0115-KDIT2.4011.365.2020.1.KC - Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu... maja 2018 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupił lokal mieszalny. Cena zakupu została ustalona na 251 000 zł, z czego 54 000 zł pochodziły ze środków własnych, a 197 000 zł z kredytu hipotecznego. Dodatkowo zapłacił podatek p.c.c. w wysokości 5 020 zł i koszty notarialne w kwocie 1 157 zł. Kredyt hipoteczny był powiększony o 15 000 zł na cele remontowe, sumarycznie wynosił 212 000 zł. Wnioskodawca wraz z żoną wyremontował mieszkanie we własnym zakresie, co podniosło jego wartość. Posiada tylko paragony na materiały budowlane, gdyż nie była planowana sprzedaż tego lokalu. W lipcu 2019 r. powiększyła się rodzina Wnioskodawcy, co skłoniło go do zmiany mieszkania na większe. Do sprzedaży doszło w dniu... sierpnia 2019 r. Cena sprzedaży została ustalona na 340 000 zł, z czego 196 217,82 zł kupujący wpłacili na techniczny rachunek banku w celu spłaty kredytu hipotecznego. Pozostałe 143 782,18 zł zostało przekazane Wnioskodawcy i jego żonie. W dniu... września 2019 r. Wnioskodawca z żoną kupił działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie bliźniaczej. Cena zakupu została ustalona na 525 000 zł, z czego 140 000 zł pokryły środki własne, a pozostałe 385 000 zł pochodziły z kredytu hipotecznego. Kredyt został powiększony o 50 000 zł na cele remontowe, sumarycznie wynosił 435 000 zł. Dodatkowo Wnioskodawca zapłacił podatek p.c.c. w wysokości 10 500 zł oraz koszty notarialne w kwocie 2 018 zł. Wszystkie transakcje zawierane były wspólnie z jego żoną, z którą ma wspólnotę majątkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z poniesieniem wydatków opisanych w stanie faktycznym przychód ze sprzedaży lokalu mieszalnego w dniu... sierpnia 2019 r. jest zwolniony z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży lokalu mieszalnego jest zwolniony z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przepisy nie przewidują konieczności wydania tych samych pieniędzy, ale takiej samej kwoty pieniędzy.

Taki sposób interpretowania potwierdza prawomocny (organ podatkowy się nie odwołał) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 lipca 2019 r. w sprawie sygn. akt I SA/GI 109/19 "Organ I instancji badając zaistniały stan faktyczny ustalił, że zbycia nieruchomości należącej do majątku wspólnego dokonał w dniu 30 stycznia 2012 r. podatnik oraz jego małżonka, a nastąpiło ono przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym miało miejsce nabycie tej substancji majątkowej. Cenę sprzedaży uiszczono zaś w trzech transzach. Pierwszą jej część (... zł) przekazano sprzedającym w gotówce jeszcze przed podpisaniem umowy sprzedaży. Druga transza zapłaty (... zł), na żądanie podatnika i jego małżonki została przelana dzień po zawarciu umowy sprzedaży bezpośrednio na rachunek ich wierzyciela (jednego z banków), celem spłaty całego zadłużenia sprzedających z tytułu kredytu udzielonego przez wspomniany podmiot. Natomiast trzecią część ceny (... zł) uiszczono w ten sposób, że dwa dni po zawarciu umowy sprzedaży przelano ją na rachunek Strony w innym banku. (...) Wobec w ten sposób ukształtowanego przepisu jasne jest to, że warunkiem zwolnienia z opodatkowania jest wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (jeżeli na ten cel przeznacza się dochód, nie można już mówić o zwolnieniu, ale o uldze podatkowej). Przychodem jest zaś wartość nieruchomości, wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jednocześnie, słowo "wartość" w języku polskim oznacza to, ile coś jest warte pod względem materialnym. Tym samym, z woli ustawodawcy, wyrażonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kryterium zwolnienia podatkowego jest to, aby wartość wyrażona w cenie sprzedaży (pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia), najpóźniej w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym miało miejsce odpłatne zbycie została wydatkowana na własne cele mieszkaniowe podatnika. Dla ukształtowania treści powinności podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych zupełnie obojętne jest zaś to, co ze wspomnianą wartością przychodu dzieje się w okresie od jej uzyskania, do dnia jej spożytkowania zgodnie z wolą ustawodawcy, wyrażoną w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro najpóźniej w ciągu dwóch lat ma być wydatkowana wartość, to w tym przedziale czasu należy w określony sposób spożytkować kwotę, która odpowiada (ma taką samą wartość) przychodowi z odpłatnego zbycia nieruchomości.". Sąd zatem potwierdza, że wydatkowaniu na cele mieszkaniowe nie podlegają środki pieniężne, lecz wartość przychodu. Skoro tak, to nie ma znaczenia fakt, że część środków ze sprzedaży została przeznaczona na spłatę kredytu, a część wydatków mieszkaniowych została sfinansowana z kolejnego kredytu. Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się na powyższym cała wartość przychodu - 340 000 zł została wydana na cel mieszkaniowy, w postaci kupna nieruchomości o wartości 525 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, * jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c-przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu... maja 2018 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupił lokal mieszalny. Cena zakupu została ustalona na 251 000 zł, z czego 54 000 zł pochodziły ze środków własnych, a 197 000 zł z kredytu hipotecznego. Dodatkowo Wnioskodawca zapłacił podatek p.c.c. w wysokości 5 020 zł i koszty notarialne w kwocie 1 157 zł. Kredyt hipoteczny był powiększony o 15 000 zł na cele remontowe, sumarycznie wynosił 212 000 zł. Wnioskodawca wraz z żoną wyremontował mieszkanie we własnym zakresie, co podniosło jego wartość. Posiada tylko paragony na materiały budowlane, gdyż nie była planowana sprzedaż tego lokalu. W lipcu 2019 r. powiększyła się rodzina Wnioskodawcy, co skłoniło go do zmiany mieszkania na większe. Do sprzedaży doszło w dniu... sierpnia 2019 r. Cena sprzedaży została ustalona na 340 000 zł, z czego 196 217,82 zł kupujący wpłacili na techniczny rachunek banku w celu spłaty kredytu hipotecznego. Pozostałe 143 782,18 zł zostało przekazane Wnioskodawcy i jego żonie. W dniu... września 2019 r. Wnioskodawca z żoną kupił działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie bliźniaczej. Cena zakupu została ustalona na 525 000 zł, z czego 140 000 zł pokryły środki własne, a pozostałe 385 000 zł pochodziły z kredytu hipotecznego. Kredyt został powiększony o 50 000 zł na cele remontowe, sumarycznie wynosił 435 000 zł. Dodatkowo Wnioskodawca zapłacił podatek p.c.c. w wysokości 10 500 zł oraz koszty notarialne w kwocie 2 018 zł.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wskazać należy, że z uwagi na to, iż sprzedaż w dniu... sierpnia 2019 r. lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawca nabył w dniu... maja 2018 r., została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 komentowanej ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z kolei art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy stanowi, że koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nie są nakłady udokumentowane paragonami, bowiem nie spełniają wymogu zawartego w art. 22 ust. 6e tej ustawy.

Z kolei za koszty nabycia, o których mowa w ww. przepisie należy uznać wydatki związane z kosztami notarialnym oraz podatkiem od czynności cywilnoprawnych uiszczone w związku z nabyciem zbywanego lokalu.

Na mocy art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Jednakże, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Tym samym, aby dochód z tytułu zbycia nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Stosowanie do art. 25 ust. 25a cytowanej ustawy wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 cytowanej ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części * przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z przedstawionym stanem faktycznym wyjaśnić należy, że prawidłowe ustalenie dochodu winno wyglądać w ten sposób, że przychód z odpłatnego zbycia ustalony stosownie do art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy pomniejszyć o koszty jego uzyskania ustalone według zasad, o jakich mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy. W przypadku nabycia nieruchomości w drodze kupna, cena nabycia stanowi koszt uzyskania przychodu, który pomniejsza przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości. Dla ustawodawcy bez znaczenia pozostaje przy tym sposób pozyskania kapitału na pokrycie ceny zakupu (oszczędności podatnika czy kredyt). Skoro zatem w ramach obliczenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości jest uwzględniony koszt jej nabycia, to obowiązuje ustawowy zakaz traktowania kredytu zaciągniętego na nabycie sprzedanego lokalu jako wydatku na własne cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, wydatki na spłatę kredytu, którym w części sfinansowane zostało nabycie lokalu mieszkalnego z uwagi na uwzględnienie kosztów nabycia jako kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nie mogą być uznane w tej części za wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym ich poniesienie nie upoważnia do zastosowania zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględnienie spłaty tego kredytu w części przeznaczonej na sfinansowanie zakupu mieszkania, jako wydatku na cel mieszkaniowy oznaczałoby, że w tej części Wnioskodawca odliczałby dwukrotnie ten sam wydatek. Raz jako poniesiony na nabycie tego lokalu, a za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansował ten właśnie zakup, co jest sprzeczne z art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wydatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu... sierpnia 2019 r. na spłatę kredytu, w części w której został udzielony na jego zakup nie uprawnia do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie w jakim wydatki poniesione na te cele stanowią koszt uzyskania przychodu.

Odnosząc się natomiast do kwestii przeznaczenia przez Wnioskodawcę środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na spłatę części kredytu zaciągniętego na remont sprzedanego w dniu... sierpnia 2019 r. lokalu mieszkalnego, wskazać należy, że wydatki na remont, które nie zostały udokumentowane fakturami VAT tylko paragonami, nie mogą być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu. W konsekwencji wydatek na spłatę kredytu udzielonego na ten cel uprawnia do zastosowania przedmiotowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w sytuacji, gdy środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu... sierpnia 2019 r. otrzymane bezpośrednio przez Wnioskodawcę i jego żonę od nabywcy zostały wydatkowane na zakup w dniu... września 2019 r. działki budowlanej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, to ten wydatek uprawnia do zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto zauważyć należy, że jako uprawniający do zastosowania zwolnienia wydatek na nabycie działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym - pod warunkiem sfinansowania go z przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania - mogą zostać uznane wydatki poniesione na zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych i kosztów notarialnych związanych z nabyciem tej nieruchomości.

Wobec powyższego ze zwolnienia może korzystać dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Mając na uwadze powyższe, nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że cała wartość przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu... sierpnia 2019 r. została wydana na cel mieszkaniowy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.