0115-KDIT2-2.4011.111.2019.2.MM - Powstanie przychodu z tytułu otrzymania zezwolenia na bezpłatne parkowanie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2019 r. (wpływ do tutejszego organu 18 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 5 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków informacyjnych, jakie na nim ciążą w związku z wydawaniem - osobom wskazanym przez Gminę - kart parkingowych, które uprawniają te osoby do bezpłatnego parkowania samochodów w strefie płatnego parkowania, tj. na parkingu należącym do Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków informacyjnych jakie ciążą na Wnioskodawcy w związku z wydawaniem - osobom wskazanym przez Gminę - kart parkingowych, które uprawniają te osoby do bezpłatnego parkowania samochodów w strefie płatnego parkowania, tj. na parkingu należącym do Wnioskodawcy. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem znak 0115-KDIT2-2.4011.111.2018.1.MM z dnia 21 maja 2019 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 29 maja 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 5 czerwca 2019 r.).

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, której jedynym wspólnikiem jest X. W dniu 4 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca zawarł z Gminą X umowę dzierżawy której przedmiotem jest nieruchomość położona przy... znajdująca się w sąsiedztwie..... Na nieruchomości, o której mowa w zdaniu poprzednim Wnioskodawca wybudował parking, który jest objęty strefą płatnego parkowania.

W styczniu 2019 r., Wnioskodawca zawarł z Gminą, umowę której przedmiotem jest udostępnienie osobom wskazanym przez Gminę kart parkingowych uprawniających do bezpłatnego korzystania z parkingu (dalej "Umowa"). Karty parkingowe o których mowa w zdaniu poprzednim dzielą się na:

a. Karty parkingowe dla pracowników Urzędu Miejskiego, które wydawane są wyłącznie pracownikom Urzędu Miejskiego i uprawniają do bezpłatnego korzystania z parkingu w godzinach urzędowania Urzędu Miejskiego oraz na 30 minut przed i po rozpoczęciu godzin urzędowania;

b. Karty parkingowe VIP wydawane są wyłącznie tym osobom, które zajmują stanowiska/pełnią funkcje określone w Umowie. Dodatkowo w ramach tej grupy wydawane są 2 dodatkowe karty dla osób wskazanych przez Gminę. Karty te uprawniają do bezpłatnego korzystania z parkingu całodobowo we wszystkie dni tygodnia;

c. Karty parkingowe dla radnych. Karty wydawane dla Radnych Miejskich Gminy zasilane są przez Wnioskodawcę limitem w wysokości 45 zł i uprawniają Radnych Miejskich Gminy do bezpłatnego korzystania z parkingu do wykorzystania limitu tej kwoty.

Stosunek prawny będący podstawą przekazania kart parkingowych uprawniających do bezpłatnego korzystania z parkingu łączy wymienione powyżej osoby i Gminę (m.in. na podstawie umowy o pracę, wyboru w przypadku Burmistrza i radnych czy powołania w przypadku Skarbnika). Wnioskodawca nie zatrudnia powyższych osób oraz nie ma jakiegokolwiek wpływu na to, komu zostaną wydane przedmiotowe karty. Nie ma również wpływu na stosunek prawny łączący Wnioskodawcę z osobami, którym udostępniane są karty. Nie można jednak wykluczyć, że Wnioskodawcy nie łączy z tymi osobami jakikolwiek stosunek prawny, albowiem prowadzi dzia¬łalność gospodarczą obejmującą m.in. dostawę wody, odbiór nieczystości czy wywóz odpadów stałych na terenie Gminy. Tym samym możliwym jest, że osoba, której przekaza¬no kartę parkingową zawarła umowę z Wnioskodawcą np. umowę o świadczenie usług komunalnych w zakresie dostawy wody i wywozu nieczystości stałych. Umowa ta nie ma jednak jakiegokolwiek związku z przekazaniem kart parkingowych, o których mowa we wniosku z 26 lutego 2019 r., w szczególności nie jest zawarta w związku z pełnionymi funkcjami przez osoby upoważnione do otrzymania kart parkingowych. Stosunkiem prawnym mającym - w ocenie Wnioskodawcy - znaczenie dla przedmiotowej sprawy jest jedynie umowa łącząca Wnioskodawcę i Gminę, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązało się udostępnić osobom wskazanym przez Gminę karty parkingowe uprawniające do bezpłatnego korzystania z parkingu położonego w P.

Karty parkingowe o których mowa powyżej wydawane są nieodpłatnie. Samo udostępnienie kart parkingowych nie jest jednoznaczne z korzystaniem z nich przez osoby uprawnione.

Gmina w formie pisemnej wskazuje Wnioskodawcy listę osób uprawnionych do korzystania z kart parkingowych zawierającą imię i nazwisko osoby uprawnionej, markę samochodu oraz numer tablicy rejestracyjnej, z wyjątkiem osób wybranych przez Gminę, o których mowa w punkcie b).

Karty parkingowe oznaczone są numerami, przyporządkowanymi według list przedstawionych przez Gminę.

Wnioskodawca wydaje karty parkingowe za pisemnym pokwitowaniem osobom wskazanym przez Gminę. Dodatkowe dwie karty parkingowe VIP o których mowa w punkcie b) wydawane są Burmistrzowi Gminy. Pokwitowanie o którym mowa w zdaniu poprzednim sporządzane jest w dwóch egzemplarzach - jednym dla Wnioskodawcy oraz jednym dla osoby wskazanej przez Gminę.

Wnioskodawca nie ma, na podstawie umowy, możliwości wyboru osób, którym zostaną przyznane karty parkingowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy osoby bezpłatnie korzystające z parkingu położonego przy..., którego zarządcą jest Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej z Gminą będą osiągały przychody z nieodpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę?

2. Czy Wnioskodawca, w związku z przekazywaniem kart parkingowych w ramach Umowy z Gminą, jest zobowiązany sporządzić informację na formularzu PIT-11 i przesłać ją w ustawowym terminie podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania?

Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie osób korzystających nieodpłatnie z przekazanych kart parkingowych (wskazanych przez Gminę, tj. pracowników, osób uprawnionych do korzystania z kart VIP oraz Radnych Miejskich Gminy) nie powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia otrzymany od Wnioskodawcy. W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek przekazywania informacji o uzyskiwanych przychodach/dochodach (PIT-11).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509) - dalej u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. zostały określone źródła przychodów gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

Stosownie do art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Nieodpłatne świadczenie może powstać w szczególności na skutek:

* nieodpłatnego udostępnienia rzeczy (np. samochodów, maszyn urządzeń),

* nieodpłatnego wykonania na rzecz podatnika usług,

* powstrzymania się od określonych czynności/zaniechania wskutek czego dany podmiot (beneficjent) uzyska korzyść/przysporzenie,

* nieodpłatnego udostępnienia lokalu albo innej nieruchomości.

Nieodpłatne świadczenia to wszystkie zdarzenia gospodarcze i zdarzenia prawne których następstwem jest uzyskanie indywidualnych korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy (wyrok NSA z 12 grudnia 2008 r. sygn. akt II FSK 1361/07). Nieodpłatne świadczenie wiąże się z powstaniem przysporzenia majątkowego dla jednej strony (strona nie płaci za korzystanie z rzeczy, wykonanie usługi) oraz zmniejszeniem aktywów - nie uzyskaniem przysporzenia przez drugą stronę.

Zgodnie z art. 20 ust. 1u p.d.o.f., za przychody z innych źródeł o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 dopłaty nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Stosownie do art. 42a u.p.d.o.f. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4 przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W ocenie Wnioskodawcy - w przedstawionym stanie faktycznym - posiadacze udostępnionych nieodpłatnie kart parkingowych, otrzymują przysporzenie, które, co do zasady, stanowi tzw, przychód z nieodpłatnego świadczenia usług. Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest to w tej sytuacji jednoznaczne z uwagi chociażby na fakt występowania określonego stosunku prawnego pomiędzy Gminą, a osobą korzystającą z karty parkingowej, z którego wynika zasadność posiadania karty parkingowej. Niemniej jednak, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w tym w szczególności zawartą Umowę, podmiotem dokonującym tego przysporzenia nie jest Wnioskodawca. Źródłem jego powstania jest bowiem stosunek prawny bądź stosunek o innym charakterze istniejący pomiędzy Gminą, a osobą której karta została wydana (np. umowa o pracę, współpraca na innej podstawie, sprawowana funkcja). Wnioskodawca nie ma możliwości wyboru komu zostaną przyznane karty parkingowe. Jak podano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca przekazuje karty parkingowe osobom wskazanym pisemnie przez Gminę. Nie posiada w tym zakresie żadnych uprawnień decyzyjnych. W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza, iż nie dokonuje on żadnego przysporzenia dla osób, którym karty parkingowe zostały nieodpłatnie udostępnione przez Gminę.

Podsumowując w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że jakkolwiek możemy mieć do czynienia z otrzymaniem nieodpłatnych świadczeń przez osoby upoważnione do nieodpłatnego korzystania z parkingu, to podmiotem jego dokonującym, który potencjalnie byłby zobowiązany do spełnienia określonych w przepisach obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będzie Wnioskodawca ponieważ wydanie kart parkingowych następuje na podstawie umowy pomiędzy nim, a Gminą zaś Wnioskodawca jako strona tej umowy nie ma żadnych uprawnień decyzyjnych w kwestii wyboru osób którym karty parkingowe zostaną przekazane. Nie można zatem uznać, iż podmiot, który korzysta z karty otrzymuje jakiekolwiek przysporzenie od Wnioskodawcy.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny oraz powyższe uzasadnienie Wnioskodawca stwierdza, iż nie ciąży na nim obowiązek informacyjny, o którym mowa w art. 42a u p d.o f. w związku z udostępnianiem przez Gminę nieodpłatnie kart parkingowych określonym osobom na podstawie umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Gminą. Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do przekazywania informacji o przychodach z innych źródeł (od 1 stycznia 2019 r. przekazywanej na druku PIT-11-informacja o przychodach z innych źródeł oraz dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 tej ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów. Do katalogu tego zalicza się wymienione w pkt 9 "inne źródła".

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast z art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wynika, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W literaturze przedmiotu podnosi się, że "świadczenia nieodpłatne" to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym, co oznacza, że nie świadczy nic w zamian. (...) Świadczenie ma charakter nieodpłatny tylko wówczas, gdy otrzymujący w związku z wykonanym na jego rzecz świadczeniem nie świadczy niczego w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości." (zob. Bartosiewicz A., Kubacki R. Komentarz do art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 00.14.176), (w:) A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2009.). Również w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, w jakich sytuacjach można mówić o "wystąpieniu nieodpłatnego świadczenia". Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 grudnia 2008 r. sygn. akt II FSK 1361/07, (opublikowany w zbiorze: LEX nr 499993) podkreślał, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje nie tylko świadczenie w znaczeniu cywilnym, gdyż w jego zakres wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub też te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, której jedynym wspólnikiem jest Gmina. W dniu 4 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca zawarł z Gminą umowę dzierżawy której przedmiotem jest nieruchomość położona przy... znajdująca się w sąsiedztwie..... Na nieruchomości, o której mowa w zdaniu poprzednim Wnioskodawca wybudował parking, który jest objęty strefą płatnego parkowania.

W styczniu 2019 r. Wnioskodawca zawarł z Gminą umowę której przedmiotem jest udostępnienie osobom wskazanym przez Gminę kart parkingowych uprawniających do bezpłatnego korzystania z parkingu (dalej "Umowa"). Karty parkingowe o których mowa w zdaniu poprzednim dzielą się na:

a. Karty parkingowe dla pracowników Urzędu Miejskiego, które wydawane są wyłącznie pracownikom Urzędu Miejskiego i uprawniają do bezpłatnego korzystania z parkingu w godzinach urzędowania Urzędu Miejskiego oraz na 30 minut przed i po rozpoczęciu godzin urzędowania;

b. Karty parkingowe VIP wydawane są wyłącznie tym osobom, które zajmują stanowiska/pełnią funkcje określone w Umowie. Dodatkowo w ramach tej grupy wydawane są 2 dodatkowe karty dla osób wskazanych przez Gminę. Karty te uprawniają do bezpłatnego korzystania z parkingu całodobowo we wszystkie dni tygodnia;

c. Karty parkingowe dla radnych. Karty wydawane dla Radnych Miejskich Gminy zasilane są przez Wnioskodawcę limitem w wysokości 45 zł i uprawniają Radnych Miejskich Gminy do bezpłatnego korzystania z parkingu do wykorzystania limitu tej kwoty.

Stosunek prawny będący podstawą przekazania kart parkingowych uprawniających do bezpłatnego korzystania z parkingu łączy wymienione powyżej osoby i Gminę (m.in. na podstawie umowy o pracę, wyboru w przypadku Burmistrza i radnych czy powołania w przypadku Skarbnika). Wnioskodawca nie zatrudnia powyższych osób oraz nie ma jakiegokolwiek wpływu na to, komu zostaną wydane przedmiotowe karty. Nie ma również wpływu na stosunek prawny łączący Wnioskodawcę z osobami, którym udostępniane są karty.

Stosunkiem prawnym mającym znaczenie dla przedmiotowej sprawy jest - w ocenie Wnioskodawcy - jedynie umowa łącząca Wnioskodawcę i Gminę, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się udostępnić osobom wskazanym przez Gminę karty parkingowe uprawniające do bezpłatnego korzystania z parkingu położonego w.....

Karty parkingowe o których mowa powyżej wydawane są nieodpłatnie. Samo udostępnienie kart parkingowych nie jest jednoznaczne z korzystaniem z nich przez osoby uprawnione.

Gmina w formie pisemnej wskazuje X. listę osób uprawnionych do korzystania z kart parkingowych zawierającą imię i nazwisko osoby uprawnionej, markę samochodu oraz numer tablicy rejestracyjnej, z wyjątkiem osób wybranych przez Gminę, o których mowa w punkcie b).

Karty parkingowe oznaczone są numerami, przyporządkowanymi według list przedstawionych przez Gminę.

Wnioskodawca wydaje karty parkingowe za pisemnym pokwitowaniem osobom wskazanym przez Gminę. Dodatkowe dwie karty parkingowe VIP o których mowa w punkcie b) wydawane są Burmistrzowi Gminy. Pokwitowanie o którym mowa w zdaniu poprzednim sporządzane jest w dwóch egzemplarzach - jednym dla Wnioskodawcy oraz jednym dla osoby wskazanej przez Gminę. Wnioskodawca nie ma, na podstawie umowy, możliwości wyboru osób, którym zostaną przyznane karty parkingowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że z uwagi na zawartą przez Wnioskodawcę umowę nie sposób twierdzić, że Wnioskodawca jest podmiotem, który dokonuje przysporzenia majątkowego na rzecz osób, które otrzymują bezpłatnie karty parkingowe, to nie on podejmuje bowiem decyzję komu karty parkingowe są udostępniane, jak również pomiędzy Wnioskodawcą, a osobami, które ww. karty parkingowe otrzymują nie istnieje stosunek prawny, który byłby związany z wydawaniem tych kart. Stosunek prawny istnieje pomiędzy Gminą, a osobą której karta jest wydawana (np. umowa o pracę, sprawowana funkcja) i to Gmina decyduje komu te karty zostają przyznane.

Natomiast pojęcia "udostępnienie kart parkingowych" nie należy utożsamiać z "techniczną" obsługą tych kart, tj. z ich fizycznym wydaniem osobom wskazanym przez Gminę lecz podejmowaniem decyzji komu i na jakich zasadach zostają one wydane.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie dokonuje przysporzenia dla osób, którym karty parkingowe zostały nieodpłatnie przyznane przez Gminę, a zatem osoby wskazane we wniosku nie uzyskują od Wnioskodawcy przychodu w związku z wykonaniem przez niego czynności technicznych polegających na wydaniu tych kart. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek informacyjny (tj. obowiązek wystawienia informacji PIT-11) wynikający z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ww. przepisu wynika bowiem, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, w niniejszej sprawie wyjaśnić należy, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Organ wydający interpretację indywidualną dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy i przedstawia jej uzasadnienie prawne, a w przypadku oceny negatywnej - wskazuje stanowisko prawidłowe wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 1-2 tej ustawy).

Jak wynika z treści powołanych przepisów przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego dotyczącego Wnioskodawcy (zainteresowanego) na gruncie przepisów prawa podatkowego, przy czym Wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku. Organ wydający interpretację rozstrzyga bowiem, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na jego obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Tutejszy organ w wydanej interpretacji odniósł się zatem wyłącznie do kwestii dotyczącej ww. obowiązków Wnioskodawcy związanych z wydaniem przez niego nieodpłatnie kart parkingowych wskazanym przez Gminę osobom, nie odniósł się natomiast do skutków podatkowych jakie powstać mogą dla podatników z tytułu otrzymania ww. kart oraz związanych z tym obowiązków płatnika lub obowiązków informacyjnych ciążących na Gminie. Podmioty te - chcąc uzyskać interpretację indywidualną - powinny same wystąpić z wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie natomiast do treści art. 14na § 2 ww. ustawy, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.