0115-KDIT2-3.4011.297.2018.3.MJ - Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.) oraz z dnia 16 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 1 października 2018 r. oraz z dnia 16 października 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 15 października 2015 r. przejęła Pani nieruchomość w formie spadku po rodzicach. Nieruchomość tę sprzedała Pani dnia 24 maja 2016 r.

W dniu 23 stycznia 2017 r. złożyła Pani PIT-39 w Urzędzie Skarbowym, wykazując zwolniony dochód ze zbycia nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 (winno być pkt 131), ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 26 października 2017 r. zawarła Pani umowę ze Spółdzielnią Mieszkaniową w (...) na zakup mieszkania w budowanym budynku mieszkalnym w (...). Budynek miał być oddany do użytku do dnia 30 października 2018 r. Na zakup mieszkania poczyniła Pani wpłaty dnia: 11 października 2017 r., 20 grudnia 2017 r., 10 kwietnia 2018 r., 26 czerwca 2018 r. Została Pani jeszcze jedna wpłata, której dokona Pani w październiku 2018 r. Kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości pokrywa 50% wartości przyszłego mieszkania.

Obecnie dostała Pani informację ze Spółdzielni Mieszkaniowej, że z uwagi na opóźnienia wykonawcy w prowadzonej inwestycji, mieszkanie zostanie oddane do użytku do dnia 30 kwietnia 2019 r.

W Pani ocenie, zwolnienie od podatku z tytuły sprzedaży nieruchomości "ma termin" do dnia 31 grudnia 2018 r.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:

* data śmierci matki: 31 sierpnia 2015 r.

* data śmierci ojca: 5 czerwca 2015 r.

Ponadto poinformowała Pani, że w nowo wybudowanym domu będzie Pani mieszkała na stałe do końca życia oraz, że jest to mieszkanie na I piętrze, bardzo dobrze położone, blisko sklepów, apteki i lekarza. Szukała Pani tego mieszkania długo, bo ciężko było znaleźć mieszkanie na I piętrze. Wskazała Pani również, że skończyła Pani 65 lat, ma Pani chory kręgosłup, osteoporozę od 25 lat, chorego męża.

Dnia 15 października 2015 r. odziedziczyła Pani (po) 1/2 spadku z bratem. Był to stary przedwojenny dom z działką. Chciała Pani ten dom wyremontować i tam zamieszkać na stałe.

Angażowała Pani trzech architektów, by sprawdzili, czy nadaje się on do remontu. Po oględzinach okazało się, że są to stare pruskie mury (glina, trzcina), i nie nadaje się do remontu. Wtedy postanowiliście (Pani i brat) sprzedać dom i kupić nowe mieszkanie.

Sprzedaż domu nastąpiła 6 kwietnia 2016 r., (pierwotnie podała Pani datę sprzedaży - 25 maja 2016 r., jednak okoliczność ta pozostaje bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie).

Po długich poszukiwaniach znalazła Pani mieszkanie, które będzie Pani odpowiadało.

W dniu 26 października 2017 r. podpisała Pani umowę ze Spółdzielnią Mieszkaniową na kupno (mieszkania w budynku mieszkalnym). Wykonawca zobowiązał się zakończyć budowę budynku w dniu 31 października 2018 r., poinformował, że wcześniej bloki były "wydane" z dwumiesięcznym wyprzedzeniem. Dlatego postanowiła Pani kupić to mieszkanie, ponieważ termin "mieściłby się" w terminie do końca 2018 r. Zapłaciła już Pani za całość mieszkania, ma Pani faktury. W dniu 23 sierpnia 2018 r. powiadomiono Panią, że zakończenie budowy nastąpi dopiero 30 kwietnia 2019 r., ponieważ wykonawca nie wywiązał się z umowy. W aneksie nr 1 do umowy, którego Pani nie podpisała, napisano, że uzyskanie zaświadczenia o ustanowieniu odrębnej własności lokalu i przeniesienie własności nastąpi najpóźniej do dnia 30 lipca 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (po przeformułowaniu):

Czy jeśli całość kwoty (175 000 zł), uzyskanej ze sprzedaży w dniu 24 maja 2016 r. nieruchomości, nabytej w spadku po rodzicach, wydatkowałam w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r. na wpłaty, (łączna suma wpłat 295 598 zł 46 gr) dotyczące umowy o budowę lokalu mieszkalnego, to czy uzyskany dochód ze sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni przedstawiła następujące stanowisko (po przeformułowaniu):

Wskazany przepis zwalnia z podatku dochodowego w całości dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości (nieruchomość zbyta w dniu 24 maja 2016 r.), pod warunkiem, że w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości, cały uzyskany przychód ze zbycia nieruchomości zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

W przedstawionym stanie faktycznym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości wynoszący 175 000 zł, został w całości wydatkowany w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r. na wpłaty dla Spółdzielni Mieszkaniowej, w łącznej wysokości 295 598 zł 46 gr. Spółdzielnia Mieszkaniowa działając jako deweloper buduje budynek mieszkalny wielorodzinny.

Na podstawie zawartej umowy o budowę lokalu mieszkalnego, zakupiłam w budowanym budynku lokal mieszkalny, którego własność miałam uzyskać w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r. Ze względu na opóźnienia w realizacji inwestycji, termin uzyskania własności mieszkania został przesunięty na 2019 r.

Nie zmienia to jednak faktu, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku po rodzicach, wydatkowałam w całości w terminie wskazanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, na własne cele mieszkaniowe. Z pieniędzy tych powstaje nowa substancja mieszkaniowa, w postaci nowego budynku wielorodzinnego, który służy ważnemu celowi społecznemu jakim jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych. W tym stanie rzeczy uważam, że stosując wykładnię celowościową przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać, że spełniłam warunki do zwolnienia z podatku dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a˗ c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawczyni odziedziczyła (wraz z bratem) po zmarłych w 2015 r. rodzicach 1/2 nieruchomości, składającej się z domu i działki.

Wnioskodawczyni w 2016 r. zbyła przedmiotowy udział (1/2 udziału) w nieruchomości.

Dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy że zbycie udziału (1/2) w nieruchomości przez Wnioskodawczynię miało miejsce przed upływem 5 lat od daty jego nabycia.

Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nabytej nieruchomości przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie - jest źródłem przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast ust. 2 art. 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego (tj. roku w którym podatnik dokonał sprzedaży nieruchomości) podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy - może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych

na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się m.in.

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Z treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

* przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zaś stosownie do brzmienia art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie podlegającego opodatkowaniu przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości wyłącznie na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Przy tym, enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych uprawniających do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

Do przedmiotowego zwolnienia uprawnia zatem wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości m.in. na zakup lokalu mieszkalnego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni w dniu 26 października 2017 r. zawarła umowę ze Spółdzielnią Mieszkaniową na zakup mieszkania w budowanym budynku mieszkalnym, którego własność miała uzyskać w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r. Zapłaciła już za całość mieszkania. W dniu 23 sierpnia 2018 r. powiadomiono Wnioskodawczynię, że zakończenie budowy nastąpi dopiero 30 kwietnia 2019 r., ponieważ wykonawca nie wywiązał się z umowy. W aneksie nr 1 do umowy, (którego nie podpisała), napisano, że uzyskanie zaświadczenia o ustanowieniu odrębnej własności lokalu i przeniesienie własności nastąpi najpóźniej do dnia 30 lipca 2019 r.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że w nowo wybudowanym domu będzie mieszkała na stałe.

Ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie z ww. zwolnienia to poniesione wydatki na cele określone m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą spełniać warunki wynikające z postanowień art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy.

W świetle powoływanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego, o prawie do skorzystania ze zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy decyduje wydatkowanie, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, dochodu ze sprzedaży nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych.

Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których ustawodawca zalicza m.in. nabycie lokalu mieszkalnego.

Pojęcie "nabycie", o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało w niej zdefiniowane. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego, które stanowią, że "nabycie" obejmuje każde uzyskanie własności.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.) umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Przy czym umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości, o czym stanowi art. 158 ww. ustawy powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie notarialnym.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że analiza treści normy prawnej sformułowanej w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności użyte w nim słowa "wydatki poniesione na nabycie" prowadzi do jednoznacznego wniosku, że tylko wydatkowanie przychodu na definitywne nabycie nieruchomości mieszkalnej, to znaczy skutkujące przeniesieniem własności w terminie dwóch lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym doszło do odpłatnego zbycia, upoważnia do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Natomiast zarówno zawarcie umowy na nabycie mieszkania, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy wpłaty na poczet ceny, pomimo że może prowadzić do nabycia własności nieruchomości, to nie jest z nim równoważne. Zawarta umowa jest jedynie zobowiązaniem się stron do zawarcia umowy przenoszącej własność, lecz tej własności sama umowa nie przenosi. Brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości powoduje niewypełnienie jednego z warunków zwolnienia i pozbawia do niego prawa.

Istotne jest bowiem zarówno wydatkowanie środków, jak i podpisanie aktu notarialnego przenoszącego własność, sporządzonego nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziału w nieruchomości.

Wyjaśnić należy, że warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie. W tym miejscu należy wskazać, że celem wprowadzenia zwolnienia podatkowego, co podkreśla się w orzecznictwie, było ułatwienie podatnikom poprawy sytuacji mieszkaniowej. Premiowane jest więc faktyczne spełnienie zakładanych przez ustawodawcę celów, a nie jedynie potencjalne ich zapewnianie.

Natomiast zarówno zawarcie umowy na zakup, jak też dokonanie - stosownie do tej umowy - wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności lokalu, ale nie są z nim równoznaczne. Przeniesienie własności nieruchomości wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego i tylko umowa zawarta w tej formie przenosi jej własność. W rezultacie brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności (np. sprzedaży) ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tej nieruchomości (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2007 r., sygn. III SA/Wa 845/07, Lex nr 328143).

Z wyroku WSA w Warszawie z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. III SA/Wa 2927/15 wynika, że podstawą do skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.f. - na mocy wykładni językowej ww. przepisu - jest wydatkowanie na zakup m.in. lokalu mieszkalnego, a nie na poczet przyszłego, ewentualnego i niepewnego zakupu. Innymi słowy wydatkowanie środków ma nastąpić na nabycie, a nie na przygotowanie do nabycia, nawet, jeżeli do nabycia dojdzie już po upływie dwóch lat. Skorzystanie ze zwolnienia od p.d.f. na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.f. uzależnione jest od kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: wydatkowania przychodu na cele mieszkaniowe i dokonania tej czynności przed upływem dwuletniego terminu.

Z wyżej przedstawionych względów wskazać należy, że ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz zawarcie umowy przeniesienia jego własności na rzecz Wnioskodawczyni w 2019 r., a więc po upływie ustawowego okresu (dwóch lat liczonych od końca 2016 r., tj. po 31 grudnia 2018 r.) spowoduje, że dwuletni termin, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, nie zostanie zachowany. Istotę wskazanego zwolnienia przedmiotowego wyraża bowiem zarówno wydatkowanie środków, jak i zawarcie stosownego aktu przenoszącego własność,

Reasumując, samo zawarcie umowy na zakup mieszkania i wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży odziedziczonego po rodzicach udziału w nieruchomości na nabycie lokalu mieszkalnego w terminie określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - bez zaistnienia faktu przeniesienia jego własności w tym terminie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - nie przesądza o prawie do zwolnienia podatkowego na podstawie omawianego przepisu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zastrzec również należy, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec powyższego załączone do wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny Wnioskodawczyni stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, że przedmiotem interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego nie może być dokonywanie oceny danych liczbowych (rozliczeń) zawartych we wniosku o wydanie takiej interpretacji. Rozstrzygnięcie w zakresie konkretnych kwot stanowiących podstawę opodatkowania zgodnie z treścią art. 21 § 3-4 ustawy - Ordynacja podatkowa może być zawarte jedynie w decyzji podatkowej, która jest wydawana po przeprowadzeniu postępowania podatkowego uregulowanego w przepisach zawartych w dziale IV tej ustawy, które to przepisy zgodnie z treścią art. 14h tylko w części mają zastosowanie w postępowaniu w sprawie wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.