0461-ITPB1.4511.136.2017.1.WM

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2017 r. (data wpływu 12 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z tytułu sprzedaży akcesoriów samochodowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z tytułu sprzedaży akcesoriów samochodowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (oznaczone we wniosku jako: sprawa 2).

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu. Zamierza sprzedawać głównie artykuły używane. Część towarów planuje nabywać nieodpłatnie za granicą na tzw. "wystawkach" w Niemczech. Wystawka to sposób na pozbycie się niepotrzebnych rzeczy, polegający na tym, że ich właściciele wystawiają je przed domem wzdłuż ulicy, aby znalazły nowego właściciela. Jeśli do określonej godziny te towary nie znikną - pojawiają się służby sprzątające i zabierają te rzeczy. Najczęściej są to niepotrzebne meble, sprzęt AGD i RTV i inne przedmioty wielkogabarytowe. Wnioskodawca chce się głównie skoncentrować na sprzęcie RTV. Wystawki te odbywają się w niemieckich miastach w określonych dniach. Problem z tym, że w przypadku pozostawionych towarów znajdujących się wzdłuż ulic, nie ma możliwości uzyskać od poprzedniego właściciela umowy o darowiźnie, ani żadnego innego dokumentu.

W ramach rozpoczętej działalności Wnioskodawca zamierza sprzedawać artykuły elektroniczne, które stanowią dodatkowe wyposażenie samochodów. Planuje sprzedawać radia samochodowe, wzmacniacze samochodowe, korektory dźwięku, głośniki czyli głównie sprzęt nagłośnieniowy do samochodów. Także radia i anteny CB oraz nawigacje GPS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakie artykuły nazywa się - w rozumieniu przepisów podatkowych - częściami i akcesoriami samochodowymi? Czy prowadząc sprzedaż wyżej wymienionych artykułów, Wnioskodawca będzie mógł nadal rozliczać się w formie ryczałtu?

Zdaniem Wnioskodawcy, towary takie jak: radia samochodowe, wzmacniacze, korektory dźwięku, głośniki, skrzynie basowe, kable, przewody, radia i anteny CB oraz nawigacje GPS, itp., czyli sprzęt audio dedykowany do pojazdów, nie jest ściśle "częściami i akcesoriami samochodowymi", ponieważ, są to rzeczy dodatkowe, opcjonalnie możliwe do użytkowania, ale nie są konieczne do tego, aby samochód jechał. Wnioskodawca uważa zatem, że handel wyżej wymienionymi towarami, nie wykluczy Wnioskodawcy z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych uregulowane są w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r. poz. 2180 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

U osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, działalnością usługową, jest pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października

2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753) (1) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Przez działalność usługową w zakresie handlu, zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 3 należy rozumieć sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytych w przepisie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f pojęć "części" i "akcesoria do pojazdów mechanicznych". Dlatego zasadne jest powołanie się na ich znaczenie słownikowe.

Zgodnie z treścią Współczesnego słownika języka polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007:

* część - to element jakiejś całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, jakaś ilość spośród takich samych elementów tworzących całość, odcinek, kawałek czegoś, ułamek, cząstka, samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości (tom I, str. 236);

* akcesoria - to dodatkowe, uzupełniające, mniej ważne części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś (tom I str. 9);

Słownik Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka tłumaczy, iż pojęcie "część", oznacza przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości; część zapasowa, zamienna, element, którym można w maszynie zastąpić element zepsuty, zużyty.

Natomiast Uniwersalny Słownik Wyrazów Obcych i Trudnych pod redakcją prof. dr hab. Andrzeja Markowskiego Wydawnictwo WILGA, Warszawa 2003 r. definiuje, iż pojęcie "akcesoria" oznacza dodatkowe składniki wyposażenia czegoś; rzeczy albo szczegóły czegoś niepodstawowe, choć ważne; dodatki do czegoś.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest stwierdzenie, czy urządzenia elektroniczne jak: radia samochodowe, wzmacniacze samochodowe, korektory dźwięku, głośniki, czyli sprzęt nagłośnieniowy do samochodów, a także radia i anteny CB oraz nawigacje GPS, mieszczą się w kategorii wyrobów określonych przez ustawodawcę jako "części i akcesoria do pojazdów mechanicznych".

Należy zauważyć, że zgodnie z przytoczonymi definicjami słownikowymi, wymienione we wniosku urządzenia nie są częściami do pojazdów mechanicznych, bowiem nie są to elementy pojazdu mechanicznego, które są w nim niezbędne, nie są to części zamienne, czy też zapasowe, nie są to elementy, którymi można zastąpić niezbędny w pojeździe element zepsuty albo zużyty.

Nie ulega jednak wątpliwości, że przedmiotowe urządzenia elektroniczne przeznaczone są do montażu lub wykorzystania - zgodnie ze swym przeznaczeniem - w pojazdach mechanicznych. Stanowią one rodzaj dodatkowego wyposażenia pojazdu mechanicznego, co prawda niepodstawowego, ale niewątpliwie ułatwiającego poruszanie się tymi pojazdami lub podnoszącymi komfort poruszania się, czy też używania pojazdów mechanicznych.

W ocenie tut. organu, urządzenia wymienione we wniosku, mieszczą się w zakresie użytego w ustawie pojęcia "akcesoria do pojazdów mechanicznych", bowiem jak wskazano, akcesoria są to jedynie dodatkowe, uzupełniające, części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś, dodatkowe składniki wyposażenia czegoś, niepodstawowe, choć ważne dodatki do czegoś. Akcesoriami do pojazdów mechanicznych będą zatem takie rzeczy, urządzenia, które przeznaczone są do wykorzystania w takich pojazdach. Takimi właśnie elementami dodatkowymi, przeznaczonymi do wykorzystania w pojazdach mechanicznych są radia samochodowe, czyli sprzęt nagłośnieniowy do samochodów, a także radia i anteny CB oraz nawigacje GPS.

Zatem, planowany przez Wnioskodawcę, handel urządzeniami wymienionymi we wniosku, będącymi akcesoriami samochodowymi, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f ustawy zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podlega wyłączeniu z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (sprawa 2). W zakresie sposobu dokumentowania nabycia towarów (sprawa 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.