0115-KDIT3.4011.27.2020.2.PS - Możliwość opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 4 lipca 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest tworzenie oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: KPiR). Od 4 lipca 2016 r. prowadzi współpracę ze spółką A (dalej: Spółka) z siedzibą w B, na warunkach określonych w umowie współpracy (dalej: Umowa). A jest jednym ze światowych liderów w produkcji szerokiej gamy urządzeń pomiarowo-badawczych wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie. Urządzenia te są powszechnie wykorzystywane zarówno w placówkach naukowo-badawczych jak i w szeroko pojętym przemyśle W ramach niniejszej współpracy Wnioskodawca dostarcza firmie A rozwiązania programistyczne do analizy danych pochodzących z produkowanych przez Spółkę urządzeń pomiarowych. Umowa współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką stanowi, że Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca jest częścią zespołu programistów pracujących nad przedmiotowym oprogramowaniem. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca zarówno tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie, jak również ulepsza już istniejące. Poprzez zmiany i ulepszenia należy rozumieć autorskie rozwiązania algorytmiczne i programistyczne Wnioskodawcy, które zastępują fragmenty istniejącego kodu programu komputerowego lub rozszerzają jego funkcjonalność poprzez dodanie nowego kodu komputerowego, Kod podlegający zmianie i ulepszaniu może być autorstwa zarówno samego Wnioskodawcy jak i innych twórców. W każdym z wymienionych przypadków efekty prac Wnioskodawcy stanowią rezultat jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231). Wnioskodawca, oprócz pisania kodu komputerowego, świadczy na rzecz Spółki również usługi związane z tworzeniem specyfikacji rozwoju oprogramowania oraz określaniem harmonogramu postępu prac. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie można podzielić na dwie klasy. Pierwsza z nich to szybkie oraz wydajne algorytmy przetwarzające i obliczeniowe. Ich celem jest numeryczna obróbka danych eksperymentalnych oraz ekstrakcja pożądanych informacji. Druga klasa dotyczy tworzenia interfejsów użytkownika, które stanowią warstwę prezentacji i interakcji dla użytkownika. Praca programistyczna Wnioskodawcy jest ściśle powiązana ze śledzeniem i studiowaniem wyników badań naukowych oraz analizą szerokiego zakresu opracowań. Zakres tematyczny niniejszych analiz obejmuje dziedziny takie jak informatyka i teoria prezentowania informacji, matematyka, krystalografia, fizyka, inżynieria materiałowa. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą zarówno badania naukowe jak i prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów oraz zwiększania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badania naukowe mają charakter aplikacyjny i koncentrują się na zdobywaniu nowej wiedzy oraz umiejętności z nastawieniem na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Działalność Wnioskodawcy obejmuje również nabywanie, łączenie, kształtowanie wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, z szerokiego zakresu dziedzin, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania. Prace badawczo-rozwojowe prowadzone są przez Wnioskodawcę od samego początku współpracy ze Spółką, tj. od 4 lipca 2016 r. Działalność była od początku i nadal jest prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i zorganizowany. Jest ona prowadzona metodycznie, w ramach codziennej pracy, według zaplanowanego i przygotowanego harmonogramu z wyznaczonymi celami. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian. Jak wspomniano wcześniej, oprócz tworzenia Wnioskodawca także rozwija i ulepsza oprogramowanie. Również i w tym przypadku Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do zmian i ulepszeń w kodzie programu komputerowego zgodnie z Umową. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac, powstają nowe i ulepszone rozwiązania algorytmiczne i programistyczne nie występujące w praktyce gospodarczej lub też na tyle innowacyjne że w znacznym stopniu odróżniają się od tych już funkcjonujących. Zgodnie z zawartą Umową, w 2019 r. Wnioskodawca uzyskiwał dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj., ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy). W konsekwencji Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie, Wnioskodawca oświadcza, że w przypadku skorzystania z IP Box przedstawi odrębną od KPiR ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyodrębnionymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, zapewniającą ustalenie przychodów, koszów uzyskania przychodów i dochodów (strat) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję od stycznia 2019 r., czyli od momentu w którym uzyskał On informacje na temat wejścia w życie przepisów dotyczących IP Box i o obowiązku prowadzenia takiej ewidencji. Za rezultat wykonanych przez Wnioskodawcę prac wobec osób trzecich ponosi Spółka. Zgodnie z treścią Umowy, miejscem wykonywania czynności przez Wnioskodawcę jest miejsce prowadzenia przez Niego działalności gospodarczej. Spółka go nie wyznacza, jednak zastrzega sobie taką możliwość lub możliwość braku wyrażenia zgody na prowadzenie czynności w zaproponowanym przez Wnioskodawcę miejscu. Umowa nie określa czasu wykonywania czynności ani nadzoru kierowniczego Spółki nad Wnioskodawcą. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Pomimo otrzymywania stałych miesięcznych dochodów od Spółki, współpraca między Wnioskodawcą a Spółka jest odnawiana co roku bez gwarancji kontynuacji i z trzymiesięcznym okresem jej wypowiedzenia bez podawania przyczyny. Warunkiem jej kontynuacji jest z jednej strony jakości wykonywanych przez Wnioskodawcę usług, a z drugiej zapotrzebowanie ze strony rynku na oprogramowanie współtworzone przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (doprecyzowane w wyniku uzupełnienia wniosku z dnia 5 marca 2020 r.).

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca może skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r., kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych w 2019 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj., autorskich praw do tworzonych programów komputerowych, których prawa autorskie przenosił na Spółkę?

Zdaniem Wnioskodawcy charakter prowadzonej przez niego działalności pozwala mu skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r., kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych w 2019 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w ramach której zajmuje się wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe określone są w art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, na którą składają się badania naukowe o charakterze aplikacyjnym (art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) oraz prace rozwojowe (art. 4 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce). Badania aplikacyjne są pracami mającymi na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawionymi na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Prace rozwojowe z kolei są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie szerokiego zakresu wiedzy i umiejętności, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny, prowadzone są w sposób zaplanowany i uporządkowany zgodny z harmonogramem prac, oraz są nastawione na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga On kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Wnioskodawca prowadzi odrębną od KPiR ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z ww. art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca od 4 lipca 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest tworzenie oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a od 4 lipca 2016 r. prowadzi współpracę ze spółką A (dalej: Spółka) z siedzibą w Japonii, na warunkach określonych w umowie współpracy (dalej: Umowa). W ramach niniejszej współpracy Wnioskodawca dostarcza firmie A rozwiązania programistyczne do analizy danych pochodzących z produkowanych przez Spółkę urządzeń pomiarowych. Umowa współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką stanowi, że Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą zarówno badania naukowe jak i prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów oraz zwiększania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badania naukowe mają charakter aplikacyjny i koncentrują się na zdobywaniu nowej wiedzy oraz umiejętności z nastawieniem na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Działalność Wnioskodawcy obejmuje również nabywanie, łączenie, kształtowanie wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, z szerokiego zakresu dziedzin, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania.

Z opisu sprawy wynika zatem, że działania Wnioskodawcy mają co do zasady charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również badań naukowych, a dokładniej badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 5a pkt 39 tej ustawy, rozumianych jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego * podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac, powstają nowe i ulepszone rozwiązania algorytmiczne i programistyczne nie występujące w praktyce gospodarczej lub też na tyle innowacyjne że w znacznym stopniu odróżniają się od tych już funkcjonujących. Zgodnie z zawartą Umową, w 2019 r. Wnioskodawca uzyskiwał dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj., ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych. Efekty prac Wnioskodawcy stanowią rezultat jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ze stanu faktycznego wynika zatem, że w 2019 r. Wnioskodawca osiągał dochody, o których mowa art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Co istotne Wnioskodawca oświadczył, że w przypadku skorzystania z IP Box przedstawi odrębną od KPiR ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyodrębnionymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, zapewniającą ustalenie przychodów, koszów uzyskania przychodów i dochodów (strat) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję od stycznia 2019 r.

Za prawidłowe należy uznać zatem stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego może on skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r., kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych w 2019 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Końcowo wyeksponować należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy - Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).