0115-KDIT3.4011.115.2018.1.WR - PIT w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajmem mieszkania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajmem mieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajmem mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą określona w PKD jako "Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane". Usługa polega na prowadzeniu dodatkowych zajęć w przedszkolach publicznych i niepublicznych według autorskiego programu i scenariuszy zajęć. Działalność gospodarcza została zarejestrowana w miesiącu grudniu 2016 r. Siedziba firmy mieści się w miejscowości N., tam też Wnioskodawca ma swoje stałe miejsce zamieszkania. Ze względu na trudności (znikome zainteresowanie oferowaną usługą w miejscowości siedziby firmy oraz większych ośrodkach oddalonych o około 30 km) w pozyskiwaniu klientów świadczonych usług, zmuszony był do poszukiwania ich poza miejscem zamieszkania. W okresie jednego roku od daty zarejestrowania i prowadzenia działalności udało się pozyskać jedno zlecenie, zrealizowane w czasie wakacji w miejscowości oddalonej o 15 km od siedziby firmy. Od miesiąca marca 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął podpisywanie umów i świadczenie usług w miejscowościach położonych niedaleko miasta W. i w mieście W. Miejscowości te położone są w innym województwie, oddalone o 150-200 km od siedziby firmy. W związku ze znaczną odległością pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem świadczenia usług Wnioskodawca planuje wynająć mieszkanie w W., nieodbiegające od przeciętnego standardu, z czynszem w wysokości odpowiadającej realiom rynkowym. Świadczone usługi na rzecz pozyskanych klientów są w wymiarze 10-12 godzin dziennie. Składają się na to: dojazdy, przygotowanie do zajęć dnia następnego, korespondencja z dyrekcją i rodzicami, wystawianie faktur itp. Najem mieszkania staje się konieczny w celu umożliwienia uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. Z Urzędem Skarbowym Wnioskodawca nadal rozlicza się zgodnie z miejscem zamieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy miesięczny czynsz najmu mieszkania w W., koniecznego w celu świadczenia usług dających jedyny przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Miesięczny czynsz najmu mieszkania, koniecznego w celu świadczenia usług dających jedyny przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi koszt uzyskania przychodu. W rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy. Koszt najmu mieszkania nie wchodzi w katalog wyłączeń art. 23 ust. 1 ww. ustawy, natomiast jest ściśle związany z osiąganiem przychodów. Wnioskodawca jest zmuszony ponosić koszty wynajmu mieszkania w celu osiągnięcia przychodów związanych ze świadczeniem usług dla klientów, których siedziby są w miejscu wynajmu mieszkania. W świetle powyższego, koszt najmu mieszkania na czas wykonywania usług dla przedszkoli stanowi koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, ze względu na małe zainteresowanie oferowanymi usługami w okolicach siedziby swojego przedsiębiorstwa, świadczy usługi poza miejscem zamieszkania - w miejscowościach oddalonych od tej siedziby o 150-200 km (w W. i pod W.). Ze względu na znaczną odległość pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem świadczenia usług, Wnioskodawca planuje wynająć mieszkanie w W., nieodbiegające od przeciętnego standardu, z czynszem odpowiadającym realiom rynkowym. Najem ten staje się konieczny, aby umożliwić uzyskanie przychodu z działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż do wydatków na wynajem mieszkania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej znajdują zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem, na co wskazuje treść wniosku, wydatki z tego tytułu spełniają kryterium celowości, o którym mowa w tym przepisie, to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy jednak zwrócić uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Zaznaczyć bowiem należy, że zgromadzone dowody nie mogą się ograniczać wyłącznie do faktur lub rachunków wystawionych przez właściciela przedmiotowego mieszkania, stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków z tytułu wynajmu tego mieszkania.

Niezbędnym jest bowiem posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach wymagających pobytu w miejscowości, w której Wnioskodawca wynajął mieszkanie, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo - skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Reasumując stwierdzić należy, że jeżeli poniesione wydatki będą spełniać wszystkie wymienione powyżej warunki, to będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy tym, obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.