0115-KDIT2-2.4011.6.2017.1.ŁS - Skutki podatkowe otrzymanego odszkodowania za zniszczenie budynku w związku z budową drogi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2017 r. (data wpływu 24 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 maja 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego odszkodowania.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie decyzji lokalizacyjnej Wojewody w zakresie budowy autostrady A4 został dokonany z urzędu podział geodezyjny działki siedliskowej Wnioskodawczyni na dwie części. Jedna z działek na podstawie decyzji administracyjnej dotyczącej szczególnych zasad realizacji inwestycji drogowych została przejęta za odszkodowaniem na rzecz Skarbu Państwa za pośrednictwem G. D. D. K. I. A. w 2008 r. Od roku 2010 do 2016 r. trwały intensywne prace budowlane przy realizacji ww. inwestycji, prowadzone w bezpośrednim sąsiedztwie działki siedliskowej Wnioskodawczyni oraz Jej budynku mieszkalnego i gospodarczego, tj. transport kruszywa, innych materiałów budowlanych, roboty ziemne, prace sprzętu budowlanego w szczególności walców wibrujących. Prowadzone prace w odległości kilkunastu metrów powodowały liczne uszkodzenia. W wyniku robót budowlanych prowadzonych na sąsiedniej działce doszło do wystąpienia szkód na budynku gospodarczym i mieszkalnym. Szkody polegały na popękaniach, rysach na fundamentach, ścianach i innych trwałych elementach budynków. Powyższy fakt wystąpienia szkód Wnioskodawczyni zgłosiła na piśmie do inwestora, tj. G. D. D. K. I. A, która nadzorowała realizację ww. projektu budowy. W odpowiedzi na zgłoszenie szkody G. D. D. K. I. A wdrożyła procedurę przetargową celem wyłonienia wykonawcy do sporządzenia ekspertyzy szkód i sporządzenia operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego. Po wyłonieniu wykonawcy została wykonana szczegółowa ekspertyza techniczna budynków Wnioskodawczyni, w której opisano i zmierzono powstałe uszkodzenia. Na tej podstawie sporządzony został operat szacunkowy, który określa wartość powstałej szkody (69.929 zł). Wnioskodawczyni wskazuje, że powyższe dokumenty zostały sporządzone przez uprawnionych rzeczoznawców. Na podstawie ww. dokumentów zostało sporządzone 16 listopada 2016 r. porozumienie pomiędzy G. D. D. K. I. A a Wnioskodawczynią określające przedmiot i wartość odszkodowania. Kwota odszkodowania wskazana w porozumieniu nie podlegała negocjacjom czy ugodom, gdyż jej wartość wynikała wprost z wartości strat opisanych w operacie szacunkowym szkody. W piśmie dotyczącym ww. sprawy G. D. D. K. I. A wyjaśnia, że fakt wypłaty odszkodowania za powstałe szkody na mieniu oraz sposób ustalania wyceny szkód wynika wprost z przepisów prawa tj. kodeksu cywilnego, ustawy o gospodarce nieruchomościami, oraz rozporządzenia rady Ministrów z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.

Wnioskodawczyni podkreśla również, że zasady ustalenia otrzymanego odszkodowania i jego wysokości wynikały wprost z przepisów prawa tj. na podstawie:

* ustawy - Kodeks cywilny - art. 24 i 415,

* ustawy o gospodarce nieruchomościami-art. 128 ust. 4 w związku z art. 120 tej ustawy,

* rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego.

Do wyrządzonych szkód na mieniu Wnioskodawczyni doszło w związku z wykonywanymi robotami budowlanymi w ramach realizacji inwestycji drogowej pn. Budowa autostrady A-4. Prace te były prowadzone na działce nr 2/2 - sąsiadującej z działką Wnioskodawczyni o nr 2/1. Działka o nr 2/2 powstała z podziału działki Wnioskodawczyni o nr 2 na dwie działki o nr 2/1 i nr 2/2, z których działka nr 2/2 została wywłaszczona pod budowę autostrady. Wnioskodawczyni wskazuje, że nieruchomość, tj. działkę o nr ewidencyjnym 2 położoną w K. wraz z zabudowaniami posiada od 11 lipca 2000 r. Tak więc, wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie ma związek przyczynowo-skutkowy z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana kwota odszkodowania tytułem naprawienia wyrządzonej szkody na mieniu stanowi przychód (dochód) w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Jeżeli otrzymane odszkodowanie, którego zasady i wysokość zostały ustalone i wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych tych ustaw zostanie uznane jako przychód z tzw. "innych źródeł" czy ten przychód korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 29?

3. Czy w rocznej deklaracji i rozliczenia podatku PIT w pozycji "przychód z innych źródeł" wskazując otrzymany przychód z tytułu odszkodowania Wnioskodawczyni może w rubryce: "koszty uzyskania przychodu" wykazać wartość szkody, której została określona na podstawie ekspertyzy i operaty szacunkowego, która to wartość stanowi koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana kwota odszkodowania nie jest dla niej przychodem (dochodem), nie stanowi dla Niej korzyści materialnej, gdyż została wypłacona jako naprawienie wyrządzonej szkody, tj. uszkodzeń budynku mieszkalnego i gospodarczego na podstawie obowiązujących przepisów prawa tj. kodeks cywilny - art. 24 i art. 415 oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Według Wnioskodawczyni, jeżeli otrzymane odszkodowanie stanowi przychód z innych źródeł to do tego przychodu należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r. z późn. zm., tj. art. 21 pkt 1 ust. 3 i 29 tej ustawy mówiący o zwolnieniach przedmiotowych.

Według Wnioskodawczyni w rozliczeniu rocznym PIT w wierszu "Przychody z innych źródeł"- jeżeli organ podatkowy uzna, że otrzymane odszkodowanie jest przychodem, który należy opodatkować - należy wykazać po stronie przychodów - wartość otrzymanego świadczenia, a po stronie kosztów uzyskania przychodów wykazaną w operacie rzeczowo-finansowym wartość szkody, bowiem wartość otrzymanego odszkodowania jest tożsama z wartością kosztów uzyskania przychodu, które są przeznaczone na naprawę poniesionych szkód. Takie podejście zdaniem Wnioskodawczyni jest zasadne dla ustalenia podstawy opodatkowania.

W sytuacji opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty odszkodowania i niewykazania w kosztach uzyskania przychodu wartości szkody skutkowałaby to tym, iż oszacowaną w operacie rzeczowo-finansowym wartość szkody tj. 68.929 zł. Wnioskodawczyni musiałaby pomniejszyć o wartość podatku tj. kwotę 12.407 zł i w takiej sytuacji naprawa wyrządzonej szkody musiałaby ulec zmniejszeniu o kwotę 12.407 zł. Tak więc, roszczenia Wnioskodawczyni nie zostaną w pełni zrealizowane. Wypłacona kwota odszkodowania jest kwotą netto.

Za zwolnieniem przedmiotowym otrzymanego odszkodowania przemawia fakt, iż przedmiot i wartość wypłaconego przez G. D. D. K. I. A odszkodowania nie podlega negocjacjom stron ani nie miały miejsca wzajemne ustępstwa czy ugody, ale wynikała wprost z obowiązujących przepisów prawa oraz została określona na podstawie szczegółowego operatu rzeczowo-finansowego, który Wnioskodawczyni udostępni do wglądu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Cytowany przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy zawiera otwarty katalog przychodów, co oznacza, że do kategorii tej mogą zostać zaliczone również inne (niż wymienione w tym przepisie) przychody, które mieszczą się w ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że na podstawie decyzji lokalizacyjnej Wojewody w zakresie budowy autostrady A4 został dokonany z urzędu podział geodezyjny działki siedliskowej Wnioskodawczyni na dwie części. Jedna z działek na podstawie decyzji administracyjnej dotyczącej szczególnych zasad realizacji inwestycji drogowych została przejęta za odszkodowaniem na rzecz Skarbu Państwa za pośrednictwem G. D. D. K. I. A. w 2008 r. Od roku 2010 do 2016 r. trwały intensywne prace budowlane przy realizacji ww. inwestycji, prowadzone w bezpośrednim sąsiedztwie działki siedliskowej Wnioskodawczyni oraz Jej budynku mieszkalnego i gospodarczego, tj. transport kruszywa, innych materiałów budowlanych, roboty ziemne, prace sprzętu budowlanego w szczególności walców wibrujących. Prowadzone prace w odległości kilkunastu metrów powodowały liczne uszkodzenia. W wyniku robót budowlanych prowadzonych na sąsiedniej działce doszło do wystąpienia szkód na budynku gospodarczym i mieszkalnym. Szkody polegały na popękaniach, rysach na fundamentach, ścianach i innych trwałych elementach budynków. Powyższy fakt wystąpienia szkód Wnioskodawczyni zgłosiła na piśmie do inwestora, tj. G. D. D. K. I. A, która nadzorowała realizację ww. projektu budowy. W odpowiedzi na zgłoszenie szkody G. D. D. K. I. A wdrożyła procedurę przetargową celem wyłonienia wykonawcy do sporządzenia ekspertyzy szkód i sporządzenia operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego. Po wyłonieniu wykonawcy została wykonana szczegółowa ekspertyza techniczna budynków Wnioskodawczyni, w której opisano i zmierzono powstałe uszkodzenia. Na tej podstawie sporządzony został operat szacunkowy, który określa wartość powstałej szkody (69.929 zł). Wnioskodawczyni wskazuje, że powyższe dokumenty zostały sporządzone przez uprawnionych rzeczoznawców. Na podstawie ww. dokumentów zostało sporządzone 16 listopada 2016 r. porozumienie pomiędzy G. D. D. K. I. A a Wnioskodawczynią określające przedmiot i wartość odszkodowania. Kwota odszkodowania wskazana w porozumieniu nie podlegała negocjacjom czy ugodom, gdyż jej wartość wynikała wprost z wartości strat opisanych w operacie szacunkowym szkody. W piśmie dotyczącym ww. sprawy G. D. D. K. I. A wyjaśnia, że fakt wypłaty odszkodowania za powstałe szkody na mieniu oraz sposób ustalania wyceny szkód wynika wprost z przepisów prawa tj. kodeksu cywilnego, ustawy o gospodarce nieruchomościami, oraz rozporządzenia rady Ministrów z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.

Wnioskodawczyni podkreśla również, że zasady ustalenia otrzymanego odszkodowania i jego wysokości wynikały wprost z przepisów prawa tj. na podstawie:

* ustawy - Kodeks cywilny - art. 24 i 415,

* ustawy o gospodarce nieruchomościami-art. 128 ust. 4 w związku z art. 120 tej ustawy,

* rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego.

Do wyrządzonych szkód na mieniu Wnioskodawczyni doszło w związku z wykonywanymi robotami budowlanymi w ramach realizacji inwestycji drogowej pn. Budowa autostrady A-4. Prace te były prowadzone na działce nr 2/2 - sąsiadującej z działką Wnioskodawczyni o nr 2/1. Działka o nr 2/2 powstała z podziału działki Wnioskodawczyni o nr 2 na dwie działki o nr 2/1 i nr 2/2, z których działka nr 2/2 została wywłaszczona pod budowę autostrady. Wnioskodawczyni wskazuje, że nieruchomość, tj. działkę o nr ewidencyjnym 2 położoną w K. wraz z zabudowaniami posiada od 11 lipca 2000 r. Tak więc, wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie ma związek przyczynowo-skutkowy z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W myśl art. 22 § 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte w zacytowanym wyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są tylko takie wydatki, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Podkreślenia wymaga, że podstawowym warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest poniesienie go przez podatnika uzyskującego określony przychód i dokonującego takiego zaliczenia, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika. W konsekwencji, w świetle zacytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawionych wyjaśnień stwierdzić należy, że podatnikowi nie przysługuje prawo do pomniejszenia uzyskanego przychodu z tytułu otrzymanego odszkodowania o wartość szkody, która została określona na podstawie ekspertyzy i operatu szacunkowego.

Stosownie natomiast do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego uznać więc należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie za powstałe szkody spowodowane robotami budowlanymi niewątpliwie stanowi przysporzenie w Jej majątku o charakterze trwałym mieszczące się w kategorii przychodu w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na brak możliwości zakwalifikowania tak uzyskanego przychodu do innych kategorii źródeł przychodów, przychód ten należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jakim są inne źródła.

Odszkodowanie stanowi, co do zasady przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), z wyjątkiem:

Z treści cytowanego przepisu wynika, że jego dyspozycja objęte są wyłącznie odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z powszechnie obowiązujących przepisów, tj. ustaw i rozporządzeń lub wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy.

W myśl art. 120 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 z późn. zm.) jeżeli zachodzi potrzeba zapobieżenia niebezpieczeństwu, wystąpieniu szkody lub niedogodnościom, jakie mogą powstać dla właścicieli albo użytkowników wieczystych nieruchomości sąsiednich wskutek wywłaszczenia lub innego niż dotychczas zagospodarowania wywłaszczonej nieruchomości, w decyzji o wywłaszczeniu ustanawia się niezbędne służebności oraz ustala obowiązek budowy i utrzymania odpowiednich urządzeń zapobiegających tym zdarzeniom lub okolicznościom. Obowiązek budowy i utrzymania odpowiednich urządzeń ciąży na występującym z wnioskiem o wywłaszczenie.

Jak wynika z treści wskazanego przez Wnioskodawczynię art. 128 ust. 4 ww. ustawy odszkodowanie przysługuje również za szkody powstałe wskutek zdarzeń, o których mowa w art. 120 i 124-126. Odszkodowanie powinno odpowiadać wartości poniesionych szkód. Jeżeli wskutek tych zdarzeń zmniejszy się wartość nieruchomości, odszkodowanie powiększa się o kwotę odpowiadającą temu zmniejszeniu.

Zgodnie z art. 156 ustawy o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawca majątkowy sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego.

W niniejszej sprawie uprawnienie do otrzymania odszkodowania - jak wskazuje Wnioskodawczyni - wynikało z powołanych wyżej przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, natomiast określenie wysokości nastąpiło w drodze sporządzenia operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego. Wysokość odszkodowania nie podlegała negocjacjom, wynikała wprost z operatu szacunkowego, co zostało odzwierciedlone w spisanym między Wnioskodawczynią a G.D.D.K.I.A. porozumieniu.

Wobec takich okoliczności opisanego stanu faktycznego zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może mieć zastosowania. Dotyczy ono bowiem jedynie przypadków, gdyby z przepisów będących podstawą wypłaty odszkodowań wynikała faktyczna wysokość odszkodowania lub zasady jego ustalania, co jednak w opisanym przypadku nie ma miejsca.

W świetle zatem art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zatem w sytuacji, jeżeli odszkodowanie przyznane zostało na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami, to korzystać może ze zwolnienia ujętego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do analizy przepisów podatkowych, należy wskazać, że zawarty w tym przepisie zwrot "przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami" odnosi się do wszystkich przypadków, w których wypłata tego odszkodowania następuje stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, a więc nie tylko w zakresie wywłaszczenia nieruchomości, lecz również w innych przewidzianych prawem sytuacjach (zdarzeniach), w których stosownie do tych przepisów odszkodowanie to jest wypłacane.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, uznać należy, że o ile odszkodowanie wypłacone zostało - jak wskazuje Wnioskodawczyni - na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, to korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zaznaczyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego i nie może analizować dołączonych dokumentów, jest natomiast związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Ponadto, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.