0115-KDIT3.4011.436.2019.2.AWO - Opodatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.), uzupełnionym w dniu 28 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 stycznia 2020 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1990 Wnioskodawczyni kupiła od Spółdzielni Rolniczej (w której jest członkiem wraz z obowiązkiem pracy) grunty rolne. Wnioskodawczyni wniosła je do wspólnego użytkowania, jako wkład gruntowy. Przez wszystkie lata grunty były użytkowane rolniczo (produkcja zbóż). Wnioskodawczyni otrzymywała za powyższe ekwiwalent liczony w kwintalach żyta. Wnioskodawczyni wskazane grunty zamierza sprzedać. Byłaby to transakcja jednorazowa, bez podziału na mniejsze działki oraz bez żadnego wkładu własnego.

W treści uzupełnienia Wnioskodawczyni wskazała, że jest członkiem Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej z obowiązkiem pracy od 1981 r. Opisany grunt stanowi jedną niezabudowaną działkę cały czas uprawianą rolniczo (obsiewaną zbożem). Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych gruntów. Na dzień dzisiejszy nie ma żadnego kupca na te grunty ze względu na brak drogi dojazdowej. Dojazd jest w odległości dwóch kilometrów ˗ drogą polną (ze względu na jej stan ˗ brak utwardzenia ˗ przejezdna jest tylko dla maszyn rolniczych).

Wnioskodawczyni nie wie, czy znajdzie się chętny do kupna opisanych gruntów oraz kiedy i na jakie cele potencjalny nabywca by je przeznaczył. Na dzień sprzedaży wskazane grunty nie będą stanowić wkładu gruntowego w Spółdzielni Rolniczo Produkcyjnej ˗ zostaną wycofane.

Grunty ˗ od chwili zakupu do dnia dzisiejszego ˗ są wykorzystywane rolniczo (siew zbóż). Wnioskodawczyni nie zamierza (nigdzie) ogłaszać zamiaru ich sprzedaży, ani płacić biurom nieruchomości. Do przedmiotowej działki nie doprowadzano żadnych mediów (ziemia od 30 lat jest uprawiana rolniczo). Wnioskodawczyni nie czyniła wobec niej żadnych inwestycji. Pięć lat temu gmina uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla tych terenów (ze swojej inicjatywy). W przedmiotowym planie grunty zostały przeznaczone na drogi dojazdowe wewnętrzne oraz na usługi produkcyjne i turystyczne. Wnioskodawczyni nie będzie występować o warunki zabudowy, gdyż nie wie kto zakupi przedmiotową nieruchomość oraz na jakie potrzeby.

W roku 2015 Wnioskodawczyni sprzedała 4.0002 m gruntu rolnego bez planu zagospodarowania przestrzennego, niezabudowanego, uprawianego rolniczo. Znajdowała się ona w innym miejscu niż będąca przedmiotem niniejszego wniosku. Do podjęcia decyzji o sprzedaży tego gruntu zmusiła Wnioskodawczynię śmierć córki. Pieniądze ze sprzedaży tej działki Wnioskodawczyni wykorzystała na remont mieszkania.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania.

Czy przy sprzedaży wystąpi podatek od dochodu?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że Jej zdaniem nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od ewentualnej sprzedaży, ponieważ Wnioskodawczyni posiada tę ziemię 29 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wyżej wskazanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie wskazanego okresu (pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia), wówczas nie jest źródłem przychodu w rozumieniu wskazanego wyżej artykułu (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a co za tym idzie, kwota uzyskana z takiego zbycia nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 1990 r. Wnioskodawczyni nabyła grunty rolne (zakup od Spółdzielni Rolniczej). Grunty zostały wniesione do jako wkład gruntowy do wspólnego użytkowania w ramach Spółdzielni. Opisany grunt stanowi jedną niezabudowaną działkę, cały czas (od 30 lat) uprawianą rolniczo. Wnioskodawczyni nie czyniła wobec wskazanej nieruchomości żadnych inwestycji (nie doprowadzano żadnych mediów). Wnioskodawczyni nie posiada innych gruntów. Na dzień sprzedaży wskazane grunty nie będą stanowić wkładu gruntowego w Spółdzielni Rolniczo Produkcyjnej ˗ zostaną wycofane. Sprzedana zostanie cała wskazana nieruchomość, bez podziału na mniejsze działki.

Odnosząc się do powyższych ustaleń, należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią art. 277 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) jeżeli statut rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub umowa z członkiem spółdzielni inaczej nie postanawia, spółdzielnia nabywa z chwilą przejęcia wniesionych przez członków wkładów gruntowych ich użytkowanie.

Użytkowanie na gruncie prawa cywilnego określane jest mianem ograniczonego prawa rzeczowego (art. 244 § 1 cytowanej ustawy). Polega ono na wykonywaniu niektórych uprawnień na cudzej rzeczy, przysługujących w zwykłych warunkach właścicielowi. Dla potrzeb orzecznictwa przyjęto, że użytkowanie stanowi "obciążenie" prawa własności (wskazanie Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku o sygn. akt. II OSK 906/14), a zatem nie może zostać utożsamiane z jego przenoszeniem.

Należy zatem stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości (opisanej działki ˗ gruntów rolnych) nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planowana transakcja - z zastrzeżeniem, że nie nastąpi ona w wykonywaniu działalności gospodarczej - będzie wolna od podatku dochodowego z uwagi na upływ wymaganego przez ustawę okresu czasu, tj. pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów-w art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.