0461-ITPB2.4511.25.2017.1.ENB - Opodatkowanie zwrotu kosztów podróży członków zarządu i komisji rewizyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów podróży wypłacanych członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej -

<>

W dniu 9 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów podróży wypłacanych członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Związek jest zrzeszeniem branżowym, rolniczym. Swą działalność opiera na pracy społecznej ogółu swoich członków. Przynależność do Związku jest dobrowolna. Przychodami związku są składki plantatorskie w wysokości 0,5% od kwoty za zakupiony surowiec. Związek nie prowadzi działalności gospodarczej, swą działalność opiera na statucie. Podstawowym celem działalności Związku jest reprezentowanie praw i interesów plantatorów, udział członków Zarządu i Komisji Rewizyjnej w opracowaniu regulaminów, zasad, umów regulujących zagadnienia produkcji, dostawy, skupu i wyceny buraków cukrowych. Członkowie Zarządu i Komisji Rewizyjnej Związku uczestniczą w naradach, posiedzeniach dotyczących problemów branży cukrowniczej, kontraktacji surowca, sposobu odbioru i skupu buraków. Działacze uczestniczą w zgłoszeniach spornych, wyjazdach podczas kampanii cukrowniczej, kontrolach społecznych dotyczących jakości obsługi pryzm buraczanych w czasie załadunku oraz oceny surowca na zawartość polaryzacji (cukru) w poszczególnych cukrowniach. Członkowie Zarządu i Komisji Rewizyjnej otrzymują jedynie zwrot kosztów podróży i delegacji za faktycznie przejechane kilometry, które rozliczane są według obowiązujących stawek za 1 km przebiegu pojazdu, w zależności od pojemności silnika posiadanego pojazdu (stawka wg rozporządzenia Ministra Transportu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwrot kosztów podróży wypłacany członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej stanowi podstawę do naliczania podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów podróży dokonywany w związku z pełnionymi funkcjami członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej Związku jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych w myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach (...). Natomiast art. 21 ust. 13 ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnym przepisem, o którym mowa powyżej jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

Przy czym zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy.

Stosownie do § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia w przypadkach, o których mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1265 oraz z 2013 r. poz. 21).

W tym zakresie obowiązują przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.).

Aby jednak przedmiotowe świadczenia do wysokości określonej w ww. rozporządzeniach, korzystały ze zwolnienia, muszą być spełnione warunki, wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Związek jest zrzeszeniem branżowym, rolniczym. Swą działalność opiera na pracy społecznej ogółu swoich członków. Przynależność do Związku jest dobrowolna. Przychodami związku są składki plantatorskie w wysokości 0,5% od kwoty za zakupiony surowiec. Związek nie prowadzi działalności gospodarczej, swą działalność opiera na statucie. Podstawowym celem działalności Związku jest reprezentowanie praw i interesów plantatorów, udział członków Zarządu i Komisji Rewizyjnej w opracowaniu regulaminów, zasad, umów regulujących zagadnienia produkcji, dostawy, skupu i wyceny buraków cukrowych. Członkowie Zarządu i Komisji Rewizyjnej Związku uczestniczą w naradach, posiedzeniach dotyczących problemów branży cukrowniczej, kontraktacji surowca, sposobu odbioru i skupu buraków. Działacze uczestniczą w zgłoszeniach spornych, wyjazdach podczas kampanii cukrowniczej, kontrolach społecznych dotyczących jakości obsługi pryzm buraczanych w czasie załadunku oraz oceny surowca na zawartość polaryzacji (cukru) w poszczególnych cukrowniach. Członkowie Zarządu i Komisji Rewizyjnej otrzymują jedynie zwrot kosztów podróży i delegacji za faktycznie przejechane kilometry, które rozliczane są według obowiązujących stawek za 1 km przebiegu pojazdu, w zależności od pojemności silnika posiadanego pojazdu (stawka wg rozporządzenia Ministra Transportu).

W świetle powyższego, otrzymane przez członków Zarządu i Komisji Rewizyjnej świadczenia z tytułu zwrotu kosztów podróży, mogą być objęte zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy, o ile spełnione są warunki związane z korzystaniem z tej preferencji.

Należy zaznaczyć, że w powołanym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się terminem "podróż" bez określenia "służbowa".

Różnica treści lit. a i b) związana jest jednak wyłącznie z faktem, iż w podróży służbowej może pozostawać jedynie pracownik, gdyż regulacje w tym zakresie zawiera Kodeks pracy. Stąd w odniesieniu do osób niepozostających w stosunku pracy (stosunkach pokrewnych) można mówić jedynie o podróży, a nie o podróży służbowej, w rozumieniu Kodeksu pracy.

Niezależnie od powyższego, pojęcie "podróż" należy rozumieć identycznie. Przywołać w tym miejscu należy więc definicję podróży służbowej zawartą w przepisach Kodeksu pracy, którą posiłkowo stosuje się przy interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Zgodnie z art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy, za podróż służbową uznaje się wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, bądź stałe miejsce pracy pracownika.

Pomijając zatem uwarunkowania tego przepisu dotyczące stosunków pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, przyjąć należy, iż podróżą w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy lub stałe miejsce wykonywania zadań członka Zarządu i Komisji Rewizyjnej.

W konsekwencji zwrot kosztów wypłacany członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej z tytułu podróży (w znaczeniu wskazanym powyżej) odbywanych w celach, związanych z działalnością Związku, jako organizacji branżowej rolników korzysta ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości limitu określonego ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej pod warunkiem, że otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast ewentualna nadwyżka wypłacanych przez Związek świadczeń - ponad określony limit będzie podlegała opodatkowaniu jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.