0115-KDIT3.4011.44.2017.1.DW - Ustalenie przychodu przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego - dropshippingu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2017 r. (data wpływu 17 marca 2017 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zdarzenie przyszłe dotyczy handlu opartego na modelu logistycznym zwanym dropshippingiem, określanym w handlu kodem 47.91.Z z PKWiU.

Wnioskodawczyni ma zamiar zajmować się pośrednictwem handlowym, polegającym na zbieraniu zamówień, pobieraniu wpłat od klientów w postaci przelewów bankowych na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy oraz przekazywaniu zamówień do dostawcy, którego siedziba znajduje się poza UE. Zadaniem dostawcy jest przekazanie towaru do ostatecznego klienta.

Wnioskodawczyni, jako pośrednik zamawiałaby towar bezpośrednio do klienta, w imieniu którego by działała. Towar nie będzie w takim wypadku stanowił własności Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie będzie posiadała żadnego dowodu potwierdzającego zakup oraz nie będzie występowała w roli importera, ponieważ nie będzie sprowadzała towaru na własny użytek ani rachunek, ani w niczyim imieniu zaś Jej udział w transakcji ograniczy się jedynie do pośrednictwa w płatności i zamówieniach.

Przesyłki mające niską wartość - do 150 Euro są wolne od cła i podatku VAT. W razie wezwania, aby uiścić opłaty importowe to kupujący, jako importer jest zobowiązany do uiszczenia tych opłat.

Wnioskodawczyni rozliczałaby się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych, nie byłaby podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), nie będzie właścicielem towaru, jako pośrednik nie posiadałaby towaru fizycznie w swojej firmie, nieujawniony byłby dostawca towaru.

Wnioskodawczyni prowadziłaby książkę przychodów i rozchodów.

Klientami Wnioskodawczyni byłyby osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, nabywające towar na własny użytek.

Zamawiany towar pochodziłby z Azji, głównie z Chin i będzie to głównie odzież oraz obuwie.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Co stanowi przychód przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego przez aukcje oraz strony internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle powyższego przychód stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na konto wskazane przez Wnioskodawczynię, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia, na którą to różnicę zostanie wystawiony rachunek w myśl art. 24 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni ma zamiar zajmować się pośrednictwem handlowym, polegającym na zbieraniu zamówień, pobieraniu wpłat od klientów w postaci przelewów bankowych na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy oraz przekazywaniu zamówień do dostawcy, którego siedziba znajduje się poza UE. Zadaniem dostawcy jest przekazanie towaru do ostatecznego klienta. Wnioskodawczyni, jako pośrednik zamawiałaby towar bezpośrednio do klienta w imieniu którego by działała. Towar nie będzie w takim wypadku stanowił własności Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie będzie posiadała żadnego dowodu potwierdzającego zakup oraz nie będzie występowała w roli importera, ponieważ nie będzie sprowadzała towaru na własny użytek ani rachunek, ani w niczyim imieniu zaś Jej udział w transakcji ograniczy się jedynie do pośrednictwa w płatności i zamówieniach. Przesyłki mające niską wartość - do 150 Euro są wolne od cła i podatku VAT. W razie wezwania, aby uiścić opłaty importowe to kupujący, jako importer jest zobowiązany do uiszczenia tych opłat. Wnioskodawczyni rozliczałaby się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych, nie byłaby podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), nie będzie właścicielem towaru, jako pośrednik nie posiadałaby towaru fizycznie w swojej firmie, nieujawniony byłby dostawca towaru. Wnioskodawczyni prowadziłaby książkę przychodów i rozchodów. Klientami Wnioskodawczyni byłyby osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, nabywające towar na własny użytek. Zamawiany towar pochodziłby z Azji, głównie z Chin i będzie to głównie odzież oraz obuwie.

W konsekwencji, mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów handlowych (nie dokonuje sprzedaży we własnym imieniu oraz nie jest ich właścicielką), to przychodem uzyskanym z tego tytułu jest wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawczyni od klienta, a kwotą przekazaną przez Nią do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sposobu ustalenia przychodu należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że podstawę opodatkowania zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi (z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f) dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wynikających z tytułów wymienionych w tym przepisie.

Natomiast dochodem - w myśl art. 24 ust. 2 ustawy - u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.