0115-KDIT2-1.4011.382.2018.1.MN - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2-1.4011.382.2018.1.MN Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Współwłaścicielami nieruchomości położonej w G. byli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej J. i L. S. oraz również na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej A. i A. Z.

A.Z. zmarł w dniu 16 lutego 1982 r., spadek po nim nabyli po 1/3 części A. Z., I. M. oraz L.S.

A.Z. zmarła w dniu 14 sierpnia 1993 r., spadek po niej nabyły w części I. M. oraz L.S., na podstawie Postanowienia z dnia 23 września 2014 r. wydanego przez Sąd Rejonowy w O.

Na podstawie Postanowienia z dnia 9 lutego 2016 r. wydanego przez Sąd Rejonowy w G. VII Wydział Cywilny o dział spadku udział nabyty w nieruchomości przez I. M. wskutek spadkobrania po A. i A. Z. został przyznany na własność R.S.

L.S zmarła w dniu 22 października 1993 r., spadek po niej na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 1 lipca 2014 r. (wydanego w sprawie x) nabyli po 1/3 mąż J.S. oraz synowie R.S i A. S.

J.S. zmarł w dniu 14 listopada 2009 r., spadek po nim na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 26 czerwca 2012 r. (wydanego w sprawie x) nabyli po części R.S. oraz A. S.

A.S. zmarł w dniu 6 sierpnia 2016 r. spadek po nim na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego w G. wydanego w dniu 30 listopada 2016 r. (wydanego w sprawie x) nabył w całości brat R.S.

W związku z powyższym R.S. stał się właścicielem całości nieruchomości, sukcesywnie nabywając ją w częściach ułamkowych, tj.:

* 4/24 części nieruchomości nabył wskutek spadkobrania po matce L.S. zmarłej w dniu 22 października 1993 r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku wydane zostało w dniu 1 lipca 2014 r.

* 5/24 części nieruchomości nabył wskutek spadkobrania po ojcu J.S. zmarłym 14 października 2009 r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 26 czerwca 2012 r.

* 6/24 części nieruchomości nabył wskutek postępowania o dział spadku na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego o dziale spadku z dnia 9 lutego 2016 r.

* 9/24 części nieruchomości nabył w spadku po bracie A.S zmarłym w dniu 6 sierpnia 2016 r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 30 listopada 2016 r.

Wskazana nieruchomość została sprzedana przez R.S. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16 sierpnia 2018 r. Podatnik zamierza wydatkować środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Gdyby Wnioskodawca nie wydatkował w ciągu dwóch lat od sprzedaży nieruchomości środków na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych zachodzi pytanie czy podatek dochodowy od osób fizycznych należy odprowadzić od całości kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania, czy jedynie od ułamkowej części?

2. Czy w przypadku nabycia nieruchomości w drodze dziedziczenia, początkiem biegu pięcioletniego terminu, w ciągu którego następuje sprzedaż nieruchomości powodująca obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych jest data śmierci spadkodawcy czy data uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku?

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby w ciągu dwóch lat od sprzedaży lokalu mieszkalnego nie doszło do wydatkowania kwoty uzyskanej ze sprzedaży na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych to obowiązek podatkowy przedstawiał się będzie w następujący sposób:

* 4/24 kwoty uzyskanej ze sprzedaży nie będzie podlegało opodatkowaniu, ponieważ 4/24 części nieruchomości Wnioskodawca nabył po śmierci matki L.S. w dniu 22 października 1993 r.

* 5/24 kwoty uzyskanej ze sprzedaży nie będzie podlegało opodatkowaniu, ponieważ 5/24 części nieruchomości Wnioskodawca nabył po śmierci J.S. w dniu 14 października 2009 r.

* 15/24 kwoty uzyskanej ze sprzedaży lokalu mieszkalnego należy opodatkować 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, początek pięcioletniego terminu w ciągu którego następuje sprzedaż lokalu mieszkalnego powodująca obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi data śmierci spadkodawcy, a nie data uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, * jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości decydujące znaczenie ma upływ czasu liczony w latach od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie do daty sprzedaży.

W celu ustalenia momentu nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego dotyczących nabycia spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia praw do spadku sąd nie określa składników masy spadkowej i nie dokonuje podziału tych składników pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można bowiem nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Jeżeli w wyniku działu spadku udział w nieruchomości lub prawie zwiększa się, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości lub prawa, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać należy, że prawo do nieruchomości Wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób, tj.:

* w 1993 r. w spadku po matce nabył prawo do 4/24 części nieruchomości

* w 2009 r. w spadku po ojcu nabył prawo do 5/24 części nieruchomości,

* w 2016 r. w wyniku działu spadku nabył prawo do 6/24 części nieruchomości,

* w 2016 r. w spadku po bracie nabył prawo do 9/24 części nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że nabycie prawa do przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w części w 1993 r. i 2009 r. oraz w części w 2016 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdej części jaką Wnioskodawca nabył.

Biorąc powyższe pod uwagę, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę w 2018 r. prawa do przedmiotowej nieruchomości w części nabytej w drodze spadku w 1993 r. oraz 2009 r., nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2018 r. prawa do przedmiotowej nieruchomości w części nabytej w 2016 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl