0115-KDIT2-2.4011.44.2019.2.MM - Powstanie przychodu w związku z otrzymaniem częściowego zwrotu wydatków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 14 marca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych, jakie powstały po stronie Wnioskodawcy w związku z otrzymaniem od firmy pośredniczącej częściowego zwrotu wydatków, jakie poniósł na rzecz kupujących, którzy w związku z zawartą przez niego umową sprzedaży nie otrzymali towarów za które zapłacili - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych, jakie powstały po stronie Wnioskodawcy w związku z otrzymaniem od firmy pośredniczącej częściowego zwrotu wydatków, jakie poniósł na rzecz kupujących, którzy w związku z zawartą przez niego umową sprzedaży nie otrzymali towarów za które zapłacili. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr 0115-KDIT2-2.4011.44.2019.1.MM z dnia 5 marca 2019 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został w dniu 14 marca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W październiku 2017 r. Wnioskodawca zawarł przez Internet przedwstępną umowę o pracę na czas próbny. Przed podpisaniem umowy "pracodawca" miał sprawdzić umiejętności Wnioskodawcy, który miał dokonać na swoim koncie X. kilka transakcji sprzedaży sprzętu elektronicznego co też uczynił. Pieniądze ze sprzedaży sprzętu Wnioskodawca miał przelewać na konto "pracodawcy" za pośrednictwem firmy która takim pośrednictwem się zajmuje. Niestety gdy klienci zaczęli zgłaszać, że nie otrzymali zakupionego towaru, Wnioskodawca zorientował się, że padł - podobnie jak i oni - ofiarą oszusta. Wnioskodawca natychmiast zgłosił sprawę do Prokuratury w. Jednocześnie z własnych środków zapłacił poszkodowanym klientom pieniądze, które byli stratni (8.525 zł). Sam ze swojej strony - licząc na skuteczność działania Prokuratury - zgłosił do firmy pośredniczącej w przekazywaniu środków, że należy zablokować konta "pracodawcy" bo Prokuratura prowadzi postępowanie wyjaśniające, co uczyniono. Wnioskodawca informował firmę pośredniczącą o tym, że jest w trudnej sytuacji i wypłacenie zwrotu dla klientów jest dla niego i jego rodziny bardzo dużym wydatkiem, szczególnie że jako osoba niepełnosprawna nadal pozostawał bez pracy.

W 2018 r. Prokuratura poinformowała Wnioskodawcę, że odmawia wszczęcia śledztwa po wstępnym rozeznaniu. Konta fałszywego pracodawcy zostały odblokowane. Wnioskodawca złożył zatem oficjalny wniosek do firmy pośredniczącej o zwrot utraconych pieniędzy, jednak otrzymał informację o odmowie z racji przekazania tychże środków na konto właściciela. Wnioskodawca zdecydował się ponownie wnieść zgłoszenie - tym razem do Prokuratury Regionalnej w... - o zbadanie sprawy. W niedługim czasie firma pośrednicząca skontaktowała się z Wnioskodawcą i poinformowała go, że z powodu jego trudnej sytuacji rodzinnej podjęto decyzję, aby pieniądze zwrócić mu, co zrekompensowałoby straty których doznał z powodu ww. oszustwa. Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne w dwóch przelewach na kwotę prawie równoznaczną z tą którą utracił (7.940 zł), za co był firmie niezmiernie wdzięczny. Pomimo, że kwota ta jest rodzajem zadośćuczynienia i pomocy od firmy pośredniczącej w przekazywaniu pieniędzy, to faktycznie jest zwrotem środków Wnioskodawcy (taki też tytuł widnieje na obu przelewach). W niedługim czasie Wnioskodawca otrzymał informację z Prokuratury, że podobnie jak i... zrezygnowała z wszczęcia śledztwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzenia podatku od otrzymanej kwoty 7.940 zł?

2. Czy ww. kwota powinna zostać uwzględniona w jakikolwiek sposób w rozliczeniu podatkowym za 2018 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli to nie fałszywy "pracodawca", a firma pośrednicząca w przekazywaniu pieniędzy za transakcje wykazała się zrozumieniem sytuacji i postanowiła mu zwrócić w akcie rekompensaty utracone pieniądze, to de facto należały one do Wnioskodawcy. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że należy potraktować kwotę 7.940 zł jako zwrot, który nie podlega opodatkowaniu.

Tym bardziej, że Wnioskodawca sam doprowadził wcześniej do usunięcia szkody finansowej na którą zostali narażeni klienci, oddając im równowartość poniesionej szkody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również wniosek, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (rozumianym zarówno jako zwiększenie aktywów jak i zmniejszenie pasywów) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego w październiku 2017 r. Wnioskodawca zawarł przez Internet przedwstępną umowę o pracę na czas próbny. Przed podpisaniem umowy "pracodawca" miał sprawdzić umiejętności Wnioskodawcy, który miał dokonać na swoim koncie X. kilka transakcji sprzedaży sprzętu elektronicznego co też uczynił. Pieniądze ze sprzedaży sprzętu Wnioskodawca miał przelewać na konto "pracodawcy" za pośrednictwem firmy która takim pośrednictwem się zajmuje. Niestety gdy klienci zaczęli zgłaszać, że nie otrzymali zakupionego towaru, Wnioskodawca zorientował się, że padł - podobnie jak i oni - ofiarą oszusta. Wnioskodawca natychmiast zgłosił sprawę do Prokuratury w. Jednocześnie z własnych środków zapłacił poszkodowanym klientom pieniądze, które byli stratni (8.525 zł). Sam ze swojej strony - licząc na skuteczność działania Prokuratury - zgłosił do firmy pośredniczącej w przekazywaniu środków, że należy zablokować konta "pracodawcy" bo Prokuratura prowadzi postępowanie wyjaśniające, co uczyniono. Wnioskodawca informował firmę pośredniczącą o tym, że jest w trudnej sytuacji i wypłacenie zwrotu dla klientów jest dla niego i jego rodziny bardzo dużym wydatkiem, szczególnie że jako osoba niepełnosprawna nadal pozostawał bez pracy.

W 2018 r. Prokuratura poinformowała Wnioskodawcę, że odmawia wszczęcia śledztwa po wstępnym rozeznaniu. Konta fałszywego pracodawcy zostały odblokowane. Wnioskodawca złożył zatem oficjalny wniosek do firmy pośredniczącej o zwrot utraconych pieniędzy, jednak otrzymał informację o odmowie z racji przekazania tychże środków na konto właściciela. Wnioskodawca zdecydował się ponownie wnieść zgłoszenie - tym razem do Prokuratury Regionalnej w... o zbadanie sprawy. W niedługim czasie firma pośrednicząca skontaktowała się z Wnioskodawcą i poinformowała go, że z powodu jego trudnej sytuacji rodzinnej podjęto decyzję, aby pieniądze zwrócić mu, co zrekompensowałoby straty których doznał z powodu ww. oszustwa. Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne w dwóch przelewach na kwotę prawie równoznaczną z tą którą utracił (7.940 zł), za co był firmie niezmiernie wdzięczny. Pomimo, że kwota ta jest rodzajem zadośćuczynienia i pomocy od firmy pośredniczącej w przekazywaniu pieniędzy, to faktycznie jest zwrotem środków Wnioskodawcy (taki też tytuł widnieje na obu przelewach).

Mając na uwadze tak przedstawiony stan faktyczny wyjaśnić należy, że w ocenie tutejszego organu kwota - którą Wnioskodawca otrzymał od firmy pośredniczącej - w związku z częściowym zwrotem wydatków które poniósł zwracając pieniądze osobom, z którymi za pośrednictwem portalu X. zawarł umowy sprzedaży sprzętu elektronicznego lecz które mimo uiszczenia umówionej ceny ww. sprzętu nie otrzymały - nie może być traktowana w kategorii przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Otrzymując te środki Wnioskodawca nie uzyskał bowiem dodatkowego przysporzenia w jego majątku, które spowodowałoby zwiększenie jego aktywów, czy też zmniejszenie pasywów.

W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany wykazywać w zeznaniu podatkowym za 2018 r. ww. kwoty.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie natomiast do treści art. 14na § 2 ww. ustawy, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.