0115-KDIT2-2.4011.74.2017.2.AG - Zwolnienie z PIT świadczenia małżeńskiego z USA.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 2016 r. otrzymała świadczenie małżeńskie z USA. W momencie kiedy otrzymała je pierwszy raz, udała się do Banku z zapytaniem czy musi płacić od tej kwoty podatek. Bank wystąpił do Konsulatu Amerykańskiego, po czym Wnioskodawczyni otrzymała pismo, z którego wynika, że świadczenie to podlega w Stanach opodatkowaniu podatkiem dochodowym w stawce 30%, co w praktyce oznacza automatyczne potrącenia 25,5% od całkowitej kwoty świadczeń przy każdorazowej wypłacie.

Urząd skarbowy uważa, że dochody z USA i Polski należy łączyć i rozliczyć, w wyniku czego po rozliczeniu Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek w wysokości 348 zł.

Miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest Polska i nie posiada innych miejsc zamieszkania. W USA Wnioskodawczyni nie posiada majątku, tj. nieruchomości, samochodów. Posiada tylko polskie obywatelstwo. Świadczenie małżeńskie otrzymuje z Social Security Administration z USA i jest to świadczenie rodzinne dla członków rodziny osoby ubezpieczonej. Nie jest to emerytura ani renta, lecz zasiłek wypłacany przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration). Dodatek rodzinny został przyznany Wnioskodawczyni na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Dochód ten jest rodzajem świadczenia małżeńskiego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie otrzymane ze Stanów Zjednoczonych podlega podatkowi dochodowemu w Polsce i czy trzeba je uwzględnić w rozliczeniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wypłacony zasiłek rodzinny (świadczenie małżeńskie) został przyznany na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Na oficjalnej stronie Ambasady USA w Polsce świadczenie małżeńskie znajduje się w zakładce "świadczenia rodzinne". Wobec powyższego, Wnioskodawczyni uważa, że jest zwolnione z podatku dochodowego.

W przedstawionej sytuacji zastosowanie znajduje umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana w Waszyngtonie 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni w 2016 r. otrzymała świadczenie małżeńskie z USA. Jej miejscem zamieszkania jest Polska i nie posiada innych miejsc zamieszkania. W USA Wnioskodawczyni nie posiada majątku, tj. nieruchomości, samochodów. Wnioskodawczyni posiada tylko polskie obywatelstwo. Świadczenie małżeńskie otrzymuje z Social Security Administration z USA i jest to świadczenie rodzinne dla członków rodziny osoby ubezpieczonej. Nie jest to emerytura ani renta, lecz zasiłek wypłacany przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration). Ten dodatek rodzinny został przyznany Wnioskodawczyni na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Dochód ten jest rodzajem świadczenia małżeńskiego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych.

Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń małżeńskich. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy ("Ogólne zasady opodatkowania").

Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy - postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej - bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

W Polsce podwójnego opodatkowania dochodów unika się na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy. W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym przed 1 kwietnia 2016 r. - wolne od podatku są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2016 r. - wolne od podatku są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenia wskazane we wniosku otrzymywane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki przez osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednakże w sytuacji, gdy świadczenie małżeńskie stanowi odpowiednik dodatku rodzinnego w rozumieniu polskich przepisów przyznany na podstawie przepisów obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki - jak wskazała Wnioskodawczyni - wówczas w Polsce świadczenie to korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek wykazania ww. przychodu w zeznaniu rocznym za 2016 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.