0461-ITPB2.4511.982.2016.2.ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.) uzupełnionym w dniu 2 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w ramach programu Mobilność Plus i wspólnego rozliczenia małżonków - jest nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia ośrodka interesów życiowych i możliwości wyboru kraju w którym uzyskane środki podlegają opodatkowaniu, jest prawidłowe w pozostałym zakresie.

W dniu 24 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 2 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w ramach programu Mobilność Plus i wspólnego rozliczenia małżonków.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wygrał konkurs "Mobilność Plus" ogłoszony przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, dzięki któremu finansowane są: pobyt uczestnika w zagranicznym ośrodku naukowym, pobyt za granicą małżonka oraz koszty ich podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się ośrodek badawczy.

Projekt został zaaprobowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz podpisana została umowa na finansowanie pobytu w Wielkiej Brytanii na okres 36 miesięcy (od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r.).

W trakcie trwania projektu Wnioskodawca nie będzie posiadał umowy o pracę zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii, gdzie ów projekt będzie realizowany. Małżonka Wnioskodawcy w okresie od 1 października 2015 r. do 27 września 2016 r. pracowała na umowę o pracę w Polsce, aktualnie od 13 października 2016 r. przebywa wraz z Wnioskodawcą w Wielkiej Brytanii (nie pracuje). Wnioskodawca wyjechał do Wielkiej Brytanii na okres stażu (1 stycznia 2016 r. - 31 grudnia 2018 r.) z zamiarem powrotu do Polski po odbyciu stażu - planowany powrót koniec grudnia 2018 r.

Dodatkowo za styczeń 2016 r. Wnioskodawca pobrał ostatnie wynagrodzenie z umowy o pracę (koniec umowy z końcem stycznia 2016 r.).

Finansowanie zostało przyznane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego jednostce naukowej, kwota jednorazowo na rok 2016 została przelana na konto U., który następnie kwotę przyznaną na rok 2016 przelał na konto osobiste Wnioskodawcy.

W 2016 r. Wnioskodawca nie posiadał rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii (brak certyfikatu rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii) oraz nie planuje uzyskać takiej rezydencji podatkowej w następnych latach.

W 2016 r. miejscem zamieszkania Wnioskodawcy była Wielka Brytania, gdzie planuje pozostać na stażu finansowanym z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego do końca roku 2018.

Jednakże, w 2016 r. i w latach następnych stałym miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest Polska.

W 2016 r. oraz w latach następnych Wnioskodawca będzie posiadał konto osobiste w banku w Polsce, na które wypłacane są pieniądze na finansowanie stażu, w Polsce także przebywają rodzice Wnioskodawcy oraz rodzina małżonki.

W roku 2016 oraz w latach następnych Wnioskodawca będzie wspólnie z małżonką zamieszkiwał w Wielkiej Brytanii, gdzie zamieszkuje również Jego siostra oraz gdzie przebywają współpracownicy naukowi.

W związku z wymogiem MNiSW dotyczącym ciągłego pobytu w miejscu odbywania stażu (Wielka Brytania) w 2016 r. oraz do końca planowanego stażu Wnioskodawca zazwyczaj przebywał oraz będzie przebywać w Wielkiej Brytanii do końca 2018 r. (w Polsce może być maksymalnie 21 dni na każde pół roku odbywania stażu)

Małżonka Wnioskodawcy w 2016 r. posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim przez cały 2016 r. oraz przez cały 2016 r. istniała wspólność majątkowa.

W stosunku do Wnioskodawcy ani Jego małżonki w 2016 r. nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy i na jakich zasadach kwoty otrzymywane w ramach Projektu "Mobilność Plus" są opodatkowane?

2. Czy odprowadzenie podatku następuje w momencie rozliczenia rocznego, czy też miesięcznie?

3. Czy rozliczając się za rok podatkowy 2016 Wnioskodawca może łączyć dochody wspólnie ze współmałżonką?

4. Czy Wnioskodawca może wybrać kraj opodatkowania na czas Projektu (Wielka Brytania czy Polska), czy też rozliczanie i odprowadzanie podatku powinno mieć miejsce tylko w Polsce?

5. Czy ryczałt przeznaczony na podróże pomiędzy między miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania projektu podlega ewentualnemu opodatkowaniu; jeśli tak to na jakich zasadach?

6. W jaki sposób następuje ustalanie "ośrodków interesów życiowych" i w jaki sposób następuje rozliczenie podatkowe?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów środki finansowe otrzymane w ramach programów "Wsparcie międzynarodowej mobilności naukowców" oraz nowo ogłoszonego "Mobilność Plus" podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowią one przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie mają do nich zastosowania zwolnienia określone w art. 21 ust. 1 pkt 16, 39, 40 i 90. Tak więc przychód z tytułu uczestnictwa w tych programach powinien zostać wykazany w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy (PIT-36), a uzyskany dochód opodatkowany według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zgadzając się z tym stanowiskiem, uważa, że powinien odprowadzić podatek w Polsce od przyznanej kwoty finansowania projektu na zasadach ogólnych.

Uważa, że powinien odprowadzać podatek od kwoty przyznanej na Projekt stanowiącej przychód z innych źródeł na zasadach ogólnych wraz z rozliczeniem rocznym - wpłacając/przelewając należną kwotę podatku na odpowiednie konto Urzędu Skarbowego.

Pomimo, iż otrzymuje kwotę jednorazowo, to ze względu na zasadę w regulaminie programu MNiSW "Mobilność Plus" otrzymuje także w tej kwocie finansowanie pobytu w miejscu odbywania stażu i ryczałtu na podróże małżonki, w przypadku jeśli małżonka nie pracuje. W momencie podjęcia pracy zarobkowej przez małżonkę, należy ten fakt zgłosić do MNiSW, sporządzić odpowiedni aneks do umowy o finansowanie projektu oraz zwrócić na konto U. kwotę przysługującą na małżonkę, gdyby pracy nie podjęła.

Zatem kwota finansowania w ciągu roku podatkowego może ulec zmianie w zależności od podjęcia pracy zarobkowej przez małżonkę, co zmienia tym samym podstawę opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, pozostając w związku małżeńskim oraz posiadając wspólność majątkową z małżonką mogą rozliczać się wspólnie według zasad prawa podatkowego na podstawie art. 6 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozliczając się ze środków przyznanych w Polsce, zdaniem Wnioskodawcy może podatek odprowadzać w Polsce (źródło dochodów znajduje się w Polsce - U.) na zasadach ogólnych, jak też może dokonać wyboru kraju w którym zostanie opodatkowany.

W ocenie Wnioskodawcy ryczałt na dojazdy powinien być opodatkowany na zasadach ogólnych - kwota wpłacona przez U. na konto jest jednorazowa na cały rok podatkowy 2016 (koszty pobytu wraz z ryczałtami na dojazdy), zatem powinien rozliczać i odprowadzać podatek od całej kwoty przekazanej przez U. w 2016 na cele realizacji Projektu w Wielkiej Brytanii.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

* przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W związku z tym, że na terytorium Wielkiej Brytanii Wnioskodawca przebywa od 10 stycznia 2016 r. a od 13 października 2016 r. przebywa tam również Jego małżonka, uważa, że ośrodkiem interesów życiowych w Jego przypadku jest miejsce odbywania stażu, w związku z czym uważa, że może wybrać kraj, w którym podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia ośrodka interesów życiowych i możliwości wyboru kraju w którym uzyskane środki podlegają opodatkowaniu, jest prawidłowe w pozostałym zakresie.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) (art. 3 ust. 2a ustawy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wygrał konkurs "Mobilność Plus" ogłoszony przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, dzięki któremu finansowane są: pobyt uczestnika w zagranicznym ośrodku naukowym, pobyt za granicą małżonka oraz koszty ich podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się ośrodek badawczy.

Projekt został zaaprobowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz podpisana została umowa na finansowanie pobytu w Wielkiej Brytanii na okres 36 miesięcy (od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r.).

W trakcie trwania projektu Wnioskodawca nie będzie posiadał umowy o pracę zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii, gdzie ów projekt będzie realizowany. Małżonka Wnioskodawcy w okresie od 1 października 2015 r. do 27 września 2016 r. pracowała na umowę o pracę w Polsce, aktualnie od 13 października 2016 r. przebywa wraz z Wnioskodawcą w Wielkiej Brytanii (nie pracuje). Wnioskodawca wyjechał do Wielkiej Brytanii na okres stażu (1 stycznia 2016 r. -31 grudnia 2018 r.) z zamiarem powrotu do Polski po odbyciu stażu - planowany powrót koniec grudnia 2018 r.

Dodatkowo za styczeń 2016 r. Wnioskodawca pobrał ostatnie wynagrodzenie z umowy o pracę (koniec umowy z końcem stycznia 2016 r.).

Finansowanie zostało przyznane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego jednostce naukowej, kwota jednorazowo na rok 2016 została przelana na konto U., który następnie kwotę przyznaną na rok 2016 przelał na konto osobiste Wnioskodawcy.

W 2016 r. Wnioskodawca nie posiadał rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii (brak certyfikatu rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii) oraz nie planuje uzyskać takiej rezydencji podatkowej w następnych latach.

W 2016 r. miejscem zamieszkania Wnioskodawcy była Wielka Brytania, gdzie planuje pozostać na stażu finansowanym z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego do końca roku 2018.

Jednakże, w 2016 r. i w latach następnych stałym miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest Polska.

W 2016 r. oraz w latach następnych Wnioskodawca będzie posiadał konto osobiste w banku w Polsce, na które wypłacane są pieniądze na finansowanie stażu, w Polsce także przebywają rodzice Wnioskodawcy oraz rodzina małżonki.

W roku 2016 oraz w latach następnych Wnioskodawca będzie wspólnie z małżonką zamieszkiwał w Wielkiej Brytanii, gdzie zamieszkuje również Jego siostra oraz gdzie przebywają współpracownicy naukowi.

W związku z wymogiem MNiSW dotyczącym ciągłego pobytu w miejscu odbywania stażu (Wielka Brytania) w 2016 r. oraz do końca planowanego stażu Wnioskodawca zazwyczaj przebywał oraz będzie przebywać w Wielkiej Brytanii do końca 2018 r. (w Polsce może być maksymalnie 21 dni na każde pół roku odbywania stażu)

Małżonka Wnioskodawcy w 2016 r. posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim przez cały 2016 r. oraz przez cały 2016 r. istniała wspólność majątkowa.

W stosunku do Wnioskodawcy ani Jego małżonki w 2016 r. nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle powyższego wyjaśnić należy, że przepis art. 3 ust. 1a wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem stosownych postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 4 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

Mając zatem na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku, a w szczególności fakt, iż Wnioskodawca w 2016 r. posiadał i nadal posiada stałe miejsce zamieszkania w Polsce, gdzie do 12 października przebywała również Jego małżonka, a ponadto w Polsce posiadał jedyne źródło dochodu oraz rachunek bankowy, na który wpływały środki finansowe wypłacane przez U., jak też, że wyjazd Wnioskodawcy do Wielkiej Brytanii ma charakter czasowy i po odbyciu stażu zamierza powrócić do Polski, uznać należy, że Wnioskodawca w 2016 r. posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w konsekwencji podlegał obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wobec powyższego środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie ma zatem możliwości wyboru państwa w którym opodatkowaniu podlega przychód uzyskany w związku z uczestnictwem w programie "Mobilność Plus".

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności", świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem środki finansowe uzyskane przez Wnioskodawcę w ramach programu "Mobilność Plus", w tym ryczałt przeznaczony na podróże pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania projektu, jako nie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, stanowią przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym wskazane we wniosku świadczenia Wnioskodawca jest zobowiązany opodatkować oraz wykazać w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym świadczenia te zostały wypłacone. Zeznanie podatkowe należy złożyć w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym i w tym samym terminie (tj. w terminie złożenia zeznania podatkowego) Wnioskodawca ma również obowiązek zapłaty podatku. Nie występuje natomiast obowiązek wpłacenia z tego tytułu zaliczki na podatek w trakcie roku podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Z ust. 4 pkt 1 tego przepisu wynika natomiast, że w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.

Natomiast w zakresie możliwości rozliczenia się za rok 2016 r. wspólnie z małżonką należy odnieść się do art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a cyt. ustawy, wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r., sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić zatem należy, że skoro Wnioskodawca i Jego małżonka w 2016 r. mieli miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i w konsekwencji podlegali obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, pozostawali przez cały 2016 r. w związku małżeńskim w którym istniała wspólność majątkowa a także w stosunku do Wnioskodawcy ani Jego małżonki nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym to Wnioskodawca składając zeznanie roczne za 2016 r. będzie uprawniony do łącznego opodatkowania dochodów wraz z małżonką.

Reasumując, środki finansowe uzyskane przez Wnioskodawcę w ramach programu "Mobilność Plus", w tym ryczałt przeznaczony na podróże pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania projektu, stanowią przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy wykazać w zeznaniu składanym za rok podatkowym, w którym świadczenia te zostały wypłacone. Zeznanie to należy złożyć do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym w którym Wnioskodawca uzyskał przychód i w tym samym terminie należy zapłacić podatek.

Wnioskodawca składając zeznanie roczne za 2016 r. jest uprawniony do łącznego opodatkowania dochodów wraz z małżonką.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.