0461-ITPB1.4511.1049.2016.1.PSZ - Zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wydatków na najem mieszkania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 1 lipca 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i rozlicza go podatkiem liniowym prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne. Miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jak i miejscem działalności gospodarczej zgodnie z wpisem do Ewidencji Działalności Gospodarczej jest.... W dniu 19 maja 2016 r. Wnioskodawca podpisał ze Sp. z o.o. umowę o świadczeniu usług doradztwa informatycznego na czas określony od 1 lipca 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. na potrzeby zleceniodawcy. Zgodnie z umową miejscem świadczenia usług jest.... W miejscu świadczenia usług Wnioskodawca wykonuje pracę we wszystkie dni robocze, w wymiarze ośmiu godzin dziennie. Wnioskodawca jest programistą, co wiąże się ze stałą koniecznością kształcenia zawodowego w celu uaktualnienia i podnoszenia kwalifikacji, bez których nie ma szans na rynku usług informatycznych.

Odległość z domu i siedziby firmy Wnioskodawcy (...) do miejsca świadczenia usług (...) wynosi ok. 200 km Przejazd z domu do pracy i powrót zajmowałby ok. 5 godzin dziennie i wymagałby dużego nakładu kosztów. Ponadto Wnioskodawca nie miałby już czasu na samokształcenie. W związku z powyższym zmuszony jest mieć zapewnione miejsce nocowania w.... Hotele ze względu na specyfikę miejsca (duży ruch turystyczny i miejsce wczasowe) są bardzo drogie. Od 2 listopada 2016 r. Wnioskodawca wynajął mieszkanie, które służy jako miejsce noclegowe i miejsce samokształcenia zawodowego. Czynsz wraz z opłatami eksploatacyjnymi (w tym niezbędny do pracy internet) stanowią kwotę 2.099 zł miesięcznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy słusznym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej kosztów wynajmu oraz użytkowania mieszkania w... (w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych) o które pomniejszane będą przychody uzyskane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawca działalnością gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przywołanym art. 23 ustawodawca nie wymienił kosztów związanych z wynajęciem mieszkania. Wynajem mieszkania w pobliżu miejsca świadczonych usług umożliwia osiąganie przychodów uzyskiwanych dzięki świadczonym usługom na rzecz klienta, który ma siedzibę w mieście.... Wynajęte mieszkanie stanowi ponadto miejsce samokształcenia, które jest niezbędne do zachowania źródła przychodu. Koszty wynajmu mieszkania oraz jego używania nie są zatem wydatkami na cele osobiste. Mają one również uzasadnienie ekonomiczne. Są bowiem znacznie niższe niż koszty pokoju hotelowego czy codziennego dojazdu. W świetle powyższych faktów należy przyjąć, że koszty wynajmu oraz używania mieszkania w pobliżu miejsca świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy w... stanowią koszty uzyskania przychodów.

Takie stanowisko zostało wyrażone we wcześniejszych indywidualnych interpretacjach wydanych przez:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 marca 2016 r., nr IPTPB1/4511-830/15-4/RK,

2. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lipca 2015 r., nr IBPB-1-1/4511-65/15/EN,

3. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 lutego 2015 r., nr IBPBI/1/415-1380/14/WRZ,

4. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 listopada 2010 r., nr IBPBI/1/415-966/10/SK,

5. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 kwietnia 2013 r., nr IBPBI/1/415-31/13/WR,

6. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 listopada 2013 r., nr ILPB1/415-925/13-2/TW,

7. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 maja 2013 r., nr ITPB1/415-319/13/AK,

8. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 października 2013 r., nr ITPB1/415-813/13/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 lipca 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne. Miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jak i miejscem działalności gospodarczej zgodnie z wpisem do Ewidencji Działalności Gospodarczej jest.... W dniu 19 maja 2016 r. Wnioskodawca podpisał ze Sp. z o.o. umowę o świadczeniu usług doradztwa informatycznego na czas określony od 1 lipca 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. na potrzeby zleceniodawcy. Zgodnie z umową miejscem świadczenia usług jest.... W miejscu świadczenia usług Wnioskodawca wykonuje pracę we wszystkie dni robocze, w wymiarze ośmiu godzin dziennie. Wnioskodawca jest programistą, co wiąże się ze stałą koniecznością kształcenia zawodowego w celu uaktualnienia i podnoszenia kwalifikacji, bez których nie ma szans na rynku usług informatycznych.

Odległość z domu i siedziby firmy Wnioskodawcy (...) do miejsca świadczenia usług (...) wynosi ok. 200 km Przejazd z domu do pracy i powrót zajmowałby ok. 5 godzin dziennie i wymagałby dużego nakładu kosztów. Ponadto Wnioskodawca nie miałby już czasu na samokształcenie. W związku z powyższym zmuszony jest mieć zapewnione miejsce nocowania w mieście.... Hotele ze względu na specyfikę miejsca (duży ruch turystyczny i miejsce wczasowe) są bardzo drogie. Od 2 listopada 2016 r. Wnioskodawca wynajął mieszkanie, które służy jako miejsce noclegowe i miejsce samokształcenia zawodowego. Czynsz wraz z opłatami eksploatacyjnymi (w tym niezbędny do pracy internet) stanowią kwotę 2.099 zł miesięcznie.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż do wydatków na wynajem mieszkania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej znajdują zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem wydatki z tego tytułu spełniają kryterium celowości, o którym mowa w tym przepisie to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy jednak zwrócić uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Zaznaczyć bowiem należy, że zgromadzone dowody nie mogą się ograniczać wyłącznie do faktur lub rachunków wystawionych przez właściciela przedmiotowego mieszkania, stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez niego wydatków z tytułu wynajmu tego mieszkania.

Niezbędnym jest bowiem posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach wymagających pobytu w miejscowości, w której Wnioskodawca wynajął mieszkanie, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Reasumując stwierdzić należy, że jeżeli poniesione wydatki będą spełniać wszystkie wymienione powyżej warunki, to będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy tym, obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.