0115-KDIT2-2.4011.77.2017.1.ENB - Zwolnienie z PIT zasiłku rodzinnego z USA.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od maja 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymuje "świadczenie dla byłego współmałżonka", które zostało Jej przyznane przez Social Security Administration (SSA) w USA jako zasiłek rodzinny z emerytury byłego męża, mieszkającego w USA. Świadczenie nie zostało opodatkowane w USA.

W 2016 r. Wnioskodawczyni była rezydentem podatkowym w Polsce. Miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajdowało się w 2016 r., wyłącznie w Polsce. W 2016 r. przebywała na terytorium Polski przez 365 dni. Wnioskodawczyni jest obywatelką polską, w 2016 r. utrzymywała się z nauczycielskiej emerytury z ZUS w wysokości 1331,83 zł miesięcznie netto, wypracowanej w Polsce.

W USA Wnioskodawczyni nie posiada mieszkań (nieruchomości), samochodów, konta w banku, oszczędności, lokat, funduszy inwestycyjnych. Nie należy do stowarzyszeń lub organizacji, nie jest objęta opieką medyczną. Nie ma zabezpieczenia emerytalno-rentowego. Przez ostatnie 7 lat nie przebywała w USA ani jednego dnia. Nie posiada obywatelstwa USA, a ważność "zielonej karty" Wnioskodawczyni wygasła w 2012 r. Jednak z faktu, że przyznane Jej przez SSA świadczenie rodzinne nie jest w USA opodatkowane wnioskuje, że jest traktowana jako rezydent podatkowy USA. Zgodnie z broszurą nr 519 amerykańskiego urzędu podatkowego (https://www.irs.aov/pub/irs-pdf/p519.pdn), byli permanentni rezydenci USA mogą być traktowani jako rezydenci podatkowi USA przez wiele lat po wygaśnięciu ważności "zielonej karty" oraz pomimo upływu wielu lat od opuszczenia USA.

Wypłacane Wnioskodawczyni "świadczenie dla byłego współmałżonka" zostało Jej przyznane przez Social Security Administration w USA na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Świadczenie to jest rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1456, z późn. zm.). Świadczenie to ma na celu wsparcie osób, które z racji wieku, chorób lub innych okoliczności nie są w stanie zapewnić sobie same wystarczających źródeł utrzymania.

W USA współmałżonkowie z uprzednich małżeństw danej osoby mają taki sam dostęp do świadczeń rodzinnych z tytułu pracy tej osoby jak aktualny współmałżonek tej osoby. Np. gdyby były mąż Wnioskodawczyni był obecnie żonaty, to zarówno była, jak i aktualna żona miałyby prawo do świadczenia w tej samej wysokości w tym samym czasie (jeśli spełniają odpowiednie warunki). Amerykańskie świadczenie dla aktualnego współmałżonka ("spouses benefit") nazywane jest w Polsce "świadczeniem małżeńskim", zaś dla byłego współmałżonka ("divorced spouses benefit") "świadczeniem dla byłego współmałżonka".

"Świadczenie dla byłego współmałżonka" nie jest emeryturą tej osoby, bo nie zostało przez nią wypracowane. Nie jest też rentą, bo osoba ubezpieczona (były współmałżonek) żyje.

Na podstawie zaświadczenia z Konsulatu Generalnego USA w Krakowie o tym, że świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię jest "świadczeniem dla byłego małżonka" Bank nie pobiera od tego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy ani składki ZUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy i na jakiej podstawie od zasiłku rodzinnego z USA - "świadczenia dla byłego współmałżonka" - Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "świadczenie dla byłego współmałżonka" jako rodzaj zasiłku rodzinnego nie powinno być opodatkowane w Polsce.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni posiłkuje się argumentacją użytą w dwóch interpretacjach indywidualnych dotyczących opodatkowania zasiłku rodzinnego z USA:

* IBPBII/1/4511-219/15/BJ dotycząca opodatkowania zasiłku rodzinnego z USA ("świadczenie małżeńskie") dla rezydenta podatkowego Polski i nierezydenta podatkowego USA,

* ITPB2/415-335/14/RS dotycząca opodatkowania zasiłku rodzinnego z USA ("świadczenie małżeńskie") dla rezydenta podatkowego Polski i rezydenta podatkowego USA.

W obu przypadkach zgodzono się z wnioskodawcami, że zasiłek z USA nie powinien być opodatkowany. Status rezydencji podatkowej wnioskodawców w USA nie miał wpływu na decyzję, gdyż podjęto ją na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni uważa, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz 5 ust. 3 umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie dla byłego małżonka podlega opodatkowaniu w Polsce, gdzie korzysta jednocześnie ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, od maja 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymuje "świadczenie dla byłego współmałżonka", które zostało Jej przyznane przez Social Security Administration (SSA) w USA jako zasiłek rodzinny z emerytury byłego męża, mieszkającego w USA. Świadczenie nie zostało opodatkowane w USA.

W 2016 r. była rezydentem podatkowym w Polsce. Miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajdowało się, w 2016 r., wyłącznie w Polsce. W 2016 r. przebywała na terytorium Polski przez 365 dni. Wnioskodawczyni jest obywatelką polską, w 2016 r. utrzymywała się z nauczycielskiej emerytury z ZUS w wysokości 1331,83 zł miesięcznie netto, wypracowanej w Polsce.

W USA nie posiada mieszkań (nieruchomości), samochodów, konta w banku, oszczędności, lokat, funduszy inwestycyjnych. Nie należy do stowarzyszeń lub organizacji, nie jest objęta opieką medyczną. Nie ma zabezpieczenia emerytalno-rentowego. Przez ostatnie 7 lat nie przebywała w USA ani jednego dnia. Nie posiada obywatelstwa USA. Ważność "zielonej karty" Wnioskodawczyni wygasła w 2012 r. Jednak z faktu, że przyznane Jej przez SSA świadczenie rodzinne nie jest w USA opodatkowane wnioskuje, że jest traktowana jako rezydent podatkowy USA. Zgodnie z broszurą nr 519 amerykańskiego urzędu podatkowego (https://www.irs.aov/pub/irs-pdf/p519.pdn), byli permanentni rezydenci USA mogą być traktowani jako rezydenci podatkowi USA przez wiele lat po wygaśnięciu ważności "zielonej karty" oraz pomimo upływu wielu lat od opuszczenia USA.

Wypłacane Wnioskodawczyni "świadczenie dla byłego współmałżonka" zostało Jej przyznane przez Social Security Administration w USA na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Świadczenie to jest rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1456, z późn. zm.). Świadczenie to ma na celu wsparcie osób, które z racji wieku, chorób lub innych okoliczności nie są w stanie zapewnić sobie same wystarczających źródeł utrzymania.

W USA współmałżonkowie z uprzednich małżeństw danej osoby mają taki sam dostęp do świadczeń rodzinnych z tytułu pracy tej osoby jak aktualny współmałżonek tej osoby. Np. gdyby były mąż Wnioskodawczyni był obecnie żonaty, to zarówno Ona, jako była żona, jak i aktualna żona mają prawo do świadczenia w tej samej wysokości w tym samym czasie (jeśli spełniają odpowiednie warunki). Amerykańskie świadczenie dla aktualnego współmałżonka ("spouses benefit") nazywane jest w Polsce "świadczeniem małżeńskim", zaś dla byłego współmałżonka ("divorced spouses benefit") "świadczeniem dla byłego współmałżonka".

"Świadczenie dla byłego współmałżonka" nie jest emeryturą tej osoby, bo nie zostało przez nią wypracowane. Nie jest też rentą, bo osoba ubezpieczona (były współmałżonek) żyje.

Na podstawie zaświadczenia z Konsulatu Generalnego USA w Krakowie o tym, że świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię jest "świadczeniem dla byłego małżonka" Bank nie pobiera od tego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy ani składki ZUS.

Stosownie do art. 4 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), jeżeli w znaczeniu artykułu 3, ustępu 1, punktów 7 i 8 niniejszej Umowy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy - osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy - postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej - bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Państwa (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia dla byłego współmałżonka wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenia wskazane we wniosku otrzymywane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki przez osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy świadczenie to jest świadczeniem rodzinnym w rozumieniu polskich przepisów przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczeń.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.