0461-ITPB1.4511.41.2017.1.DW - Zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu sezonowego wynajmu domków letniskowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2017 r. (data wpływu 13 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na krótkoterminowym, sezonowym wynajmie 6 domków letniskowych. W domkach letniskowych na parterze znajdować będzie się pomieszczenie wspólne oraz łazienka. Do pomieszczenia wspólnego prowadzą drzwi wejściowe do domku. W pomieszczeniu wspólnym znajdują się drzwi do łazienki oraz schody na piętro. Pomieszczenie wspólne wyposażone jest m.in. w zlew, szafki kuchenne, lodówkę, kuchenkę, naczynia, akcesoria kuchenne, stół, kanapę, ławę, szafę oraz telewizor. Łazienka wyposażona jest m.in. w prysznic, sedes, umywalkę i szafkę łazienkową. W obu sypialniach na piętrze znajdują się łóżka oraz szafki. Domek wynajmowany będzie jako całość a nie poszczególne pomieszczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy pomieszczenie wspólne, stanowiące przejście na piętro i do łazienki, wyposażone m.in. w zlew, szafki kuchenne, lodówkę, kuchenkę, naczynia, akcesoria kuchenne, stół, kanapę, ławę, szafę oraz telewizor, należy uznać za "pokój" w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: ustawa o zryczałtowanym PIT)?

2. Czy Wnioskodawca wynajmując 6 opisanych w stanie faktycznym domków letniskowych będzie spełniał wymóg korzystania z karty podatkowej wskazany w art. 23 ust. 1a w związku z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomieszczenie wspólne opisane w stanie faktycznym nie stanowi "pokoju" w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym PIT oraz będzie spełniał warunek korzystania z karty podatkowej wskazany w art. 23 ust. 1a w związku z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym PIT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1a ustawy o zryczałtowanych PIT "Zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także - na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli - osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne". Ponadto, zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym PIT "Podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli".

W części 12 Tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy o zryczałtowanym PIT wymieniono usługi osób fizycznych, o których mowa w art. 23 ust. 1a. Pod numerem 4 wskazano "Usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12."

Przedmiotem niniejszego wniosku jest interpretacja pojęcia pokój, w przypadku wynajmowania przez Wnioskodawcę domków turystycznych, w których poza sypialniami znajduje się łazienka i pomieszczenie wspólne służące do relaksu, przygotowywania i spożywania posiłków, jak również stanowiące przedpokój (przejście) do pozostałych części domku.

Zgodnie z językową definicją poprzez pokój należy rozumieć "część domu, mieszkania, hotelu, biura itp., oddzielona ścianami od innych pomieszczeń, niewyposażona w kuchenkę i urządzenia sanitarne" (Słownik Języka Polskiego PWN; http://sjp.pwn.pl/). W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, pomieszczenie wspólne, wyposażone m.in. w zlew, lodówkę i kuchenkę, przeznaczone do relaksu, przygotowywania i spożywania posiłków, jak również stanowiące przedpokój (przejście) do pozostałych części domku nie będzie spełniać tej definicji. Znajdują się w nim bowiem urządzenia kuchenne i sanitarne. Definicję pokoju będą natomiast spełniać 2 sypialnie znajdujące się na piętrze domku.

Do podobnych wniosków prowadzi również wykładnia celowościowa. Na zasadzie analogii do wynajmu pokoi w hotelu czy pensjonacie, za pokój uznawane są wynajmowane turystom sypialnie a nie pomieszczenia takie jak kuchnie, świetlice, przedpokoje czy recepcja, z których goście również mogą korzystać.

Taką wykładnię potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 8 lipca 2016 r. sygn.: ITPB1/4511-331/16-4/DP.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, będzie On spełniał warunek prowadzenia działalności polegającej na wynajmie domków turystycznych, w których łączna liczba pokoi nie przekracza 12. Tym samym, zakładając iż będzie On spełniał pozostałe wskazane w ustawie o zryczałtowanym PIT warunki, będzie mógł złożyć wniosek o opodatkowanie w formie karty podatkowej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r. poz. 2180 z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także - na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli - osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne. Pod pozycją 4 części XII tabeli wymieniono, jako podlegające opodatkowaniu kartą podatkową - usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12, wskazując, że wysokość stawki podatku zależy od ilości mieszkańców miejscowości w której świadczone są usługi.

W świetle powyższego, osoby fizyczne mogą skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, w przypadku gdy łączna liczba pokoi wykorzystywanych na usługi hotelarskie polegających na wynajmowaniu pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków) we wszystkich obiektach nie przekracza 12.

Dokonując wykładni przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy należy mieć na uwadze, iż karta podatkowa jest uproszczoną formą opodatkowania przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W założeniach ustawodawcy to forma opodatkowania skierowana do osób prowadzących działalność zarobkową w mniejszych rozmiarach.

Z wykładni art. 23 ust. 1a ww. ustawy, wynika, że powołany przepis przyznaje prawo do opodatkowania w formie karty podatkowej podatnikom prowadzącym usługi hotelarskie w ograniczonym zakresie, tj. jeżeli łączna liczba pokoi (w tym w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Kryterium ilościowe decydujące w ocenie ustawodawcy o małym rozmiarze prowadzonej działalności gospodarczej zostało w tym wypadku przypisane do podatnika.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiuje pojęcia "pokój" użytego w części XII tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do tej ustawy. Takiej definicji nie zawiera również żadna inna ustawa podatkowa a tym bardziej przepisy wykonawcze w postaci rozporządzeń. Ponadto, ww. ustawa nie odsyła do odrębnych przepisów w zakresie warunków, jakim powinny odpowiadać pokoje przeznaczone do wynajmu. Określa tylko maksymalną liczbę pokoi - 12 dla możliwości zastosowania do opodatkowania przepisu art. 23 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, należy sięgnąć do definicji słownikowej pojęcia "pokój", aby ustalić, jakie znaczenie ma ono w języku powszechnym.

Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego pod redakcją Stanisława Skorupka, Haliny Anderskiej, Zofii Łempickiej (Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o., Warszawa 1968. Wydanie IX 1993) przez pokój rozumie się "pomieszczenie z oknami i drzwiami oddzielone ścianami od innych".

Stosownie natomiast do definicji aneksu zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/) aneksem jest "małe pomieszczenie przylegające do większego albo wnęka lub wydzielona część pomieszczenia o innym niż ono przeznaczeniu".

Mając na uwadze treść przytoczonej powyżej definicji stwierdzić należy, iż aneks kuchenny nigdy nie występuje jako samodzielne pomieszczenie. Zawsze jest częścią innego pomieszczenia, tj. pokoju.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 30 września 2015 r. o sygn. I SA/Gd 815/15, w którym sąd stwierdził, że "aneks kuchenny nie stanowi oddzielnej, samodzielnej kuchni, zawsze jest on elementem pokoju (...) Wydzielenie w pokoju dziennym miejsca na kuchenkę i zlewozmywak nie czyni z tego pomieszczenia kuchni, nie zmienia bowiem jego przeznaczenia".

Ponadto, w ocenie tutejszego organu omawiany przepis art. 23 ust. 1a ww. ustawy brzmi jednoznacznie, a z jego treści nie wynika aby termin "pokój" został użyty w jakimś specjalnym znaczeniu. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 47/11 wskazuje, że: Jeżeli znaczenie językowe przepisu jest jasne, wówczas - zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda - nie ma potrzeby sięgania po inne, pozajęzykowe metody wykładni. Gdyby intencją ustawodawcy było objęcie przewidzianą w nim uproszczoną formą opodatkowania przychodu z tytułu wynajmu domków turystycznych, to przepis ten taką sytuację określałby wprost. Użyty przez ustawodawcę zwrot "w tym także w domkach turystycznych" wydaje się nie pozostawiać wątpliwości, iż ograniczenie liczbowe w zakresie ilości wynajmowanych pokoi uprawniające do skorzystania z najbardziej uproszczonej formy opodatkowania dotyczy także, pokoi w domkach turystycznych. Odmienne rozumienie przepisu prowadziłoby do wniosku, że jego część zaczynająca się od słów "w tym także w domkach turystycznych" jest niepotrzebna a dla oceny prawa do opodatkowania kartą podatkową świadczących usługi hotelarskie w ramach wynajmu domków letniskowych, w ogóle nie miałaby znaczenia liczba wynajmowanych pokoi, a jedynie liczba wynajmowanych domków, co pozostaje w sprzeczności z treścią powołanego przepisu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na krótkoterminowym, sezonowym wynajmie 6 domków letniskowych. W domkach letniskowych na parterze znajdować będzie się pomieszczenie wspólne oraz łazienka. Do pomieszczenia wspólnego prowadzą drzwi wejściowe do domku. W pomieszczeniu wspólnym znajdują się drzwi do łazienki oraz schody na piętro. Pomieszczenie wspólne wyposażone jest m.in. w zlew, szafki kuchenne, lodówkę, kuchenkę, naczynia, akcesoria kuchenne, stół, kanapę, ławę, szafę oraz telewizor. Łazienka wyposażona jest m.in. w prysznic, sedes, umywalkę i szafkę łazienkową. W obu sypialniach na piętrze znajdują się łóżka oraz szafki. Domek wynajmowany będzie jako całość a nie poszczególne pomieszczenia.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o ww. przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, odwołując się do słownikowej definicji pojęcia "aneks", przedmiotowe pomieszczenie wspólne opisywane przez Wnioskodawcę jest pokojem, bowiem znajdujący się w nim aneks kuchenny nie stanowi oddzielnej, samodzielnej kuchni. Jest elementem pokoju przeznaczonego do relaksu i wypoczynku. Ponadto, wydzielenie w pomieszczeniu wspólnym miejsca na kuchenkę, lodówkę, zlewozmywak oraz inne urządzenia kuchenne i sanitarne nie czyni z tego pomieszczenia kuchni, nie zmienia bowiem jego przeznaczenia. Nie sposób też uznać tego pomieszczenia za korytarz tylko dlatego, że stanowi przejście do pozostałych części domku. Podkreślić należy, że dla stwierdzenia czy dane pomieszczenie jest pokojem, nie ma znaczenia, czy ma ono charakter typowej sypialni, jadalni czy pokoju wypoczynkowego przeznaczonego do relaksu.

W konsekwencji, w ocenie organu pomieszczenie wspólne znajdujące się na parterze służące do relaksu, przygotowywania i spożywania posiłków, wyposażone m.in. w zlew, szafki kuchenne, lodówkę, kuchenkę, naczynia, akcesoria kuchenne, stół, kanapę, ławę, szafę oraz telewizor stanowi "pokój" w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości opodatkowania planowanej działalności gospodarczej polegającej na krótkoterminowym, sezonowym wynajmie 6 domków letniskowych zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej, ponieważ przekroczony zostanie ustawowy wymóg wynajmu nie więcej niż 12 pokoi.

Końcowo wyjaśnić należy, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna została wydana w odmiennym stanie faktycznym i nie dotyczyła ustalenia znaczenia pojęcia "pokój", w związku z czym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż została wydana w tożsamym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.