0461-ITPB1.4511.819.2016.1.AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2016 r. (data wpływu 26 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozlicza podatek dochodowy na podstawie podatkowej książki przychodów i rozchodów metodą uproszczoną tj. wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Podatek VAT rozlicza na zasadach ogólnych.

W dniu 26 sierpnia 2013 r. zawarł z firmą umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t. Pojazd odpowiadał dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla art. 3 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, co potwierdzone zostało zaświadczeniem o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym pojazdu wydanym przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Samochód wykorzystywany był na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wydatki związane z jego użytkowaniem (raty leasingowe, zakup paliwa) stanowiły koszty uzyskania przychodów, natomiast całą kwotę podatku VAT z faktur dokumentujących te wydatki odliczał. W związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2014 r. samochód nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Ponieważ jednak umowa leasingu została przez Wnioskodawcę zarejestrowana w US w obowiązującym terminie, zachował pełne prawo do odliczania podatku VAT z faktur za czynsz (ratę) na dotychczasowych zasadach obowiązujących do dnia 31 marca 2014 r. W momencie wykupu samochodu z leasingu tj. 25 lipca 2016 r. wiedział, że pojazd nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej, lecz służyć będzie celom prywatnym. Tym samym z uwagi na zasadę wykluczającą możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, nie odliczył podatku VAT wynikającego z faktury wykupu wystawionej na Jego imię, nazwisko oraz numer NIP. Ponadto wydatki związane z wykupem auta nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, samochód nie został wprowadzony do majątku firmy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 1.

Czy przychód ze sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczonego na cele prywatne stanowi przychód ze zbycia rzeczy (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a w związku z tym powstanie on wyłącznie w sytuacji, gdy do sprzedaży dojdzie przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie?

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne, który od momentu wykupu w żaden sposób nie był wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej, nigdy nie był ujęty w ewidencji środków trwałych stanowić będzie przychód ze zbycia rzeczy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem powstanie on wyłącznie w sytuacji, gdy do sprzedaży pojazdu dojdzie przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, czyli wykup z leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodu jest wymieniona w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

* wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W związku z powyższym, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej - jeżeli sprzedaż ta nie następuje w działalności gospodarczej - kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca podatek dochodowy rozlicza na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów metodą uproszczoną tj. wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Podatek VAT rozlicza na zasadach ogólnych.

W dniu 26 sierpnia 2013 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t. Pojazd odpowiadał dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla art. 3 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, co potwierdzone zostało zaświadczeniem o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym pojazdu wydanym przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Samochód wykorzystywany był na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wydatki związane z jego użytkowaniem (raty leasingowe, zakup paliwa) stanowiły koszty uzyskania przychodów, natomiast całą kwotę podatku VAT z faktur dokumentujących te wydatki odliczał. W związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2014 r. samochód nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Ponieważ jednak umowa leasingu została przez Wnioskodawcę zarejestrowana w US w obowiązującym terminie, zachował pełne prawo do odliczania podatku VAT z faktur za czynsz (ratę) na dotychczasowych zasadach obowiązujących do dnia 31 marca 2014 r. W momencie wykupu samochodu z leasingu tj. 25 lipca 2016 r. wiedział, że pojazd nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej, lecz służyć będzie celom prywatnym. Tym samym z uwagi na zasadę wykluczającą możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, nie odliczył podatku VAT wynikającego z faktury wykupu wystawionej na Jego imię, nazwisko oraz numer NIP. Ponadto wydatki związane z wykupem auta nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, samochód nie został wprowadzony do majątku firmy.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie zakupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód, o którym mowa we wniosku nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku tej działalności, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Sprzedaż samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, czyli z odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji przychód nie powstanie, jeżeli zbycie rzeczy (samochodu) będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tej rzeczy. Natomiast jeżeli odpłatne zbycie ww. samochodu nastąpi przed upływem ww. terminu, to przychód uzyskany z tej sprzedaży będzie stanowił przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, z którego dochód podlega opodatkowaniu.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.