0115-KDIT2-2.4011.28.2017.1.MM - PIT w zakresie możliwości dokonania preferencyjnego opodatkowania w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania preferencyjnego opodatkowania w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania preferencyjnego opodatkowania w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku podatkowym 2016 w jednym gospodarstwie domowym Wnioskodawca mieszkał wspólnie ze swoją drugą żoną (drugie małżeństwo), z ich wspólnym synem w wieku 7 lat, synem żony z jej pierwszego małżeństwa (który był w wieku 17 lat) oraz z córką Wnioskodawcy z pierwszego małżeństwa, która ma 20 lat i obecnie studiuje na drugim roku Politechniki X.

W drugiej połowie 2016 r. doszło do rozpadu małżeństwa Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy wraz ze swoim synem i ich wspólnym synem wyprowadziła się, Wnioskodawca natomiast pozostał ze swoją córką z pierwszego małżeństwa. Od listopada 2016 r. Wnioskodawca nie mieszka razem z żoną i prowadzą odrębne gospodarstwa domowe. Dnia 24 listopada małżonkowie notarialnie ustanowili rozdzielność majątkową, dokonali podziału ich wspólnego majątku i są w trakcie rozwodu, który być może nastąpi w 2017 r.

Podsumowując Wnioskodawca wskazuje, że od listopada 2016 r. pozostawał w jednym gospodarstwie domowym ze swoją córką z pierwszego małżeństwa, którą samotnie wychowuje. Biologiczna matka córki nie interesuje się całkowicie jej wychowaniem od 10 lat.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny, Wnioskodawca od listopada 2016 r. jest osobą samotnie wychowującą dziecko, jednakże mając na uwadze stan prawny, tj. art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa, że ponieważ przez cały 2016 r. był w związku z drugą żoną nie spełnia wymogów osoby samotnie wychowującej dziecko. Jednakże druga żona Wnioskodawcy nie jest matką córki Wnioskodawcy, a z biologiczną matką córki jest rozwiedziony.

Stan prawny jest zagmatwany, jednakże z tego co wiadomo Wnioskodawcy, w takich sprawach nie jest istotny stan prawny tylko faktyczny. Przy czym Wnioskodawca wskazuje, że osoby biegłe w prawie podatkowym twierdziły, że w przypadku osób samotnie wychowujących dziecko brany jest pod uwagę stan faktyczny, a nie prawny i aby zostać uznanym za osobę samotnie wychowującą dziecko wystarczy taką opiekę sprawować przez jeden dzień w danym roku podatkowym i że on spełnia te wymogi. Według Wnioskodawcy potwierdzają to również dostępne w sieci interpretacje indywidualne w podobnych sprawach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy za 2016 r. Wnioskodawca może rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie ze stanem faktycznym od listopada 2016 r. jest osobą samotnie wychowującą dziecko, a zatem w jego ocenie za 2016 r. przysługuje mu prawo rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2023 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r. - od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

* podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r. - sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r.).

Mając na uwadze zacytowane przepisy stwierdzić należy, że przesłanką niezbędną dla opodatkowania dochodów w sposób przewidziany w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest m.in. posiadanie określonego stanu cywilnego, zaś w przypadku braku orzeczenia o separacji w rozumieniu odrębnych przepisów i pozostawania w związku małżeńskim - pozbawienie małżonka praw rodzicielskich lub odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w roku podatkowym 2016 w jednym gospodarstwie domowym Wnioskodawca mieszkał wspólnie ze swoją drugą żoną (drugie małżeństwo), z ich wspólnym synem w wieku 7 lat, synem żony z jej pierwszego małżeństwa (który był w wieku 17 lat) oraz z córką Wnioskodawcy z pierwszego małżeństwa, która ma 20 lat i obecnie studiuje na drugim roku Politechniki X.

W drugiej połowie 2016 r. doszło do rozpadu małżeństwa Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy wraz ze swoim synem i ich wspólnym synem wyprowadziła się, Wnioskodawca natomiast pozostał ze swoją córką z pierwszego małżeństwa. Od listopada 2016 r. Wnioskodawca nie mieszka razem z żoną i prowadzą odrębne gospodarstwa domowe. Dnia 24 listopada małżonkowie notarialnie ustanowili rozdzielność majątkową, dokonali podziału ich wspólnego majątku i są w trakcie rozwodu, który być może nastąpi w 2017 r.

Podsumowując Wnioskodawca wskazuje, że od listopada 2016 r. pozostawał w jednym gospodarstwie domowym ze swoją córką z pierwszego małżeństwa, którą samotnie wychowuje. Biologiczna matka córki nie interesuje się całkowicie jej wychowaniem od 10 lat.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym za 2016 r. może korzystać z preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy w 2016 r. nie posiadał orzeczonej separacji i pozostawał w związku małżeńskim (z małżonką która nie została pozbawiona praw rodzicielskich i nie odbywała kary pozbawienia wolności).

Wnioskodawca nie będąc kawalerem, wdowcem, rozwodnikiem, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności nie należy bowiem do jednej z kategorii osób wymienionych w zamkniętym katalogu ustanowionym przez ustawodawcę w powołanym wyżej przepisie. Skoro Wnioskodawcy nie można uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie przysługuje mu prawo do korzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia, o którym mowa w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.