0115-KDIT2-2.4011.432.2017.1.HD - Skutki podatkowe wypłaty rekompensaty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensaty - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży energii elektrycznej na rynku hurtowym oraz detalicznym.

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: UOKiK) wszczął wobec Wnioskodawcy postępowanie z urzędu w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów dotyczących:

W związku z powyższym postępowaniem Wnioskodawca - w oparciu o art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2017 r. poz. 229, z późn. zm.) - wyraził wolę porozumienia oraz zaproponował szereg działań, które po wydaniu decyzji przez Prezesa UOKiK będzie zobowiązany zrealizować.

Jednym ze zobowiązań jest wypłata środków pieniężnych tytułem rekompensaty w wysokości 56 zł dla każdego konsumenta ze ściśle określonej grupy klientów Wnioskodawcy.

Klienci byliby informowani o przysługującej rekompensacie za pośrednictwem spersonalizowanej przesyłki (obecni klienci Wnioskodawcy) albo za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy (byli klienci Wnioskodawcy).

Rekompensata byłaby przyznawana klientom, którzy w określonym przez Wnioskodawcę terminie wypełnili kompletnie wniosek o wypłatę rekompensaty i skutecznie, pisemnie poinformowali Wnioskodawcę. Klienci otrzymaliby rekompensatę w określonym przez Wnioskodawcę terminie, w dowolnym oddziale bądź agencji jednego z banków w Polsce. Wartość rekompensaty zostałaby wyliczona na podstawie algorytmu zaproponowanego przez UOKiK, uwzględniającego m.in. parametry proponowanej oferty. Z punktu widzenia Wnioskodawcy, zobowiązanie się do wypłaty rekompensaty będzie swoistego rodzaju dobrowolnym poddaniem się karze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłata rekompensaty będzie skutkować powstaniem przychodu po stronie klientów, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania tej informacji do właściwych miejscowo organów podatkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszłe wypłacane świadczenie pieniężne tytułem rekompensaty, które ma zostać określone w przyszłej decyzji Prezesa UOKiK stanowi dla osób otrzymujących (klientów) przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200) i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wskazać należy, że w przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 tej ustawy przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem, w przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

Jednocześnie Wnioskodawca interpretuje, że użycie określenia "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione w art. 20 ust. 1 tej ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy przyszła wypłacana rekompensata mieści się w podanej definicji, ponieważ tą rekompensatę nie można zakwalifikować do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie jest wyłączona z przedmiotowego zakresu tego podatku.

Zaznaczyć należy, że przyszła wypłacana rekompensata przez Wnioskodawcę nie mieści się w katalogu zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych określonych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, mając na uwadze przedstawione okoliczności opisane w stanie faktycznym oraz powołane przepisy prawa Wnioskodawca stwierdza, że wypłata środków pieniężnych tytułem rekompensaty stanowi dla otrzymującego (klienta) przychód, który należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł. Właściwe jest zatem opodatkowanie rekompensat podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako wypłacający rekompensatę nie ciąży na nim obowiązek pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w myśl którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania - obowiązek ten wynika z samego faktu wypłaty rekompensat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.