0115-KDIT2.4011.293.2022.2.MM - Ustalenie możliwości dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej oraz ulgi prorodzinnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej oraz ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 czerwca 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest rodzicem dwóch córek: 7-letniej pełnosprawnej oraz pełnoletniej córki (22 grudnia 2021 r. ukończyła 25 lat) posiadającej orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Starsza córka pobiera zasiłek pielęgnacyjny oraz rentę socjalną, która za 2021 r. wyniosła 15.010 zł (nie licząc dwóch dodatkowych wypłat wspomnianego świadczenia). Dodatkowo od połowy 2019 r. córka zatrudniona jest w Zakładzie Aktywności Zawodowej i z tego tytułu uzyskuje przychody zwolnione od podatku (za 2021 r. była to kwota 18.592,89 zł), które w jej rocznym rozliczeniu PIT-37 wykazywane są w pozycji nr 36 natomiast nie są wykazywane w pozycji 111 (dochód po odliczeniach).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Córka Wnioskodawczyni jest od urodzenia osobą niepełnosprawną intelektualnie (Zespół Downa) i posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy otrzymywane dochody wystarczały jej na pokrycie niezbędnych potrzeb życiowych i zdrowotnych, ponieważ z racji na swą niepełnosprawność i związane z nią ograniczenia dotyczące samodzielnego funkcjonowania, córka nie jest w stanie samodzielnie dysponować środkami finansowymi i znajduje się pod stałą opieką Wnioskodawczyni. Poza tym zważywszy na rosnące w kraju ceny, a co za tym idzie koszty utrzymania i leczenia, środki te mogłyby się okazać niewystarczające. Wnioskodawczyni z córką zamieszkują we wspólnym gospodarstwie domowym. Wnioskodawczyni nie realizuje wobec córki obowiązku alimentacyjnego ale zaspokaja jej potrzeby życiowe i zdrowotne z własnych środków (dowozi córkę na wizyty lekarskie, na zajęcia terapeutyczne oraz do pracy, opłaca wizyty lekarskie i badania, zapewnia lekarstwa, ubranie i wyżywienie itp.). Otrzymywane przez córkę dochody odkładane są na jej koncie, tak aby w przyszłości - kiedy zabraknie rodziców - miała zabezpieczenie niezbędne do sfinansowania opieki zewnętrznej.

Podjęta przez córkę praca w Zakładzie Aktywności Zawodowej polegająca na prostych czynnościach porządkowych w ramach przyznanych obowiązków, ma głównie zadanie terapeutyczne poprzez umożliwienie jej kontaktu z innymi osobami niepełnosprawnymi, ponieważ w pobliżu miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni i jej córki nie ma oferty wsparcia takich osób.

Dochody córki z wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia są zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Córka Wnioskodawczyni nigdy nie pozostawała w związku małżeńskim.

Pytania

1. Czy w związku z opisaną sytuacją, składając swoje rozliczenie roczne - wspólnie z małżonkiem w charakterze osoby współpracującej (PIT-36 z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej) - Wnioskodawczyni może zastosować odliczenie ulgi w związku z poniesionymi wydatkami na cele rehabilitacyjne w kwocie 2.280 zł (dowożenie córki na zajęcia rehabilitacyjno-terapeutyczne należącym do Wnioskodawczyni samochodem)?

2. Czy Wnioskodawczyni zasadnie odliczyła ulgę prorodzinną za obydwie córki?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1.

W zakresie pytania nr 2 - zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie (w zakresie pytania nr 1) ponieważ przychody starszej córki nie są wykazywane w pozycji nr 111 formularza PIT-37 (dochód po odliczeniach) dlatego Wnioskodawczyni uznała, że jej dochód nie przekroczył limitu w wysokości 15.010 zł i mogła odliczyć w swoim zeznaniu ulgę na wydatki rehabilitacyjne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawił we wniosku - w zakresie pytania nr 1 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 14:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Z art. art. 26 ust. 7e ww. ustawy wynika, że:

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1300), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 27ea ust. 1, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest rodzicem pełnoletniej córki (22 grudnia 2021 r. ukończyła 25 lat) posiadającej orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Córka pobiera zasiłek pielęgnacyjny oraz rentę socjalną, która za 2021 r. wyniosła 15.010 zł (nie licząc dwóch dodatkowych wypłat wspomnianego świadczenia). Dodatkowo od połowy 2019 r. córka zatrudniona jest w Zakładzie Aktywności Zawodowej i z tego tytułu uzyskuje przychody zwolnione od podatku (za 2021 r. była to kwota 18.592,89 zł), które w jej rocznym rozliczeniu PIT-37 wykazywane są w pozycji nr 36 natomiast nie są wykazywane w pozycji 111 (dochód po odliczeniach). Dochody córki z wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia są zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, że z treści art. 26 ust. 7e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że rodzice mają prawo odliczać wydatki rehabilitacyjne, które ponieśli w związku z niepełnosprawnością pełnoletnich dzieci pozostających na ich utrzymaniu, jeżeli w roku podatkowym dochody tych dzieci nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1300), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Jednocześnie ustawodawca w przepisie tym wskazuje, że do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 27ea ust. 1, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.

Zatem wynagrodzenie, jakie otrzymuje 25-letnia niepełnosprawna córka Wnioskodawczyni z tytułu zatrudnienia w Zakładzie Aktywności Zawodowej, które zostało wykazane w poz. 36 zeznania PT-37 - jako zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mieści się w zamkniętym katalogu dochodów wymienionych w art. 26 ust. 7e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro zatem córka Wnioskodawczyni uzyskała w 2021 r. rentę socjalną w kwocie 15.010 zł oraz dochód z tytułu zatrudnienia w kwocie 18.592,89 zł, to niewątpliwie jej dochody w 2021 r. przekroczyły dwunastokrotność kwoty renty socjalnej, która w grudniu 2021 r. wynosiła 1.250,88 zł.

Tym samym Wnioskodawczyni w 2021 r. nie przysługiwało prawo odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne - z tytułu używania samochodu osobowego stanowiącego jej własność - które poniosła na potrzeby dorosłej niepełnosprawnej córki.

Wobec powyższego Pani stanowisko - w zakresie pytania nr 1 - należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).