0461-ITPB1.4511.975.2016.7.DP/20-S/DP - Zwolnienie z PIT wynagrodzenia otrzymanego w związku z realizacją projektu. Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości pracy własnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 459/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 14 stycznia 2020 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2019 r. sygn. akt II FSK 4008/17 (data wpływu 16 grudnia 2019 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego w związku z realizacją projektu - jest nieprawidłowe;

* braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia otrzymanego w ramach realizacji projektu - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

Złożony przez Wnioskodawcę ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, wobec tego pismem z dnia 1 lutego 2017 r. znak 0461-ITPB1.4511.975.2016.1.DP, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych w terminie 7 dni od dnia doręczenia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W dniu 20 lutego 2017 r. wpłynęła do tutejszego organu odpowiedź na ww. pismo.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że w złożonym do wniosku ORD-IN uzupełnieniu Wnioskodawca nie przeformułował postawionych we wniosku pytań w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego w taki sposób, aby odnosiły się one wyłącznie do kwestii obowiązków podatkowych (sfery odpowiedzialności podatkowej) Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca nie przedstawił także własnego stanowiska odnoszącego się wyłącznie do tych kwestii (tj. wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych).

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów - na podstawie art. 14g § 1, art. 169 § 1 i § 4 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) wydał w dniu 23 lutego 2017 r. postanowienie znak 0461-ITPB1.4511.975.2016.2.DP o pozostawieniu wniosku ORD-IN bez rozpatrzenia.

Nie zgadzając się z treścią wydanego postanowienia, Wnioskodawca pismem z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 9 marca 2017 r.) złożył na nie zażalenie.

Po dokonaniu analizy zarzutów postawionych w treści ww. zażalenia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał w dniu 8 maja 2017 r. postanowienie znak 0461-ITPB1.4511.975.2016.3.JŁ utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 23 lutego 2017 r. znak 0461-ITPB1.4511.975.2016.2.DP.

Wnioskodawca na postanowienie znak 0461-ITPB1.4511.975.2016.3.JŁ z dnia 8 maja 2017 r. złożył skargę pismem z dnia 9 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 459/17 uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 23 lutego 2017 r. znak 0461-ITPB1.4511.975.2016.2.DP. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że uzupełniony przez Skarżącego wniosek spełnił wymogi do jego rozpatrzenia.

Od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2019 r. sygn. akt II FSK 4008/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W dniu 16 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2019 r. sygn. akt II FSK 4008/17.

Prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 459/17 wraz z aktami sprawy wpłynęło do tutejszego organu w dniu 14 stycznia 2020 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, wymaga rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja narzędzi do obróbki materiałów. Z tytułu prowadzenia tej działalności opodatkowany jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych uiszczanym w formie "podatku liniowego". Prowadzi pełną księgowość.

W ramach ww. działalności Wnioskodawca aplikował do Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020. Z regulaminu przedmiotowego programu wynika, że jego wynagrodzenie za prowadzenie badań wykonywanych w ramach projektu stanowi koszt kwalifikowany - koszt bezpośredni. Regulamin przeprowadzenia konkursu w pkt 5 i 6 załącznika nr 1 przewiduje konieczność zwrócenia się podatnika, przed rozliczeniem w projekcie kosztów pracy osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, do właściwego urzędu skarbowego z zapytaniem czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy może stanowić jego wynagrodzenie/dodatkowe źródło przychodu oraz czy istnieje możliwość wskazania/zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu w ramach realizowanego przedsięwzięcia. Zgodnie z regulaminem Wnioskodawca jest zobowiązany do zadania tych pytań, a udzielone odpowiedzi mają wpływ na ostateczną treść tej aplikacji.

Projekt będzie realizowany w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, Priorytetu I wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa, Działania 1.2 Sektorowe programy B+R. Instytucją Pośredniczącą jest Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, które prowadzi nabór projektów w trybie konkursowym na podstawie:

* ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2014 r. poz. 1146),

* rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2015 r. poz. 299),

* Porozumienia w sprawie powierzenia realizacji Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, dla osi priorytetowych: I. Wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa oraz IV. Zwiększenie potencjału naukowo-badawczego, zawartego w dniu 17 grudnia 2014 r. pomiędzy Ministrem Infrastruktury i Rozwoju, Ministrem Nauki i Szkolnictwa wyższego oraz Narodowym Centrom Badań i Rozwoju.

Działanie jest realizowane zgodnie z:

1. Regulacjami unijnymi:

* rozporządzeniem ogólnym - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.Urz.UE.L 347/320 z 20 grudnia 2013 r.),

* rozporządzeniem EFRR - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1301/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i przepisów szczególnych dotyczących celu. Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 (Dz.Urz.UE.L 347/289 z 20 grudnia 2013 r.),

* rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 480/2014 z dnia 3 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (Dz.Urz.UE.L 138/5 z 13.05.2014),

* rozporządzeniem 651/2014 - rozporządzenie Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w stosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz.UE.L 87/1 z 26.06.2014).

2. Regulacjami krajowymi:

Programem Operacyjnym Inteligentny Rozwój 2014-2020,

Szczegółowym opisem osi priorytetowych PO IR,

* ustawą wdrożeniową,

* ustawą z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. Nr 96, poz. 616, z późn. zm.),

* ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.),

* ustawą z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1620 z późn. zm.),

* ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410),

* ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.),

* ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.),

* ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.);

* ustawą z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.),

* rozporządzeniem MNiSW;

* rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (Dz. U. Nr 53, poz. 312, z późn. zm.).

Wnioskodawca zamierza uczestniczyć i otrzymać środki finansowe z projektu realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój jako beneficjent, a w projekcie będzie pełnił rolę Lidera Projektu utworzonego w celu realizacji projektu Konsorcjum i będzie realizował bezpośredni cel projektu. Środki finansowe w ramach konkursu pochodzić będą z budżetu Państwa oraz z budżetu środków europejskich wypłacanych przez Ministra Finansów. Natomiast wydatki jakie zostaną sfinansowane z otrzymanych środków finansowych to: koszty wynagrodzeń, koszty podwykonawstwa, koszty aparatury naukowo-badawczej i koszty wartości niematerialnych i prawnych, koszty dzierżawy gruntów, wieczystego użytkowania gruntów i amortyzacji budynków, koszty materiałów, sprzętu laboratoryjnego, utrzymania linii technologicznych, wynajmu powierzchni laboratoryjnej, elementów służących do budowy i na stałe zainstalowanie w prototypie, instalacji pilotażowej lub demonstracyjnej, koszty promocji projektu, koszty audytu zewnętrznego, koszty pośrednie: wynajmu lub utrzymania budynków, administracyjne, wynagrodzeń wraz z pozapłacowymi kosztami pracy personelu zarządzającego, delegacji osób zaangażowanych w realizację projektu. W ramach ww. środków będą sfinansowane wydatki inwestycyjne na środki trwałe i wartości niematerialne i prawne. Zatem Wnioskodawca (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) będzie beneficjentem projektu. Jeśli dofinansowanie zostanie przyznane Wnioskodawca będzie zobowiązany do zrealizowania danego projektu badawczo-rozwojowego, wykorzystując w tym celu m.in. swoje zasoby kadrowe i finansowe. Jednocześnie Wnioskodawca będzie pełnił w projekcie realizowanym rolę eksperta. Jego osoba będzie wchodziła w skład zespołu badawczego, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Wnioskodawca będzie zatem członkiem zespołu badawczego projektu, a jednocześnie właścicielem projektu. Wedle wytycznych Wnioskodawca wykonując osobiście niektóre zadania w projekcie, będzie mógł swoją pracę w określonym wymiarze zaliczyć do kosztów kwalifikowanych (koszt bezpośredni) i rozliczyć w ramach dotacji. W Wytycznych przewiduje się zatem, iż koszty kwalifikowane mogą powstać w sytuacji, gdy pracę w projekcie wykonuje beneficjent jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Przewiduje się zatem możliwość "obciążenia" firmy kosztami własnej pracy według określonych w Wytycznych norm. W Wytycznych określono, że koszty pracy właściciela (osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą) należy rozliczać według stawki godzinowej, w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie (według wzoru).

W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wynika z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, a tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu.

Ponadto, zapisano obowiązki beneficjenta w zakresie sfery podatkowej, jak wskazano wyżej, tj. zapytanie do właściwego urzędu skarbowego.

Na podstawie powyższych zapisów część kosztów kwalifikowanych (częściowo pokrytych dotacją) zostanie przypisana wynagrodzeniu na rzecz Wnioskodawcy, obliczonego zgodnie z Wytycznymi i kwota ta zostanie przelana z rachunku firmowego na rachunek prywatny Wnioskodawcy. Przewiduje się również, iż ta operacja zostanie udokumentowana notą księgową lub obciążeniową.

Ponadto w złożonym do wniosku uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

a. Techlaser - "T..." - w tym projekcie Wnioskodawca jest Beneficjentem/liderem projektu;

Ekspert CNC - "W..." - w tym projekcie Wnioskodawca jest konsorcjantem;

* Techlaser nr umowy... - lider;

* Ekspert nr umowy... - konsorcjant;

c. Bank Gospodarstwa Krajowego nie jest w tym przypadku instytucją zarządzającą i Wnioskodawca nie otrzymuje środków za jego pośrednictwem;

d. NCBiR podlega MR i środki te są w ramach działania 1.2 Sektorowe Programy B+R Program Inteligentny Rozwój. Zawarta umowa opiera się o działanie zgodnie z:

* Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 Z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.Urz.UE.L 347 z 20 grudnia 2013 r., str. 320), zwanego dalej.rozporządzeniem 1303/2013";

* ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.), zwanej dalej "ufp";

* Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1301/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i przepisów szczególnych dotyczących celu "Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia" oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 (Dz.Urz.UE.L 347 z 20 grudnia 2013 r., str. 289);

* Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz.UE.L 187 z 26.06.2014, str. 1), zwanego dalej.rozporządzeniem nr 651/2014";

* Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, zwanego dalej "PO IR", zatwierdzonego decyzją Komisji Europejskiej z dnia 12 lutego 2015 r.;

* ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu Informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.), zwanej dalej.ustawą o OOŚ";

* ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą Pzp";

* Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 18 grudnia 2009 r. w sprawie warunków i trybu udzielania i rozliczania zaliczek oraz zakresu i terminów składania wniosków o płatność w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich (Dz. U. Nr 223, poz. 1786, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie zaliczek";

* Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2015 r. poz. 299), o numerze referencyjnym SA.41471 (2015/X);

* Porozumienia w sprawie systemu realizacji PO IR zawartego między Ministrem Infrastruktury i Rozwoju a Instytucją Pośredniczącą w dniu 17 grudnia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i może stanowić wynagrodzenie/dodatkowe źródło przychodu Wnioskodawcy? Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy odpowiadające uzyskanej dotacji w tym na pokrycie kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, należy uznać za pochodzące ze źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza i czy podlega zwolnieniu z podatku i czy przychody te przekazane z rachunku bankowego beneficjenta (jego firmy) na jego rachunek prywatny w związku z rozliczeniem kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, jako członka zespołu badawczego stanowią przychód i generują koszt podatkowy? Czy skoro Wnioskodawca na udział w projekcie badawczym musi poświęcić część czasu, który do tej pory poświęcał firmie, może tak wyliczony koszt pracy potraktować jako koszt uzyskania przychodu?

2. Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy odpowiadające uzyskanej dotacji w tym na pokrycie kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, należy uznać za pochodzące ze źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza i ująć wkład własny do projektu w ewidencji przychodów i kosztów bilansowych, czyli czy istnieje możliwość wykazania/zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu w ramach realizowanego przedsięwzięcia?

Wnioskodawca uważa, że - w zakresie pytania oznaczonego nr 1 - w niektórych dotacjach (m.in. ww.) istnieje możliwość zaliczenia do kosztów pracy właściciela firmy wydatków w ramach projektu, co jednak nie oznacza, że można owe koszty pracy uznać za koszty podatkowe prowadzenia działalności gospodarczej, skutkiem czego pojawiają się problemy jak rozliczyć wpływy wynikające z takich projektów.

Zgodnie z wytycznymi, dotyczącymi projektu, istnieje możliwość zaliczania do wydatków badawczych kosztów pracy osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która nie pobiera wynagrodzenia za pracę. Związane są z tym pewne obostrzenia, choćby takie, że stawka musi być liczona za godzinę i że przedsiębiorca nie może całości swojego czasu poświęcić na projekt - stąd stawka godzinowa.

Artykuł 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, co kosztem być nie może.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie jak wskazano we wniosku otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu jego uczestnictwa w projekcie, pochodzić będzie ze środków Unii Europejskiej, będzie dla niego stanowiło przychód, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychód ten będzie przy tym podlegał zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że Wnioskodawca otrzymuje środki finansowe za swoją pracę w realizowanym projekcie ze swojego konta firmowego. Nadal bowiem będą to środki pochodzące z otrzymanego wsparcia, podlegające zwolnieniu od opodatkowania. Środki przelane z rachunku firmowego na rachunek prywatny tytułem wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Jednak przepisy podatkowe nie stoją na przeszkodzie by te środki traktować jako koszty rozliczane w ramach projektu realizowanego z Instytucją Pośredniczącą (koszty kwalifikowane projektu). Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa Wnioskodawcy w projekcie, pochodzić będzie ze środków Unii Europejskiej, będzie dla niego stanowiło przychód, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychód ten będzie przy tym podlegał zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy. Jednakże środki finansowe jakie otrzyma Wnioskodawca, jako wynagrodzenie za pracę wykonywaną w ramach realizacji wskazanego we wniosku projektu, które jak wskazano, stanowią przychód podatkowy zwolniony od opodatkowania, nie będą mogły stanowić kosztu podatkowego. Wskazać przy tym trzeba, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że - w zakresie pytania oznaczonego nr 2 - w celu dokumentowania wkładu własnego niezbędne jest odpowiednie opisanie dokumentów księgowych i jednoczesne zaewidencjonowanie tych operacji na wyodrębnionych kontach księgowych. Niezbędne jest wprowadzenie w tym celu dodatkowych kont analitycznych służących ewidencjonowaniu wydatków kwalifikowanych projektu z podziałem na źródła finansowania projektu. Każdy bowiem beneficjent unijnej pomocy zobowiązany jest do prowadzenia odrębnego systemu księgowego dla wszystkich transakcji związanych z danym projektem, co - w przypadku jednostek zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych - oznacza konieczność wyodrębnienia w ramach ksiąg rachunkowych jednostki odrębnych kont syntetycznych, analitycznych i pozabilansowych, a także dodatkowych rejestrów dokumentów księgowych, pozwalających na wydzielenie wszystkich operacji związanych z danym projektem, w układzie umożliwiającym uzyskanie informacji wymaganych w zakresie sprawozdawczości finansowej projektu i kontroli wykorzystania środków.

Jednostka gospodarcza działająca w obrębie prawa bilansowego oraz ustawy o podatku dochodowym, dla ustalenia podstawy opodatkowania (dochodu podatkowego) zarówno przychody, jak i koszty określa w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym, a nie na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Z drugiej strony przepisy ustawy o podatku dochodowym zobowiązują podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, co pozwoli na ustalenie wysokości dochodu podatkowego oraz należnego podatku. Wszelkie odmienności między prawem podatkowym i prawem rachunkowym powinna uwzględnić dodatkowa ewidencja analityczna w rachunkowości finansowej.

W związku z różnicami wynikającymi z obowiązywania przepisów dotyczących przychodów mogą wystąpić następujące sytuacje:

* przychody rachunkowe nie stanowią przychodu dla celów podatków,

* przychody uważa się za osiągnięte w innym momencie według ustawy o rachunkowości i przepisów podatkowych,

* przychody podatkowe powstają mimo braku ujęcia przychodu zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Ustawa o rachunkowości zawiera własną definicję kosztów - niezależną od definicji z ustaw podatkowych. Zgodnie z jej regulacjami "koszty" to uprawdopodobnione zmniejszenie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli. Prościej można powiedzieć, że koszt dla celów księgowości oznacza wyrażone pieniężnie zużycie własnych czynników produkcji, usług obcych, pracy ludzkiej w jednostce gospodarczej w oznaczonym czasie. Ogólnie zdefiniowany koszt w ustawie o rachunkowości stanowi jedynie wstęp do wyodrębnienia kategorii kosztów dla potrzeb rachunkowych. Klasyfikacje kosztów są związane z podstawowym zadaniem rachunkowości, a więc gromadzeniem informacji, które umożliwiają aktualną ocenę sytuacji majątkowej, porównanie z wynikami z lat poprzednich oraz osiągnięciami innych podmiotów gospodarczych.

Przy ustalaniu wyniku finansowego należy odpowiednio uporządkować zarówno koszty, jak i przychody. O ile dla celów rachunkowych należy się kierować zasadą współmierności kosztów i przychodów, o tyle podstawę opodatkowania należy, ustalać, uwzględniając koszty i przychody podatkowe, które niekoniecznie są równe kosztom i przychodom rachunkowym.

Zasady dokumentacji kosztów w prawie podatkowym i w prawie bilansowym istotnie się różnią. W prawie bilansowym w sposób dokładny i wyczerpujący określa się istotę dowodu księgowego oraz jego ujmowanie w księgach rachunkowych. Natomiast w prawie podatkowym nie precyzuje się ani formy, ani poszczególnych elementów dokumentów, stanowiących podstawy ewidencyjne dla poniesionych kosztów.

Ustawa o rachunkowości stanowi, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe, które stwierdzają operacje gospodarcze. Sama ustawa wprowadza również odpowiedni podział dowodów w rachunkowości: zewnętrzne obce, zewnętrzne własne oraz wewnętrzne. Każdy dowód księgowy powinien zawierać co najmniej: określenie rodzaju dowodu wraz z jego numerem ewidencyjnym, określenie stron, opis operacji i ich wartości, data dokonania operacji, podpis wystarczy osoby, której wydano dokument oraz - najważniejsze - stwierdzenie zakwalifikowania danego dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych poprzez wskazanie miesiąca. Ponadto każdy dowód księgowy powinien być oryginalny, rzetelny i kompletny.

Przepisy podatkowe, aby uzupełnić powyższą lukę - niedookreślenie dowodów poniesionych kosztów - nawiązują do przepisów rachunkowych. Zobowiązują, bowiem do prowadzenia ewidencji kosztów w sposób zgodny z przepisami ustawy o rachunkowości, nie oznacza to jednak, że dany dokument może być uznany za dowód poniesienia kosztów dla celów podatkowych, jeśli spełnił wymogi wskazane dla dowodów księgowych. Przepisy rachunkowe nie mają podatkowo-twórczego charakteru, dlatego nie mogą kreować ani zmieniać obowiązku podatkowego. Jednakże dla celów podatkowych udokumentowanie poniesionego kosztu nie jest tak istotne jak istnienie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a osiągniętym przychodem. Wydatki takie należy uznać za koszt podatkowy nawet wtedy, kiedy zostały udokumentowane w sposób nieprawidłowy.

Różnice definicyjne w odniesieniu do kosztów w prawie podatkowym oraz w prawie bilansowym oraz w sposobie ich ewidencjonowania nie są jedynymi rozbieżnościami pomiędzy przepisami podatkowymi i przepisami rachunkowymi. Dlatego tak istotna jest znajomość zarówno jednej jak i drugiej gałęzi prawa dla należytego ujęcia i rozliczenia kosztów prowadzonej działalności.

Na podstawie informacji uzyskanych według reguł prawa bilansowego sporządzane są sprawozdania bilansowe, których efektem jest zysk brutto (wynik finansowy-bilansowy). Według reguł prawa podatkowego sporządzane deklaracje podatkowe wyznaczają dochód do opodatkowania (wynik finansowy-podatkowy). Zysk bilansowy brutto nie jest tożsamy z dochodem podatkowym, ale może być pozycją wyjściową do jego ustalenia.

Mając powyższe na względzie zauważyć trzeba, że przychody i koszty inaczej są określane w prawie bilansowym, a inaczej w prawie podatkowym. Często zdarza się, że pewne przychody nie są przychodami w myśl prawa podatkowego. Podobnie rzecz ma się z kosztami. Często zdarza się, że rzeczywiste koszty nie są uznawane za koszty dla prawa podatkowego, mówi się, że nie są kosztami uzyskania przychodu, a więc nie można odliczyć ich od podstawy opodatkowania. Prawo podatkowe nie każdy przychód i koszt w rozumieniu ustawy o rachunkowości uważa za przychód i koszt. Tak jest również w niniejszym przypadku, gdzie wynagrodzenie własne beneficjenta programu będzie przychodem podatkowym (tutaj zwolnionym), a co za tym idzie nie będzie kosztem uzyskania przychodu, gdzie w prawie bilansowym wystąpi i przychód i koszt - wynagrodzenie będzie stanowić koszt bilansowy i będzie podlegać zaewidencjonowaniu w księgach. Koszty związane z realizacją projektu, powinny być ujmowane w księgach rachunkowych danej jednostki na zasadach ogólnych. Oznacza to, że odnosi się je odpowiednio na odpowiednie konta zespołu - w zależności od przyjętych zasad ewidencji i rodzaju poniesionych kosztów.

Zatem wynagrodzenie Wnioskodawcy odpowiadające uzyskanej dotacji w tym na pokrycie kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, należy uznać za pochodzące ze źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza i ująć wkład własny do projektu w ewidencji przychodów i kosztów m.in. podatkowych.

W świetle powyższego tutejszy organ dokonując merytorycznej oceny złożonego wniosku - uwzględniając stan prawny obowiązujący na dzień jego złożenia oraz uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 września 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 459/17 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. akt II FSK 4008/17 - uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego w związku z realizacją projektu - za nieprawidłowe;

* braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia otrzymanego w ramach realizacji projektu - za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Według art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że środki te zostaną wypłacone tytułem wynagrodzenia należnego podatnikowi z tytułu osobistej realizacji (samodzielnego wykonywania określonych czynności przy realizacji projektu), czy też nadzoru nad projektem, czy na pokrycie wydatków innych niż nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zaznaczyć także należy, że niektóre rodzaje dofinansowań korzystają ze zwolnienia podatkowego. I tak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja narzędzi do obróbki materiałów. Z tytułu prowadzenia tej działalności opodatkowany jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych uiszczanym w formie "podatku liniowego". Prowadzi pełną księgowość.

W ramach ww. działalności Wnioskodawca aplikował do Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020. Z regulaminu przedmiotowego programu wynika, że jego wynagrodzenie za prowadzenie badań wykonywanych w ramach projektu stanowi koszt kwalifikowany - koszt bezpośredni. Projekt będzie realizowany w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, Priorytetu I wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa, Działania 1.2 Sektorowe programy B+R. Instytucją Pośredniczącą jest Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, które prowadzi nabór projektów w trybie konkursowym.

Wnioskodawca zamierza uczestniczyć i otrzymać środki finansowe z projektu realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój jako beneficjent, a w projekcie będzie pełnił rolę Lidera Projektu utworzonego w celu realizacji projektu Konsorcjum i będzie realizował bezpośredni cel projektu. Środki finansowe w ramach konkursu pochodzić będą z budżetu Państwa oraz z budżetu środków europejskich wypłacanych przez Ministra Finansów. Natomiast wydatki jakie zostaną sfinansowane z otrzymanych środków finansowych to: koszty wynagrodzeń, koszty podwykonawstwa, koszty aparatury naukowo-badawczej i koszty wartości niematerialnych i prawnych, koszty dzierżawy gruntów, wieczystego użytkowania gruntów i amortyzacji budynków, koszty materiałów, sprzętu laboratoryjnego, utrzymania linii technologicznych, wynajmu powierzchni laboratoryjnej, elementów służących do budowy i na stałe zainstalowanie w prototypie, instalacji pilotażowej lub demonstracyjnej, koszty promocji projektu, koszty audytu zewnętrznego, koszty pośrednie: wynajmu lub utrzymania budynków, administracyjne, wynagrodzeń wraz z pozapłacowymi kosztami pracy personelu zarządzającego, delegacji osób zaangażowanych w realizację projektu. W ramach ww. środków będą sfinansowane wydatki inwestycyjne na środki trwałe i wartości niematerialne i prawne. Zatem Wnioskodawca (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) będzie beneficjentem projektu. Jeśli dofinansowanie zostanie przyznane Wnioskodawca będzie zobowiązany do zrealizowania danego projektu badawczo-rozwojowego, wykorzystując w tym celu m.in. swoje zasoby kadrowe i finansowe. Jednocześnie Wnioskodawca będzie pełnił w projekcie realizowanym rolę eksperta. Jego osoba będzie wchodziła w skład zespołu badawczego, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Wnioskodawca będzie zatem członkiem zespołu badawczego projektu, a jednocześnie właścicielem projektu. Wedle wytycznych Wnioskodawca wykonując osobiście niektóre zadania w projekcie, będzie mógł swoją pracę w określonym wymiarze zaliczyć do kosztów kwalifikowanych (koszt bezpośredni) i rozliczyć w ramach dotacji. W Wytycznych przewiduje się zatem, iż koszty kwalifikowane mogą powstać w sytuacji, gdy pracę w projekcie wykonuje beneficjent jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Przewiduje się zatem możliwość "obciążenia" firmy kosztami własnej pracy według określonych w Wytycznych norm. W Wytycznych określono, że koszty pracy właściciela (osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą) należy rozliczać według stawki godzinowej, w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie (według wzoru).

W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wynika z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, a tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu. Na podstawie powyższych zapisów część kosztów kwalifikowanych (częściowo pokrytych dotacją) zostanie przypisana wynagrodzeniu na rzecz Wnioskodawcy, obliczonego zgodnie z Wytycznymi i kwota ta zostanie przelana z rachunku firmowego na rachunek prywatny Wnioskodawcy. Przewiduje się również, iż ta operacja zostanie udokumentowana notą księgową lub obciążeniową.

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl natomiast art. 5 ust. 3 ww. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

a) Norweskiego Mechanizmu Finansowego,

b) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

c) Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;

c) Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,

d) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

5b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;

5c) środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę", o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę", zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz.Urz.UE.L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.); 6) inne środki.

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa.

Zgodnie natomiast z art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

Zatem wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, czyli środków publicznych są wydatkami budżetu państwa. Oznacza to, że w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Jak stanowi art. 9 pkt 5 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą agencje wykonawcze. Na podstawie art. 18 ustawy o finansach publicznych, agencja wykonawcza jest państwową osobą prawną tworzoną na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwa.

Stosownie natomiast do art. 127 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o finansach publicznych dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit.b.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1447 z późn. zm.) Centrum jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powołaną do realizacji zadań z zakresu polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca jako beneficjent realizuje projekt w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, Priorytetu I wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa, Działania 1.2 Sektorowe programy B+R, którego instytucją pośredniczącą jest Narodowe Centrum Badań i Rozwoju stanowiące państwową agencją wykonawczą, to uzyskane przez Wnioskodawcę od ww. agencji wykonawczej dofinansowanie, które pochodzić będzie ze środków otrzymanych przez agencję na ten cel z budżetu państwa, na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączone będzie z przychodów podatkowych.

W związku z powyższym, do otrzymanej kwoty środków pieniężnych (pobieranego wynagrodzenia) nie będzie miał zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wynagrodzenie to nie stanowi przychodu podatkowego na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 13 tej ustawy.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do możliwości zwolnienia wynagrodzenia otrzymanego w związku z realizacją projektu należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w kwestii kosztów uzyskania przychodu wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl ww. przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Pojęcie "praca własna" oznacza wartość wszelkiego rodzaju nakładów pracy świadczonej przez podmioty wymienione w omawianym przepisie. Nie ma przy tym znaczenia, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej mającej charakter umowy zlecenia czy umowy o dzieło (z wyłączeniem sytuacji, gdy umowę zawarto z osobą prowadzącą działalność gospodarczą w ramach jej działalności), czy bezumownie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wartość pracy Wnioskodawcy wykonywanej w ramach przedstawionego projektu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 459/17.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Wobec tego organ nie odniósł się do kwestii pobierania i ewidencjonowania (wykazywania, także bilansowego) wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu, uregulowanej w innych niż podatkowe przepisach prawa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.