0115-KDIT3.4011.243.2019.1.JŁ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem i od 2004 r. wynajmowała w swoim domu 4 pokoje gościom przyjeżdżającym do Jej miejscowości. Fakt ten zgłosiła w Urzędzie Miejskim, skąd otrzymała zaświadczenie, że świadczone przez Nią usługi hotelarskie zostały wpisane do ewidencji.

Wnioskodawczyni jako rolnik korzystała ze zwolnienia w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwolnienie przedmiotowe, art. 21 ust. 1 pkt 43). Ze względu na niewielką liczbę turystów poza sezonem letnim Wnioskodawczyni mając możliwość wynajęcia pokoi pracownikom będącym w delegacji zrezygnowała ze zwolnienia i w 2007 r. postanowiła te dochody opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, na zasadach i warunkach określonych w części XII Tabeli. Ani Wnioskodawczyni ani Jej małżonek nie prowadzą innej pozarolniczej działalności gospodarczej w tym samym zakresie. Wnioskodawczyni dodaje, że są to pobyty krótkotrwałe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyjmowanie na nocleg pracowników przebywających na delegacji powoduje utratę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej usług polegających na wynajmie pokoi?

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia Ona wszystkie przesłanki wynikające z ustawy i może nadal opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej. Zgodnie z nowymi przepisami wątpliwe jest, czy ma prawo legitymować gościa, w jakim charakterze wynajmuje nocleg.

Usługi, które świadczy są krótkotrwałe (tj. 1, 2 lub 4 dni), jak w hotelu. Co tydzień w pokojach zmienia pościel, ręczniki kąpielowe, sprząta pokoje, łazienki i pomieszczenia wspólne. Nawet jeśli przez miesiąc lub dwa miesiące Wnioskodawczyni wystawia faktury tej samej firmie, to korzystający z noclegu pracownicy (a także ich liczba) mogą się co tydzień zmieniać.

Wnioskodawczyni nie zatrudnia pracowników. Od 2019 r. zwiększyła liczbę pokoi do 8.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że spełnia wszelkie warunki do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej i wystawiania faktur za usługi hotelarskie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43), osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także - na zasadach i w warunkach określonych w części XII Tabeli - osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne, oraz przedsiębiorstwa w spadku.

W Tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, stanowiącej Załącznik nr 3 do ww. ustawy, w poz. 4 części XII tej tabeli - usługi osób fizycznych, o których mowa w art. 23 ust. 1a ustawy, wskazano, iż w formie karty podatkowej opodatkowane mogą być - usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12.

Zgodnie z objaśnieniami do części XII Tabeli - usługi te można prowadzić przy zatrudnieniu nie więcej niż 2 pracowników lub 2 pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest rolnikiem i od 2004 r. wynajmowała w swoim domu 4 pokoje gościom przyjeżdżającym do Jej miejscowości. Fakt ten zgłosiła w Urzędzie Miejskim. Wnioskodawczyni jako rolnik korzystała ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ze względu na niewielką liczbę turystów poza sezonem letnim Wnioskodawczyni, mając możliwość wynajęcia pokoi pracownikom będącym w delegacji, zrezygnowała ze zwolnienia i w 2007 r. postanowiła te dochody opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, na zasadach i warunkach określonych w części XII Tabeli. Ani Wnioskodawczyni ani Jej małżonek nie prowadzą innej pozarolniczej działalności gospodarczej w tym samym zakresie. Wnioskodawczyni zaznacza, że pobyty są krótkotrwałe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przepisy prawne, należy stwierdzić, że jeżeli spełnione są wyżej wymienione warunki uprawniające do opodatkowania w formie karty podatkowej, to Wnioskodawczyni ma możliwość opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu pokoi zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Przepisy powołanej ustawy nie zawierają bowiem podmiotowego ograniczenia ze względu na odbiorców tego rodzaju usług.

Zatem, wynajmowanie pokoi pracownikom przebywającym na delegacji nie skutkuje utratą prawa do opodatkowania tych usług zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

Wskazać należy, że zakres żądania Wnioskodawczyni wyznacza:

Ocenie interpretacyjnej organu została poddana więc wyłącznie kwestia utraty prawa do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej w sytuacji wynajmowania pokoi pracownikom przebywającym w delegacji. Tutejszy organ nie oceniał natomiast spełnienia przez Wnioskodawczynię pozostałych warunków do opodatkowania w tej formie, bowiem nie było to przedmiotem pytania. Przedmiotem interpretacji nie była również kwestia wystawiania faktur przedsiębiorcom, których pracownicy korzystają z noclegu.

Ponadto zaznaczyć należy, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się wyłącznie do Wnioskodawczyni.

Należy zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawczyni nie będzie mogła powołać się na niniejszą interpretację indywidualną.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.