0115-KDIT2.4011.71.2019.2.MM - Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2.4011.71.2019.2.MM Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2020 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Matka Wnioskodawczyni - na podstawie aktu notarialnego z dnia 6 października 2015 r. - przekazała na rzecz swojej córki (Wnioskodawczyni) darowiznę.

W akcie notarialnym matka Wnioskodawczyni oświadczyła, że jest właścicielem lokalu niemieszkalnego (użytkowego) oznaczonego literą "B" o powierzchni użytkowej (...), składającego się z 2 (dwóch) pomieszczeń (sal sprzedaży), pomieszczenia biurowego, wc, położonego na parterze, to jest na 1 (pierwszej) kondygnacji w budynku oznaczonym numerem 4 (cztery), o wartości rynkowej łącznej 300.000 zł (trzysta tysięcy złotych).

Strony oświadczyły, że jest to pierwsza darowizna dokonana przez matkę Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni. Podatku - od darowizny dokonanej przez matkę Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni (grupa podatkowa określona w art. 4a) - nie pobrano na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni, po otrzymaniu od matki darowizny ww. lokalu, prowadzi w nim działalność gospodarczą w zakresie 47.76.Z - sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.78.Z - sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.79.Z - sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem liniowym w wysokości 19%, prowadzi książkę przychodów i rozchodów, i nie jest podatnikiem podatku VAT, gdyż na mocy art. 113 ust. 9 ustawy o VAT zwolnienie z podatku VAT przysługuje przedsiębiorcom, którzy przewidują, że wartość zrealizowanej sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym 200.000 zł. Wnioskodawczyni ze sprzedaży detalicznej w swoim sklepie do dnia 30 września 2019 r. osiągnęła obrót w wysokości 32.619,55 zł.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać ww. lokal do dnia 30 grudnia 2019 r. Ww. lokal użytkowy nie stanowi towaru handlowego w prowadzonej działalności gospodarczej, lecz stanowi prywatny majątek Wnioskodawczyni.

Lokal nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nigdy nie był amortyzowany na podstawie przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast podatek od nieruchomości ma być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w książce przychodów i rozchodów - w ramach rozliczania podatkowego w podatku dochodowym - ujmowała koszty z tytułu użytkowania prądu, wywozu nieczystości, ogrzewania.

Powyższy lokal użytkowy od dnia przekazania darowizny do dnia dzisiejszego nie był remontowany - co oznacza, że w księdze przychodów i rozchodów brak jest kosztów z tytułu remontu.

Odpłatne zbycie lokalu niemieszkalnego nie nastąpi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody uzyskane ze sprzedaży ww. lokalu użytkowego zostaną wydatkowane - w okresie nie później niż w ciągu trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie - na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji od przychodu uzyskanego ze sprzedaży Wnioskodawczyni zapłaci podatek według stawki 19% z uwagi na sprzedaż lokalu przed upływem 5-ciu lat, jeżeli całość przychodu ze sprzedaży tego lokalu wydatkuje na własne cele mieszkaniowe, czy przychód ten będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 pkt 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli odpłatne zbycie przez osoby fizyczne nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały one nabyte - stanowi źródło przychodu. Nabycie nastąpiło na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, a cały dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie objęty zwolnieniem podatkowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy Wnioskodawczyni wydatkuje uzyskane środki na realizację celu mieszkaniowego w ciągu 3 lat począwszy od 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Źródłami przychodów są - zgodnie z art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza;

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Artykuł 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Wskazać należy, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

a.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

b.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

c. inne przedmioty - przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1.

przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",

2.

budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także środkami trwałymi;

Według art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z treści wyżej przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni po otrzymaniu darowizny od matki lokalu użytkowego prowadzi w nim działalność gospodarczą w zakresie 47.76.Z - sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.78.Z - sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.79.Z - sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem liniowym w wysokości 19%, prowadzi książkę przychodów i rozchodów, i nie jest podatnikiem podatku VAT, gdyż na mocy art. 113 ust. 9 ustawy o VAT zwolnienie z podatku VAT przysługuje przedsiębiorcom, którzy przewidują, że wartość zrealizowanej sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym 200.000 zł. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać ww. lokal do dnia 30 grudnia 2019 r. Ww. lokal użytkowy nie stanowi towaru handlowego w prowadzonej działalności gospodarczej, lecz stanowi prywatny majątek Wnioskodawczyni. Lokal nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nigdy nie był amortyzowany na podstawie przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast podatek od nieruchomości ma być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawczyni w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w książce przychodów i rozchodów - w ramach rozliczania podatkowego w podatku dochodowym - ujmowała koszty z tytułu użytkowania prądu, wywozu nieczystości, ogrzewania. Powyższy lokal użytkowy od dnia przekazania darowizny do dnia dzisiejszego nie był remontowany - co oznacza, że w księdze przychodów i rozchodów brak jest kosztów z tytułu remontu.

Przystępując do oceny skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej wskazać należy, że z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) wykorzystywanych w działalności gospodarczej - powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Nie jest przy tym istotne, czy nieruchomość była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowić będzie - zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu zgodnie z wybraną formą opodatkowania działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania w opisanym zdarzeniu przyszłym zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnić należy, że zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Z powyższego wynika, że zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do przychodów z działalności gospodarczej. Skoro zatem - w opisanym zdarzeniu przyszłym - przychód ze sprzedaży lokalu użytkowego, w którym Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie mogła skorzystać z ww. zwolnienia przedmiotowego nawet wówczas, gdy środki uzyskane z tej sprzedaży wydatkuje na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl