0115-KDIT3.4011.365.2017.1.MPŁ - Nieodpłatne przekazanie nieruchomości oraz praw ochronnych do znaków towarowych z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania nieruchomości oraz praw ochronnych do znaków towarowych z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania nieruchomości oraz praw ochronnych do znaków towarowych z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnicy spółki komandytowej (dalej "Spółka"), w tym Wnioskodawca, rozważają podjęcie uchwały o nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości oraz praw ochronnych do znaków towarowych do majątku osobistego komandytariuszy będących osobami fizycznymi oraz do majątku Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest komplementariuszem. Spółka komandytowa powstała z przekształcenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Sp. z o.o.")

Przedmiotowe składniki majątku zostały nabyte przez Sp. z o.o., Następnie podczas przekształcenia w Spółkę komandytową składniki majątku stały się wkładami wspólników spółki przekształconej.

Obecnie wspólnicy zamierzają na mocy uchwały wycofać ze Spółki i przenieść na swoją rzecz własność wszystkich nieruchomości i praw ochronnych do znaków towarowych będących składnikami majątku Spółki.

W efekcie staną się współwłaścicielami wyżej wymienionych nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności będą odpowiadać udziałom w zyskach i stratach Spółki. Uchwała wspólników Spółki zostanie podjęta w formie aktu notarialnego, z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania zmian wpisów w księdze wieczystej (nieruchomości).

Wycofanie nieruchomości i praw ochronnych do znaków towarowych nie będzie skutkowało obniżeniem wkładów kapitałowych. Podstawą przeniesienia ww. składników majątku będzie jednomyślna uchwała wspólników o przekazaniu ich na potrzeby własne, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona umowa nieodpłatnego przeniesienia prawa własności składników majątku tj. nieruchomości i praw ochronnych do znaków towarowych.

Przeniesienie prawa własności ww. składników majątku nastąpi nieodpłatnie na potrzeby własne nabywców. Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia tych składników.

Jednocześnie Strony oświadczą, że zawierając niniejszą umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny, co jest uzasadnione tym, iż na skutek jej zawarcia żaden ze wspólników nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników, a wszyscy Wspólnicy utrzymają swój stan posiadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wycofanie składników majątku stanowiących majątek Spółki komandytowej na cele własne Wnioskodawcy spowoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy w wysokości odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy we współwłasności składników majątku i praw ochronnych do znaków towarowych, a co za tym idzie powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli nie nastąpi obniżenie wkładu kapitałowego, a przekazanie to nastąpi bez wynagrodzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, wycofanie - na podstawie jednomyślnej uchwały podjętej przez wspólników oraz umowy nieodpłatnego przekazania składników majątku z działalności gospodarczej i przekazanie ich na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników, nieskutkujące obniżeniem wkładów kapitałowych, nie powoduje powstania przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Z kolei art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Zgodnie natomiast z treścią art. 28 Kodeksu spółek handlowych majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Powyższe regulacje, stosownie do brzmienia art. 103 Kodeksu spółek handlowych znajdą odpowiednie zastosowanie do spółki komandytowej.

W świetle powyższych przepisów majątek spółki komandytowej jest prawnie wydzielony, ale nieodpłatne przekazanie składników majątku na potrzeby własne wspólników spółki nie stanowi zbycia tego środka. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie należy rozpatrywać w kontekście regulacji dotyczących zbycia składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza;

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 wyżej przywołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia majątku będących:

* wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów prawa wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z zastrzeżeniem wyjątków wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przeniesienia składników majątku do majątku własnego jej wspólników mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem składnika majątku. Zbycie to nie będzie miało jednak dla Spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności tego składnika majątku z majątku Spółki do majątku własnego jej wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych. Skoro zatem zbycie będzie miało nieodpłatny charakter, po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika spółki komandytowej nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę jest uznawane za prawidłowe w interpretacjach wydawanych z upoważnienia Ministra Finansów, dotyczących analogicznych stanów faktycznych. Przykładowo, w interpretacji z dnia 13 stycznia 2015 r. nr IPTPB1/415-553/14-4/MD Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że: "Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że czynność nieodpłatnego przekazania części przedmiotowej nieruchomości z majątku Spółki jawnej na potrzeby własne Wnioskodawcy nie będzie rodziła dla Niego, jako wspólnika Spółki jawnej, skutków podatkowych w postaci powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych".

Stanowisko w zakresie nieodpłatnego przekazania praw ochronnych do znaków towarowych zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2016 r. ITPB1/4511-1122/15/MPŁ:

"Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego przez Spółkę komandytową do majątku prywatnego jej wspólników (w tym Wnioskodawcy). W wyniku takiej czynności dojdzie do przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) na jej wspólników. Czynność ta nie będzie miała jednak charakteru odpłatnego. W związku z planowaną czynnością przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego ze Spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego, bowiem zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do tego prawa. Natomiast udziały wspólników nie ulegną zmianie. Tym samym czynność taka nie będzie powodowała powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania - właściwy organ - ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.