis formułuje generalną zasadę stanowiącą, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli wspomniane zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie, nie generuje ono przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie - kwota uzyskana z takiego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości oraz ww. praw majątkowych decydujące znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia. W odniesieniu do sprawy będącej przedmiotem wniosku, istotnym jest więc ustalenie daty nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności do nieruchomości mającej podlegać sprzedaży lub zamianie.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Z kolei w myśl art. 35 ww. Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Powyższe regulacje precyzuje art. 43 § 1 Kodeksu, w świetle którego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności bądź wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest jej nabyciem. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas, jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, mając na względzie, że wartość majątku, jaki przypadł Wnioskodawczyni po dokonanym podziale odpowiadała udziałowi przysługującemu Jej w majątku dorobkowym małżeńskim, za datę nabycia prawa własności lokalu mieszkalnego mającego podlegać sprzedaży bądź zamianie należy przyjąć 2004 rok, kiedy to nastąpiło nabycie ww. lokalu przez małżonków do majątku wspólnego w czasie trwania związku małżeńskiego.

Pięcioletni okres liczony od końca roku, w którym nastąpiło nabycie upłynął więc z dniem 31 grudnia 2009 r. W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż lub zamiana ww. lokalu mieszkalnego w 2017 r. nie będzie stanowić dla Niej źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie doprowadzi do powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Należy przy tym nadmienić, że stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w przypadku zamiany lokalu mieszkalnego pięcioletni okres, o którym mowa w powołanym przepisie odnosi się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl