0115-KDIT2-3.4011.90.2019.3.MJ - Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2019 r. (data wpływu - 25 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tutejszego organu dnia 19 kwietnia 2019 r. oraz pismem z dnia 15 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Wniosek został uzupełniony w dniach 19 kwietnia 2019 r. i 22 maja 2019 r. (daty wpływu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Dnia 8 lutego 1990 r., będąc w związku małżeńskim z (...), Wnioskodawczyni i jej mąż otrzymali od jego rodziców aktem notarialnym gospodarstwo rolne o obszarze 25,80 ha oraz zabudowania (własność po 50%) (wspólność majątkowa małżeńska).

W dniu 13 maja 1991 r. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła działkę w (...) o powierzchni 429 m² (współwłasność po 50%) (wspólność majątkowa małżeńska).

Dnia 14 czerwca 1994 r. Wnioskodawczyni i jej mąż zakupili wspólnie grunt rolny o powierzchni 3,12 ha (współwłasność po 50%) (wspólność majątkowa małżeńska).

Dnia 22 września 2017 r. Wnioskodawczyni i jej mąż dokonali rozdzielności majątkowej (umowa majątkowa małżeńska) aktem notarialnym. Również 22 września 2019 r. została zawarta umowa o podział majątku wspólnego oraz umowa o ustanowienie użytkowania. W wyniku tych umów została ustanowiona rozdzielność majątkowa, a w wyniku podziału Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność działkę nr 109/1 o powierzchni 10,8925 ha (niezabudowana nieruchomość), działkę nr 107 o powierzchni 3,1200 ha (niezabudowana nieruchomość) oraz działkę nr 1015 o powierzchni 0,0429 ha. Mąż otrzymał działkę o powierzchni 14,7900 ha oraz budynki. Wnioskodawczyni ma prawo dożywotniego i nieodpłatnego korzystania z domu.

W kwietniu 2018 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się z mężem.

W dniu 28 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni sprzedała działkę nr 107 o powierzchni 3,12 ha i zamierza sprzedać pozostałe działki, (działkę sprzedała za kwotę 187 000 zł).

W uzupełnieniu z dnia 19 kwietnia 2019 r. (data wpływu) Wnioskodawczyni wyjaśniła że:

* przedmiotem wniosku jest interpretacja art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku

* działka, którą sprzedała (nr 107) stanowiła cześć gospodarstwa, miała odrębny numer księgi wieczystej, należała do współwłasności (małżeńskiej) z byłym mężem. Działkę tę nabyto dnia 14 czerwca 1994 r. Od dnia 22 września 2017 r., w związku z zawartą umową o podział majątku, stała się ona własnością Wnioskodawczyni. Do działki tej nie podłączano żadnych mediów, nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Działka ta była użytkowana rolniczo (obsiewana zbożem i kukurydzą) i nowy nabywca też użytkuje ją rolniczo (rolnik),

* planuje w 2019 r. sprzedać działkę nr 109/1 oraz działkę budowlaną położoną w (...),

* działka nr 109/1 stanowiła część gospodarstwa, które było we współwłasności (małżeńskiej) z byłym mężem, grunt ten otrzymano na podstawie aktu notarialnego - umowa przekazania gospodarstwa z dnia 8 lutego 1990 r. Działka ta od dnia 22 września 2017 r. stanowi wyłączna własność Wnioskodawczyni, na podstawie umowy o podział majątku wspólnego. Do działki tej nie podłączano mediów oraz nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Od dnia nabycia wspólnie z mężem uprawialiśmy działkę 109 rolniczo (uprawialiśmy zboża, buraki, kukurydzę). Działka ta jest uprawiana rolniczo - dzierżawiona przez rolnika.

* działkę budowlaną w (...) małżonkowie zakupili (we wspólności małżeńskiej) dnia 11 lipca 1991 r. Działka ta stanowi wyłączną własność Wnioskodawczyni, na podstawie umowy o podział majątku wspólnego. Do działki tej nie podłączano mediów. Warunki zabudowy były wydane przed zakupem tej działki w dniu 11 lipca 1991 r., działka ta nie jest użytkowana przez Wnioskodawczynię.

* działkę, którą sprzedała Wnioskodawczyni nr 107 oraz którą zamierza sprzedać nr 109/1, są sklasyfikowane jako rolnicze, były one wykorzystywane rolniczo i są tak wykorzystywane. Działka położona w (...) to działka pod zabudowę mieszkaniową.

Ponadto na pytanie organu, czy zbycie przedmiotowych działek nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Działka ta nie została sprzedana w wykonaniu działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu) Wnioskodawczyni wskazała:

* działka nr 107 od momentu zakupu przeze mnie i męża był użytkowana rolniczo;

* działki nr 107 nie sprzedawała w wykonywaniu działalności gospodarczej;

* działka położona w (...) opisana we wniosku i uzupełnieniu wniosku to te same działki, Wnioskodawczyni omyłkowo podała powierzchnię 425 m²;

* od dnia nabycia, Wnioskodawczyni wspólnie z mężem uprawiali działkę 109 rolniczo (uprawiali zboża, kukurydzę, buraki cukrowe);

* działka, którą sprzedała (nr 107) i działka, którą zamierza sprzedać (nr 109/1) są sklasyfikowane jako rolnicze, były wykorzystywane rolniczo i są tak wykorzystywane, działka położona w (...) to działka pod zabudowę mieszkaniową;

* w przeszłości zakupiła dom mieszkalny w (...) - dnia 29 lipca 2016 r.;

* w przeszłości nie dokonywała sprzedaży innych działek poza ww. nr 107;

* w przyszłości planuje zbycie działki (109/1) i działki budowlanej w (...), które stanowią zapytanie o interpretację. Więcej (nieruchomości) nie planuje sprzedać ani nabyć.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży działki nr 107 będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód, jeśli sprzeda działkę nr 109/1 będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód, jeśli sprzeda działkę budowlaną położoną w (...) będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni w zakresie pytania pierwszego - ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku - nie powinna ona płacić podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży działki nr 107.

Zdaniem Wnioskodawczyni w zakresie pytania drugiego - ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku - nie powinna ona płacić podatku dochodowego od osób fizycznych jeśli sprzeda działkę nr 109/1.

Zdaniem Wnioskodawczyni w zakresie pytania trzeciego - ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku - nie powinna ona płacić podatku dochodowego od osób fizycznych jeśli sprzeda działkę budowlaną położoną w (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza ona jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że nieruchomości, o których mowa we wniosku nie są i nie były wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić, by sprzedaż działek miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły.

Treść wniosku przemawia więc za tym, że dokonana w 2019 r. sprzedaż działki nr 107 oraz planowana sprzedaż działek: nr 109/1 oraz położonej w (...), nie nastąpiła i nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy.

Zatem, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (działek) uzależnione jest od daty ich nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Z treści wniosku oraz uzupełnień wynika, że do majątku wspólnego (wspólność małżeńska) Wnioskodawczyni i jej były mąż nabyli:

* w dniu 8 lutego 1990 r. - działkę nr 109/1;

* w dniu 13 maja 1991 r. - działkę w (...);

* w dniu 14 czerwca 1994 r. - działkę nr 107.

W dniu 22 września 2017 r. Wnioskodawczyni i jej mąż dokonali rozdzielności majątkowej (umowa majątkowa małżeńska). Również dnia 22 września 2019 r. została zawarta m.in. umowa o podział majątku wspólnego, zgodnie z którą ww. działki stały się wyłącznie własnością Wnioskodawczyni. W kwietniu 2018 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się z mężem.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zarówno w sytuacji umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, bądź w przypadku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty, stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Natomiast w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), a mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. - w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie za daty nabycia nieruchomości, o których mowa we wniosku należy uznać daty ich nabycia do ustawowej wspólności majątkowej. Tym samym sprzedaż nieruchomości w 2019 r. - skoro nie nastąpiła i nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej - nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania rozstrzygnięcia.

Zastrzec również należy, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec powyższego załączone do wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Wnioskodawczyni dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.