0115-KDIT2.4011.149.2023.1.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zgodnie z art. 232 Kodeksu pracy X Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "pracodawca") ma obowiązek zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie posiłki profilaktyczne oraz napoje, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie posiłków profilaktycznych oraz napojów (dalej: "Rozporządzenie RM").

Zgodnie z § 5 Rozporządzenia RM pracodawca ustala w porozumieniu z zakładową organizacją związkową:

- stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymać posiłki i napoje,

- szczegółowe zasady ich wydawania,

- warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2.

Pracownicy uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych, wykonują pracę (...) w różnych lokalizacjach i na różnych zmianach. W związku z tym pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków w formie jednego dania gorącego w normalnym czasie pracy, tak jak jest to wskazane w Rozporządzeniu RM.

Spółka zamierza zatem realizować obowiązek zapewnienia pracownikowi posiłków i napojów profilaktycznych w sposób określony w § 2 ust. 2 Rozporządzenia RM, czyli przez przekazanie bankowych kart przedpłaconych, uprawniających do zakupu produktów potrzebnych do przygotowania samodzielnie posiłków lub gotowych posiłków w punktach gastronomicznych.

Wystawcą kart dla Państwa pracowników będzie Y. Wystawca w swojej ofercie zapewnia, że:

- karty wydawane są jako personalizowane karty płatnicze akceptowane na całym świecie, wydawane ze znakiem akceptacji organizacji VI SA,

- karty wydawane są na wniosek pracodawcy dla konkretnych pracowników i dostarczane do siedziby pracodawcy wraz z numerem PIN,

- karty pozwalają na dokonywanie płatności jedynie w sklepach spożywczych i punktach gastronomicznych, które posiadają odpowiedni kod MCC (Merchant Category Code) - czterocyfrowe oznaczenie, przypisane do punktu handlowo-usługowego, zgodnie z zaleceniami organizacji płatniczych, służące do identyfikacji działalności gospodarczej prowadzonej przez punkt handlowo-usługowy - akceptanta kart płatniczych,

- użytkownik karty nie ma możliwości dokonywania transakcji gotówkowych oraz internetowych,

- na rewersie karty znajduje się informacja: "Karta uprawnia do nabycia wyłącznie posiłków profilaktycznych, art. spożywczych oraz napojów bezalkoholowych",

- karta będzie przypisana do konkretnego rachunku bankowego i będzie miała swój numer identyfikacyjny; dostęp do karty będzie zabezpieczony unikatowym kodem PIN, który posiadałby tylko uprawniony pracownik,

- karta będzie miała określony z góry termin ważności wynoszący 60 miesięcy, chyba że pracownik zgubi kartę, wtedy uprawnionemu pracownikowi zostanie wydana nowa karta; pracownik będzie mógł zarządzać kartą on-line np. w celu sprawdzenia wysokości dostępnych środków,

- pracodawca będzie otrzymywał zbiorczą informację o kwotach wydatkowanych przez pracowników i miejscach realizacji (nazwy punktów handlowych lub gastronomicznych).

Spółka będzie co miesiąc sprawdzać czy dany pracownik, któremu wydano kartę, jest uprawniony do otrzymania posiłków profilaktycznych i napojów. Karty uprawnionych pracowników będą co miesiąc zasilane przez pracodawcę kwotą wynikającą z przemnożenia dni pracy w warunkach określonych w § 3 Rozporządzenia RM przez kwotę wynikającą z przepisów wewnątrzzakładowych.

Ponadto, Spółka wprowadzi uzgodniony z zakładową organizacją związkową Regulamin korzystania z kart na posiłki profilaktyczne i napoje. Regulamin będzie zabraniał korzystania z karty w innym celu niż zakup artykułów spożywczych niezbędnych do przygotowania posiłków profilaktycznych. Zapoznanie się przez pracownika z Regulaminem zostanie potwierdzone złożeniem przez pracownika oświadczenia o przyjęciu do wiadomości i bezwzględnym stosowaniu. Pracownik zobowiąże się, że w przypadku wykorzystania karty na inne cele do natychmiastowego zwrotu pobranej kwoty na rachunek karty, a także będzie ponosił odpowiedzialność służbową z tytułu niestosowania się do przepisów wewnątrzzakładowych oraz narazi się na odpowiedzialność z tytułu złożenia oświadczenia niezgodnego z prawdą.

Spółka nie jest w stanie kontrolować wszystkich wydatków pracowników z tytułu użytkowania przez nich kart na posiłki profilaktyczne. Karta umożliwia płatności jedynie w miejscach, które posiadają terminal płatniczy z kodem MCC adekwatnym dla punktów sprzedających artykuły spożywcze i napoje bezalkoholowe oraz dla punktów gastronomicznych. Jednakże wydawca karty nie jest w stanie zablokować możliwości zakupu innych produktów sprzedawanych w tych punktach. Realizacja płatności przez pracowników będzie odbywać się na zasadzie Regulaminu i oświadczeń składanych przez pracowników.

Pytanie:

Czy przekazane pracownikom, celem wywiązania się przez Spółkę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, karty mogą być traktowane, jako inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych określonych w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym wartość finansowanych przez Spółkę kart będzie stanowić przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Spółka nie będzie zobowiązana do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, wartość finansowanych kart przekazywanych pracownikom, celem wywiązania się z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, będzie stanowić przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, Spółka nie będzie zobowiązana - działając jako płatnik - do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacania ich w odpowiednim terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego

Na podstawie art. 232 Kodeksu pracy pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników w warunkach szczególnie uciążliwych, stąd w świetle powyższego z mocy prawa, będzie zobowiązany uprawnionym pracownikom zapewnić nieodpłatnie posiłki profilaktyczne i napoje.

Jednocześnie, w myśl § 2 ust. 2 Rozporządzenia RM, wydanego na podstawie art. 232 Kodeksu pracy: Jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:

Wnioskodawca, ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy, jak i ze względów organizacyjnych, z uwagi na brak odpowiedniego zaplecza, nie ma możliwości wydawania posiłków uprawnionym pracownikom we własnym zakresie. Zgodnie z Rozporządzeniem RM, wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje profilaktyczne oraz zasady wywiązywania się z tego obowiązku (z uwagi na brak możliwości wydawania posiłków i napojów ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy i ze względów organizacyjnych) Spółka ustali w porozumieniu z zakładową organizacją związkową i będzie to miało odzwierciedlenie w przepisach wewnątrzzakładowych.

Na wniosek pracowników Spółka rozważa wprowadzenie rozwiązania przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego, w którym uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych i napojów pracownicy Spółki otrzymywaliby jednorazowo bankowe karty przedpłacone.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z pewnymi wyjątkami, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymywanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo płatnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje w art. 32 i art. 38 na zakres obowiązków płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskały od płatnika przychody ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 32 ww. ustawy zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z kolei art. 38 ww. ustawy mówi, że "płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Z przytoczonych artykułów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11b ww. ustawy, w analizowanych okolicznościach, tj. mając na uwadze niemożność zapewnienia przez Wnioskodawcę uprawnionym pracownikom posiłków profilaktycznych i napojów, we własnym zakresie, jest otrzymywanie przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów, uprawniających do otrzymania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w analizowanych okolicznościach karty, które mają być przekazywane uprawnionym pracownikom, będą mogły zostać uznane w szczególności za inny dowód uprawniający do otrzymania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otwartego katalogu dowodów do otrzymania napojów bezalkoholowych posiłków oraz artykułów spożywczych wynika między innymi ze świadomości ustawodawcy, z dynamiki postępu technologicznego i zmieniających się warunków gospodarczo-biznesowych.

Pracownik nie będzie miał dostępu do środków pieniężnych, zasilających kartę, ponieważ są to karty, które mają zablokowaną wypłatę gotówki z bankomatu czy w oddziale Banku, a także będą to karty akceptowane wyłącznie w punktach oferujących produkty żywnościowe.

Zasady i warunki korzystania z kart przekazanych pracownikom przez Wnioskodawcę będzie ściśle określał regulamin użytkowania tych kart. Pracownicy będą składać pisemne oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem i zasadami korzystania z kart, tym samym zobowiązując się do korzystania z kart zgodnie z regulaminem, który zostanie napisany w oparciu o Rozporządzenie RM

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, kwalifikowanie kart, które Spółka planuje przekazać pracownikom, jako ekwiwalent pieniądza i utożsamianie ich ze świadczeniem pieniężnym jest nieodpowiednie.

Co więcej, w myśl ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, która określa zasady świadczenia usług płatniczych oraz wydawania i wykupu pieniądza elektronicznego, na podstawie art. 6 ust. 11 ustawy tej nie stosuje się do usług opartych na instrumentach, które można wykorzystać w ramach ograniczonej sieci dostawców usług lub w odniesieniu do ograniczonego zakresu towarów lub usług, co w ocenie Spółki jest spełnione.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydawane przez niego karty będą dowodami uprawniającymi do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, uprawnione będzie zastosowanie zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do wartości otrzymanych kart przekazywanych pracownikom, celem wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów. Wnioskodawca jest bowiem zobowiązany z mocy prawa, z uwagi na przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy, do zapewnienia pracownikom, profilaktycznych posiłków i napojów, jednak pomimo ciążącego na nim obowiązku, nie ma możliwości wydania pracownikom tych posiłków i napojów ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracowników pracy oraz ze względów organizacyjnych

Na potwierdzenie prawidłowości prezentowanego powyżej stanowiska, Spółka powołuje się na treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lutego 2023 r. sygn. akt II FSK 1686/20, w którym Sąd orzeka, że nie ma znaczenie to, że pracodawca nie będzie miał kontroli nad tym, jakie produkty spożywcze są nabywane przez pracownikowi, czy produkty te istotnie mają służyć przygotowaniu przez nich właściwego posiłku, spełniającego normy określone w Rozporządzeniu RM.

Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3 4011.812.2021.1.GG. zgodził się z wnioskodawcą, w opinii którego: (...) wywiązywanie się z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów poprzez udostępnianie pracownikom kart uprawniających do zakupu ściśle określonych produktów, bez możliwości wypłacenia środków pieniężnych znajdujących się na karcie, uprawnia do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym na Wnioskodawcy nie będą w powyższym zakresie ciążyły obowiązki płatnika.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, wywiązanie się z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów poprzez wydanie pracownikom bankowych kart przedpłaconych, zasilanych przez Spółkę, z których korzystanie będzie określał wewnętrzny Regulamin, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków profilaktycznych oraz napojów, pomimo ciążącego na nim obowiązku, wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, uprawnia do zastosowania zwolnienia, przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana, działając jako płatnik, do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacania ich w obowiązującym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do treści art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy właściwie wszystkie otrzymane przez niego od pracodawcy świadczenia. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zatem każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Jednocześnie stosowanie do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Natomiast prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm.).

Obowiązek pracodawcy zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionym w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych wynika z art. 232 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem:

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Natomiast rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 z późn. zm.)

Zgodnie z § 1 pkt 1 tego rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

Na podstawie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia pracownikowi możliwość spożycia posiłku w czasie pracy w inny sposób niż wydanie jednego dania gorącego, w szczególności przez przekazanie produktów umożliwiających przygotowanie posiłku we własnym zakresie lub bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłku, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zgodnie z art. 232 Kodeksu pracy X Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "pracodawca") ma obowiązek zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie posiłki profilaktyczne oraz napoje, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie posiłków profilaktycznych oraz napojów (dalej: "Rozporządzenie RM").

Zgodnie z § 5 Rozporządzenia RM pracodawca ustala w porozumieniu z zakładową organizacją związkową:

- stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymać posiłki i napoje,

- szczegółowe zasady ich wydawania,

- warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2.

Pracownicy uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych, wykonują pracę (...) w różnych lokalizacjach i na różnych zmianach. W związku z tym pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków w formie jednego dania gorącego w normalnym czasie pracy, tak jak jest to wskazane w Rozporządzeniu RM.

Spółka zamierza zatem realizować obowiązek zapewnienia pracownikowi posiłków i napojów profilaktycznych w sposób określony w § 2 ust. 2 Rozporządzenia RM, czyli przez przekazanie bankowych kart przedpłaconych, uprawniających do zakupu produktów potrzebnych do przygotowania samodzielnie posiłków lub gotowych posiłków w punktach gastronomicznych.

Spółka będzie co miesiąc sprawdzać czy dany pracownik, któremu wydano kartę, jest uprawniony do otrzymania posiłków profilaktycznych i napojów. Karty uprawnionych pracowników będą co miesiąc zasilane przez pracodawcę kwotą wynikającą z przemnożenia dni pracy w warunkach określonych w § 3 Rozporządzenia RM przez kwotę wynikającą z przepisów wewnątrzzakładowych.

Ponadto, Spółka wprowadzi uzgodniony z zakładową organizacją związkową Regulamin korzystania z kart na posiłki profilaktyczne i napoje. Regulamin będzie zabraniał korzystania z karty w innym celu niż zakup artykułów spożywczych niezbędnych do przygotowania posiłków profilaktycznych. Zapoznanie się przez pracownika z Regulaminem zostanie potwierdzone złożeniem przez pracownika oświadczenia o przyjęciu do wiadomości i bezwzględnym stosowaniu. Pracownik zobowiąże się, że w przypadku wykorzystania karty na inne cele do natychmiastowego zwrotu pobranej kwoty na rachunek karty, a także będzie ponosił odpowiedzialność służbową z tytułu niestosowania się do przepisów wewnątrzzakładowych oraz narazi się na odpowiedzialność z tytułu złożenia oświadczenia niezgodnego z prawdą.

Spółka nie jest w stanie kontrolować wszystkich wydatków pracowników z tytułu użytkowania przez nich kart na posiłki profilaktyczne. Karta umożliwia płatności jedynie w miejscach, które posiadają terminal płatniczy z kodem MCC adekwatnym dla punktów sprzedających artykuły spożywcze i napoje bezalkoholowe oraz dla punktów gastronomicznych. Jednakże wydawca karty nie jest w stanie zablokować możliwości zakupu innych produktów sprzedawanych w tych punktach. Realizacja płatności przez pracowników będzie odbywać się na zasadzie Regulaminu i oświadczeń składanych przez pracowników.

Zauważyć należy, że z literalnego brzmienia przepisu art. 21 ust. 11b ustawy PIT nie wynika, aby na pracodawcę nałożony został dodatkowy obowiązek polegający na weryfikacji sposobu realizacji bonu, kuponu, lub innego dowodu uprawniającego pracownika do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych, lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości ich wydania pracownikom.

W świetle powyższego - w opisanym zdarzeniu przyszłym - karty przedpłacone, wydawane uprawnionym do posiłków i napojów profilaktycznych pracownikom Spółki, na podstawie których możliwe jest uzyskanie przez ww. pracowników posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych mogą zostać uznane jako inne dowody (wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wartość przekazanych pracownikom przedmiotowych kart stanowi zatem dla pracowników Spółki przychód ze stosunku pracy, który korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w związku z wydawaniem ww. kart przedpłaconych uprawnionym pracownikom, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Państwa wyroku sądu administracyjnego, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tym orzeczeniu nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej naszego stanowiska. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).