0115-KDIT3.4011.462.2019.3.PS - Ustalenie możliwości zastosowania metody weryfikacji cen transferowych na potrzeby ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.), uzupełnieniowym pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych między innymi w zakresie możliwości zastosowania metody weryfikacji cen transferowych na potrzeby ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - jest prawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.)

We wniosku przedstawiono między innymi następujące zdarzenie przyszłe oznaczone numerem 1.

Pani X (dalej: "Wnioskodawczyni") prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży flag, bannerów i innych materiałów reklamowych

i informacyjnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadzi działalność badawczo - rozwojową polegającą przede wszystkim na tworzeniu unikalnych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowego (dalej: "Prawa własności intelektualnej").

Celem prowadzonych prac są przede wszystkim:

1. Zwiększanie dostępnej powierzchni reklamowej produkowanych materiałów reklamowych, co jest kluczowe z punktu widzenia zwiększenia konkurencyjności i sprzedaży produktów oferowanych przez Wnioskodawczynię.

2. Opracowywanie rozwiązań mających na celu poprawę jakości oferowanych produktów, przede wszystkim poprzez poprawę ich trwałości (flagi i materiały reklamowe, zazwyczaj eksponowane są na świeżym powietrzu, a w konsekwencji narażone są na wiele czynników atmosferycznych, przede wszystkim wiatr, które mogę spowodować uszkodzenie tych produktów).

3. Opracowywanie nowych wzorów / rodzajów materiałów reklamowych celem nieustannego wzbogacania i urozmaicania oferty Wnioskodawczyni, a w konsekwencji zwiększanie prowadzonej sprzedaży.

W ramach prowadzonych prac Wnioskodawczyni ponosi koszty związane w wytworzeniem nowych rozwiązań w postaci Praw własności intelektualnej. Do tych kosztów zaliczają się przede wszystkim:

1. Koszty materiałowe niezbędne do wytworzenia prototypów i wersji testowych nowych produktów.

2. Koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych nowych produktów.

3. Koszty pracy związane z zaprojektowaniem nowych rozwiązań w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Koszty te były ponoszone w toku prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w przeszłości, w tym również w okresie przed 1 stycznia 2019 r. Wydatki tego typu będą również ponoszone w przyszłości w przypadku wdrażania nowych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowego.

Wnioskodawczyni zamierza zarejestrować opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe i użytkowe w Urzędzie Patentowym, a następnie opodatkować z praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie towarów zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty związane z wytworzeniem opisanych wyżej praw własności intelektualnej zostaną zaewidencjonowane na utworzonych w tym celu wyodrębnionych kontach księgowych, celem zapewnienia ich identyfikacji i umożliwienia wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni prowadziła też będzie w ramach ksiąg rachunkowych ewidencję przychodów i kosztów związanych z wykorzystywanymi prawami własności intelektualnej, celem zapewnienia możliwości ustalenia dochodu kwalifikowanego z Praw własności intelektualnej.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawczyni zamierza ustalić korzystając z zasady ceny rynkowej, o której mowa w art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym celu Wnioskodawczyni wybierze jedną z metod opisanych w art. 23p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach wyboru rozważana jest metoda podziału zysku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że działalność badawczo - rozwojowa prowadzona jest w firmie Wnioskodawczyni w sposób systematyczny i stanowi działalność, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poszczególne działy (w tym projektowy) nieustannie pracują nad rozwiązaniami mającymi na celu udoskonalanie oferowanych wyrobów, ich technologii produkcji, optymalizację kosztów.

W zależności od rodzaju prowadzonych badań mogą mieć one charakter badań, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Prace polegają przede wszystkim na opracowywaniu całkiem nowych produktów, bądź znaczących ulepszeń (w postaci rozwiązań jakimi nie dysponują konkurencyjne firmy), np. unikatowe wzory flag bądź szwów umożliwiające uzyskanie większych powierzchni reklamowych, przy jednoczesnym zwiększeniu trwałości produktu.

Zdecydowana większość badań ma charakter badań, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, tj. obejmuje wykorzystywanie dostępnej wiedzy do projektowania nowych bądź ulepszonych produktów.

Badania prowadzone są zawsze w sposób systematyczny. Pracownicy pracują nad rozwiązywaniem problemów w oparciu o przyjęty harmonogram prac i cel, którym jest opracowanie konkretnego rozwiązania technicznego / wzorniczego.

W firmie prowadzona jest ciągła kontrola jakości. Jeżeli dane rozwiązanie wymaga ulepszenia / usprawnienia takowe jest dokonywane.

Wnioskodawczyni będzie zgłaszała rozwiązania jako wzory przemysłowe. Zgłoszenie zostanie dokonane w styczniu 2020 r. W ocenie Wnioskodawczyni uzyska on decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Ewidencja jest aktualnie tworzona i będzie prowadzona systematycznie, również przez cały rok 2020. W 2019 r. Wnioskodawczyni nie będzie rozliczała dochodów w sposób określony w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność w tym zakresie prowadzona jest co najmniej od 2015 r.

W odpowiedzi na pytanie organu, czy przez koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych oraz związane z zaprojektowaniem nowych rozwiązań w zakresie wzornictwa należy rozumieć koszty pracy własnej, czy też poniesione należności pracownicze z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni wskazała, że koszty te obejmują przede wszystkim koszty pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni doprecyzowała również, że zapytanie nie obejmuje wydatków ponoszonych przed 1 stycznia 2013 r. oraz że pytania nie dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania za 2019 r., a dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania za rok 2020 i ustalanie podstawy opodatkowania w kolejnych latach obowiązywania przepisów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że kwalifikowanym prawem intelektualnym zgłoszonym do rejestracji, o którym mowa we wniosku będzie prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo ochronne z rejestracji wzoru przemysłowego. Zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy zdarzenia przyszłego. Do momentu wydania decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego nie jest możliwa odpowiedź na pytanie, czy urząd wyda taką decyzję i kiedy. Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że w przypadku odmowy rejestracji Wnioskodawczyni zmuszona byłaby do korekty rozliczeń podatkowych, Wnioskodawczyni zamierza korzystać z opodatkowania na zasadach określonych w art. 30ca ustawy od momentu wydania decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, że w ramach procedury wydania interpretacji indywidualnej nie jest zobowiązana do udzielania odpowiedzi na pytanie kiedy nastąpi rejestracja, bowiem nie ma żadnego wpływu na termin wydania decyzji przez urząd patentowy, a moment wydania tej decyzji nie ma żadnego wpływu na zapytanie Wnioskodawczyni.

Księgi rachunkowe prowadzone są w sposób określony w art. 30cb ust. 1 ustawy, a każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej wyodrębniane jest odrębnie w księgach rachunkowych. Księgi rachunkowe Wnioskodawczyni pozwalają na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W księgach rachunkowych Wnioskodawczyni wyodrębnia się koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja jest prowadzona od 2020 r. Koszty poniesione w latach poprzedzających w tym przed 2019 r. wyodrębniane są aktualnie w ewidencji pozabilansowej, ponieważ nie były wyodrębniane do końca 2019 r.

Odnośnie pytania organu w zakresie ponownego jednoznacznego wskazania jakie (oprócz kosztów pracowniczych) koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych oraz związane z zaprojektowaniem nowych rozwiązań ponosi Wnioskodawczyni i czy należy przez to rozumieć koszty pracy własnej, Wnioskodawczyni wskazała, że koszty te były już wymienione we wniosku. W związku z zapytaniem Wnioskodawczyni wymienia je jeszcze raz:

a. Koszty pracy związane z prowadzeniem działalności badawczo - rozwojowej,

b. Koszty zużycia i amortyzacji sprzętu związane z prowadzonymi próbami, testami wdrażanych rozwiązań;

c. Koszty zużycia materiałów do produkcji próbek, prototypów przeznaczonych do testów i prezentacji nowych rozwiązań.

W związku z powyższym sformułowano następujące pytania:

1. Czy w celu ustalenia wartości wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni zobowiązana jest uwzględnić przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego koszty w tym również uwzględnić koszty związane z wytworzeniem Praw własności intelektualnej ponoszone przed 1 stycznia 2019 r.?

2. Czy dochód z Praw własności intelektualnej będzie mógł zostać ustalony z wykorzystaniem jednej z metod określonych w art. 23p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym również z wykorzystaniem metody podziału zysku jeżeli taka zostanie uznana za najbardziej odpowiednią przez Wnioskodawczynię?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem drugim. Wniosek w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem pierwszym jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W myśl ust. 8 cytowanego przepisu do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 23o ust. 1 ww. ustawy podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Zasady weryfikacji i wyboru metod ustalenia cen transferowych określone zostały w art. 23p ustawy.

Zgodnie z art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ceny transferowe weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach, wybraną spośród następujących metod:

Przy wyborze metody najbardziej odpowiedniej w danych okolicznościach uwzględnia się w szczególności warunki, jakie zostały ustalone lub narzucone pomiędzy podmiotami powiązanymi, dostępność informacji niezbędnych do prawidłowego zastosowania metody oraz specyficzne kryteria jej zastosowania.

Stosownie do ust. 4 określając wysokość dochodu (straty), organ podatkowy stosuje metodę przyjętą przez podmiot powiązany, chyba że zastosowanie innej metody jest bardziej odpowiednie w danych okolicznościach.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że przy ustalaniu udziału kwalifikowanego prawa w sprzedaży towarów należy stosować metodę ceny rynkowej. Zgodnie z art. 23o ustawy cenę rynkową ustala się poprzez ustalenie ceny transferowej. Ta z kolej jest ustalana w sposób określony w art. 23p ustawy. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawczyni celem ustalenia dochodu z kwalifikowanych Praw własności intelektualnej możliwe będzie zastosowanie jednej z metod, o której mowa w art. 23p ustawy, w tym metody podziału zysku, którą zamierza zastosować Wnioskodawczyni.

Z przyczyn oczywistych nie jest możliwe zastosowanie w przedmiotowej sytuacji metody porównywalnej ceny niekontrolowanej, bowiem nie dochodzi w przedmiotowej sytuacji do odsprzedania Prawa własności intelektualnej, ani innej transakcji w której możliwe byłoby zastosowanie tej metody. Niemożliwe jest również zastosowanie metody ceny odprzedaży oraz metody koszt plus. Metody te można bowiem zastosować w sytuacji, kiedy występuje stała powtarzalna baza kosztowa, która może stanowić podstawę dla kalkulacji ceny. W analizowanym zdarzeniu przyszłym mamy natomiast do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawczyni początkowo ponosi znaczące nakłady na wytworzenie Prawa własności intelektualnej, które później stanowi element produktu końcowego, który jest wielokrotnie sprzedawany. W konsekwencji, nie jest możliwe ustalenie bazy kosztowej jaka miałaby stanowić podstawę dla obliczenia takiej ceny. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawczyni w przedmiotowym wypadku możliwe będzie zastosowanie jedynie albo metody marży transakcyjnej netto albo metody podziału zysku.

Zarówno polskie regulacje podatkowe jak i wytyczne OECD nie regulują w sposób precyzyjny sposobu wyboru metody kalkulacji ceny transferowej. Zgodnie jednak z ogólnymi wytycznymi OECD, w przypadku jeżeli mamy do czynienia z transakcją i przedsiębiorstwami o wysokim stopniu zintegrowania metoda podziału zysku stanowi najbardziej odpowiednią metodę ustalenia ceny transferowej. W analizowanym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia ze zdarzeniami ekonomicznie nierozerwalnymi. Sprzedaż produktu jest bowiem niemożliwa bez wcześniejszego opracowania rozwiązań wzorniczych, które mają wpływ na kluczowe cechy produktu takie jak jego jakość, cena, atrakcyjność dla odbiorcy. Z drugiej strony nie jest możliwe aby sprzedaż tak specyficznych rozwiązań wzorniczych mogła stanowić dla jakiegokolwiek przedsiębiorstwa samoistne źródło dochodów (jest mało prawdopodobne aby dział taki mógł funkcjonować na rynku jako w pełni niezależne przedsiębiorstwo). W konsekwencji, ze względu na niezwykle zaawansowany stopień wzajemnych zależności metoda podziału zysku będzie, w ocenie Wnioskodawczyni, metodą najbardziej odpowiednią dla ustalenia dochodu z Praw własności intelektualnej.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, stanowisko że przy określeniu udziału dochodu z Praw własności intelektualnej w sprzedaży produktów możliwy będzie wybór jednej z metod określonych w art. 23p ustawy (w tym również metody podziału zysku), należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczenia wymaga, że stosownie do żądania Wnioskodawczyni przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłączenie kwestia możliwości zastosowania metody weryfikacji cen transferowych na potrzeby ustalania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z ww. art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży flag, bannerów i innych materiałów reklamowych i informacyjnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadzi działalność badawczo - rozwojową polegającą przede wszystkim na tworzeniu unikalnych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowego (dalej: "Prawa własności intelektualnej").

Prowadzona w sposób systematyczny działalność stanowi działalność, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poszczególne działy (w tym projektowy) nieustannie pracują nad rozwiązaniami mającymi na celu udoskonalanie oferowanych wyrobów, ich technologii produkcji, optymalizację kosztów.

W zależności od rodzaju prowadzonych badań mogą mieć one charakter badań, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Prace polegają przede wszystkim na opracowywaniu całkiem nowych produktów, bądź znaczących ulepszeń (w postaci rozwiązań jakimi nie dysponują konkurencyjne firmy), np. unikatowe wzory flag bądź szwów umożliwiające uzyskanie większych powierzchni reklamowych, przy jednoczesnym zwiększeniu trwałości produktu.

Zdecydowana większość badań ma charakter badań, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, tj. obejmuje wykorzystywanie dostępnej wiedzy do projektowania nowych bądź ulepszonych produktów.

Z opisu sprawy wynika zatem, że działania Wnioskodawcy mają co do zasady charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również badań naukowych, a dokładniej badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 5a pkt 39 tej ustawy, rozumianych jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Z przedstawianych we wniosku okoliczności wynika, że w ramach prowadzonych prac Wnioskodawczyni ponosi koszty związane w wytworzeniem nowych rozwiązań w postaci praw własności intelektualnej. Wnioskodawczyni zamierza zarejestrować opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe w Urzędzie Patentowym.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika więc, że co do zasady kwalifikowanym prawem własności intelektualnej opisanym we wniosku w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową jest prawo ochronne z rejestracji wzoru przemysłowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści wniosku nie wynika co prawda, czy i kiedy Urząd Patentowy wyda decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego stosownie do art. 10 ust. 2 ww. ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 286), która następuje po sprawdzeniu w Urzędzie Patentowym prawidłowości zgłoszenia tego wzoru, to jednak Wnioskodawczyni zamierza zgłosić opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe w Urzędzie Patentowym w styczniu 2020 r., a następnie opodatkować je jako prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedawanych towarów.

Dodać należy w tym miejscu, że stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

Zgodnie z treścią art. 20 ww. ustawy twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

W konsekwencji, co do zasady Wnioskodawczyni uprawniona jest do stosowania przepisów art. 30ca ustawy w stosunku do zgłoszonych rozwiązań jako wzorów przemysłowych od momentu powstania ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego IP, tj. okresu oczekiwania na przyznanie ochrony rozpoczynającego się w momencie zgłoszenia lub złożenia wniosku o uzyskanie ochrony dla prawa własności intelektualnej, stosownie do art. 30ca ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać trzeba jednak, że choć nie jest to przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, to preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% stosuje się wyłącznie do kwalifikowanych dochodów dopiero w zeznaniu rocznym, a różnicę w podatku zapłaconym na bieżąco w postaci zaliczek na podatek traktuje się jako nadpłatę podatku.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą natomiast kwestii związanej z możliwością zastosowania art. 23p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do generowanych dochodów z kwalifikowanych IP.

Jak wynika bowiem z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Oznacza to, że przepis art. 23o ustawy stosuje się odpowiednio wyłącznie w stosunku do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W myśl art. 23o ust. 1 ww. ustawy, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Zgodnie natomiast z ust. 2 powołanego przepisu, jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczania dochodu z kwalifikowanego IP rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Stosownie do treści art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ceny transferowe weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach, wybraną spośród następujących metod:

W świetle ust. 2 ww. przepisu, w przypadku gdy nie jest możliwe zastosowanie metod, o których mowa w ust. 1, stosuje się inną metodę, w tym techniki wyceny, najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach. Jak wynika z kolei z ust. 3, przy wyborze metody najbardziej odpowiedniej w danych okolicznościach uwzględnia się w szczególności warunki, jakie zostały ustalone lub narzucone pomiędzy podmiotami powiązanymi, dostępność informacji niezbędnych do prawidłowego zastosowania metody oraz specyficzne kryteria jej zastosowania.

Zgodnie z § 13 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2502), metoda podziału zysku polega na określeniu łącznego zysku, jaki w związku z daną transakcją kontrolowaną osiągnęły podmioty powiązane, oraz podziału tego zysku między te podmioty w takiej proporcji, w jakiej dokonałyby tego podziału podmioty niepowiązane, w szczególności uwzględniając pełnione przez strony transakcji kontrolowanej funkcje, angażowane aktywa i ponoszone ryzyka. W myśl ust. 2, podziału zysku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się poprzez określenie przychodów uzyskanych przez każdy z podmiotów powiązanych oraz poniesionych kosztów związanych z daną transakcją kontrolowaną. W przypadku gdy tak określone koszty przekraczają związaną z nimi sumę przychodów, podziałowi podlega strata.

Stosownie natomiast do treści ust. 3 ww. paragrafu, podziału zysku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się za pomocą:

Z zakresu żądania wynikającego z analizowanego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni - celem ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - zamierza skorzystać z zasady ceny rynkowej, o której mowa w art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym celu Wnioskodawczyni wybierze jedną z metod opisanych w art. 23p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach wyboru rozważana jest metoda podziału zysku.

Co istotne Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że zamierza opodatkować dochody z praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedawanych towarów.

Należy więc stwierdzić, że stosowanie ww. metody w opisanym przypadku jest możliwe, co wynika wprost z treści art. 30ca ust. 8 ustawy oraz art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawczyni, w świetle którego przy określeniu udziału dochodu z praw własności intelektualnej w sprzedaży produktów możliwy będzie wybór jednej z metod określonych w art. 23p ustawy (w tym również metody podziału zysku), należy uznać za prawidłowe.

W związku ze wskazaniem przez Wnioskodawczynię, że ze względu na niezwykle zaawansowany stopień wzajemnych zależności metoda podziału zysku będzie, w ocenie Wnioskodawcy, metodą najbardziej odpowiednią dla ustalenia dochodu z praw własności intelektualnej, zaznaczenia przy tym wymaga, że w niniejszej interpretacji organ nie dokonał oceny tego, czy wybrana przez Wnioskodawcę metoda weryfikacji cen transferowych jest w przedstawionych okolicznościach najbardziej odpowiednia, bowiem organ interpretacyjny nie jest do tego uprawniony.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy - Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.