0115-KDIT2-3.4011.507.2019.1.PS - PIT w zakresie sposobu opodatkowania dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzanie przyszłe.

Wnioskodawca od 1 marca 2017 r. prowadzi działalność gospodarczą z zakresu ogólnej praktyki lekarskiej wykonywanej na terytorium Polski i jest polskim rezydentem podatkowym.

Dochody Wnioskodawcy uzyskiwane w ramach jego działalności gospodarczej są obecnie opodatkowane na zasadach ogólnych. W roku podatkowym 2020 Wnioskodawca zamierza jednak opodatkować swoje dochody tzw. podatkiem liniowym, tj. w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym celu, Wnioskodawca złoży właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania, w terminie wskazanym w art. 9a ust. 2 tej ustawy.

Swoją działalność gospodarczą Wnioskodawca wykonuje na kilka sposobów. Wnioskodawca między innymi wykonuje prywatną praktykę lekarską w ramach swojego gabinetu lekarskiego w A. We wskazanym gabinecie, Wnioskodawca przyjmuje pacjentów jeden raz w tygodniu, udzielając im porad urologicznych oraz wykonując badania USG. Lokal oraz sprzęt, służące Wnioskodawcy do prowadzenia gabinetu, są własnością G, z którym Wnioskodawca zawarł stosowną umowę.

Ponadto, w ramach swojej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawarł kontrakt S, w którym znajduje się poradnia urologiczna, w której Wnioskodawca przyjmuje pacjentów jeden raz w tygodniu. W ramach tego kontraktu Wnioskodawca odbywa także staż specjalizacyjny z zakresu urologii.

Wnioskodawca, w ramach swojej działalności gospodarczej, zawarł również kontrakt z Aa. W ramach zawartej umowy, Wnioskodawca świadczy na rzecz szpitala usługi lekarskie, wykonując dyżury kontraktowe w wymiarze ok. 140-160 godzin miesięcznie. W trakcie tych dyżurów Wnioskodawca świadczy dla szpitala usługi jako lekarz dyżurny Oddziału Urologii, prowadząc pilne konsultacje urologiczne dla innych oddziałów, szpitali oraz pacjentów w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Wnioskodawca zaopatruje także stany nagłe i zagrożenia życia, podejmując decyzje o hospitalizacji i leczeniu. Podczas dyżuru Wnioskodawca jest jedynym lekarzem na Oddziale Urologii, pracując bez bezpośredniego nadzoru przełożonych.

W ramach dyżurów kontraktowych Wnioskodawca pracuje również w innych jednostkach szpitala - nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej, karetce podstawowej opieki zdrowotnej oraz w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. We wskazanych jednostkach Wnioskodawca samodzielnie przyjmuje pacjentów o szerokim zakresie dolegliwości, wykraczającym poza zakres urologii. Wnioskodawca podejmuje decyzje o diagnostyce, leczeniu i ewentualnej hospitalizacji pacjentów.

Jednocześnie Wnioskodawca jest od 1 stycznia 2017 r. zatrudniony na pełen etat w Aa w oparciu o umowę o pracę, na stanowisku młodszego asystenta na Oddziale Urologii Ogólnej i Onkologicznej. W ramach umowy o pracę Wnioskodawca odbywa szkolenia specjalizacyjne w dziedzinie Urologii oraz pracuje pod nadzorem kierownika specjalizacji. Wnioskodawca wykonuje również zabiegi pod nadzorem specjalistów i prowadzi dokumentację pacjentów przyjmowanych do oddziału. W godzinach pracy etatowej wszelkie decyzje Wnioskodawcy podejmowane są w porozumieniu z ordynatorem oddziału i lekarzami specjalistami. W ramach etatu, Wnioskodawca pracuje również w przyszpitalnej Poradni Urologicznej, przyjmując umówionych pacjentów.

Zakres obowiązków Wnioskodawcy w ramach etatu pokrywa się tylko częściowo z obowiązkami w ramach kontraktu w szpitalu w Aa i to jedynie w ramach dyżurów na Oddziale Urologii. Zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej jest znacznie szerszy, niż jego obowiązki etatowe. Różny jest także sposób wykonywania tych obowiązków - w ramach umowy o pracę Wnioskodawca zawsze pracuje pod nadzorem ordynatora oraz kierowników specjalizacji, wykonując szkolenia specjalizacyjne. Natomiast czynności Wnioskodawcy w ramach kontraktu są zawsze i w całości wykonywane samodzielnie.

Wszystkie powyższe formy działalności zawodowej Wnioskodawca zamierza kontynuować także w przyszłych latach podatkowych, choć Wnioskodawca nie wyklucza zmian w tym zakresie. W szczególności jednak Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze szpitalem w Aa. w obydwu formach - w ramach etatu oraz kontraktu.

Obecnie aktywność zawodowa Wnioskodawcy rozdziela się w przybliżonych, następujących proporcjach: etat w szpitalu w Aa. - 40%, kontrakt dla szpitala w Aa - 40%, prywatny gabinet -10%, przychodnia w S -10%. Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości proporcje te ulegną zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dochody Wnioskodawcy z działalności gospodarczej mogą zostać opodatkowane w sposób wskazany w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. "podatkiem liniowym")?

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dochody Wnioskodawcy z działalności gospodarczej mogą zostać opodatkowane w sposób wskazany w art. 30c ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Z kolei w świetle art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym.

Przedstawione zdarzenie przyszłe zakłada, że Wnioskodawca spełni wskazane warunki, składając oświadczenie w przewidzianym terminie. Tym samym Wnioskodawca nabędzie prawo do rozliczania tzw. "podatkiem liniowym".

Zgodnie jednak z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c tej ustawy.

Wnioskodawca świadczy i będzie świadczył usługi dla obecnego pracodawcy - Aa. Zakres czynności wykonywanych w ramach etatu nie odpowiada jednak czynnościom wykonywanym w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Przede wszystkim, w ramach etatu Wnioskodawca zatrudniony jest jako młodszy asystent, pracując pod stałym nadzorem starszych specjalistów. Wszystkie decyzje Wnioskodawcy związane z diagnostyką i leczeniem wymagają zatwierdzenia specjalistów. W czasie wykonywania umowy o pracę, Wnioskodawca zalicza też szkolenia specjalistyczne, wykonując zadania konieczne do ukończenia tych szkoleń. Z kolei w ramach kontraktu ze szpitalem, Wnioskodawca wszystkie czynności wykonuje samodzielnie, nie będąc pod niczyim nadzorem.

Ponadto w ramach kontraktu Wnioskodawca wykonuje czynności całkowicie niezwiązane z czynnościami wykonywanymi przez niego w ramach umowy o pracę. Wnioskodawca między innymi świadczy swoje usługi lekarskie w ramach nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej w karetce podstawowej opieki zdrowotnej oraz w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. W tych jednostkach Wnioskodawca wykonuje czynności spoza specjalizacji urologicznej, stanowiące podstawową pomoc lekarską. Z kolei w ramach etatu Wnioskodawca nie pracuje w tych jednostkach, wykonując czynności związane wyłącznie z urologią na Oddziale Urologii Ogólnej i Onkologicznej oraz w przyszpitalnej Poradni Urologicznej.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu jedynie częściowo pokrywają się z czynnościami w ramach umowy o pracę. Dotyczy to wyłącznie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na oddziale urologii. Trzeba mieć jednak na uwadze, że jak już wskazano, choć Wnioskodawca wykonuje na tym oddziale podobne czynności w ramach kontraktu i w ramach etatu, to jednak charakter tych czynności jest zupełnie inny. Jako pracownik, Wnioskodawca jest młodszym asystentem i konsultuje wszystkie swoje decyzje ze specjalistami. Natomiast jako lekarz kontraktowy, Wnioskodawca samodzielnie prowadzi pacjentów. Ponadto, jak już wskazano, zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej jest znacznie szerszy, niż zakres jego pracy etatowej.

Trzeba mieć również na uwadze, że Wnioskodawca nie ogranicza swojej działalności gospodarczej do świadczenia usług na rzecz swojego pracodawcy. Wnioskodawca prowadzi także swój prywatny gabinet lekarski, w którym przyjmuje raz w tygodniu, a także wykonuje kontrakt dla innej placówki - szpitala w S. (również raz w tygodniu).

Jak słusznie wskazał NSA w wyroku z dnia 18 września 2018 r., sygn. II FSK 2416/16: "Użyty w art. 9a ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.f. zwrot "odpowiadający czynnościom" należy odnosić do przychodów ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, które są takie same (tożsame) jak czynności, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy." W wyroku tym wskazano także, że "brak tożsamości wykonywanych czynności w ramach stosunku pracy i działalności gospodarczej, wyklucza zastosowanie art. 9a ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.f. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, gdyż pomimo występowania wspólnych elementów w obu rodzajach działalności wykonywanej przez Skarżącą, ich zakres nie jest identyczny i nie pokrywa się w pełni. Sam organ interpretacyjny stwierdził, że zakres czynności wykonywanych przez Skarżącą w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej jest szerszy, niż zakres czynności wykonywanych w ramach umowy o pracę. Z uwagi na to czynności tych nie można uznać za tożsame, tj. odpowiadające sobie."

Co istotne, wskazane powyżej orzeczenie zapadło w sprawie, o stanie faktycznym bardzo zbliżonym do niniejszej sprawy. Sytuacja Wnioskodawcy przemawia jednak jeszcze bardziej na korzyść stanowiska Wnioskodawcy do przedstawionego zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca prowadzi bowiem w ramach swojej działalności również prywatny gabinet lekarski oraz świadczy usługi na rzecz zupełnie innych podmiotów niż jego pracodawca. Nie sposób zatem uznać, że czynności Wnioskodawcy w ramach jego działalności gospodarczej "odpowiadają" jego czynnościom w ramach umowy o pracę. Są to bowiem czynności o znacznie szerszym zakresie niż prace etatowe Wnioskodawcy. Ponadto, nawet w tym niewielkim zakresie, w jakim czynności Wnioskodawcy na etacie są podobne do tych wykonywanych na kontrakcie, ich charakter jest inny. W ramach umowy o pracę Wnioskodawca nie działa nigdy samodzielnie, pozostając pod stałym nadzorem, a wszystkie decyzje Wnioskodawcy wymagają zatwierdzenia starszych stażem lekarzy-specjalistów. Trzeba także wziąć pod uwagę cel regulacji art. 9a ust. 3 ustawy, jakim jest zapobieganie "ucieczce" z etatu na tzw. "samozatrudnienie". W niniejszej sprawie nie dochodzi do takiej sytuacji, gdyż kontrakt wykonywany dla pracodawcy Wnioskodawcy jest jedynie jednym z elementów jego działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo świadczenia usług na rzecz swojego pracodawcy, Wnioskodawca zachowa prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (...).

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% "podatkiem liniowym" dotyczy - co do zasady - dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, możliwość opodatkowania "podatkiem liniowym" jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy w wyniku prowadzenia tej działalności uzyskują przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik (a w przypadku wykonywania ww. działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną chociażby jeden ze wspólników) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Stwierdzić zatem należy, że w świetle cyt. wyżej art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykonywanie przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jakiejkolwiek usługi (czynności), obejmującej swoim zakresem chociażby część czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy, wyklucza możliwość opodatkowania tzw. podatkiem liniowym. Istotne jest przy tym faktyczne wykonywanie takich samych (tożsamych) czynności.

Wskazany powyżej przepis nie ogranicza więc możliwości wyłączenia jedynie do sytuacji, gdy wszystkie czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej, odpowiadają czynnościom wykonywanym na rzecz pracodawcy. Jeśli chociaż część czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej pokrywa się z czynnościami wykonywanymi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, to stanowi to podstawę wyłączenia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 1 marca 2017 r. prowadzi działalność gospodarczą z zakresu ogólnej praktyki lekarskiej wykonywanej na terytorium Polski i jest polskim rezydentem podatkowym. Dochody Wnioskodawcy uzyskiwane w ramach jego działalności gospodarczej są obecnie opodatkowane na zasadach ogólnych. W roku podatkowym 2020 Wnioskodawca zamierza jednak opodatkować swoje dochody tzw. podatkiem liniowym i w tym celu, Wnioskodawca złoży właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania, w terminie wskazanym w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Swoją działalność gospodarczą Wnioskodawca wykonuje na kilka sposobów:

* wykonuje prywatną praktykę lekarską w ramach swojego gabinetu lekarskiego, w którym przyjmuje pacjentów jeden raz w tygodniu, udzielając im porad urologicznych oraz wykonując badania USG;

* zawarł kontrakt ze S, w którym znajduje się poradnia urologiczna, w której Wnioskodawca przyjmuje pacjentów jeden raz w tygodniu. W ramach tego kontraktu Wnioskodawca odbywa także staż specjalizacyjny z zakresu urologii;

* zawarł kontrakt z Aa, w ramach którego świadczy na rzecz szpitala usługi lekarskie, wykonując dyżury kontraktowe w wymiarze ok. 140-160 godzin miesięcznie. W trakcie tych dyżurów Wnioskodawca świadczy dla szpitala usługi jako lekarz dyżurny Oddziału Urologii, prowadząc pilne konsultacje urologiczne dla innych oddziałów, szpitali oraz pacjentów w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Wnioskodawca zaopatruje także stany nagłe i zagrożenia życia, podejmując decyzje o hospitalizacji i leczeniu. Podczas dyżuru Wnioskodawca jest jedynym lekarzem na Oddziale Urologii, pracując bez bezpośredniego nadzoru przełożonych. W ramach dyżurów kontraktowych Wnioskodawca pracuje również w innych jednostkach szpitala - nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej, karetce podstawowej opieki zdrowotnej oraz w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. We wskazanych jednostkach Wnioskodawca samodzielnie przyjmuje pacjentów o szerokim zakresie dolegliwości, wykraczającym poza zakres urologii. Wnioskodawca podejmuje decyzje o diagnostyce, leczeniu i ewentualnej hospitalizacji pacjentów;

* od 1 stycznia 2017 r. zatrudniony jest na pełen etat w Aa w oparciu o umowę o pracę, na stanowisku młodszego asystenta na Oddziale Urologii Ogólnej i Onkologicznej. W ramach umowy o pracę Wnioskodawca odbywa szkolenia specjalizacyjne w dziedzinie Urologii oraz pracuje pod nadzorem kierownika specjalizacji. Wnioskodawca wykonuje również zabiegi pod nadzorem specjalistów i prowadzi dokumentację pacjentów przyjmowanych do oddziału. W godzinach pracy etatowej wszelkie decyzje Wnioskodawcy podejmowane są w porozumieniu z ordynatorem oddziału i lekarzami specjalistami. W ramach etatu, Wnioskodawca pracuje również w przyszpitalnej Poradni Urologicznej, przyjmując umówionych pacjentów.

Jak wskazano w treści opisu zdarzenia przyszłego, zakres obowiązków Wnioskodawcy w ramach etatu pokrywa się jednak częściowo z obowiązkami w ramach kontraktu w szpitalu w A. w ramach dyżurów na Oddziale Urologii.

W treści wniosku wskazano również, że zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej jest znacznie szerszy, niż jego obowiązki etatowe. Różny jest sposób wykonywania tych obowiązków - w ramach umowy o pracę Wnioskodawca zawsze pracuje pod nadzorem ordynatora oraz kierowników specjalizacji, wykonując szkolenia specjalizacyjne. Natomiast czynności Wnioskodawcy w ramach kontraktu są zawsze i w całości wykonywane samodzielnie.

Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika więc jednoznacznie, że częściowo zakres obowiązków Wnioskodawcy w ramach etatu pokrywa się z obowiązkami w ramach kontraktu w szpitalu w A. Innymi słowy, część świadczonych usług na rzecz obecnego pracodawcy odpowiada więc czynnościom wykonywanym w ramach kontraktu dla tego samego podmiotu.

Nie można zatem uznać, że w ramach udzielania świadczeń zdrowotnych na podstawie zawartego kontraktu Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności, które są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy.

Jeżeli zakres świadczonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej usług pokrywa się choćby w części z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy, to zachodzą warunki do zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy.

Reasumując, wykonywanie przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jakiejkolwiek usługi, obejmującej swoim zakresem chociażby część czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy, wyklucza możliwość opodatkowania tzw. podatkiem liniowym.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro w istocie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy, częściowo tożsame są z czynnościami, które wykonuje w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (kwestia ta stanowi element przedstawionego zdarzenia przyszłego i jako taka nie podlega ocenie w niniejszej interpretacji), a zatem będą zachodzić okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będą mogły być opodatkowane tzw. podatkiem liniowym, na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy.

Skoro zakres obowiązków Wnioskodawcy w ramach etatu pokrywa się częściowo z obowiązkami w ramach kontraktu w A, to Wnioskodawca nie może w stosunku do tych elementów wykonywanych czynności w ramach kontraktu z Aa, które pokrywają się z czynnościami wykonywanymi w ramach etatu zastosować art. 30c ustawy.

Wybierając sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 30c ustawy, podatnik wybiera bowiem formę opodatkowania do całości dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Nie ma możliwości, by część dochodów opodatkowana była na zasadach ogólnych, a część podatkiem liniowym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu administracyjnego, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tym orzeczeniu nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Ponadto należy wskazać, że powołany w treści wniosku wyrok nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że - zdaniem organu - tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Wyeksponować trzeba również, że ocena "tożsamości" wykonywanych czynności w ramach stosunku pracy oraz prowadzonej działalności gospodarczej może nastąpić w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego. Mając na uwadze treść art. 14b Ordynacji podatkowej, w przedmiotowej sprawie tut. organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o pracę, są tożsame z czynnościami, które wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Opodatkowanie wykonywanych usług tzw. podatkiem liniowym leży natomiast w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że nie spełnia przesłanek wynikających z art. 9a ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.