0115-KDIT2-3.4011.114.2018.2.AD - Określenie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data nadania 26 marca 2018 r., data wpływu 27 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), pismem z dnia 8 maja 2018 r. (data wpływu 14 maja 2018 r.) oraz pismem z dnia 18 maja 2018 r. (data wpływu 23 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), pismem z dnia 8 maja 2018 r. (data wpływu 14 maja 2018 r.) oraz pismem z dnia 18 maja 2018 r. (data wpływu 23 maja 2018 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Postanowieniem Sądu Rejonowego żona Wnioskodawcy jako jedna ze spadkobierców nabyła spadek po zmarłych rodzicach Z. K i H. K. w udziałach - po 1/2 części. Następnie na podstawie prawomocnej ugody sądowej z dnia 6 października 2000 r. w przedmiocie działu spadku zawartej przed Sądem Rejonowym żona Wnioskodawcy stała się wyłącznym uprawnionym do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 1 marca 2012 r. dokumentowanej w akcie notarialnym rozszerzono wspólność ustawową między innymi na opisane wyżej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Na tej podstawie prawo to przysługiwało Wnioskodawcy i jego małżonce na prawach wspólności ustawowej.

Przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało zbyte umową sprzedaży z dnia 15 czerwca 2016 r. dokumentowaną w akcie notarialnym.

Wnioskodawca poinformował Naczelnika Urzędu Skarbowego, że zamierza skorzystać ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych i przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży na cele mieszkaniowe.

H. K. zmarła w dniu 13 września 1993 r., a Z. K. zmarł w dniu 13 marca 1989 r.

W skład masy spadkowej wchodziło wyłącznie opisane we wniosku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 15 grudnia 1999 r. spadek po Z. K. nabyli po 1/3 części żona zmarłego H. K. oraz z dobrodziejstwem inwentarza żona Wnioskodawcy oraz M. K. Na mocy ww. postanowienia Sądu Rejonowego spadek po H. K. na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyły po 1/2 części dzieci zmarłej: żona Wnioskodawcy i M. K.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku było przedmiotem postępowania o dział spadku prowadzonego przed Sądem Rejonowym, które zostało zakończone zawarciem ugody sądowej z dnia 6 października 2000 r. Na mocy ww. ugody sądowej żona Wnioskodawcy i M. K. zgodnie dokonali podziału majątku Z. i H. małżonków K. oraz działu spadku po Z. K. i H. K. w ten sposób, że opisane wyżej własnościowej prawo do lokalu przyznali żonie Wnioskodawcy bez obowiązku spłaty na rzecz M. K. - w ugodzie postanowiono również, że M. K. przysługuje bezterminowo prawo zamieszkiwania w lokalu i w przypadku sprzedaży lokalu żona Wnioskodawcy zwróci M. K. połowę kwoty uzyskanej ze sprzedaży w terminie 1 miesiąca.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będzie stanowić źródło przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa przez małżonkę Wnioskodawcy do jej majątku osobistego upłynęło 5 lat?

2. Czy na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 1 marca 2012 r. dokumentowanej w akcie notarialnym rozszerzającej wspólność ustawową między innymi na ww. prawo, nastąpiło nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też nabyciem jest w tym przypadku wcześniejsze nabycie tego prawa do majątku osobistego przez małżonkę Wnioskodawcy?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. W myśl art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

W orzecznictwie wyrażony został pogląd, że umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2015 r., sygn. akt I CA 185/15).

Przyjmuje się, że skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 maja 2017 r., sygn. akt I SA/GI 290/17). W innym orzeczeniu wskazano, że włączenie do majątku małżonków, w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową, nieruchomości stanowiącej majątek osobisty jednego małżonka, nie jest odpłatnym nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 1629/16).

W konsekwencji zasadnym jest stanowisko, że datą nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedmiotu majątkowego, objętego rozszerzoną wspólnością majątkową małżeńską, jest data nabycia go przez tego z małżonków, który przedmiot ten wnosi do wspólności małżeńskiej (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Go 72/17).

Powyższe poglądy należy uznać za utrwalone w orzecznictwie, co obrazowo podsumowuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, gdzie stwierdzono, że:

1. "Brak podstawy prawnej do dokonania podziału przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, wchodzącej w skład ustawowej wspólności małżeńskiej, wyklucza możliwość określenia zobowiązania podatkowego jednemu z małżonków.

2. Włączenie do majątku wspólnego, na mocy umowy rozszerzającej ustawową wspólność małżeńską, nieruchomości należącej do majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

3. Za datę nabycia takiej nieruchomości należy uznać datę jej nabycia do majątku osobistego pierwszego z małżonków".

W orzeczeniu tym postawiono również tezę, że "Żona, która została współwłaścicielką spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, należącego przez lata tylko do męża, nie musi czekać pięciu lat ze zbyciem mieszkania".

W ocenie Wnioskodawcy w opisanym wyżej stanie faktycznym zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie stanowi źródła przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa przez małżonkę Wnioskodawcy do jej majątku osobistego upłynęło 5 lat.

Wnioskodawca uważa również, że na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 1 marca 2012 r. dokumentowanej w akcie notarialnym rozszerzającej wspólność ustawową między innymi na ww. prawo nie nastąpiło nabycie w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabyciem jest w tym przypadku wcześniejsze nabycie tego prawa do majątku osobistego przez małżonkę Wnioskodawcy. W konsekwencji nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze zbyciem przedmiotowego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Z treści wniosku wynika, że żona Wnioskodawcy jako jedna ze spadkobierców nabyła spadek po zmarłych rodzicach w udziałach - po 1/2 części. Rodzice zmarli: matka w dniu 13 września 1993 r., a ojciec w dniu 13 marca 1989 r. Następnie na podstawie prawomocnej ugody sądowej z dnia 6 października 2000 r. w przedmiocie działu spadku zawartej przed Sądem Rejonowym żona Wnioskodawcy stała się wyłącznym uprawnionym do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy istotny jest dzień otwarcia spadku, czyli śmierci spadkodawcy. Natomiast prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej).

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega - tak jak w niniejszej sprawie - powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.

Mając na uwadze powyższe w sytuacji opisanej we wniosku nabycie przez żonę Wnioskodawcy prawa we własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego nastąpiło w trzech datach, tj. w dniu 13 września 1993 r. z chwilą śmierci matki, w dniu 13 marca 1989 r. z chwilą śmierci ojca i w dniu 6 października 2000 r. w wyniku działu spadku.

Z treści wniosku wynika również, że Wnioskodawca wraz z żoną zawarli w dniu 1 marca 2012 r. w formie aktu notarialnego umowę majątkową małżeńską, na podstawie której dokonali rozszerzenia współwłasności na opisane we wniosku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało zbyte w dniu 15 czerwca 2016 r.

Rozstrzygając kwestię odnoszącą się do daty nabycia przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy odwołać się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. Kodeksu). Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Ponadto, w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takimi jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

Umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską ma na celu ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego.

W tym miejscu należy wskazać - za jednolicie ukształtowaną linią orzeczniczą - że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyżej zaprezentowane poglądy wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14, podkreślając, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny (wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 7 sierpnia 2015 r.). Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym: rozszerzenie wspólności ustawowej nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dlatego też Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych - jest prawidłowe. Oznacza to, że datą nabycia ww. nieruchomości przez każdego z małżonków, na skutek zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową jest data nabycia tej nieruchomości przez tego małżonka, który następnie poprzez rozszerzenie wspólności majątkowej włączył je do majątku wspólnego, i od tego dnia należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, sprzedaż w 2016 r. przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego przez żonę Wnioskodawcy w latach 1989, 1993 i 2000, a następnie włączonego do majątku wspólnego małżonków poprzez zawarcie umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie zbywanego prawa do lokalu mieszkalnego, do daty odpłatnego zbycia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.