0115-KDIT2.4011.793.2020.2.MM - Skutki odpłatnego zbycia nieruchomości w PIT.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2020 r. (data wpływu 6 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 4 lutego 2021 r.) oraz z dnia 8 lutego 2021 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 10 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 lutego 2021 r. oraz z dnia 8 lutego 2021 r.

W ww. wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 marca 1986 r. Wnioskodawca nabył działkę. Na ww. działce Wnioskodawca wybudował murowany budynek dla celów rekreacyjno-mieszkaniowych. W dniu 28 kwietnia 2008 r. Wnioskodawca darował córce ww. działkę, zabudowaną budynkiem mieszkalnym. W dniu 27 listopada 2018 r. córka zwróciła ww. działkę Wnioskodawcy.

W dniu 6 października 2008 r. syn Wnioskodawcy wraz z żoną pobrali kredyt mieszkaniowy z polskiego banku - X. Kredyt ten został udzielony na rozbudowę domu Wnioskodawcy. Pozwolenie na rozbudowę, jak również pozostałe dokumenty budowy są wystawione na Wnioskodawcę i Wnioskodawca dokonywał rozbudowy ww. budynku ze środków uzyskanych z ww. kredytu.

Natomiast syn mieszkał wraz z Wnioskodawcą (jest członkiem najbliższej rodziny). Wnioskodawca wraz z żoną i ich syn z rodziną prowadzili jedno gospodarstwo domowe i zamieszkiwali razem w rozbudowanym budynku mieszkalnym. Dom ten przez cały czas był i jest własnością Wnioskodawcy oraz jego żony i został rozbudowany dla potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Natomiast obecnie Wnioskodawca zamieszkuje w innym miejscu i zezwolił synowi na okresowe korzystanie z tego domu. Syn Wnioskodawcy zaciągnął kredyt na rozbudowę ww. domu, gdyż Wnioskodawca z żoną byli już na emeryturze i nie chcieli brać na siebie takich obciążeń. Syn natomiast będzie dziedziczył po ich śmierci (na tą okoliczność sporządzony został testament w formie aktu notarialnego).

W powyższym okresie, tj. od początku posiadania tego domu żadne inne osoby tam nie mieszkały.

W związku z sytuacją rodzinną (syn rozwiódł się z żoną i nie będzie ona dalej uczestniczyć w spłacie kredytu) Wnioskodawca będzie zmuszony do przejęcia tego kredytu na siebie. Przejęcie kredytu nastąpi w ten sposób, że Wnioskodawca zgłosi się z synem do banku i tam nastąpi przejęcie przez niego kredytu (w banku zostanie sporządzona umowa o przejęciu kredytu), a zatem Wnioskodawca stanie się kredytobiorcą. Po przejęciu kredytu Wnioskodawca wraz z żoną będą kredytobiorcami.

W związku z powyższym Wnioskodawca spełni wszelkie warunki uzyskania zwolnienia przedmiotowego, a mianowicie:

* będzie kredytobiorcą kredytu na cele mieszkaniowe, zaciągniętego przed sprzedażą nieruchomości,

* kredyt został zaciągnięty na rozbudowę domu Wnioskodawcy, a pozwolenie na rozbudowę, jak również pozostałe dokumenty budowy wystawione są na Wnioskodawcę i jego żonę i Wnioskodawca dokonywał rozbudowy z tego właśnie kredytu.

Następnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży ww. nieruchomości (którą w dniu 27 listopada 2018 r. córka mu zwróciła).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, jeżeli środki uzyskane z tej sprzedaży przeznaczy na spłatę ww. kredytu mieszkaniowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia warunki ustanowione dla zwolnienia przedmiotowego, gdyż środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na spłatę kredytu udzielonego na cele budowlane - jego własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, * jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 17 marca 1986 r. Wnioskodawca nabył działkę. Na ww. działce Wnioskodawca wybudował murowany budynek dla celów rekreacyjno-mieszkaniowych. W dniu 28 kwietnia 2008 r. darował działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym córce. W dniu 27 listopada 2018 r. córka zwróciła ww. nieruchomość Wnioskodawcy.

W dniu 6 października 2008 r. syn Wnioskodawcy wraz z żoną pobrali kredyt mieszkaniowy z polskiego banku - X. Kredyt ten został udzielony na rozbudowę domu Wnioskodawcy. Pozwolenie na rozbudowę, jak również pozostałe dokumenty budowy są wystawione na Wnioskodawcę i Wnioskodawca dokonywał rozbudowy ww. budynku ze środków uzyskanych z ww. kredytu.

Natomiast syn mieszkał wraz z Wnioskodawcą (jest członkiem najbliższej rodziny). Wnioskodawca wraz z żoną i ich syn z rodziną prowadzili jedno gospodarstwo domowe i zamieszkiwali razem w rozbudowanym budynku mieszkalnym.

Dom ten przez cały czas był i jest własnością Wnioskodawcy oraz jego żony i został rozbudowany dla potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Natomiast obecnie Wnioskodawca zamieszkuje w innym miejscu i zezwolił synowi na okresowe korzystanie z tego domu. Syn Wnioskodawcy zaciągnął kredyt na rozbudowę domu Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca z żoną byli już na emeryturze i nie chcieli brać na siebie takich obciążeń. Syn natomiast będzie dziedziczył po ich śmierci (na tą okoliczność sporządzony został testament w formie aktu notarialnego).

W powyższym okresie, tj. od początku posiadania tego domu żadne inne osoby tam nie mieszkały.

W związku z sytuacją rodzinną (syn rozwiódł się z żoną i nie będzie ona dalej uczestniczyć w spłacie kredytu) Wnioskodawca będzie zmuszony do przejęcia tego kredytu na siebie. Przejęcie kredytu nastąpi w ten sposób, że Wnioskodawca zgłosi się z synem do banku i tam nastąpi przejęcie przez niego kredytu (w banku zostanie sporządzona umowa o przejęciu kredytu), a zatem Wnioskodawca stanie się kredytobiorcą.

W związku z powyższym Wnioskodawca spełni wszelkie warunki uzyskania zwolnienia przedmiotowego, a mianowicie:

* będzie kredytobiorcą kredytu na cele mieszkaniowe, zaciągniętego przed sprzedażą nieruchomości,

* kredyt został zaciągnięty na rozbudowę domu Wnioskodawcy, a pozwolenie na rozbudowę, jak również pozostałe dokumenty budowy wystawione są na Wnioskodawcę i jego żonę i Wnioskodawca dokonywał rozbudowy z tego właśnie kredytu.

Po przejęciu kredytu Wnioskodawca wraz z żoną będą kredytobiorcami.

Następnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży ww. nieruchomości (którą w dniu 27 listopada 2018 r. córka mu zwróciła).

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca 2018 r. (tj. od roku, w którym Wnioskodawca ponownie nabył własność ww. nieruchomość) - to uzyska przychód o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Osiągnięty ze sprzedaży lokalu mieszkalnego dochód może zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie (art. 21 ust. 25a ww. ustawy).

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w określonym terminie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że cele mieszkaniowe uprawniające do zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego obejmują m.in. spłatę kredytu udzielonego na cele wskazane w 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na: budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu może być uznane za wydatkowanie tego przychodu na własne cele mieszkaniowe, jednakże pod pewnymi warunkami. Spłacany kredyt musi być kredytem - co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy - zaciągniętym przez podatnika na jego własne cele mieszkaniowe - określone w pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym podatnikiem jest osoba, u której powstaje obowiązek podatkowy, a więc osoba, która dokonuje sprzedaży nieruchomości. Innymi słowy, tylko jeżeli podatnik zaciągnął kredyt na własne cele mieszkaniowe wskazane w ustawie i spłaca taki kredyt środkami ze sprzedaży nieruchomości, to spłata takiego kredytu jest wydatkowaniem o jakim mowa w ww. przepisie.

Skoro to syn z synową w dniu 6 października 2008 r. zaciągnęli kredyt mieszkaniowy na rozbudowę budynku mieszkalnego będącego własnością Wnioskodawcy i obecnie Wnioskodawca wraz z żoną nie zamieszkują w rozbudowanym budynku, gdyż - jak wynika z treści wniosku - Wnioskodawca zamieszkuje w innym miejscu i zezwolił synowi na okresowe korzystanie z tego domu, to bez wątpienia obecnie rozbudowany budynek zaspokaja cele mieszkaniowe syna Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie istotny jest również fakt, że kredyt na rozbudowę budynku będącego własnością Wnioskodawcy został udzielony jego synowi i synowej m. in z tego powodu, że Wnioskodawca zamierzał przekazać ten budynek w przyszłości, tj. po swojej śmierci - synowi (na tą okoliczność został sporządzony testament), co również przemawia za tym, że kredyt ten został przyznany ww. osobom na realizację ich własnych potrzeb mieszkaniowych (nie zaś w celu realizacji potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy), tym bardziej, że przez ponad 12 lat Wnioskodawca nie był kredytobiorcą, a co za tym idzie nie był też zobowiązany do spłaty ww. kredytu. Natomiast - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca przejmie na siebie ww. kredyt tylko dlatego, że sytuacja w jego rodzinie uległa zmianie (gdyż syn rozwiódł się z żoną i nie będzie ona już dalej uczestniczyć w spłacie tego kredytu), nie zaś by spłacać kredyt, który zaciągnął na realizację własnych celów mieszkaniowych. Zatem w sytuacji, gdy kredyt został udzielony synowi i synowej Wnioskodawcy - na rozbudowę budynku mieszkalnego i Wnioskodawca przejmie na siebie ww. kredyt (poprzez spisanie z bankiem umowy o przejęciu kredytu), to w momencie przejęcia ww. kredytu Wnioskodawca stanie się kredytobiorcą zobowiązanym do jego spłaty, jednak nie zmienia to faktu, że jego celem pozostanie realizacja potrzeb mieszkaniowych syna, gdyż to on nadal zamieszkuje w rozbudowanym budynku mieszkalnym.

Tym samym spłata przez Wnioskodawcę ww. kredytu ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie będzie uprawniała go do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.