0115-KDIT2-3.4011.142.2018.2.JG - PIT w zakresie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 15 maja 2018 r. nr 0115 KDIT2-3.4011.142.2018.1.JG wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 30 maja 2018 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie której przeważającym przedmiotem są pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych. Z tego też tytułu Wnioskodawca uzyskuje przychody na zaspokojenie potrzeb swoich własnych oraz będących na jego utrzymaniu członków rodziny. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu o powierzchni 1,5 ha, położonej w miejscowości A, a powstałej z podziału działki nr 1 w tym obrębie. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość sklasyfikowaną jako nieruchomość rolną w 2002 r., w ramach umowy darowizny od swoich rodziców.

Nieruchomość wskazana powyżej ani nie służyła prowadzeniu działalności gospodarczej ani też nie była i nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, nadal stanowi nieruchomość rolną - pozostałość sadu. Nieruchomość jest wolna od zabudowań, nie ma urządzonej drogi, a Wnioskodawca nie wnioskował o zmianę przeznaczenia nieruchomości z rolnej na jakąkolwiek inną. Wnioskodawca nie uzyskiwał także dla nieruchomości warunków zabudowy, gdyż nie wyrażał zamiaru jej zabudowania. Dla nieruchomości nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca nie ponosił na nieruchomość żadnych nakładów zmierzających do infrastrukturalnego jej wzbogacenia, w szczególności nie doprowadził do nieruchomości ani też nie rozprowadzał na nieruchomości żadnych mediów. Nieruchomość pozostaje do dnia składania niniejszego wniosku w stanie w jakim została nabyta w drodze darowizny, z uwzględnieniem dalszej degradacji stanu zadrzewienia pozostałości po sadzie. Wnioskodawca nie wydzierżawiał ani też nie wynajmował nieruchomości osobom trzecim, jak też nie otrzymywał z nieruchomości żadnych przychodów ani innych korzyści ekonomicznych.

Jednorazowo, dla wspomożenia budżetu gospodarstwa domowego, Wnioskodawca w roku 2006 sprzedał część nieruchomości, wydzielonej dla tej transakcji, nie ponosząc przy tym żadnych nakładów. Przychód ze sprzedaży w postaci ceny sprzedaży został spożytkowany na cele bieżącego utrzymania rodziny.

Wnioskodawca, w braku jakiejkolwiek koncepcji innego wykorzystania nieruchomości, zamierza zbyć nieruchomość w drodze umowy sprzedaży, w stanie niezabudowanym i nieprzeznaczonym pod zabudowę, bez dokonania jakiegokolwiek nakładu na infrastrukturę nieruchomości i bez zmiany jej przeznaczenia, według poniższego schematu (schemat ideowy transakcji):

Wnioskodawca - właściciel nieruchomości, nieprowadzący działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości-⇦ -Nieruchomość otrzymana w drodze darowizny od rodziców w roku 2002 (zorganizowany sad owocowy)

⇩ -

brak wykorzystania nieruchomości na cele prowadzenia działalności gospodarczej-

⇩ -

brak jakichkolwiek przychodów z nieruchomości-

⇩ -

brak nakładów na nieruchomość-

⇩ -

Zamiar sprzedaży działek w ramach zarządu majątkiem prywatnym dla wspomożenia budżetu rodzinnego (2018 r.)-

Ponadto w uzupełnieniu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania zawarte w ww. wezwaniu.

1. Ile działek ma zamiar zbyć Wnioskodawca?

Wnioskodawca wskazuje, że zamierza zbyć jedną nieruchomość (objętą jedną księgą wieczystą). Nieruchomość ta, o powierzchni 1,5 ha, składa się aktualnie z pięciu działek ewidencyjnych - zaś ich podział został przeprowadzony kilka lat temu, nie później niż w 2011 r., ze względu na ewentualne zabezpieczenie poszczególnych członków rodziny Wnioskodawcy, w tym również osób małoletnich - z perspektywą zabezpieczenia ich "na przyszłość" (tak, aby każdy z członków rodziny miał wydzieloną część nieruchomości dla siebie). Przeprowadzony podział nie ma wpływu na obecny zamiar Wnioskodawcy w zakresie zbycia nieruchomości jako całości.

2. Czy Wnioskodawca powstałą z podziału działki nr 1 działkę o powierzchni 1,5 ha ma zamiar zbyć w całości czy też dokonać jej podziału na mniejsze działki i dokonać ich zbycia (na co wskazuje zamieszczony we wniosku schemat ideowy transakcji, w którym wskazał Pan zamiar sprzedaży działek a nie działki)?

Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość o powierzchni 1,5 ha w całości (wszystkie działki łącznie, bez wydzielania ich do oddzielnych ksiąg wieczystych, bez dokonywania dodatkowych nakładów na te nieruchomości, w takim stanie, w jakim są obecnie, w ramach jednej transakcji.

3. Sprzedaży ilu działek dokonał Wnioskodawca do dnia złożenia przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji?

W 2006 r. Wnioskodawca - dla wspomożenia budżetu gospodarstwa domowego - dokonał sprzedaży jednej działki, nie ponosząc przy tym żadnych nakładów. Zaś w 2005 r. dokonał zbycia części działki, o powierzchni 0,0784 ha, na rzecz sąsiada, który potrzebował zapewnić sobie dostęp do studzienki znajdującej się wówczas na terenie nieruchomości należącej do Wnioskodawcy - (Wnioskodawca mógł ustanowić służebność gruntową na rzecz sąsiada albo dokonać sprzedaży części posiadanej nieruchomości - jednakże ocenił, że służebność mogłaby okazać się bardziej uciążliwym dla niego rozwiązaniem). Przychód ze sprzedaży, w postaci ceny sprzedaży, został spożytkowany na cele bieżącego utrzymania rodziny.

4. Czy działki, których sprzedaży dokonał Wnioskodawca do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji, stanowiły również majątek otrzymany w drodze darowizny, jeżeli tak to od kogo?

5. Czy działki, których sprzedaży dokonał Wnioskodawca do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji, nabył w drodze innych czynności, jeżeli tak to proszę wskazać jakich i od kogo?

Działka sprzedana w 2006 r., stanowiła część działki numer 1, przekazanej Wnioskodawcy w 2002 r., w ramach darowizny przez rodziców (odpowiedź na pytanie 4 i 5).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, w przypadku zbycia przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana na rok 2018 sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie, a zatem przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro bowiem nabycie nieruchomości nastąpiło w roku 2002, to oznacza iż po upływie pięciu lat liczonych po upływie dnia 31 grudnia 2002 r., a więc począwszy od dnia 1 stycznia 2008 włącznie, przychód ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu.

Powyższy wniosek uzasadnia fakt, że zbycie nastąpi z majątku prywatnego Wnioskodawcy, a nieruchomość ani nie służyła do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ani też nie była z taką działalnością w żaden sposób związana. Wnioskodawca nie uzyskał w związku z posiadaniem nieruchomości żadnych przychodów, ani też innych korzyści ekonomicznych. Nieruchomość nie była przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywana, nawet dla zaspokajania własnych potrzeb. Wnioskodawca nie ponosił też na nieruchomość żadnych nakładów, nie przygotowywał jej do sprzedaży. Dla Wnioskodawcy nieruchomość stanowiła tylko i wyłącznie formę zabezpieczenia ekonomicznego dla niego samego i pozostających na jego utrzymaniu członków rodziny. Zatem, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nie może być kwalifikowana jako sprzedaż związana z prowadzoną czy choćby zamierzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca, w okresie w którym pozostawał właścicielem i dzierżycielem nieruchomości, jedynie raz doprowadził do rozporządzenia jej częścią, jednak uczynił to poza zakresem prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a cenę sprzedaży uzyskaną ze sprzedaży wyodrębnionej na cele transakcji sprzedaży działki gruntowej przeznaczył na bieżące utrzymanie rodziny.

Nieruchomość pozostawała, z uwzględnieniem jednostkowej sytuacji zbycia opisanej powyżej, własnością Wnioskodawcy nieprzerwanie od daty jej nabycia w drodze darowizny od rodziców Wnioskodawcy. Nie ma zatem wątpliwości co do nieprzerwanego biegu pięcioletniego okresu od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie, a którego to upływ statuuje uprawnienie Wnioskodawcy do uniknięcia opodatkowania przychodu ze zbycia na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej, podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika - mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek), o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2002 r. otrzymał w ramach umowy darowizny od swoich rodziców niezabudowaną nieruchomość rolną, obecnie o powierzchni 1,5 ha, powstałą z podziału działki nr 1 stanowiącej pozostałość sadu. Grunty te do dnia dzisiejszego wykorzystywane są w celach rolniczych. Powyższa nieruchomość nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie była związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość w drodze umowy sprzedaży w celu wspomożenia budżetu rodzinnego. Nieruchomość, którą zamierza zbyć jest niezabudowana i nie została przeznaczona pod budowę, a Wnioskodawca nie dokonywał na jej infrastrukturę jakichkolwiek nakładów. Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą, której przedmiotem są pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęcia sportowo-rekreacyjne, zaznaczył przy tym, że nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca podkreśla również, że nieruchomość, której dotyczy wniosek o interpretację ani nie służyła prowadzeniu działalności gospodarczej ani też nie była i nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Przedmiotowa nieruchomość jest nieruchomością rolną, częścią sadu. Wnioskodawca informuje również, że dla tej nieruchomości nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

W związku z tym, za datę nabycia nieruchomości gruntowej przyjąć należy datę nabycia darowizny, tj. zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym 2002 r.

Okoliczności przedstawione w powyższym opisie wskazują, że nieruchomość rolna gruntowa, której Wnioskodawca jest właścicielem od 2002 r., nie została nabyta dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie była w niej wykorzystywana.

W świetle powyższego, planowana sprzedaż tej nieruchomości, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Należy podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości.

W świetle powyższego, zgodnie z powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę nabycia rolnej nieruchomości gruntowej należy utożsamiać z datą nabycia praw do tych nieruchomości uzyskanych przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny od rodziców w 2002 r.

Zatem, ww. pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 2007 r.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w 2002 r. w drodze umowy darowizny, w związku z tym, że sprzedaż tych działek nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, bowiem nie spowoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Jednocześnie stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie nieruchomości, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Zatem, Wnioskodawca również nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Końcowo organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.