0461-ITPB1.4511.816.2016.1.DP - Zwolnienie przedmiotowe - ulga żłobkowo-przedszkolna dla pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (pracodawca) zamierza wprowadzić "ulgę żłobkowo-przedszkolną dla pracowników". W myśl art. 21 ust. 1 pkt 67b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pracodawca refinansował będzie - na podstawie przelewów dokonanych przez pracowników - koszty pobytu dzieci tych pracowników w placówkach typu żłobek i przedszkole, jednakże nie więcej niż 400 zł na żłobek oraz 200 zł na przedszkole. Kwoty, które Wnioskodawca zamierza zwracać pracownikom z tytułu opłat na przedszkola i żłobki nie będą pokrywane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Z treści wniosku wynika, że zamiarem Wnioskodawcy (płatnika) jest uzyskanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwolnienia z opodatkowania przychodu - powstałego po stronie pracowników - z tytułu dofinansowania przez Wnioskodawcę kosztów pobytu dzieci tych pracowników w żłobku i przedszkolu.

Wnioskodawca uważa, że w związku ze skorzystaniem z dofinansowania po stronie pracowników nie powstanie przychód i wypłacone kwoty nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Artykuł 38 ww. ustawy wskazuje, że płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35 przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg siedziby płatnika.

Zgodnie z dodanym do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 1 pkt 67b, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia, które nie są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, otrzymane od pracodawcy, z tytułu:

* na każde dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Z treści cytowanego uprzednio art. 21 ust. 1 pkt 67b wynika zatem, że zwolnieniem objęte są m.in. świadczenia z tytułu uczęszczania dziecka pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola otrzymane od pracodawcy i sfinansowane z innego źródła niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (pracodawca) zamierza dofinansować (refinansować) koszty pobytu dzieci pracowników w żłobkach i przedszkolach, jednak nie więcej niż 400 zł na żłobek oraz 200 zł na przedszkole. Środki przeznaczone na ten cel nie będą pochodziły z ZFŚS.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że od dnia 1 stycznia 2016 r. dochód pracowników z tytułu świadczeń przekazanych przez pracodawcę w postaci refundowania kosztów pobytu dzieci pracowników w żłobkach i przedszkolach podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wartości wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 67b ww. ustawy, jeżeli środki na ten cel nie będą pochodziły z ZFŚS oraz o ile spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego w sytuacji opisanej we wniosku, o ile jako "dziecko pracownika" Wnioskodawca rozumie dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1 ww. ustawy, Wnioskodawca będący płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy pracowników powinien dokonać obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy swoich pracowników z uwzględnieniem przysługującego im zwolnienia podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż kwoty ww. dofinansowania do placówek opiekuńczych (żłobek, przedszkole) nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie pracownika uznać należy za prawidłowe. Wyjaśnić jednakże należy, że przychód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu z uwagi na zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 67b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie - jak stwierdził Wnioskodawca - ze względu na to, że "po stronie pracowników nie powstanie przychód".

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.