0461-ITPB2.4511.834.2016.2.DW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy 0461-ITPB2.4511.834.2016.2.DW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 15 grudnia 2008 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną na podstawie aktu notarialnego, w wyniku rokowań po dwóch wcześniejszych przetargach zakupił od gminy niezabudowaną nieruchomość, tj. działkę o powierzchni 0,1742 ha za kwotę w wysokości 37.208 zł.

Chcąc w następstwie zbyć przedmiotową działkę na rynku wtórnym, w dniu 20 marca 2012 r. na podstawie aktu notarialnego żona Wnioskodawcy darowała na jego rzecz własność tejże niezabudowanej nieruchomości. Wartość przedmiotu umowy określona została na kwotę w wysokości 67.000 zł.

W dniu przyjęcia przedmiotowej darowizny Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim (i nadal pozostaje), w którym panował (i nadal panuje) ustrój ustawowej wspólności majątkowej.

Od chwili przyjęcia darowizny nieruchomość stanowiła majątek osobisty Wnioskodawcy, ponieważ na podstawie aktu notarialnego "nabył własność całej nieruchomości do majątku osobistego".

Naczelnik Urzędu Skarbowego, zaświadczeniem z dnia 20 marca 2012 r. potwierdził, iż "nabycie" przez Wnioskodawcę ww. majątku jest zwolnione od podatku od spadków i darowizn.

Tego samego dnia, tj. 20 marca 2012 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca sprzedał własność opisanej powyżej nieruchomości za kwotę 67.000 zł. Kwotę uzyskaną ze sprzedaży Wnioskodawca w ciągu kolejnych kilku miesięcy przeznaczył na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup domu.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nabył nieruchomość w 2012 r. i całą kwotę uzyskaną z jej sprzedaży przeznaczył na cele mieszkaniowe, uznał, iż nie jest to źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Wnioskodawca dodał, że jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty wspólnie z małżonką przed dniem uzyskania przez Niego przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, tj. 26 października 2010 r. w Polsce, w Banku..., obecnie P.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem domu, zakup którego w części sfinansowany został z zaciągniętego kredytu mieszkaniowego, a ww. dom został nabyty w celu realizacji Jego własnych potrzeb mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy słuszne jest stanowisko, iż dzień darowizny i tym samym nabycia całej nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawcy jest dniem nabycia przez niego przedmiotowej nieruchomości?

2. Czy słuszne jest stanowisko, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w dniu 20 marca 2012 r. nie stanowiła źródła przychodu, gdyż cała kwota uzyskana ze sprzedaży została przeznaczona w okresie kilku następnych miesięcy na własne cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kredytu hipotecznego na zakup domu?

3. Czy słuszne jest stanowisko Urzędu Skarbowego, iż dnia 20 marca 2012 r. w wyniku umowy darowizny Wnioskodawca nabył prawo własności do połowy nieruchomości, gdyż drugą połowę nabył w dniu zakupu nieruchomości od gminy i należało opodatkować połowę wartości sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia przez niego przedmiotowej nieruchomości uznać należy dzień dokonania darowizny, tj. 20 marca 2012 r., gdyż w tym dniu aktem notarialnym został stwierdzony fakt "nabycia" nieruchomości w całości do jego majątku osobistego.

Wartość nieruchomości w akcie notarialnym przy umowie sprzedaży została określona w wysokości 67.000 zł.

Wnioskodawca podkreśla, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w zaświadczeniu potwierdził fakt "nabycia nieruchomości", a nie jej części.

Według Wnioskodawcy, należy także uwzględnić przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które regulują kwestie dotyczące małżeńskiej wspólności majątkowej i majątku osobistego, na podstawie których wspólność majątkowa jest szczególnym rodzajem współwłasności łącznej bezudziałowej, w czasie trwania której małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Z uwagi na bezudziałowość współwłasności, zawarta umowa darowizny spowodowała nabycie przez Wnioskodawcę prawa własności do całości nieruchomości.

W opinii Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w dniu 20 marca 2012 r., którą nabył tego samego dnia (po zmianie przepisów prawa z dniem 1 stycznia 2009 r.) nie stanowiła źródła przychodu, gdyż całą uzyskaną kwotę przeznaczył na cele mieszkaniowe, tj. spłatę kredytu hipotecznego na zakup domu, a zatem w jego mniemaniu nie należało uiszczać żadnej kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Według Wnioskodawcy, stanowisko Urzędu Skarbowego nie znajduje uzasadnienia w obecnym stanie prawnym, gdyż jak wcześniej wspominał za datę nabycia nieruchomości należy uznać dzień zawarcia umowy darowizny, co daje możliwość skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej.

Ponadto, z uwagi na podniesioną wcześniej bezudziałowość współwłasności, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości określenia, czy w dniu dokonania darowizny nabył prawo do połowy własności, czy może innej części ułamkowej, a zatem nie ma możliwości określenia ewentualnej kwoty podlegającej opodatkowaniu. Podobnie, w dniu zakupu nieruchomości od Gminy, nie można stwierdzić w jakiej części należała do niego, a w jakiej do jego żony.

Wnioskodawca wskazuje, że dochody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości nabytej po 1 stycznia 2009 r. w niektórych przypadkach mogą skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, ponieważ zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, a udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy-przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie daty jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 grudnia 2008 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną na podstawie aktu notarialnego zakupił od gminy niezabudowaną nieruchomość, tj. działkę o powierzchni 0,1742 ha za kwotę w wysokości 37.208 zł. Następnie, w dniu 20 marca 2012 r. na podstawie aktu notarialnego żona Wnioskodawcy darowała na jego rzecz własność tejże niezabudowanej nieruchomości. Wartość przedmiotu umowy określona została na kwotę w wysokości 67.000 zł. W dniu przyjęcia przedmiotowej darowizny Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim (i nadal pozostaje), w którym panował (i nadal panuje) ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Od chwili przyjęcia darowizny nieruchomość stanowiła majątek osobisty Wnioskodawcy. Tego samego dnia, tj. 20 marca 2012 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca sprzedał własność opisanej powyżej nieruchomości za kwotę 67.000 zł. Kwotę uzyskaną ze sprzedaży Wnioskodawca w ciągu kolejnych kilku miesięcy przeznaczył na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup domu. Wnioskodawca dodał, że jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty wspólnie z małżonką przed dniem uzyskania przez Niego przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, tj. 26 października 2010 r. w Polsce, w Banku..., obecnie P. Wnioskodawca jest współwłaścicielem domu, zakup którego w części sfinansowany został z zaciągniętego kredytu mieszkaniowego, a ww. dom został nabyty w celu realizacji Jego własnych potrzeb mieszkaniowych.

Rozstrzygając kwestię daty nabycia przez Wnioskodawcę własności opisanej we wniosku niezabudowanej nieruchomości należy odwołać się do ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa). Jej charakter prawny określa art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Z przepisu tego wyraźnie wynika, iż w momencie ustania wspólności majątkowej każdemu małżonkowi przypadnie udział w tym majątku lub w poszczególnych przedmiotach do niego należących (np. w nieruchomości). Zatem, nawet jeżeli ten udział nie jest oznaczony podczas trwania małżeństwa, to w momencie ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, np. przez rozwód czy śmierć jednego z małżonków, wyodrębnienie udziałów w majątku wspólnym staje się oczywiste. Zgodnie z art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3.

Jak stanowi art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Wskazać należy, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy). Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Wskazać również należy, że stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Ponadto, jak stanowi art. 155 § 1 ww. Kodeksu umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo, że strony inaczej postanowiły.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro na skutek zawarcia umowy darowizny jeden z małżonków zbywa na rzecz drugiego przysługujący mu w ustawowej współwłasności małżeńskiej udział w nieruchomości, to uznać należy, że następuje nabycie tego udziału w nieruchomości przez drugiego z nich.

Należy bowiem podkreślić, iż nie można nabyć własności całego składnika majątku w przypadku, kiedy skutecznie nabyło się już udział w tym składniku wcześniej. Wnioskodawca, w drodze umowy darowizny nie nabył powtórnie od żony całej nieruchomości, gdyż w części należała już do Niego od momentu jej nabycia wraz z nią do majątku wspólnego małżonków w dniu 15 grudnia 2008 r. Dokonano jedynie przesunięcia własności udziału żony Wnioskodawcy do Jego osobistego majątku.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nabycie przez Wnioskodawcę udziałów w niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę o pow. 0,1742 ha nastąpiło w dniu:

* 15 grudnia 2008 r. - w odniesieniu do udziału 1/2 nabytego w drodze umowy kupna-sprzedaży nieruchomości do majątku wspólnego małżonków,

* 20 marca 2012 r. - w odniesieniu do udziału 1/2 nabytego w drodze umowy darowizny od małżonki, w wyniku której doszło do przeniesienia prawa własności nieruchomości z majątku wspólnego małżonków do majątku odrębnego Wnioskodawcy.

Zatem, nie można się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dzień dokonania przez żonę darowizny na Jego rzecz jest zarazem dniem nabycia przez Niego całej nieruchomości. Wnioskodawca bowiem, od momentu nabycia nieruchomości wraz z żoną w dniu 15 grudnia 2008 r. był już jej współwłaścicielem, a co za tym idzie, nie mógł przy przyjęciu darowizny w dniu 20 marca 2012 r. nabyć tej jej części, którą wcześniej posiadał.

W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości nabytej w części w dniu 15 grudnia 2008 r. oraz w dniu 20 marca 2012 r. stanowiła źródło przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zatem, sprzedaż udziału w nieruchomości nabytego w 2008 r. podlega opodatkowaniu według przepisów w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak, zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Do dochodu tego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, bowiem przepis ten ma zastosowanie do dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych począwszy od 1 stycznia 2009 r., w konsekwencji dochód ten podlega w całości opodatkowaniu.

Natomiast, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r. podlega opodatkowaniu według przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości nabytych od 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 cyt. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cyt. ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

1.

wydatki poniesione na:

a.

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b.

nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c.

nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e.

rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2.

wydatki poniesione na:

a.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,

b.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),

c.

spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b),

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 27 ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1.

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) - c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a) - c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c).

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Zauważyć należy, iż cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na własne cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy jasno natomiast wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r. na spłatę wskazanego we wniosku kredytu uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, sprzedaż ww. nieruchomości stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, nabytego w 2008 r., podlega w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wyjaśniono powyżej nie ma do niego zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału nabytego w 2012 r. może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, przy czym ze zwolnienia korzysta dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl